Gwy wandelt

donderdag 31 juli 2014

Wandelbadge

Zondag kreeg ik mijn wandelbadge voor 30.000 km te wandelen. Het betreft hier kilometers die ik wandel in clubverband, en gehonoreerd worden door een stempel. Die stempel wordt telkens in mijn wandelboekje geplaatst na de wandeling.
Misschien haal ik ooit de badge van 40.000 km. Dat is dan om zo te zeggen, de wereld rond gewandeld. Als het er ooit van komt, zal dat wel binnen een vijftal jaar zijn.

woensdag 30 juli 2014

Voorbij

De Gentse feesten zijn voorbij. De lijnbussen rijden vandaag al hun normale route, en stoppen weer aan de haltes bij Sint-Jacobs. De verschillende eet- en drinkstandjes zijn weg. De podia zijn afgebroken. Gisteren zag ik het verlaten park aan de Sint-Baafsabdij.Het circus is er vertrokken.
Op straat zijn de extra toiletten al weg. In het straatbeeld zie ik vanmorgen nog de extra fietsstallingen. Deze zijn al leeg. Vandaag worden ze ook ontruimd.
De stad Gent herneemt zijn normale sleur.
Met genoegen denk ik, en met mij velen, aan de feestweek terug.

dinsdag 29 juli 2014

Noordzeetocht

Hoe snel stapt een wandelaar van 1,70 m met schoenmaat 41 als de tegenwind 5 beaufort is?
Met zo een vraag moeten we bij Einstein ten raad.
Tijdens de Gentse feesten heb ik het antwoord niet gekregen. Toen gingen nochtans Einstein en Einsteintje op onderzoek uit. Maar ik was er niet bij.
Daarom trok ik vandaag naar De Haan, waar de Stormvogels hun Noordzeetocht inrichtten.
Ik was er niet vroeg, want deze morgen moest ik eerst naar de huisarts voor een bloedonderzoek.
Op de trein zaten we dan met het gebruikelijke kliekje van Gentenaars (Florastappers en Postiljonners). Vlak voor de startzaal kwam ik nog wandelkennissen tegen, die ik dit jaar nog niet ontmoet had. Het werd dus ook wat af babbelen vooraleer me in te schrijven. Ik wou een foto nemen, maar dat ging niet. Ik was vergeten de batterij op te laden. De foto linksboven is er een van vorig jaar, De foto rechts komt uit een
Guy tussen de 2 Marcs.
reeks van Mickey, de foto van de tramstatie nam ik met mijn mobieltje.
Maar goed, laat het me over de wandeling zelf hebben.
Ik heb er 18 km gewandeld, Een eerste lus van zo een 8 km, bracht ons door de Concessie met zijn mooie villa's. Ik kon het niet nalaten op te merken, dat we langs heel wat mooie villa's liepen van een Gentse architect. Afin een architect uit 'Gand' want De Haan, was toen nog "Le Coq".
Tramhalte in De Haan 
Dan loodsten de wandelpijlen ons doorheen de duinbossen van Vlissegem, om ons dan door het duinzand naar het strand te brengen. We volgden het strand en kwamen zo op de zeedijk. Weinig volk op het strand. Ja, de zon was niet van de partij.
In het schooltje op de Einsteinlaan, waar de start was, was ook de rust. Tijd voor een broodje krab. En dan op voor de 2de lus.
Daar de duinbossen van Klemskerke werden we naar de Vosseslag gebracht. Daar op de rust trof ik de 2 Marc's aan. We hebben in hetzelfde reisgezelschap al heel wat van de wereld afgewandeld, en bleven wat praten. Ik zag af om de extra lus naar Bredene te wandelen, en wandelde met ene Marc, weer naar De Haan, terwijl de andere Marc te voet naar Oostende stapte.
Het laatste traject bracht ons langs het golfterrein en zo door de Klemkerkse duinbossen weer naar het schooltje waar we gestart waren.
Het was een mooie tocht, de moeite om naar de kust te komen wandelen. 

maandag 28 juli 2014

Vaarwel Joost

Joost ontvangt de gouden arend
Gisteren kreeg ik een SMS-je. Joost heeft vaarwel gezegd aan het leven. Na een slepende en verschrikkelijke ziekte is hij zacht ontslapen.
Joost heeft door zijn levensmoed velen van ons geïnspireerd. Nu hij ver weg van ons gevlogen is, zal hij dat blijven doen.
Iedere keer dat we zullen Euraudaxen, of deel nemen aan de OXFAM Trail Walk, weten we dat Joost er ook graag zou bij geweest zijn.
En misschien is hij er ook bij.
Hij blijft doorleven, in onze gedachten.

zondag 27 juli 2014

Canisvliet

De Canisvliettochten hebben me in 2002 laten kennis maken met de wandelen in clubverband. Ik wil er dan ook graag naar toe. Deze tochten van de wandelclub De Kwartels vertrekken vandaag vanuit Zelzate.
Tegen half tien ben ik er. Nog ruim de tijd om voor de 30 km te kiezen. Eerst heb nog wat te regelen met het secretariaat. Dat had ik niet voorzien, maar het was een aangename verrassing. Er wachtte me nog een cadeautje.
Dan me inschrijven, nog een broodje eten en een koffie drinken, en heel wat goede dag zeggen. Het is precies lang geleden dat ik bij de club waarbij ik ben aangesloten gewandeld heb.
De parcoursmeester had heel wat afstanden uit gepijld. Bij onze clubwandelingen wandelt iedereen aan een tempo dat hij / zij zelf bepaald. Je kiest de afstand die je het best ligt, of waarvoor je tijd hebt. En het startuur bepaal je zelf. Vele wandelaars houden van zo een vrije formule.
7 km, 10, 14, 20 dan wel 30 km. Voor elk wat wils. Zelf koos ik voor de 30, en om 10 uur zette ik aan. Langs de visvijver, over het tracé waar vroeger het zeekanaal lag, en een ombuiging langs trokken we de grens over, naar Nederland, naar het natuurgebied de Canisvliet.
In de Baeckermat hadden we de rust. Verschillende afstanden kwamen hier samen. De 30 kwam hier zelfs 3 keer langs. Een keer na de doortocht langs Canisvliet, dan een kort stuk langs de Molenkreek, die vrijwel volledig voor vissers is ingericht, en waar we mooie waterlelies konden bewonderen. Na dit korte stuk, at ik soep met brood want nu volgde een lus van zo een 9 kilometer. Noordwaarts langs het kanaal werden we een ecologische zone ingeloodst, met vlieten, en af en toe een recht stuk water, duidelijk uitgegraven en waarvan ik vermoed dat die deel uitmaakten van een verdedigingslinie.
Het was warm, bij de rust een goede koude cola, en dan verder op stap, nu langs het oosten van Zelzate zuidwaarts in de richting van het instituut Sint-Jan-Baptist.In dit traject wandelden er meerdere afstanden samen. Dat houdt dan heel wat ontmoetingen in.
Op de rust in Sint-Jan-Baptist hoorde ik dat enige van mijn wandelkennissen me al voor waren. Had ik toch vroeger moeten aanzetten deze morgen..
Op het einde was er nog ruim de tijd om na te babbelen, vooraleer ik de autobus weer naar Gent nam.
Wandelen is heerlijk. Wandelen bij de eigen club is dat zeker.

Nawoord: lees het verslag van Caroline, klik hier.
Voor mijn fotoverhaal, klik hier.

zaterdag 26 juli 2014

Lieven Bauwens

Mijn Gentse feesten 2014, zaterdag 26/7.
Vandaag plaats ik de feesten in het teken van de textielindustrie. 

