Gwy wandelt

woensdag 29 april 2015

Levende geschiedenis: Iran.

Iran.
Hoe is het grootse Perzische rijk geëvolueerd naar een Islamitische republiek?
De heer Farhad Tajdar komt daarover vertellen op uitnodiging van OKRA ACADEMIE.
Farhad Tajdar kwam in België studeren. Nu is hij chirug bij Sint Lukas.
Over zijn thuisland kan hij boeiend vertellen.
De lezing gaat door op dinsdag 12 mei in de Prinsenzaal van het Karmelietenklooster.
Opgelet! Je kan niet via het klooster binnen. De zaal is toegankelijk via het Prinsenhof.
De lezing begint om 14u30 en is om 17 uur afgelopen.
Toegang is 5 euro voor de OKRA-leden en 6 euro voor niet-leden.
Iedereen is welkom

Trekpleisters in Gent


Het stadsmagazine van Gent vertelt in zijn mei-nummer over de toeristen die Gent bezoeken.
Zo worden de meeste foto's door de toeristen op de Graslei genomen. Het tijdschrift verwijst daarvoor naar: http://www.sightsmap.com/ .
Op dezelfde bladzijde laat het tijdschrift de top 5 van de trekpleisters in Gent zien.
Op de eerste plaats staat de Sint-Baafskathedraal. Dat doet me veel plezier, want de onthalers, waarbij ikzelf, ontvangen de mensen open en hopelijk komen we aan hun verwachtingen tegemoet. Weliswaar hebben we soms teveel aandacht voor het erfgoed en minder voor de actualiteit.
Over kunstwerken als La Bestia of de Wonderboom, krijgen we zelden vragen.
Het werk van de gebroeders Van Eyck en van Rubens komt veel meer aan bod.
Overigens ... Het Lam Gods komt afzonderlijk nog eens voor in de top 5. Het staat op de 4de plaats na het Gravensteen.

dinsdag 28 april 2015

Juristenwandeling

Mapmywalk met mijn GSM
Deze middag maakte ik een wandeling door de kuip van Gent. Daarvoor gebruikte ik een boekje dat uitgegeven is ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de Gentse Orde van Advocaten. 'Gent en zijn advocaten. Een historische wandeling door de stad.' is de titel.
Het boek heb ik ontleend uit de Gentse Stadsbibliotheek. 
Verschillende aspecten van de rechtspraak en van de advocatuur komen daarin aan bod. Een wandelaar als ik stelt zich niet tevreden met het boekwerk te lezen, maar stapt ook daadwerkelijk de wandeling die op bladzijde  98 t/m 103 beschreven is.
De wandeling start aan het standbeeld van Hyppolyte Metdepenningen aan het Justitiepaleis in het centrum van Gent.
De wandeling is door het historische Gent. Het actuele komt niet aan voren. Het verleden wordt belicht. Het erfgoed als het ware. We passeren bijvoorbeeld het nieuwe justitiepaleis niet. Langs de andere kant passeren we veel huizen waar een naambord van een advocaat op hangt. 
De tocht is zo een zestal kilometer. 
Voor mijn foto's klik hier. Er staat wel bij dat het mijn verhaal is, maar het is eerder het verhaal van iemand anders, dat ik na gewandeld heb. 

De volgende thematische wandeling die ik in Gent plan is de Nerotische wandeling. Dat zal dan met OKRA Academie zijn.. Klik hier.
Van ons bestuur uit is Eric verantwoordelijk voor een groep. Als er een 2de groep gevormd wordt, ben ik ook ingeschakeld als begeleider. Als dat niet zo is wandel ik gewoon met de groep van Eric mee. 

Tandarts


Al maanden ga ik om de veertien dagen ongeveer naar de tandarts.
Nu zou alles in orde zijn.
Als er zich geen complicaties voordoen ben ik nu voor een jaar of twintig op mijn gemak.

Het heeft een team van tandartsen, dokters, zelfs een professor veel moeite gekost - en mij veel geld - maar mijn mond is weer pico bello in orde.

maandag 27 april 2015

Fietsenmarkt

Zaterdag 9 mei is het weer eens de tweede hands fietsen markt op de Oude Beestenmarkt in Gent.
Iemand heeft me gevraagd hem op de hoogte te brengen, want hij wil 2 fietsen verkopen.
Ik weet echter niet meer wie het me gevraagd heeft, daarom plaats ik dit berichtje hier.
Het is in de voormiddag tussen 9 en 12 uur.

zondag 26 april 2015

Fairfoxes in Turnhout

2015-04-26 Met de Fairfoxes
Vandaag was het nog eens een trainingstocht met het oog op de Oxfam trailwalk van eind augustus. Voor het parcours stonden Luc en de andere Fairfoxes in. We waren met zo een dertigtal om in de Antwerpse Kempen te stappen. De vertrekplaats was aan het station in Turnhout.
We wandelden door bos en hei, en langs vennen.
Onze boterham aten we in het trefpunt 't Toreken op de Engelandhoeve. Het was daar ook een tentoonstelling in verband met erfgoeddag. Het erf van het enge land, van het smalle land is nu erfgoed.
Na de pauze wandelden we verder door de Antwerpse Kempen, om op het einde wat door het historische Turnhout te dwalen, dat met erfgoeddag goed in het licht werd geplaatst.
Het weer was bewolkt, met één keer een miezerige regen.
We vormden een goed gezelschap waarbij nieuwe trailwalkers en anciens van gedachten konden wisselen.
http://www.oxfamtrailwalker.be/nl
Met 3 Kaailopers waren we erbij: Jos, Hugo en ik.
Voor mijn fotoreeks klik hier. Ook andere deelnemers hebben foto's op internet geplaatst.

zaterdag 25 april 2015

Lachende rolstoelers

Deze middag trok ik nog eens naar Flanders Expo. Door vondt de informatieberurs reva2015 plaats. Reva2015 is een informatiebeurs voor mensen met een beperking.
In trok er naar toe in verband met mijn auditieve problemen.
Eens de hal binnen werd ik overweldigd door de vele mensen die er zich met een rolstoel voort bewogen. Nog nooit heb ik zoveel rolstoelen op één plek samen gezien. Ze waren vrolijk en zagen er gelukkig uit. Ze probeerden trapliften uit, genoten van de handbikes, deden aan rolstoelgymnastiek en dat alles met een grote lach op hun gezicht. Ze hebben hun beperking geaccepteerd en halen er het beste uit.
Er waren natuurlijk ook andere beperkingen. Ik heb goed kunnen praten met mensen die net als ik een hersenbloeding gehad hebben.
Ook de vakantiemogelijkheden kwamen goed aan bod. Vlaanderen Vakantieland had enkele vakantieverblijven uitgenodigd die speciaal aangepast zijn.
http://www.reva.be/