's Morgens een middeleeuws ontbijt in het MIAT. Ik deed wel een toegeving: ik nam koffie bij het ontbijt. In de middeleeuwen kende men hier de koffie nog niet. Er werd toen bier gedronken. De armen dronken tafelbier, de rijken zwaarder bier, abdijbier.
Ik was er redelijk vroeg. Een bovenbuur van me, was er al eerder in de week geweest, en vertelde dat er toen een lange rij wachtenden aanschoof, tot buiten toe. Bij mij, zo vroeg in de ochtend was dit niet het geval. Er waren een 20-tal mensen aan het wachten voor de opening.
Een ticket kopen, en dan bediening aan tafel door mensen die zich aangekleed hadden als meiden en knechten uit de XIXde eeuw. Een maitre d'hotel kwam rond en vulde desnoods aan.
Na het ontbijt bezocht ik nog de tentoonstelling 'Straffe gasten' over mensen die in de Gentse textielindustrie kwamen werken, en hier blijven plakken zijn.
Mijn bovenbuur had trouwens groot gelijk, toen ik het MIAT verliet, schoof er een lange rij wachtenden aan. 

In de namiddag ging ik dan met Gandante op wandel.
Het was wat men noemt een belevenis-wandeling. Onze gids was Lieven Bauwens. Onze verteller was gekleed als de industrieel, zoals het standbeeld op het Lieven Bauwensplein. Hij leefde zich volledig in zijn rol in. En vertelde hoe hij eerst bij zijn pa werkte, en zo naar Engeland trok om te weten te komen, hoe die Engelsen van huiden veel sneller leer konden maken, dan de leerbewerkers op het vasteland. Hij werd getroffen door de textiel. Daar zag hij een manier in om rijk te worden. In Gent waren er toen wel katoendrukkerijen, maar de geweven stoffen werden ingevoerd. Lieven zette een handel in koloniale waren op, en zo wist hij ook de Mule Jenny naar het vasteland te smokkelen. Hij kankerde op de politici, en lapte veel aan zijn laars.Maar hij wist zaken te doen.
Nu goed ... Ik ga Lieven zijn verhaal niet na vertellen. We waren om zo te zeggen in Gent tijdens het ontstaan van de fabrieksnijverheid en de teloorgang van de huisarbeid.
Het was de moeite waard zo een belevenistocht mee te maken.

Deze zaterdagavond heb ik dan mijn Gentse feesten editie 2014 afgesloten met de viering in de Sint-Michielskerk.
De laatste dag van Gentse feesten is weliswaar morgen, maar ik kies zondag voor een grensoverschrijdende natuurwandeling.

Singhet Scone

Deze avond werd  de eucharistieviering in de Sint-Michielskerk voorgegaan door onze bisschop zelf. Ter gelegenheid van de Gentse feesten, wordt hij daar jaar na jaar uitgenodigd.

De viering werd muzikaal opgeluisterd door het koor 'Singhet Scone'. Er zijn meerdere koren die deze naam dragen. Hier gaat het om een mannenkoor, een koor van de parochie Sint-Theresia van het Kind Jezus te Gent. Dat is de kerk aan de Peerstraat, waar Ginette en ik elkaar trouw beloofden tot de dood ons scheidt.

Het betrokken koor is gesticht in 1928. Het is dus nu, in 2014, al 86 jaar oud. Niet alles wat op die Rooigemparochie ontstaan is, houdt zo lang stand. Dit mannenkoor dus wel.

Info over de inrichters: www.cultuurinkerken.be


vrijdag 25 juli 2014

Mijn Gentse feesten, vrijdag

De zilveren Jacobstaf
De 25ste juli begon voor mij met het feest van Santiago in de Sint-Jacobskerk. Dat was om 10u30. De IVAGO had al een weg gebaand tussen de vele platgetrapte bekers en blikjes op de Vlasmarkt. En zo kon ik de Sint-Jacobs bereiken. Ik verschoot ervan, dat er zoveel volk in de kerk was. Er was ook een koppel met heel de familie, dat hun gouden bruiloft vierde, 50 jaar getrouwd.
En natuurlijk waren er ook pelgrims. Pelgrims die de tocht al afgelegd hadden, en pelgrims die nog moesten vertrekken. De pastoor-deken plaatste vandaag de eerste stempel in hun credencial. Na het evangelie kwam dan Jozef Maenhout aan het woord. Hij vertelde over zijn fietstocht naar Santiago de Compostela. Mens! Wat heeft die veel platte banden gehad. Hij vertelde ook over de tegenstellingen die men op de tocht tegenkomt, zoals het contrast tussen de pelgrimsherberg met 2.200 bedden en de overdadige luxe van een parador.
Yerna en Sylvie presenteren
In de middag ging ik dan naar het POEMTATA poëziefestival in het belfort. De middag droeg de titel "Dichters onder de draak." Fantastisch hoe dichters met taal kunnen omgaan. Het waren trouwens dichters die poëzieprijzen bekomen hadden. Zij lazen voor uit eigen werk. Ook hier was het druk. Ik zat op de laatste rij, en achter mij stonden verschillende mensen rechtstaand te luisteren.

In de spiegeltent
De activiteiten op de Gentse feesten, bieden voor iedereen wat. Zo verschillend de mensen zijn, zo verschillend zijn de activiteiten.

's Avonds ben ik nog met familie gaan eten in de Sleepstraat. Met kleinkinderen op stap die net in het middelbaar zitten, is de keuze anders. Zo kwamen we op de Baudeloo terecht, waar ondermeer de Jonge Wolven beloftevol hun muzikaal talent lieten horen in de spiegeltent.

Morgen gaan de Gentse feesten nog verder. Dan ga ik met Lieven Bauwens op stap.

Klokke Roeland

Vandaag heb ik Peter Broos het Ave Maria horen zingen in de Sint-Jacobskerk.
Ik zocht de bariton op You Tube, en kwam Klokke Roeland tegen.
Dit jaar brengt Peter Broos het lied Klokke Roeland op zaterdag 26 juli 2014 als meezinger.

Ultreia

Op deze 25 juli is het feest voor Sint-Jacob. Het is zijn naamdag.
Ik ga naar de Sint-Jacobskerk in Gent.
Daar hebben ze een relikwie en een zilveren St.-Jacobstaf. Er komt ook iemand vertellen over zijn tocht.

Het Vlaams Compostela genootschap komt in Ieper bijeen.

En de Nederlanders laten zich ook niet onbetuigd.
 Klik hier voor hun tijdschrift.

donderdag 24 juli 2014

Mijn Gentse feesten, donderdag

In de nacht van woensdag op donderdag werd ik al om 3 uur wakker. Meerdere feestvierders stapten nogal luidruchtig door mijn straat en hadden duidelijk nog veel plezier. Afin, ik draaide me om en probeerde verder te slapen. Waar is de tijd gebleven dat ik zelf zo op zwier ging?
Ik begon te dromen, en om 7u15, werd ik door mijn mobieltje uit het dromenland weg gerukt.
Ik had deze morgen een afspraak met mijn neuro-psychiater, en dan maak ik altijd van de gelegenheid gebruik om vooraf aan het Sint-Pietersstation te ontbijten. Dat kan zijn in de Brazza, of in het station zelf bij de Panos of in Tempus Fugit. Deze morgen werd het Tempus Fugit. De tijd vliegt.
Na het doktersbezoek, nog wat winkelen en huishoudelijke dingen, om dan naar Sint-Baafs te gaan. om goeie dag te zeggen aan meneer Bach. In het kader van de orgelcyclus 2014, stond vandaag Bart Rodyns op het programma. Het verwonderde mij dat orgelmuziek zo veel volk trekt. 
Nadien was ik nog van dienst als onthaler. Ik had evenwel niet veel te doen. Francine en Amand waren mensen aan het rondleiden onder het thema "Haute Couture in de kathedraal". Op het onthaal waren we met zijn drieën, en de mensen van ARC gaven ook gratis rondleidingen. Die jongelui van ARC brengen stenen tot spreken. 
In de avond ging ik naar Portus Ganda, met de bedoeling van naar een circus voorstelling te gaan van MiramirO. Maar ik had niet gereserveerd, en de voorstelling van Ensor, was uitverkocht.
Ik heb dan ook over de Gentse pleinen wat rond gekuierd, en genoten van de andere feestvierders, en de vele straatanimatie. 

Mijn Gentse feesten, woensdag

Woensdagmorgen, 23/7. Halfweg de Gentse feesten. De uitgaanders zijn naar huis of naar hun kot. De vegers zijn gepasseerd. De straat is weer proper.

Ik ga naar de Sint-Baafskathedraal. Vanmorgen ben ik onthaler voor de bezoekers. Een aantal mensen zoeken de stilte op. Groepen toeristen komen het Lam Gods bekijken. En wandelen onder de gotische bogen.
Op een aantal altaren staat in een guirlande 'Unum ex VII' geschreven. Het is de eerste keer- denk ik - dat er me iemand vraagt wat dit betekent. Ik kan de vraagsteller dan ook verwijzen naar de bedevaart naar Rome, waar de pelgrim in een bepaalde volgorde 7 kerken moest bezoeken.

In de namiddag, trek ik dan naar de Sint-Pietersnieuwstraat. Daar volg ik mee in een rondleiding van de Vooruit. Dat cultuurpaleis van de socialistische beweging bestaat nu 101 jaar. Onze gids leidt ons door de verschillende zalen, en langs trappen en gangen, die normaal niet publiek toegankelijk zijn. Zij vertelt over de meer dan 100 jaar geschiedenis van de coöperatieve. En hoe Anseele voor uitstraling zorgde. Het gebouw zelf is gered dank zij de inspanning van jonge kunstenaars die de exploitatie van het café en de zalen weer rendabel maakten. En waar we nu iedere dag op het terras kunnen genieten van de zon.

De foto hierbij, nam ik vanuit het torentje bovenop de voorkant van het gebouw De Vooruit. Zicht op de 3 torens, en ook - wat een mens weinig ziet - van het voormalige wintercircus.

woensdag 23 juli 2014

Door Binche en Thuin

 Aan de Samber, in het land van Thuin is ieder jaar opnieuw de 100 km wandeltocht van Les Marcheurs de la Police de Binche. Dit jaar was dat op 18 (en 19) juni 2014. 
Om 21 uur vertrekken vanuit het Kursaal van Binche. Ik was er ruim op tijd. Ik had me niet op voorhand ingeschreven, en moest dan ook alles nog in de startzaal doen. Het beloofde een warme nacht en een hete dag te worden.
De meesten volgden dezelfde taktiek als het groepje waar ik me bij aangesloten had. We wilden in de nacht snel wandelen, zodanig dat we overdag niet te veel kilometers meer moesten doen. Na de vestingen en het Gallo-Romeins museum sloot ik me aan bij het groepje met Dirk en 2 anderen. Ze stapten weliswaar iets te vlug voor mij, maar ja …. In de nacht wandel ik niet graag geïsoleerd.
De tocht kent  14 bevoorradingspunten. Dat is uiterst verzorgd. En zeker met zo een weer . Op iedere post kon ik mijn drinkbus bij vullen.
De bagagerust halfweg was in Fontaine-Valmont. Daar kregen we een goed ontbijt van spek met eieren.  We konden ons verfrissen, vers ondergoed en sokken aandoen, en de zaklamp bij onze bagage achterlaten.
Eens dat het klaar werd konden we van de streekeigen uitzichten genieten. Langs een klim in het bos en de hangende tuinen bereikten we het belfort van Thuin, om vandaar weer af te dalen. Altijd opnieuw weet ik op deze tocht te genieten van de indrukwekkende ruïnes van de abdij van Aulnes.
Ondertussen was ik van wandelgezelschap verwisseld, en stapte aan een trager tempo met Willy. En … Hoe bestaat het? Net in een traject van 8,6 kilometer mislopen we ons toch wel, zeker.  Maar niet getreurd. Even terug keren en dan beter opletten. Maar het begon wel in onze benen te zitten. Willy bleef op de rustpost zitten om een wat langere pauze te nemen, en ik stapte met Maneblussers verder.
We hadden nog een abdij in onze tocht:  L’Abbaye de Bonne Espérance.  Een abdij die nog bestaat, en bovendien een eigen bier heeft.  Na deze caférust, vingen het laatste traject aan.
En daar zagen we het belfort van Binche al. Het einde van deze verhitte mars, kwam in zicht. Nog even een rondgang langs de vestingmuren, en we konden na 19 uur stappen, onze tocht afronden.
Een tocht die de moeite waard is, hoewel er deze keer relatief veel opgevers waren. Het snelle tempo in de nacht, en de hitte overdag hadden hun tol geëist.

In de trein terug werd er geanimeerd en enthousiast over de tocht na gababbeld.
Behalve mijn medewandelaars en de inrichters wil ook de supporters bedanken voor hun aanmoedigende SMS-jes, en onverwachts een paar Duintrappers die deelnamen aan de Marche d'attente van 25 km.
Voor mijn fotoverhaal, klik hier.

Vrijtekening

Vrijtekening : informatie op deze bladzijden is informeel. Het is geen officiële informatie en kan geen aanleiding geven tot enige aanspraak jegens de auteur, verstrekker of de erin vernoemde personen.
Disclaimer: Information provided here is 'tel quel'. The pages may contain errors and mistakes. The content is not official  and does not gives rise to any claim against the author,  provider, or persons who are mentioned in the pages. If you see an error please send me a mail. I will investigate your remark.
Nog een vrijtekening: Op verschillende bladzijden laat ik tekstfragmenten en koppelingen zien. Mensen zijn verschillend. Sommige mensen vragen om een koppeling, maar langs de andere kant heb ik begrepen dat sommigen zich in hun rechten aangetast voelen, als er een koppeling naar hun webstek, of naar een deel daarvan, wordt gelegd. Mocht dit zo zijn, mijn excuses en stuur me een berichtje om het betrokkene te verwijderen.
Zelf eis ik hier nergens auteursrechten, copyrights, of andere elementen van intellectuele eigendom op.
En het is waar, ik beken het. Dit werk met de bladzijden die het omvat, kan niet op tegen de genegenheid en de welwillendheid, van U, die bereid bent om het te lezen. Maar ik wou toch ook niet verzuimen U die informatie te onthouden.

dinsdag 22 juli 2014

Mijn Gentse Feesten, dinsdag

Vandaag was het nog eens een Gentse Feesten dag voor mij. Voor mij is dat geen boemelfestijn met luide muziek. Neen ik kies voor andere facetten van de Gentse feesten. Daar is ook een ruime keuze in.

Deze morgen was gingen we kennis maken met de Gentse heiligen. In de Sint-Baafskathedraal, waarvan de toegang achter het groot podium op het Sint-Baafsplein verscholen lag, leidde Monette ons rond. Er zijn verschillende heiligen, die hoewel ze niet in Gent geboren zijn, veel betekend hebben: Amandus en Bavo. Ook Macharius en Lieven. Minder bekend zijn Coleta, en Landoaldus. Onze rondleidster nam ons mee in de legenden die rond deze figuren en hun relieken ontstaan zijn.

Deze middag was ik afgesproken om wat door Gent te dwalen. Dwalen zonder bijzonder doel. We zagen wel waar onze voeten ons door de verschillende feestzones brachten. Dat was dan Sint-Jacobs, de stadshall, de Korenmarkt, de Groentenmarkt, het Veerleplein om dan langs de Vrijdagsmarkt terug naar Sint-Jacobs te gaan. We hebben genoten van de verschillende straatacts.