Met de Postiljon in Heusden

De Husdinetocht stond vandaag op mijn wandel programma. Inrichter is de Merelbeekse wandelclub PWC. Vanuit de startplaats in Heusden kon de wandelaar voor een wandelafstand kiezen waar hij/zij het meest voor voelt. De kortste afstand was 4 km. De langste 24 km. Behalve de korte deden alle afstanden de paardenmelkerij in Laarne aan.
Ik koos voor de 24.
Een eerste traject bracht ons langs een heksenpad en het kasteel van Laarne naar een eerste rustpost. Dat was een basisschool, met de naam Sint-Macharius. Daar hadden we dan een plaatselijke lus, waarbij we door het Prullenbos gingen.
Het derde traject bracht ons dan naar de paardenmelkerij, En van daar in een vierde traject doorheen de Damvallei met zijn vele visvijvers terug naar de startplaats in Heusden.
Het was wat bewolkt vandaag, zelfs een keer een miezerige regen, maar de buien zijn ons bespaard gebleven en we hebben kunnen genieten van een mooie wandeling.

vrijdag 24 april 2015

Erfgoeddag 26/4

Zondag is het erfgoeddag.
Ook de Sint-Baafskathedraal levert daartoe een bijdrage.
Zondag kan ik aan geen aktiviteiten van de erfgoeddag deelnemen, want ik heb toegezegd om in Turnhout te wandelen in OXFAM-verband.
Maar vandaag kon ik al kennis maken met wat de kathedraal dit jaar in het kader van erfgoeddag laat zien.
Het fonds van bisschop Triest wordt in de belangstelling geplaatst
De kunstobjecten zijn altijd te zien, maar wat er voor die dag speciaal is zijn de archiefstukken van het fonds. De teksten zijn buitengewoon goed bewaard en worden tentoongesteld in wat wij de seminaristenkapel noemen. Dat is de kapel vlak voor de crypte.

donderdag 23 april 2015

Middag 23 april in Gent


Deze middag mochten we weer heel wat toeristen verwelkomen in de Sint-Baafskathedraal. Vroeg in de middag trouwens veel scholieren met een opdracht. Die kunnen we dan tips en hints geven, voor zover ze er zelf niet uit geraken.
Ook deze middag heb ik kunnen babbelen met iemand die een vriend was van Thierry Verhelst. Zie mijn blog bericht van gisteren)
Deze middag heb ik ook de nieuwe supertram door de Veldstraat zien rijden. Er stond wel GEEN DIENST op. Lang is die tram inderdaad.
De foto hierbij heb ik met mijn mobieltje op de Kouter genomen. Ik heb me laten vertellen dat alle bloemen die daar verwerkt zijn, geïnspireerd zijn op bloemen uit het schilderij van de gebroeders Van Eyck, Het Lam Gods,

Tai Chi in de Horizon

Het is weer donderdag. De donderdag is mijn Tai Chi - dag.
In de reeks Tai Chi voor beginners in het het Gentse LDC De Horizon, tracht ik de verschillende sessies te volgen.
Het lukt me niet altijd. Mijn geheugen laat me soms in de steek om de volgorde van de houdingen en bewegingen te respecteren. En soms wordt ik ook gehinderd omdat ik mijn evenwicht niet goed kan bewaren.
Ik zal dan ook allicht ook in het najaar een beginner blijven.
Ik hoop althans dat onze instructeur Mr. Wang er mee doorgaat, want een mens blijft daardoor in beweging en is in goed gezelschap.
Jiabin Wang geeft overigens in het LDC De Knoop op 6 mei een proever van taijiwuxigong. Taijiwuxigong is een manier om via spontane bewegingen ons natuurlijk evenwicht (zowel fysiek als emotioneel) terug te vinden.

woensdag 22 april 2015

Wie is toch die ander?

Van de Gentse stadsbibliotheek heb ik nu een boek geleend van Thierry Verhelst. Wel dezelfde achternaam maar geen familie van mij, toch zijn er raakvlakken. Hij was toen hij nog leefde tussen meerdere opdrachten een stafmedewerker bij Broederlijk Delen. Hij was een Gentenaar.
Ja! De wereld is klein, de wereld is een dorp. We gelijken op elkaar en we verschillen van elkaar.
Op de achterkant staat iets over de houding van je gesluierde buurvrouw. Ik ben door en door katholiek. Thierry was een orthodox priester. Als Gentenaar was hij een Franstalige. Culturen ontmoeten elkaar. 
Gisteren keken een aantal mensen verwonderd toen ik op het perron van het treinstation een gesluierde dame kuste. Wisten zij veel dat die gesluierde mijn petekind is. (S. het deed me plezier te horen dat je het goed stelt in je nieuwe leven.)

Ik zal het boek over wereldwijde interculturele en interreligieuze relaties met meer dan gewone belangstelling lezen.

Nawoord op 23 april. Vanmiddag heb ik met iemand gepraat die Thierry persoonlijk gekend heeft. Nu ben ik meer te weten gekomen dan op internet te vinden is. Om maar één ding te vermelden. De vader van Thierry was schepen van Schone Kunsten te Gent.

dinsdag 21 april 2015

Het klimaat verandert

Dinsdagavond 21 april 2015 is het weer  Wetenschapscafé Gent. Dat is een gevestigde waarde in herberg Macharius.
Vanavond praten 2 mensen die met hun doctoraat bezig zijn over klimaatverandering.
Het zijn Rozemien De Toch, werkzaam bij het KMI, en Harry Zekollari van de VUB, opgegroeid aan de rand van de Alpen.
Rozemien werkt aan een model voor de klimaatverandering in België
Harry bestudeert de evolutie van de gletchers
Een model op maken en toetsen aan de werkelijkheid, is niet gemakkelijk door de veelheid aan factoren en actoren.
Het klimaat wordt bekeken op redelijk lange termijn: 30 jaar
Klimaatverandering. Het wordt steeds warmer.
De belangrijkste reden is de toename van CO2. CO2 = een broeikasgas
20.000 jaar geleden kwam de ijskap nog over Nederland. Configuratie is veranderd.
Hoe weten we hoe warm het vroeger was?
Dat kan op verschillende manieren: onder meer door boomringen en ijsboringen
Stagneert de opwarming de laatste 10 jaar?
Moeten we proberen tegen te houden of moeten we ons voorbereiden op wat komt?
Derde mogelijkheid is: zullen we eronder afzien?
Hoe meer we er tegen doen, hoe minder we ons zullen moeten aanpassen en hoe minder we zullen afzien.
Bij de vragen uit het publiek viel me vooral de vraag naar de invloed van de steden op.