Deze avond, was ik dan naar een voorstelling geweest. In de kerk van de Paters Augustus vond een vertolking plaats "Franciscus spreekt.". Het was een boeiende evocatie.

Morgen, woensdag wordt het weer een Gentse Feestendag voor mij.

maandag 21 juli 2014

Van Verviers naar Luik

Jacky spreekt ons toe
aan de mijn van Blégny.
Maandag 21 juli 2014 nam ik al vroeg de trein naar Verviers. De euraudax wandelsectie van aldaar richtte een 50 km brevettocht in. Het was een mars in lijn vanuit Verviers naar Luik.
Jacky verzorgde de inschrijvingen in de lokettenzaal van het station. Start om 9 uur, en vrijwel onmiddellijk een pad met een steile beklimming. We wisten dus meteen wat ons tijdens deze 50 kilometertocht te wachten stond. In het domein Tourelles hadden we een korte stop en bevoorrading. Voor de rest zouden het caférusten worden. De eerste was in Herve, aan het voormalig treinstation. Waar vroeger een trein reed, stapten we dan verder naar Blégny, naar Mortier, en tegen 13 uur waren we aan de mijn van Blégny. Daar konden wat trouwens wat te eten kopen. Die mijn kan nog bezocht worden, en we zagen verschillende families naar de lift gaan om de ondergrondse mijngangen te bezoeken. Allemaal met een gele veiligheidshelm aan.
Wij hielden het bovengronds. We stapten verder naar Wandre. En van hier af zaten we in de woongebieden en ambachtelijke zones van het Luikse.
Charmant was de overtocht over de Maas langs een brug waar verliefden een hangslot bevestigen om hun
liefde te bevestigen.
Net iets voor 19 uur kwamen we aan in de taverne "L'Aigle d'Or", het eindpunt van onze dagtocht. Dat was snel het boekje laten afstempelen, en me dan haasten naar het station, want anders zou ik een uur moeten wachten.
Günther en Christian, twee wandelaars die net als ik, ook de 100 van Binche mee gestapt hebben, hebben op Facebook, respectievelijk Google+,  hun foto's van deze tocht geplaatst.
Voor die van Günther klik hier
Voor die van Christian, klik hier

zondag 20 juli 2014

Ontbijtwandeling

Vandaag zijn ook voor mij de Gentse Feesten begonnen. En hoe kan een wandelaar de Gentse Feesten beter beginnen dan met een wandeling? Het werd een ontbijtwandeling. Ontbijten al wandelend. We stapten door het Gent van zo een tweehonderd jaar geleden. 200 jaar geleden, in 1814, waren de Fransen verslagen, en werd het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden opgericht. Dit heeft niet lang stand gehouden. In 1830 ontstond België. Van de weeromstuit werd nu het Nederlands verguisd. De officiële taal werd Frans. In bestuurszaken mocht geen Nederlands gebruikt worden. Dat zat vele Gentenaars dwars. Zij probeerden het Nederlands weer acceptabel te maken. Een van die Gentenaars was Hippoliet van Peene. En deze morgen volgden we zijn voetsporen door Gent. Zo een reis in de tijd is niet gemakkelijk. Ze werd ons mogelijk gemaakt door Inge en Erik van Pixho. Ik ga je het verhaal van deze ochtend niet na vertellen, maar wil je toch mee geven dat Hippoliet van Peene de tekst van De Vlaamse Leeuw geschreven heeft. Op de foto links boven staan we op het Casinoplein bij het beeld van Karel Miry, de toondichter van De Vlaamse Leeuw.
Het was deze morgen een uiterst leerzame wandeltocht, met veel aandacht voor het progressief liberalisme van de eerste helft van de XIXde eeuw.
Voor een paar foto's van deze ochtendwandeling, klik hier.

zaterdag 19 juli 2014

Ballade van de weg

Volgende week is het weer 25 juli. Die datum is de feestdag van Sint-Jacob. Dat is voor mij een goede gelegenheid om nog eens bij een mooi gedicht te reflecteren.

Misschien nog er even bij vertellen dat het Vlaams Compostela Genootschap, dit jaar op de 25ste juli samen komt in Ieper. Het programma omvat de volledige dag. Kijk maar op hun website.

vrijdag 18 juli 2014

Canisvliettochten

Een van mijn lievelingstochten is de Canisvliettocht. Ik stapte die tocht voor het eerst in 2002. En nu 12 jaar later, blijf ik het een tocht vinden die de moeite waard is. Op zondag 27 juli 2014 kan je de tocht stappen.
De Canisvliet is een natuurgebied in Nederland, net over de grens, dat van industriële uitbreiding gered is. Een rustpost bevindt zich dan ook in Nederland en vormt zo de bakermat voor deze grensoverschrijdende tocht.
De andere rustpost bevindt zich in het zuiden van Zelzate: In Sint-Jan-Baptist wordt je aangenaam verrast door de bossen, waardoor het in deze omgeving echt rustig is.

Klik hier voor info van de inrichtende wandelclub: De Kwartels.

Met het openbaar vervoer bereik je Zelzate met de volgende lijnbussen.
Bus 49 vanuit Lokeren,
Bus 96/97 vanuit Eeklo,
Bus 55 vanuit Gent.
Let op: het is zondag, het aantal bussen is beperkt.

Circus op het Coyendansplein

Misschien even op voorhand zeggen dat het Coyendansplein, het plein is naast de ruines van de Sint-Baafsabdij in Gent.

De buren van de abdij hebben tijdelijks plaats gemaakt voor MiramirO. De Sint-Baafssite wordt nu omgetoverd naar een circusdorp.

Ik heb alvast één activiteit op die plek in mijn agenda genoteerd. Over Ensor zal ik allicht later berichten.

donderdag 17 juli 2014

Feesten in opbouw

Als je door de Gentse binnenstad dwaalt, moet je hier opzij, daar opletten voor een truck. Ginder zijn ze een podium aan het bouwen. Ginds wordt een tent opgezet.

Officieel beginnen de feesten op 18 juli. Op 18 en 19 juli ben ik evenwel in Binche en Thuin. De openingsstoet zal ik dan ook missen. Voor mij zullen de feesten pas de 20ste aanvangen.
Sommige van mijn Gentse geburen kiezen met de feesten oorden op, waar het rustiger is. Ik verblijf nu eenmaal in de feestenzone. Maar ik feest mee.
Ik heb mijn feestplannen al gemaakt.
Voor vrijwel iedere dag heb ik al wat op mijn programma staan. Ik kies wel voor activiteiten overdag. 's Nachts op straten en pleinen rond dweilen, is aan mij niet langer meer besteed.
Mijn gading vind ik op: www.gentsefeesten.be/

Ontbijt

Goede morgen, allemaal.
Het wordt weer een mooie dag vandaag.
Geniet ervan.
Na mijn ontbijt met bruin brood en confituur, neem ik zo de lijnbus.
Het is trouwens een lekkere confituur. Hoewel ik niet weet of ik het wel confituur mag noemen. Het is een pasta van chocolade en aardbeien die ik vorige week in de OBRA kocht.
Als je nog zal ontbijten, smakelijk. En maak je klaar om van deze zomerdag te genieten.
In Gent wordt het zeker goed weer. Dat zie ik op het weerbericht en ook al buiten.

woensdag 16 juli 2014

Aan de fontein

Het is heerlijk om op zo een zonnige middag in het park te zitten. In het Zuidpark, vlakbij de fontein.
En dan nog met zicht op de Gentse bibliotheek.

Sommige mensen liggen op het grasveld. Anderen zitten op een bank. Ook ik.