Naar Brugge en Loppem

Om wat bij te leren trokken we met 27 van de onthaalploeg van de Gentse Sint-Baafskathedraal naar Brugge en Loppem.

In Brugge was ons doel het Sint-Janshospitaal. Monette vertelde erover met een bijzondere belangstelling voor:
- De verzorging, heelkundig en wat zieleheil betreft
- Ursula met de 11.000 maagden
- De schilderwerken van Hans Memling
Daarna gebruikten we het middagmaal in het restaurant 'Maria van Bourgondië'

Dan stapten we naar 't Zand om de lijnbus naar Loppem te nemen.
Daar werden we opgewacht aan het neogotisch kasteel uit de XIXde eeuw. De gids vertelde ook over de pastorij en het neo-classistisch woongebouw die er voordien stonden.
Het kasteel was eigendom van de familie Van Caloen. Zij hebben zelfs koning Albert I en koningin Elisabeth er laten logeren. Dat was op het einde van de eerste wereldoorlog. 
Het kasteel toont heel wat kunstwerken. Werk dat de familie heeft laten uitvoeren, dan wel voorwerpen die zij verzameld hebben. Nu is het niet meer bewoond. Wie zou dat in de winter kunnen verwarmen? De eigendom is nu ondergebracht in een stichting. 
We sloten de namiddag af met een koffietafel en kunnen op een leerrijke dag terug blikken.
Wat links:
De Gentse Sintbaafskathedraal
Het Sint-Janshospitaal van Brugge
- Restaurant Maria van Bourgandië
Het kasteel van Loppem

maandag 20 april 2015

Buongiorno buona gente

Een week in de voetsporen van Franciscus stappen, heeft op mij diepe indrukken na gelaten. Het is een ingrijpende pelgrimstocht geworden.
Ik kan mijn gevoelens niet goed verwoorden, maar heb toch een en ander geblogd.

Hier een overzicht van de berichten:
Dag 6: Laatste dag 


Voor mijn foto's klik hier
Diezelfde foto's zijn door Google in een beeldverhaal gegoten. Klik hier.

Sint Annaplein



Vorige week zei iemand me dat er op het Sint Annaplein te Gent 2 beelden staan. Het ene beeld staat centraal in het parkje. Dat is een Heilig Hartbeeld.
Maar er staat ook een tweede beeld. Op de vraag wat dat beeld was moest ik het antwoord schuldig blijven.
Deze morgen ben ik dan ook gaan kijken. Het is een borst beeld. Op de sokkel staat dat het Albert Mechelink is. Het beeld is in 1925 geplaatst, één jaar na de dood van de politicus.
Meer informatie over deze graag geziene man, is te vinden in het liberaal archief. Klik hier.

zondag 19 april 2015

Kwartelen in Zelzate.

Na al dat stijgen en dalen, hellingen, trappen, kuitenbijters die ik in Italië mee maakte, doet het deugd een gewone vlakke tocht in het platte land te maken.
Het waren vandaag de kwarteltochten, ingericht door 'De kwartels' de wandelvereniging waarbij ik aangesloten ben.
Ik was niet te vroeg opgestaan vandaag. (Mijn Italië reis weet je wel.)
Aan het busstation in Gent riepen enkele reigerstappers me toe: "Hé, wil je ook niet in Zelzate wandelen?" Natuurlijk wou ik dat. Samen met nog enkele andere wandelaars stapten we op bus 55. Wandelaars onder elkaar hebben altijd wat te vertellen.
Eens van de autobus gestapt wezen groene pijlen ons waar de startplaats was.
Ik heb nog in Zelzate gewoond, en het was nogal wat afbabbelen vooraleer ik aan de inschrijving toe was.
Uit het ruime aanbod van afstanden koos ik voor de 18.
Een mooie tocht. Snel waren we de bebouwing uit om dan langs de Nederlands-Belgische grens te wandelen door de polders. Op de eerste rust - die was in Wachtebeke aan de Langelede in een landbouwloods - at ik een 'stuute mee bloende' en dronk daarbij een goed soepje.
Dan volgde een lang traject, dat ons door het Kloosterbos bracht en dan verder langs een voormalige spoorweg (de dwarsliggers en sporen liggen er nog. Zie foto) - om ons door een boomrijk traject bezijdens Sidmar naar Sint-Jan-Baptist te brengen.
Na de afstempeling van mijn controlekaart en wat gebabbel stapte ik verder naar de startzaal.
Daar trof ik kennissen aan. De ene kennis is de andere niet. Sommige liggen iemand nauwer aan het hart, en dan doet het altijd plezier  hen tegen te komen.
De wandelclub had niet alleen voor een mooi parcours gezorgd, maar ook voor een heerlijk zonnetje.
Zo wil ik meer wandelen.
Voor een foto album van deze tocht klik hier. De reeks is van Clément.

zaterdag 18 april 2015

Laatste dag in Italië

Zaterdag 18 april is de 6de en laatste dag van onze Italië reis.
We bezochten in de morgen 3 van de 4 franciscaanse kluizenarijen, bij Rieti.
1) Poggio Bustone : goede dag, goede mensen
2) Greccio : hier is de gewoonte ontstaan om met kerstmis een kerststal uit te stallen.
Het was hier overigens druk. Er stonden al 4 autobussen toen onze bus op de parking beneden parkeerde. De gebouwen van het klooster hangen als het ware tegen de rotswand aan.
3) Fonto Colombo : hier dicteerde Franciscus de regel, die nu nog ongewijzigd bij de franciscanen geldt.
De autobus bracht ons naar de luchthaven. Onderweg aten we in een wegrestaurant.
17u25 was het voorziene vertrekuur voor onze vlucht van Rome naar Amsterdam. Door vertraging werd het 18 50. Een geluk komt bij een ongeluk, ook de cityhopper van Amsterdam naar Brussel was 'delayed'. Zo een toeval was het niet. Het vliegtuig moest 20 minuten wachten omdat er zoveel passagiers ontbraken, onder meer wij met zijn 24. Eind goed, alles goed.

vrijdag 17 april 2015

Vaarwel Assisi

De 5de dag van onze reis is vrijdag 17 april.
Deze nacht was het onze laatste nacht in het gezellige familiehotel 'Da Angelo'. We pakten in, ontbeten en na de ochtend bezinning vertrokken we.
Eerste stop was Bevagna. Bevagna is een typisch middeleeuws stadje, met herinneringen aan de Romeinse tijd.
Het is hier nabij dat Franciscus voor de vogels predikte.
In de kerk van de aartsengel Michael groepeerden we voor gebed, gezang en meditatie.

Daarna werd het wat wereldlijker en bezochten we in de wijnstreek van Montefalco een  wijn- olijfolie- en landbouwbedrijf, waar we hun producten konden degusteren.
Vervolgens bezochten we het stadje Montefalco. Heel dat stadje leeft blijkbaar van wijn en olijfolie.
In de oorlogtwisten vernietigde keizer Frederik II het stadje. Maar het heeft zich herpakt.
We gebruikten er het middagmaal. In mijn geval was dat een pizza diabolo met een cappuccino.
Om 14 uur regende het wat, maar het was de moeite niet om een poncho aan te trekken.

We stopten bij een oud kerkje uit de tijd van de Longobarden, dat eruit ziet als een Grieks of Romeins tempeltje.
Nu naar Spoleto.
In Spoleto, dat door Frederik Barbarossa, de grootvader van Frederik II, vernietigd werd liepen we nog onder een Romeinse boog. Het was aangenaam wandelen in de oude stad.
Terug in de bus passeerden we Terni waar Valentinus nog bisschop was. Zijn naamdag is op. 14 februari. Hij is ook de patroon van de imkers. Bloempjes en bijtjes - weet je wel. Hij wordt ook aanroepen tegen epilepsie.

We verlieten Umbrië en reden naar ons hotel in Rieti, langs een weg met veel tunnels en zicht op de besneeuwde Sibillini berg.
We overnachten in Rieti. Ons avondmaal bestond uit 1) ham, fijne vleeswaren en kaas 2) noedels en spaghetti 3) varkens- en lamsvlees.

donderdag 16 april 2015

Perugia en Cortona

Donderdag is het al de 4de dag van ons verblijf in Italië
Iedereen zit opgewekt aan de ontbijttafel. Na de ochtend bezinning zijn we om half negen met de bus op weg.
We stoppen eerst bij een Etruskische graftombe uit 900 v. C. ,  die is ontdekt bij het aanleggen van een autoweg. Het familiegraf  bevindt zich 10 meter onder de grond. Dan rijden we door naar Perugia.
In Perugia leert de stadsgids Daniella ons de historische stad kennen. Zij wijst er ons op dat het onderste van de stadsmuren Etruskisch zijn. Als de Romeinen de Etrusken verjaagd hebben, bouwden zij evenwel verder op wat de Etrusken verwezenlijkt hebben. Verschillende 'barbaarse' stammen drongen de Romeinen weg. Uiteindelijk werd Perugia een rijke stadstaat, die op haar beurt oorlog voerde met andere stadstaten. Bij zo een oorlog werd Franciscus gevangen genomen. Franciscus wou toen nog ridder worden.
De Tiber vormde een verbinding tussen Perugia en Rome. We luisteren aan de poort van La Rocca hoe zo een paus de stad integreerde in de pauselijke staten. De inwoners moesten een deel van hun stad afbreken. Een burcht = La Rocca kwam er voor in de plaats.
In 1860 wordt de stad een deel van het één gemaakte Italië. Perugia wordt nu provinciehoofdstad.
Perugia is - en passant vertel ik het - waar de Amerikaanse Amanda Knox studeerde. Die zou haar kamergenote omgebracht hebben.
Terwijl we zo in Perugia rondliepen waren er ook grote groepen toeristen. Veel  kinderen trouwens. Er waren 2 festivals bezig, en dat trok heel wat volk.
Met een maaltijd beëindigden we ons stadsbezoek.
In de namiddag naar het klooster Le Celle. Dat is even buiten Umbrië, in Toscanië.
Onderweg naar Cortona eerst nog eens gestopt bij een groot meer: Lago Trasimeno. Hier vond in 217 v.C. een veldslag plaats tussen Hannibal en de Romeinen. De Romeinen verloren de strijd. Het bloed van de 15.000 omgekomen soldaten kleurde het meer rood.
Dan reden we verder naar El Celle. Dat klooster ligt totaal afgelegen. Franciscus heeft het gesticht. Wat een verschil met de drukte in Perugia! Hier was het in de bossen en in het klooster stil. De stilte gaf dan ook mooi gelegenheid tot gebed en overweging. De meditatie stelden we in het teken van de kruiswonden.
Terug in het hotel aten we als avondmaal spaghetti gevolgd door venkel, koude varkens reepjes en frisse sla.
We vierden ook de verjaardag van 2 van onze medereizigers met een lekkere taart als dessert. 