Ik heb een goed boek bij.
Het is zeer rustgevend om over 2.000 jaar pelgrimstochten te lezen. Het is een Nederlandse vertaling van een boek van James Harpur, dat ik uit de bibliotheek geleend heb.

dinsdag 15 juli 2014

Sleutel

In het lied 'Het soldaatje zong de Zangeres zonder Naam:

Zeg mij, wat is de sleutel
Die op alle sloten past
Zeg mij, wat is een spiegel
Een spiegel zonder glas
Zeg mij, wat is een spiegel
Een spiegel zonder glas

Het geld is de sleutel

Die op alle sloten past
Een hart vol ware liefde
Is een spiegel zonder glas
Een hart vol ware liefde
Is een spiegel zonder glas

maandag 14 juli 2014

Zomerse wandeling

De zon was er eindelijk weer bij, maandag 14/07/14. Zij overgoot de wandeling van de KWB in Laarne met haar deugd doende stralen.
De wandeling startte vanuit de paardenmelkerij in Laarne. Dat is zo een plek waar de wandelaars welkom zijn. Het is - denk ik - al de 3de keer dit jaar dat ik daar ben. Twee andere keren hadden we hier een rustpost. Het is dus zo een beetje bekend terrein.
Maar ik moet de inrichters bewonderen. Zij wisten wegeltjes en paadjes aan te doen die ik niet kende.
Het was een wandeling in 2 lussen. Ik besloot eerst lus B te wandelen. Beide lussen verlieten trouwens samen de paardenmelkerij langs een modderig ridderpad. Op die lus wandelde ik een stukje met Marij en Willy. Beiden zijn verwoede wandelaars, en Willy zelf is een wandelfotograaf. Je kent ze allicht wel. Klik hier voor het foto-album dat Willy over deze wandeltocht maakte. Trouwens voor mijn foto's, klik hier.
De wandeling kenmerkte zich door een veelvoud aan wegeltjes, paadjes. En na een 7 km kwam ik weer in de startzaal aan. Daarna bleef ik niet zitten, maar begon meteen aan lus A. Ook dat was een groene tocht langs mooie, weinig betreden paadjes. En niet alleen ik, ook de andere deelnemers wisten het parcours te waarderen.

zondag 13 juli 2014

In het Hageland

De wandelsportclub Langdorp richt vandaag,  zondag 13/7/2014, haar zomertocht in. De weersvoorspellingen zijn wel niet zonnig, maar dat zijn we de laatste dagen gewoon. De tocht start in Aarschot. De wandeling is een klassieker in het Hageland met heuvels, prachtige vergezichten, holle wegen, natuurreservaten en beukenbossen.
Uit de verschillende afstanden kies ik voor de 30 km. Na een koffie met een boterham met hoofdvlak vertrek ik. De wandelpijlen sturen de wandelaars met een mooi zicht op bezienswaardigheden naar de Demer. Ginder kunnen we de mooi gerestaureerde Hertogenmolens bewonderen. We gaan verder en steken de spoorweg over, om dan in de groene heuvels te belanden. Smalle wegels, niet te erg glibberig, vormen de hoofdmoot van deze wandeltocht. We stappen langs wegjes die soms moeilijk begaanbaar zijn, zonder evenweel extreem te worden. Na 5,4 km hebben we (die de 30 stappen) onze eerste rust. En daarna stappen we verder. De Wijngaardberg is ons doel nu. Veel boomgaarden onderweg, en ook vroegere groeven, waar ijzerzandsteen gewonnen werd. Nog even klimmen naar een imposant Christusbeeld, en dan via wegjes terug naar beneden. De paadjes zijn gelukkig van trappen voorzien, want het is hier nogal steil. In de wijnkelder hebben we dan de rust. Hier kunnen we de plaatselijke wijn proeven, maar ik hou het bij een soepje. Na die 2de rust trekken we verder. In dit traject hebben  de 42 en de 50 zich van ons afgesplitst. Om die afstanden te bewandelen, moest de wandelaar zeker voor 9 uur vertrekken.
Langs de flanken van de wijngaardberg wandelen we bij een stenen muur wandelen. Die muur schermde in de 13de eeuw de wijngaard af, en is nu als cultureel erfgoed.
Weer in Gelrode vond ik het tijd om koffie te drinken met een groot stuk rijsttaart. We stappen dan weer richting Aarschot. Als ik kan kiezen tussen natuur en verhard, kiezen ik en vele anderen voor de leuke natuurwegels. Die brengen ons naar de Orleanstoren. Daar komen verschillende afstanden samen. De wandelsportclub heeft hier een ijskar laten komen. Ambachtelijk ijs van Averbode aan de Orleanstoren. Maar ik neem er geen. Ik eet sowieso bijna nooit ijskreem, en het begint nu net wat te regenen.
Gelukkig niet voor lang. Ik doe zelfs mijn paraplu niet open. En het houdt op, nog voor ik de laatste rustplaats - die is in Bergvijver -  bereik. Dat was een traject van 7,4 km. Nu hebben we nog 6 km te stappen. Het blijft een mooi parcours, waarbij de wandelingen de wandelaar weer naar de Demer brengen. Om te eindigen krijgen we nog wat van de stad te zien. Beelden en het gasthuis.
Bij de aankomst trakteert de inrichter ons nog met een yoghurt, en die neem ik mee om op de trein op te eten.
Het is geweldig geweest vandaag. Degenen die me de tocht aanbevolen hebben, hebben groot gelijk. Het is een fantastische wandeling die de wandelsportclub van  Langdorp ons in Aarschot aangeboden heeft.

zaterdag 12 juli 2014

Hanske en Adriaan

Vandaag richt de wandelclub 'Hanske de Krijger' haar Adriaan Brouwertocht in. Die tocht is dan ook mijn wandeldoel voor vandaag.
Een ruime keuze van afstanden. De kortste is 4 km, de langste 50 km. Ik kies voor de 24. Al snel sturen de oranje wandelpijlen ons het groen in. In het begin moet ik wat opletten. Vaak richten de pijlen de wandelaar langs smalle tussendoortjes en achterafjes. Maar dat is natuurlijk plezanter dan over de macadam te stappen. Het frisse groen contrasteert sterk met de grijze hemel. Moeilijke stukken zitten er niet in de afstand die ik gekozen heb. De die-hards die de 50 stappen hebben wel wat meer klimwerk.
Na 8,4 kilometer heb ik de eerste rust. In Elsegem is dat. In de doos liggen al 2 consumptiebonnetjes van wandelaars die de 50 stappen. En terwijl ik bezig ben de soep met een broodje gehakt te eten, komen er nog drie 50 km-stappers binnen. Een beetje rekenwerk leert me, dat die meer dan 7 km per uur stappen. Chapeau zeg! Dat is snel!
Het tweede traject is ook 8,4 km. Dat brengt ons naar de Scheldekant met een mooie doortocht over een uitgebreid golfterrein. Ook de golfers storen zich niet aan het miezerige weer. Er zijn er heel wat die hun balletje slaan. FORE! Het domein Het Anker omvat een voormalige Schelde-arm.
In Petegem hebben we dan de 2de rust. Het is de laatste rust voor al de afstanden die hier even blijven zitten. Erna is er nog 6,1 km te gaan. En ook die laatste kilometers brengen ons door puur natuur, zonder dat we door de modder moeten ploeteren.
Voor de aankomst hebben we nog een gratis bevoorrading bij Adriaan de Brouwer, dat is die van de Roman-bronnen :-)
Het zijn dat ook tevreden wandelaars, die in de startzaal aankomen en gezellig kunnen napraten over het mooie parcours dat ons vandaag aangeboden is.
Ik had mijn fototoestel bij. Klik hier.

vrijdag 11 juli 2014

BBQ-tocht in Wervik

Een vaste waarde in mijn wandelagenda is de BBQ-tocht in Wervik. Na een afwezigheid kan ik er dit jaar weer naar toe. Om 9u08 neem ik de trein in Gent Sint-Pieters. Om het seniorenbiljet te gebruiken moet ik immers tot 9 uur wachten. En met mij nog meer wandelaars.
In Kortrijk moeten we overstappen. Zo vormen we dan een mooie groep om naar Wervik te treinen. De startplaats is goed aangeduid vanaf het treinstation. Het is toch een dikke tien minuten stappen vooraleer we zaal 't Portaal bereiken. Bij de inschrijving reserveer ik  onmiddellijk voor de barbecue. Het is tenslotte de barbecuetocht. En zie ik daar niet Stefaan staan? Ja! Stefaan heeft speciaal vrij genomen om te kunnen mee helpen.