woensdag 15 april 2015

De Carceri en Gubbio

Woensdag 15 april is dag 3 van onze Assisi reis in de voetsporen van Sint Franciscus.
Na het ontbijt gingen we te voet de berg op, de Monte Subasio. We hadden zo anderhalf uur nodig om de 4 km af te leggen. Aan de ingang van de Carceri wachtten degenen die met de minibus naar boven gekomen waren, op ons. In groep gingen we de ermero binnen. We bezochten de grotten waar Sint  Franciscus en zijn gezellen verbleven. Aan het Tau-kruis was het tijd voor onze dagelijkse bezinning. Na nog wat door de bossen en langs de grotten waar de broeders in der tijd verbleven, daalden we weer naar Assisi af.
Vlakbij de kathedraal San Rufino gebruikten we een klein middagmaal om dan de autobus te nemen.
Na een uur rijden bereikten we in de namiddag Gubbio, een stadje op verschillende niveaus tegen een berghelling aangeplakt.  We passeerden de ruïnes van een Romeins theater. Eens binnen de stadsmuren stapten we uit op het plein van de 40 martelaren, dit zijn verzetsstrijders uit de tweede wereldoorlog.
Vlakbij dit plein staat de kerk van Franciscus en een beeld van Franciscus en de wolf.
Nadat we naar dit verhaal geluisterd hadden trokken we naar boven. Naar de centrale plaats. Gubbio is zoals de  meeste steden die in de Romeinse tijd aangelegd zijn  verdeeld in 4 kwartieren met een grote plaats in het midden. Dat plein moest groot genoeg zijn zodanig dat de hele bevolking er zich kon verzamelen.
Het werd tijd voor een gelati. Ijskreem is bijzonder lekker in Italië.
Nadien bezochten we een bijzonder pleintje met de Fontana del Patti (= fontein van de zotten) en de Palazzo del Bargello met dodendeur. De doden mochten niet langs de voordeur uit huis gebracht worden. Daarvoor werd een afzonderlijke deur gemaakt.
Dan trokken we verder naar boven voor het panorama, nog een kerk bezoek en het hertogelijk paleis, waar we kennis maakten met een meesterwerk uit de portretkunst van de renaissance.
Verschillenden van ons stapten dan in kooitjes om met de kabelbaan nog hoger naar de basiliek te gaan kijken.  Anderen slenterden nog langs middeleeuws ogende straatjes naar de Via dei Consoli. Het is hier de streek van de truffel, en die waren in verschillende winkeltjes te koop, samen met andere typische streekgerechten.
Nadien vertrokken we met onze autobus weer naar Assisi.
Om 19 uur vierden we eucharistie in de S.Stefano kerk. In de stemmige romaanse kerk gingen de 2 priesters uit ons gezelschap ons in de misviering voor. Een tocht met mensen uit de verschillende parochies van het dekenaat Evergem is niet volledig zonder samen eucharistie te vieren.
Avondeten in het hotel was wat later deze avond. We kregen eerst groentensoep, dan pizza met frietjes en ommelette met kruiden  en als dessert taart .

dinsdag 14 april 2015

Met Franciscus in Assisi.

Op dinsdag 14 april na het ontbijt kregen we als thema voor de dag wijsheidsspreuk 5 mee.
Dan verlieten we hotel "Da Angelo" om een dag in Assisi door te brengen.
We stapten eerst naar het heiligdom San Damiano. Hier ontving Franciscus van het kruis in het toen vervallen kerkje de boodschap dat hij de kerk moest herstellen. Later verbleef hier de heilige Clara. Nu is het een stemmig gebedsoord. Voor ons gebed, onze meditatie en  onze liederen, kregen we een kapel toe gewezen. Na deze bezinning trokken we naar de binnenstad van Assisi.
We gingen de stad binnen via de Porta Nuova. Dan gingen we even dat drinken. ( Ook voor de sanitaire stop.)
En dan moesten we ons haasten om naar de kerk van S.Chiara te gaan, want die sluit om 12 uur. Chiara is het Italiaans voor Clara. Het bezoek aan haar graf in de crypte was dan ook het belangrijkste van dit kerkbezoek. Druk dat het daar was! We waren  duidelijk niet de enige groep.
Volgende etappe was het bisschopshuis, waar Katrien ons vertelde over de relatie van Franciscus met de bisschop en de moeilijke relatie met zijn vader. Beeldhouwwerken drukken die episodes uit het leven van de heilige uit.
De plaatsen waar Franciscus zou geboren zijn deden we daarna aan.
En dan stapten we langs een gang naar boven naar de grote plaats.
Daar splitste onze groep om ergens binnen te gaan voor het middageten.
Terug samen vertelde Johan over de Romeinse Minerva tempel, die in de tijd van Franciscus een kerk was, maar die ook nog een gevangenis geweest is..
Nadat we de San Rufino-kathedraal bezocht hadden stapten we naar de San Francesco
3 km stappen naar San Maria degli Angelo voor bezoek aan het Portiuncula-kapelletje. Dat klein kerkje in grote basiliek herinner ik me trouwens nog van mijn vorig bezoek aan Assisi. Dat is al 50 jaar geleden.
Met een apm-bus reden we naar ons hotel.
Terug in het hotel kregen we als avondeten spaghetti, gevolg door varkenslapjes met spinazie en sla. Ons dessert was een melkcrème.

maandag 13 april 2015

Reisdag

Maandag 13 april. De dag van de afreis. Mijn wekker stond op 2 uur 's morgens. De taxi kwam eraan op de afgesproken tijd. De taxichauffeur bracht me naar Evergem, waar ik met enkele medereizigers met een autocar naar Zaventem zou rijden. De autobus stopte nog in Kluizen en Assenede. Zo was ons reisgezelschap compleet. De reis naar Assisi was begonnen. Eerst vlogen we van Zaventem naar Schiphol met een cityhopper. In  Schiphol hadden we uitgebreid de tijd om te ontbijten en dan vlogen we met een boeing 737 naar Rome. Overigens kregen we tijdens beide vliegtuigreizen ook wat te eten. We zullen zeker niet van honger omkomen op deze reis.
In Rome stapten we weer op een autobus. Die zou ons naar Assisi brengen, maar dat was voor de avond.
In de namiddag bezochten we Orviedo. De stadjes in Umbrië zijn op heuvels gebouwd. Orviedo is een middeleeuws stadje gebouwd op een tufsteenrots. Etrusken, Romeinen hebben hier nog gewoond. Er is in de middeleeuwen veel af gevochten in deze streken tussen de Welfen en de Gibelijnen. De stad wordt gekenmerkt doordat hier op nog pausen verbleven hebben. Een gotische kerk is zeer beroemd omdat in een kapel het laatste oordeel op fresco is uitgebeeld.
Na Orviedo was het nog een uur rijden langs de slingerende Tiber naar Assisi.
Om 8 uur gebruikten we het avondmaal. Eerst noedels, dan schapenvlees met gebakken kriel aard aardappelen, en fruit als dessert.
Na het gebed en de meditatie ging iedereen naar bed.

vrijdag 10 april 2015

Hannelore of Jean-Marie?

De laatste weken ben ik in de ban van onderzoeksrechtster mevrouw Martens, en nog enkele andere mensen die de hoofdfiguren zijn in de misdaadromans van Pieter Aspe. Ik lees nu het ene boek na het andere.
Die schrijver neemt  de werkelijkheid als uitgangspunt, die hij met zijn inspiratie uitwerkt hij tot pure fascinerende plots. Totaal onverwachte situaties laten een lezer als ik niet los.
Het is fantasie. Hoe zou het er echt aan toe gaan?