Samen met een St.Janstapper begin ik onder een grijze hemel aan de tocht. Hij heeft voor de 18 gekozen, ik voor de 24. We kunnen zo 18 km met elkaar stappen. Kruiseke ligt net buiten Wervik, en zo zitten we vrijwel onmiddellijk in het landelijke. Mooie wegjes, heerlijk stappen. Het ietwat miezerige kan ons niet deren. En gezwind bereiken we Zandvoorde. Daar genieten we van een lekker soepje. De wandelpijlen brengen ons nadien naar de Gasthuisbossen. Om ons dan weer naar de rust in Zandvoorde te loodsen. Na dan nog een goed uur stappen zijn we weer in de startzaal. Ik besluit om nu de barbecue te eten. Lekkere groenten, een braadworst en een kippebil. Dat smaakt wel. Voor mijn wandelmaat zit de tocht erop, en ik stap nog een lus vrijwel puur natuur. Mooi op tijd om de trein van 16u51 weer terug te nemen. 

Ondanks het grijze weer, bracht het parcours en de verzorging ons een mooie wandeldag. 
Voor wat foto's die ik maakte, klik hier.
Voor het beeldverhaal, klik hier.

donderdag 10 juli 2014

Parkeren

In de Keizer Karelstraat kan iemand parkeren. Het is betaald parkeren. Je moet uit de automaat een parkeerticket halen.
Voorlopig kan dat niet meer.
De ticketautomaat is ingepakt. Er hangt nu een bord op dat enkel bewoners er mogen parkeren. Dat heeft - denk ik - te maken met de Gentse Feesten. Zo dichtbij het Sint-Jacobsplein zouden er allicht veel feestvierders zijn, die hier hun auto trachten te parkeren.
Ik zag trouwens dat om ook om de hoek, de kaartautomaten ingepakt staan.
De parking aan de Reep zal allicht goed gebruikt worden.

SNOW

Gisteren is de installateur langs geweest.
Ik was al eerder naar de BASE-shop geweest om een abonnement op SNOW te vragen voor mijn verblijfplaats in Gent. En de verkoper had alles geregeld. Ik koos voor SNOW omdat ik voor mijn mobieltje bij BASE ben.

Woensdagmiddag is dan alles fysiek door de technieker in werking gesteld.
  • Een snelle internetverbinding via VDSL.
  • Televisie met zo een 30 zenders
  • Van een vaste telefoon heb ik afgezien. Mijn mobieltje is genoeg. 
Nu ik SNOW heb, hoef ik niet langer meer te tetheren met mijn mobieltje als hot spot, of naar een plek te gaan zoals de bib, waar WIFI toegankelijk is. 

woensdag 9 juli 2014

Bij de Reynaertstappers

Zondag 6/7/2014 zouden we nog eens met ons Doetjes-team wandelen. We waren afgesproken om de 50 km Marobeltocht van de Reynaertstappers te bewandelen. Wakker doetje en Reynaert-doet wachtten me op om 6u38 in het station van Lokeren. Wakker doetje voerde ons naar de startplaats. De uitgestippelde wandeling begon in een school te Lokeren.
We schreven ons in, en kregen nummer 173, 174 en 175. Na een ochtendkoffie vertrokken we. Het was toen al 7 uur. Om 18 uur moesten we binnen zijn. Dat is elf uur stappen voor 50 km. --> Dat ligt binnen onze mogelijkheden.
In het inschrijfgeld waren de bevoorradingen inbegrepen. Zo kregen we op de eerste rustpost een ontbijt met eieren en spek. Het smaakte wel. Laat me vertellen dat van de verschillende bevoorradingen ik vooral de éclair onthouden heb. Het glazuur ervan was in de Belgische driekleur. De avond tevoren had België nog in het wereldkampioenschap voetbal gespeeld.
De wandeling was een afwisselende natuurwandeling. Van bij de start stapten we de bossen in. We bewandelden de Daknamse meersen. We trokken naar Eksaarde. We stapten over de Liniewegel en langs het Etbos. We trokken over de Hoge Dreef om via een grote ommezwaai tot aan de Terwestbrug in Moerbeke te stappen. Aan de Zuidlede voelden we ons thuis. Spletterenbrug weet ons telkens weer te boeien, ook vandaag.
We hebben het niet droog kunnen houden. De laatste 10 km hebben we wat regen gehad. Maar niet getreurd. Daar waren we op voorzien.
En zo bereikten we de zaal waar we vertrokken waren. Daar kregen we een groen T-shirt, geschonken door sponsor Marobel, een sport- en schoenenzaak. Het was een plezierige tocht, een parcours met leuke trajecten in, en keurige rustposten.

dinsdag 8 juli 2014

Wakker op Doornzele Dries

De Wandelclub Al Kontent richtte vandaag haar zomerwafeltocht in. Spijtig dat het een grijze regenachtige dag was. Maar het kan niet alle dagen mooi weer zijn. We leven ten slotte in België. Het weer kunnen we niet veranderen, maar we kunnen ons er wel naar kleden.
Met lijnbus 54 reed ik van Gent naar Doornzele (Evergem) We waren met 4 wandelaars die in de regen met de lijnbus op weg waren naar de startplaats. Zonder die regen, zouden we - denk ik- toch met een tiental geweest zijn. Gelukkig was het ergste voorbij toen ik de wandeling startte.
Roger kwam net binnen. Die koos voor de 11, ik koos voor de 20. Maar we konden toch een stuk samen wandelen en zo onze wandelplannen bespreken.
Het wandelgebied lokaliseert zich aan de kanaalzone. De industrie, energiebedrijven, opslagloodsen en overslagbedrijven hebben hier de landbouw verdrongen. Maar de parcoursuitzetters van de WAK, weten hier toch veel groene wegen voor te schotelen. Ik verschoot ervan dat wij zoveel onverhard aangeboden kregen. De 20 bestond uit 2 lussen. Een lus van een 6 km, en een lus van een 14 km, met in het midden een rust. De rust was in de OBRA. Het was 11u30 toen ik er was. Een goed moment om koffie te drinken met lavendelcake. Ik kon het ook niet nalaten een potje confituur voor mijzelf te kopen: aardbeien met chocolade. Morgen zal ik het bij mijn ontbijt eten, en weet ik dan ook hoe het smaakt.
Tijdens de tocht heb ik gelukkig mijn paraplu niet moeten open plooien. En voor iemand als ik, die van industriële archeologie hou, vormt zo een contrast van groen en installaties in open lucht een ideale tocht.
Een mooie afwisselende tocht wat ondergrond en omgeving betreft. Een heerlijke tocht op dinsdag.
Voor mijn foto's, klik hier.