Wel... Dat wordt verteld, dinsdag 14 april in de Prinsenzaal (Prinsenhof te Gent).
OKRA Academie Gent heeft een onderzoeksrechter op rust, de heer Jean-Marie Berkvens uitgenodigd.
Ik heb begrepen dat pijnpunten en kritiek over de werking van het gerechtelijk apparaat niet zullen uit de weg gegaan worden.

Jammer genoeg kan ik ze zelf niet bij zijn.  Ik ben dan in Italië. Ik hoop achteraf wel de evaluatie en de terugkoppeling te vernemen.
En misschien moet ik eens uitkijken of Berkvens niet eens ergens spreekt waar ik wel naar hem kan luisteren. Suggesties zijn aanbevolen. In voorkomend geval stel een mail ik op prijs

Info over dinsdagmiddag: klik hier.

Vrijdag voor de afreis

Volgende week ben ik in Italië, met name in Umbrië. Wij zijn met een groep van 24. Onze meeste aandacht zal uitgaan naar Assisi en de figuur van Sint Franciscus.
Vooraleer te vertrekken, toch eerst wat in orde brengen:
- Zorgen dat mijn verblijf er proper uitziet m.a.w. schotels wassen, stof afnemen, dweiltje slaan.
- Naar het ziekenfonds, want ik had nog 9 doktersbriefjes uit te wisselen.
- Naar de rechtbank van koophandel, waar ik nog documenten op de griffie moest neerleggen.
- Contact met Scarlet in verband met mijn steeds verbrekende internet- en televisie verbindingen.
- Mail onder andere in verband met OKRA behandelen.
- Ondertussen was het tijd om te middageten. Een lekkere maaltijd in het LDC De Horizon. Ginder is het altijd gezellig. Vandaag kon ik niet lang na tafelen, want ik moest nog naar de notaris.
- In Wachtebeke was er in het notariskantoor vorige week of veertien dagen geleden,  al een overeenkomst. De voorlezing van de akte en de het ondertekenen ervan waren voor vandaag. Dat is dan ook gebeurd.
De laatste roos is nu uitgebloeid en verwelkt.
- Weer in Gent neem ik een boek, vul mijn drinkfles met ijsthee en ga in het zonnetje in het park nog wat lezen.
- Inpakken zal voor deze avond zijn.

donderdag 9 april 2015

Koorzang in Sint-Baafs

Deze middag toen ik aan de onthaaltafel zat,  kwam er een grote groep jongens binnen. Zij komen uit Surrey in Engeland en bezoeken ons land. Daarbij traden ze op. Gisteren zongen ze in de St.Salvatorkathedraal  in Brugge.

Vandaag brachten ze hun koorzangen in de Gentse Sint-Baafskathedraal.
Ze zongen liederen van Fauré, Mozart en andere.
Het was mooi, en ze oogsten dan ook een verdiend applaus.

dinsdag 7 april 2015

Zonder sokken

Toen ik deze middag op bus 5 zat viel het me op dat er al veel mensen geen kousen meer dragen.
Het zonnetje spoort die mensen er toe aan om gewoon hun blote voeten in hun schoenen te steken.
Wel nog schoenen, geen sandalen.
Deze middag hadden we een productieve vergadering van onze stuurgroep van OKRA Academie.
Terug naar mijn verblijf zag ik dan meisjes joggen met een kort broekje en een topje.
Die hebben de zon gezien.
Zo ook voor verschillende fietsers die met een T-shirt en korte broek door het Gentse pedaalden. 

Liefde in gevaar


     

 Ja ....
De zangeres zonder naam kon een innige toets raken
Nu nog altijd.

Tandarts

Hieronymus Bosch 056

Terug van de tandarts.

Als ik op dit schilderij van Jeroen Bosch zie dat mensen met een onvolledig gebit door het leven moeten gaan, prijs ik mezelf gelukkig, dat nu mijn  mond weer volledig in orde is.
Het heeft me wel veel geld gekost. Maar het is goed besteed geld.

Vanmiddag hou ik het evenwel nog op een soepje (zie de reactie op mijn berichtje 'Foto's als kunst').

Deze middag komen we met onze stuurgroep van OKRA Academie samen. Allicht zullen we al beginnen om het jaar 2016 voor te bereiden.

maandag 6 april 2015

Stille waters

Vandaag nam ik eens de trein naar Bornem. Bornem is bekend om de Dodentocht, maar er gaan meer wandelingen door. Wandeltochten ingericht door de Kwik of door Kadee. Deze laatste had vandaag op paasmaandag de paastochten.
Voor mijn seniorenticket twijfelde ik. De zaterdag en de zondag mag je gelijk wanneer de trein nemen. Maandag t/m vrijdag vanaf 9 uur. Is paasmaandag nu een zondag? Voor alle zekerheid wachtte ik toch en nam pas om 9u01 de trein.
Na 10 uur in de startzaal heb ik nog ruim de tijd om de 20 km te stappen.
Het werd een heel andere tocht dan we op de Dodentocht voorgeschoteld krijgen. De 20 km bestond uit 4 trajecten. Het 1ste traject bracht ons doorheen jacht- en visgebieden naar Branst. Ik had mijn boterhammen mee, en kocht hier een kom soep. Het 2de traject bracht ons langs de Schelde naar Mariekerke. Op dit traject wat macadam zodanig dat we behalve wandelaars en joggers ook fietsers tegen kwamen. Van Mariekerke ging het dan langs leuke doorsteekjes, en langs natuurgebieden weer naar Branst. Het 4de traject liep langs een stil Maria-oord om dan in de Breeven te belanden. Daar koppelden we samen met de 7 km, die op de kinderboerderij een rust had. Langs een natuurleerpad kwamen we op het recreatieoord, en vandaar waar we weer zo in het CC Ter Dilft, de startzaal.
Daar heb ik frieten met stoofvlees gegeten. Ik dacht, zo moet ik deze avond niet meer in mijn verblijf eten.
Het was een mooie gezellige wandeling, hoofdzakelijk over onverharde wegen.
Ik had het niet verwacht maar toch kwam ik veel bekenden tegen. Yvette zat aan de inschrijvingstafel. Op wandel kwam ik verschillende mensen tegen waarmee ik nog groepswandelreizen mee gemaakt heb. Na afloop deelde ik de tafel met Marc, waarmee ik nog hotelkamers gedeeld heb. Ook mensen uit Evergem. En ik zag ook Witsoonestappers, maar een Bornemse Kwikker boeide me sterk met verhalen over bakkers, dat ik die mensen vergat te groeten. Op de treinreis terug kwam ik die Witsoonestappers weer tegen, We zaten op dezelfde trein en konden zo heel wat wandelervaringen uitwisselen, en het hebben over gemeenschappelijke wandelkennissen.
Wat ik evenwel het meest onthou van deze tocht is de stilte, die me op verschillende fragmenten beroerde.

zondag 5 april 2015

Pasen

Het werd voor mij een rijk gevulde paaszondag 2015.

Deze morgen naar het museum voor schone kunsten. Doel van mijn bezoek was de tijdelijke tentoonstelling, maar vanzelfsprekend heb ik de permanente collectie niet verzuimd. Klik hier.

Deze middag dan witloof in de ham met kaassaus gegeten. Niet een typisch paasmenu. Ik had misschien beter een lamsboutje gekozen. Maar dat is allicht teveel voor één persoon. Voor de mensen die in de bereiding van Jeroen geïnteresseerd zijn, klik hier. Bij was het evenwel een klaar gemaakte maaltijd die ik 4 minuten in de microgolf dien te steken.

In de namiddag dan een leuke wandeling in het centrum van Gent gemaakt. Klik hier, het was een leuke tocht, zo zelf eens toerist te zijn.

En vanavond dan naar de paasviering in de Sint-Jacobskerk. Er was heel wat meer volk dan op een doorsnee zondag.
Dat deed de priester veel plezier, want hij weet ook dat veel kerken tegenwoordig leeg lopen, en misschien gesloten zullen worden. Het was een mooie en stemmige viering. Het evangelie ging over de Emmaüs-gangers.  Als wandelaar voelen we ons met die twee zeker goed verwant.

Stadswandeling

Deze namiddag heb ik een toffe stadswandeling in Gent gemaakt.
Ik was om zo te zeggen toerist in mijn eigen stad.
De wandeling had ik gehaald van reisroutes.be.
Een goede beschrijving. In de tekst heb ik maar één fout gezien, maar ja ... Ik weet dan ook geweldig veel af van de kathedraal. En misschien is het een stomme tikfout.
Dat neemt niet weg dat het een goed gedocumenteerde wandelroute is, die ik zeker kan aanbevelen.

Er waren veel bezoekers in het Gentse. En ik had veel goesting om mee in een bootje te stappen om Gent vanaf het water te bekijken.

Foto's als kunst

Pasen vandaag.
Wat doet een alleenstaande oude man zoal op Pasen?
Zeker geen eitjes rapen.
Wat ik wel deed was eens naar het museum gaan.
Een facebook berichtje had me nieuwsgierig gemaakt naar het werk van een Engelse fotografe die 200 jaar geleden geboren werd.
Aan de kassa van het MSK vroeg ik wat het goedkoopste  was, als senior of als Gentenaar. De mevrouw zei me dat ik als Gentenaar gratis binnen mocht. Goedkoper kan niet. Dat schijnt iedere zondag morgen zo te zijn.
Doel van mijn bezoek was om het werk van Julia Margaret Cameron te bekijken. Die mevrouw veredelde fotografie tot kunst. Dat is nogal wat anders dan die point&shoots die ik met mijn mobieltje maak.
Info over de tentoonstelling op: http://mskgent.be/nl/tentoonstellingen/julia-margaret-cameron/julia-margaret-cameron

Natuurlijk maakte ik tevens gebruik om naar de panelen van Het Lam Gods te gaan kijken, die in het MSK gerestaureerd worden. Dat werk van de gebroeders Van Eyck heeft na 6 eeuwen nog altijd haar geheimen niet prijs gegeven.
Een vaste waarde voor mij is ook de Kruisdraging van Jeroen Bosch. Zeker nu we net de goede week achter de rug hebben.
Ook kan ik het museum niet verlaten zonder de Maria Magdalena van Alfred Stevens te bekijken.

Het zonnetje schijnt. Na de middag ga ik wat wandelen.

zaterdag 4 april 2015

Stille zaterdag.

Deze morgen heb ik het rustig gehouden. Wat gewinkeld. Thuis dan rijst met scampis gegeten. Verder wat gelezen over Assisi en Umbrië.
In de late namiddag dan naar mijn petekind. Die is al jaren geleden moslima geworden. En nu gaat ze haar leven verder delen met een moslim. Om haar huwelijk te vieren had ze haar ouders en ook andere familieleden uitgenodigd. Ook haar nieuwe man had van zijn kant, familie uitgenodigd. Zo konden we gezellig eten en babbelen.
Maar ik kon niet tot het einde blijven, want in de Gentse Sint-Baafskathedraal was het deze avond de paaswake. Een bijzonder mooie viering. Het deed wel raar om in een compleet verduisterde kerk binnen te komen. Er was vrij veel volk ik moest , ondanks het feit dat ik 10 minuten te vroeg was al op de vijfde laatste rij plaats nemen.
Na het wijdingsgebed over het vuur was het de lichtprocessie, en dan werd ieders kaars aangestoken. Na 4 lezingen werd het evangelie gezongen. Het evangelie vertelde over de vrouwen die naar het graf gingen, en vernamen dat Jezus er niet meer lag, maar verrezen was.
In de paaswake wordt het doopwater gezegend. In dit geval door de bisschop zelf. Daarna werden enkele mensen gedoopt, en ook gevormd. Het doet wel vreemd dat volwassenen gedoopt worden. Ik zit nog altijd met het gedacht dat zuigelingen gedoopt worden. Een verkeerd gedacht. Net zoals mijn petekind zich tot de islam bekeerd heeft zijn er niet gedoopten die zich tot de katholieke kerk bekeren.
Info over de kathedraal op: www.sintbaafskathedraal.be

Wandelen

Wandelaars zijn er velen. In alle soorten en aspecten.
Die komen allemaal aan bod op beneluxwandelen.eu/
Zelf ben ik er ook bij. En ik bericht er geregeld over. Al jaren lang.
Voor een overzicht, klik hier.
Het overzicht gaat tot 2010 terug.
Meestal zijn het van mijn kant uit korte indrukken.
Hoe heb ik de wandeling beleefd? Hoe is de tocht op mij overgekomen? 

vrijdag 3 april 2015

Goede Vrijdag

Kruisiging behoort niet tot het verleden, zij speelt zich iedere af.
Lees ik in een tekst over het kunstwerk Carcrash van Jim Dine

Goede Vrijdag is dag van de kruisiging. 
Op het onthaal van de Gentse Sint-Baafskathedraal kreeg ik vanmiddag dan ook vele keren de vraag om hoe laat de kruisweg plaats vond.
Ik moest hen teleurstellen. Er ging vandaag geen kruisweg in de kathedraal door. 
Ik moest de mensen dan ook of naar een kruisweg verwijzen bij de Karmelieten, of bij de Augustijnen, ofwel naar de kruishulde die in de Sint-Niklaaskerk plaatsvond.