maandag 7 juli 2014

Door mijn eigen Gent

Vandaag mocht ik met een dozijn Oostendenaren wandelen in mijn eigen Gent. Het zou een stadswandeling worden, met hier en daar een stilstand om wat over een bezienswaardigheid, een gebeurtenis of een merkwaardigheid te vertellen.
Aan Gent Sint-Pieters namen we tram 1 naar de Korenmarkt. Aan de halte aldaar vormde het metselaarshuis, met de beeldhouwwerken die erboven dansen,  het begin van de tocht. De Sint-Niklaaskerk is de maandag gesloten, maar het gerestaureerde gedeelte was open voor een brocante- en antiekmarkt. Zo konden we het gerestaureerde gotisch gedeelte bekijken. We stapten verder om de muurschildering van de Monuments Men te bewonderen.  En terwijl we er toch waren vertelde ik tevens het verhaal van het Pand, met zijn Calvinistische universiteit, en wat over de Sint-Michielskerk. De trappen op, en dan het fameuze stadsgezicht van de 3 torens bewonderen. Dan even langs Klein Turkije, om zo naar de schaapstal te gaan. De stadshal uit 2012 is altijd een dankbaar onderwerp, dat veel gehoor vindt. Iets verder de Mammelokker trouwens ook.
Ruim de tijd genomen in de Sint-Baafskathedraal om aan de hand van de bouwgeschiedenis van die kerk, de historische ontwikkeling van Gent te schetsen. In de XVI-de eeuw eindigde ik, met Keizer Karel en de Stropdragers.
Even een pauze in het Vosken en dan via de Achtersikkel en de Zandberg naar de Reep. Gent wordt terug aan het water gegeven, en daar is de Reep met de Scaldissluis een mooi teken van. Dan over de Oude Beestenmarkt, naar Portus Ganda. Ginder zouden we onze knapzak aanspreken. Dat deden we dan ook in
het gezelschap van een dame met rode wandelschoenen aan. Ze had ook een koptelefoon op en zat zo op het staketsel. (Lees over die naakte dame in Het Nieuwsblad. Klik hier)
Na onze picknick bezochten we de resten van de Sint-Baafsabdij en het Spaans kasteel om dan richting MIAT te gaan. Industriële Archeologie, maar ook het standbeeld van de componist van de Internationale. 'Ontwaak verworpenen der aarde'.
Onderweg hadden al verschillende keren de zuilen van het STAM gezien en bekeken, die steeds een thema uit Blijven Plakken in Gent behandelen.
De Vrijdagsmarkt was ons volgend stoppunt. We waren er via het Sluizeken en het Oudburg naar toe gegaan. En ginder richtte onze aandacht zich naar Jacob van Artevelde en naar Ons Huis, het gebouw van de socialistische arbeidersbeweging.
Aan het Groot Kanon konden we het huis van Alijn zien. Moest het geen maandag zijn. Ik had daar zeker een stop ingelast. Maar de maandag is het niet open. Onze West-Vlamingen namen zich voor eens terug te keren als het geen maandag is, om dan het museum voor Volkskunde te bezoeken. Ook bij het MIAT, hadden ze dat trouwens al gezegd.
Door al dat gebabbel was ik wat uit mijn tijdschema geraakt. De mensen waren veel meer geïnteresseerd dan ik vooraf verondersteld had, en bleven geboeid door de Gentse geschiedenis, en de merktekens die dat nagelaten heeft. De tocht langs het begijnhof en langs de Coupure, die ik voorzien had, knipte ik dan ook uit de wandeling. We gingen langs het Groot Vleeshuis naar het Veerleplein om dan langs de Korenlei  in de richting van het Justitiepaleis te trekken. In het Justitiepaleis is nu nog het Hof van Beroep gevestigd.
Geruchtmakende processen zijn hier gevoerd. Denk bijv. aan de assissenzaak tegen Edje Anseele die een persmisdrijf had gepleegd. Hij had namelijk de soldaten opgeroepen om niet op de stakers te schieten.
Langs de Ketelvaart stapten we dan naar de Krook, en in de stadsbrouwerij, de Gruut sloten we onze wandeling af.
De mensen waren content. Ze hadden het toeristische Gent gezien, en ook stukken Gent waar weinig over geweten is, maar ook tot de Gentse geschiedenis behoren.

Greeter

Greeters zijn vrijwilligers die toeristen gratis rondleiden in hun stad. Dat las ik in het tijdschrift van PASAR. De greeters leiden de toeristen rond alsof het hun vrienden zouden zijn. 'Greeter' zal allicht een Engels woord zijn, uit te spreken als grieter.

Vandaag ben ik zo een greeter. Een tiental wandelaars uit het Oostendse komen naar Gent. Tegen 10 uur zijn ze er. Ik zal hen door het toeristische Gent leiden, en ook plekken van Gent laten zien, die niet zo gekend zijn. Zo bijvoorbeeld dit monument dat aan de holocaust herinnert.

zondag 6 juli 2014

Marie-Thérèse

Op 6 juli 1989 is mijn moeder overleden.
Mens ... Wat is dat al lang geleden!
Toch lijkt het me alsof ik haar gisteren nog gezien heb.
In onze harten leeft zij nog altijd verder.
En allicht kijkt ze vanuit de hemel toe of we het goed hebben.

zaterdag 5 juli 2014

Kruwer

Vandaag wandelde ik de Kruwerstocht. De wandeldag in Oostduinkerke was ingericht door de wandelclub van Nieuwpoort.
De verschillende afstanden vertrokken vanuit de Witte Burg. Met de trein en de kusttram reisde ik er naartoe. De startzaal bleek vlak achter de kerk te liggen waar de Vierdaagse van de Ijzer start. We konden kiezen uit verschillende afstanden: 7, 14, 21 of 28 kilometer.  
Ik koos voor de 21. Die bood mij eerst een lus  doorheen de duinen om via de zeedijk weer naar de startzaal te trekken. In de feestzaal trakteerde ik mijzelf met een broodje, goed belegd met vissalade, en verse soep.
Dan stapte ik de 2de lus. Dat was een lus door het achterland voor een stuk langs een kanaal. Het was wat druilerig. Ik had even de indruk dat ik heel alleen door het land stapte. Die indruk verdween snel toen ik in de rustpost aankwam. De rustpost was in het opleidingscentrum voor blindengeleidehonden. Ik vond het dan ook niet vreemd dat ik in het begin van de tocht nog Koenraad was tegen gekomen. Van daar stapten we nog door de Doornpanne, en natuurlijk ook nog langs het strand.
Zee, strand en duinen. Alleen de zon ontbrak. Pas later als mijn wandeling erop zat kwam de zon er door. De mensen die hun wandeling later begonnen hadden beter weer dan ik.
Klik hier voor wat fotomateriaal.

vrijdag 4 juli 2014

Vliegerke

Vanavond om 8 uur bij Sint-Jacobs was er volk op de been. Ik ontmoette er kennissen als Magda, Mong, en nog anderen. Wat stond er hier te gebeuren?
Het was het verjaardagsfeest van Walter de Buck. In een grote zangstonde zou iedereen het vliegerke voor Walter De Buck zingen. De zingende menigte werd ondersteund door de Propere Fanfare van de Vieze Gasten, de jeugd ervan. Ja,  zei Magda, we zijn ondertussen oud geworden.
Na het Vliegerke sprak Vuile Mong de feestrede uit, en dat was nog maar het begin van de avond.
Terwijl ik dit schrijf is het feest nog aan de gang.
Ik zag AVS en de VRT, dus misschien zie je wat van het feest op de televisie.

685


685 Belgen zijn in de eerste zes maanden van 2014 naar Santiago de Compostela getrokken.
Mijn wandelkameraden en ik waren erbij.
We waren bij de 2010 pelgrims die de Camino Inglés afgelegd hebben.

De cijfers heb ik gehaald uit: www.johnniewalker-santiago.blogspot.be

Sidonie

In Gent aan de Schelde bij het Keizerpark ligt een straat die de naam draagt: SIDONIE VERHELSTSTRAAT.
Laat me uit het verslagboek van de Academieraad van 18 december 1882 een tekst aanhalen, waarvan ik fotocopies jaren geleden van het archief van de RUG mocht ontvangen.
Nadat het 6de agendapunt is afgehandeld gaat het geschreven verslag verder:

Le Conseil aborde ensuite son ordre du jour, portant:  « Poursuite disciplinaire contre un étudiant »
Monsieur le Recteur expose les faits :
Des désordres assez sérieux viennent de se produire dans la faculté de philosophies et lettres. Les leçons de psychologie sont suivies cette année par une institutrice des écoles communales de Gand, Mlle Verhelst. On a réservé à cette dame l’extremité du premier banc et a, pour voisin immediat, M. Van Geyt. Le 12 Décembre, un étudiant roumain, M. Emile Buzerano fait peu attitude jusque là, vint assister au cours, et voulut s’installer à côté de Mlle Verhelst, entre celle-ci et M. Van Geyt. Repoussé, il renouvela sa tentation le lendemain, mais sans plus de succès. La résistance qu’on lui opposait irritra vivement M. Buzerano, qui pour s’envenger,  eut recours à la violence. Il s’introduisit de force entre deux de ses condisciples assis au premier banc, injurià, menaça même ses voisins et trouble l’ordre au point que M. le professeur Merten se vit obligé d’intervenir et dût suspendre, pendant quelques instants, la leçon déjà commencée. Des scènes semblabes se reproduisent le 14 Décembre. Mès déterminent une rise dans laquelle M. Buzerano fut légèrement blessé au visage. C’est de ces violences que celui-ci est appelé à répondre devant le conseil académique, en même temps que de la conduite inconvenante qu’il a tenu envers Mlle Verhelst, la cause première et involontaire de tous ces désordres. Il a gravement manqué du respect qu’il lui devait, en essayant d’établir avec elle un commerce épistolaire, s’efforçant avec une insistance blessante et par des moyens peu délicats une lettre que elle ne voulait pas. De pareils procédés, dit M. le Recteur, appellent une répression sévère : le bon ordre l’exige ; L’émotion est grande parmi les étudiants et elle fait craindre de nouveaux troubles, si bonne et prompte justice n’est pas faite.
Après cet exposé, M. Buzerano est introduit, pour être entendu dans ses explications. Il avoue ses violances à l’égard de ses condisciples. Seulement il prétend qu’elles ont été provoquées par des injures qu’on lui a adressées. Il  reconnait également la tentative de correspondance avec Mlle Verhelst ; mais, affime-t-il, la lettre qu’il a voulu lui glisser n’était pas de lui ; elle était l’ œuvre d’un ami , auquel il servait d’intermédiaire, et ne contenait d’ailleurs rien dont Mlle Verhelst put s’offenser. – Sur interpellation de M. le Recteur , il fait connaitre les noms de quelques étudiants : M.M. Retsin, Poelman, Behrens, Verschorren, qui pourront témoigner de la vérité de ses dires. Ces messieurs qui avaient déjà été entendus dans l’ enquête préparatoireouverte par M. le Recteur, sont interrogés de nouveau, ainsi  que M. Van Geyt. Leurs déclarations ne confirment pas les allégations de M. Buzerano. Après qu’ils sont retirés, le conseil délibère à huis clos, et après court échange d’observations, adopte à l’unanimité la résolution suivante :
Le Conseil académique,
Attendu que M. Buzerano, Emile, de Bacou (Roumanie) s’est conduit d’une manière hautement inconvenante à l’une des cours de la faculté de philosophie et lettres ;
M. Buzerano entendu ainsi que les témoins cités par lui ;
Vu l’article 24 de la loi du 15 juillet 1849 ;
prononce conte le dit M. Buzerano, Emile, la suspension, pendant un mois à partir de ce jour, du droit de fréquenter les cours ;
Décide que la présente délibération sera affiché ad valvas.
L’ordre du jour étant épuisé, la séance est levée à cinq heures.
Le sécretaire                                                                     Le recteur

donderdag 3 juli 2014

Onthaal

Deze middag was ik zoals iedere donderdagmiddag actief als onthaler in de Gentse Sint-Baafskathedraal.
Het is altijd prettig de toeristen te helpen, en hen wat wegwijs te maken.
Het is altijd leuk om groepjes rond te leiden en hen wat te vertellen. Velen luisteren graag naar ons verhaal.
Ik heb wel gewaar geworden dat ik mijn Franse en Engelse taalkennis wat moet bijspijkeren. Bij de rondleiding van een groep uit het Noord-Franse Bailleul vond ik niet altijd de juiste vertaling. Gelukkig waren er in de groep mensen die me een handje hielpen.
Verrassend was ook de reactie van een paar Aziaten. Die vroegen om een 'stamp', om een stempel voor hun boekje. Een echte stempel gebruiken we niet in Sint-Baafs, maar die bezoekers uit het verre oosten waren geweldig content dat ze in hun boekje toch een vignet kregen.
Als dank kregen Mariëtte en ik, elk een mooie bladwijzer. Zo een mooi wedergebaar is zeker sympathiek. 

Stroomafwaarts

2014-07-01 Stroomafwaarts de Schelde
De Schelde stroomafwaarts Gent. 
Dat was mijn wandeltocht begin juli. Het was een lange tocht: 47 kilometer.
Ik gebruikte voor de tocht de brochure 'Volg de Rechtvaardige Rechters' uitgewerkt door Toerisme Oost-Vlaanderen, bedoeld voor fietsers.
De rechtvaardige rechters heb ik niet gezocht, wel heb ik heerlijk gewandeld.
Vertrokken aan het Van Eyck-bad, sloeg ik meteen de Visserij in. Daar reden heel wat fietsers de stad in, op weg naar hun werk, veronderstel ik. Eens in Gentbrugge werd het rustiger. De Schelde biedt aan het voormalig ARBED-terrein een heel ander uitzicht dan aan Portus Ganda. De Schelde biedt verder in de tocht nog meer verschijningen. Ik stapte langs de Zeeschelde die niet langer uitgebaggerd wordt, en in zijn meanders heel wat slib afzet. Verder, de ringvaart voorbij, wordt de Schelde bevaren. De Schelde liet ik grotendeels rechts van mij. Eens Melle voorbij stapte ik langs de meersen in het gezelschap van duiven en konijntjes. Af en toe een eenzame fietser, en nog minder een boot op de Schelde. De industrie (of wat er nog van rest) en de bewoning liggen op de andere Schelde-oever. In Wetteren verliet ik de Schelde om door de Kalkense meersen met de oude Schelde-arm richting Laarne te stappen. Vanaf hier kwam ik meer mensen tegen, vooral fietsers op daguitstap. De knooppunten leidden me door meer bewoond gebied, en ook door de Damvallei.
Puur genieten was het. Van de wandeldag onthou ik vooral de verschillende verschijningsvormen van de Schelde.
Klik op de afbeelding linksboven, om meer foto's te zien.
Voor de informatie van Toerisme Oost-Vlaanderen over de Rechtvaardige Rechters, klik hier.

woensdag 2 juli 2014

Turfsteker

Deze middag was ik in Zelzate.
Wat de ophaalbrug betreft is er gedurende mijn afwezigheid niets veranderd. De brug stond weer open en ik stond er weer voor.
Dan gedaan waarvoor ik naar Zelzate kwam. Ik had nog een en ander te regelen in verband met mijn vroeger penningmeesterschap.
Daarna nog even naar de gemeentelijke bibliotheek. Ik had nog wat Turfstekers, het tijdschrift van de gemeentelijke heemkundige kring. Misschien konden ze die in de bib nog wel ter beschikking houden voor eventueel geïnteresseerden.
Dan had ik nog wat tijd over voor de lijnbus naar Gent. Van deze gelegenheid dan gebruik gemaakt om in de Kameleon een koffie met slagroom te drinken. 

Al bij al had ik dus een goed gevulde middag.