In Sint-Baafs gaat deze avond om 20 uur wel een avond door met liederen uit Taize.

donderdag 2 april 2015

Voetwassing

Sommige aspecten van mijn geloof vinden hun uitdrukking in omgangsvormen die niet zo gebruikelijk zijn.
Wie verwacht nu dat er voeten gewassen worden, in een openbare, eerder ceremoniële ruimte?
Toch gebeurt dat.

Het is zo een kwestie van nederigheid. Je kan het misschien weinig belangrijk vinden dat een timmerman de voeten van een visser wast. Het is in mijn ogen een geweldig vriendschappelijk gebaar.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik, deze avond,  een thermisch onderlijfje en een dikke trui aangetrokken heb, om naar de viering te gaan. Zo warm is het niet in onze Gentse Kathedraal. De priesters en voorgangers hebben misschien weinig last van de kilte. Ze dragen boven hun kleren, albes en kazuifels
Vergeef me die ironische opmerking. Het was deze avond een mooie dienst met veel betekenis.
De dramatiek kwam vandaag niet zo sterk tot uiting. Dat is voor morgen. Dan is het Goede Vrijdag.

Wat we - en dat is misschien een sterker gevoel - is dat we deze avond kunnen beleven hebben als een vorm van samen geïnspireerd zijn.

Witte Donderdag

Deze morgen trok ik nog eens naar Zelzate. Daar moest ik nog wat dingen regelen. Onderwijl kwam ik er echter een verbitterde vrouw tegen. Ik heb er niet veel tegen gezegd, Die bitterheid zal na een goede vakantie allicht weg ebben.
Omdat ik nog ruim een halfuur op de lijnbus moest wachten, ben ik eerst nog in het Slakkenhuisje een koffie gaan drinken. Het is daar sinds de tijd dat ik uit Zelzate weg ben, niet veel veranderd. Vriendelijke mensen die hun best doen zich weer in de maatschappij te integreren.
Eens terug in Gent stapte ik gelijk naar het LDC. De Tai Chi oefeningen had ik gemist, maar onze leraar en verschillende mede-beoefenaars waren er nog. Dat werd dus nog wat van gedachten wisselen over de Chinese cultuur, die voor ons toch vreemd blijft.
Dan was het tijd om te eten. De gebruikelijke tafel van 7, tussen de anderen die in De Horizon hun maaltijd gebruiken. De kippebil en de frieten hebben me goed gesmaakt.

Deze middag was het mijn eerste middag in het onthaal van de Sint-Baafskathedraal. Soms gemakkelijke vragen als 'Waar hangt het schilderij van Van Eijck?'. Soms moeilijke vragen. Ik wist niet eens meer hoe 'Het laatste avondmaal' in het Frans gezegd wordt. Jean-Marie heeft het me trouwens achteraf verteld.
Ik wou eigenlijk tot een uur of 5 of 6 blijven, maar ik was te licht gekleed. Het was nog te koud in het gebouw, en ben dan ook vroeger weg gegaan. Morgen doe ik een thermisch onderlijfje aan.

Deze avond hebben we om 7 uur, nog de herdenking van het Laatste Avondmaal.
Daar is het Witte Donderdag voor.
En daarna sluit ik mijn dag af, met een boekje over Assisi en Umbrië.

woensdag 1 april 2015

Inspiratie voor 2016.

Op 1 april kwamen de bestuursleden de Vlaamse OKRA-academies bijeen in Antwerpen. De forumdag had als thema: OKRA-ACADEMIE verbindt.
We waren met enkelen van OKRA Gent erbij, tussen de vele anderen.
Mieke Peeters heette ons allen welkom, en haalde een tekst aan van Jean-Paul Vermassen over zingeving.
Daarna kwam de schrijver Raf Willems aan het woord. Hij is schrijver van boeken over voetbal. Het was geen voordracht maar een café-chantant met muziek van The Homesisters. De leden van die groep, zijn verpleegkundigen, en zij waren de eerste die erin slaagden  een koor voor dementen in te richten.
Sport was een verbinding, een andere verbinding is reizen.
Na een lekker hapje, kwamen de Bosniërs Goga Saric en Elmir Prevljak aan het woord. Die mensen waren tijdens de oorlog uit Bosnië gevlucht en naar Nederland vertrokken. Daar werken ze nu. Dat geeft hen ook de moed om projecten in het huidige Bosnië op te zetten.
Ondertussen werd het middag. Terwijl de algemene vergadering met de gemandateerden doorging konden wij van de broodmaaltijd genieten, en heel wat afbabbelen natuurlijk.
Zo een forumdag verbindt de verschillende OKRA-academies.

De eerste spreker in de namiddag was Lieven Debrauwer. Zijn onderwerp was parfum. Ik verwachtte 
daar niet veel van. Dat was verkeerd gedacht. Zijn bijdrage tot deze dag vond ik de meest geslaagde. Boeiend en meeslepend. Zo de achtergronden van Coco Chanel no. 5 en van 4711 te weten komen. En van vele andere parfums ook. Lieven Debrauwer is de regisseur van de film Pauline & Paulete. Ik heb dan ook die DVD. gekocht terwijl anderen  met hun neus de verschillende parfums roken.
De laatste verbinding die gelegd werd, is de verbinding met zorg. De heer Kris Baert besprak hier de slaapproblemen. Hoe je niet of slecht slaapt, hoe je aan de slaaptabletten verslaafd kan geraken, en hoe je daar weer van komt en van een gezonde nachtrust kan genieten.
(In verband hiermee wil ik dit artikel vermelden: Klik hier. dit is een artikel dat in het OKRA-magazine verscheen. )
Na het slotwoord van onze voorzitster Mieke Peeters, konden we weer huiswaarts.

We hebben in ieder geval inspiratie opgedaan om ons jaarprogramma voor 2016 op te stellen. Volgende week beginnen we eraan. 

De herinnering blijft

Soms moet een mens hoofdstukken in zijn leven afsluiten.