Dichters op de feesten

Al 175 jaar Gentse feesten.
Het Toreken staat al langer op de Vrijdagsmarkt.
In dat gebouw is het poëziecentrum gevestigd.
Ook dit jaar betekenen de Gentse feesten een poëziefeest.
Vier dagen poëzie op zolder.
Poemtata brengt dit jaar:
   Zaterdag 14 juli: 4 dichters onder het toreken
   Dinsdag 17 juli : mensen zeggen dingen
   Donderdag 19 juli: de lieve ondeugd.
   Vrijdag 20 juli: obsidiaan

Op zeker twee activiteiten zal ik toehoorder zijn.

Gentse feesten in de Sint-Jacobskerk

De Sint-Jacobskerk is een belangrijke pleisterplaats tijdens de Gentse feesten.
Het plein 'Bij Sint-Jacobs' noemt nu het 'Walter De Buck plein'
Ook ik het kerkgebouw is er heel wat te doen.
De VZW Jacobus houdt de kerk open.
Bloemententoonstelling. Gent is de stad van de Floralieën .
Twee fototentoonstellingen.
Elke dag om 14 uur leidt Marc Beyaert rond en vertelt over de geschiedenis van de kerk. Hij zal ook zijn nieuw boek voorstellen.
Peter Broos en Annie Arnautovic geven een recital op zaterdag 14 juli om 14u30.
De befaamde Gentse mis is op zondag 15 juli om 18u30. Als je dan in de kerk wil zitten moet je er zeker een uur van te voren zijn.
De mis op zondag 22 juli zal de pelgrimsmis zijn.
Van zondag 15 t/m zondag 22 is er om 11 uur een concert.

In de vroege vooravond is dan KLAPPEN IN GENT. 

Minder pijn

Deze week zat er in mijn brievenbus een krantje.
Gezondheidswijzer noemt het.
Ik kan niet nalaten er een fragment uit aan te halen:

TIPS OM CHRONISCHE PIJN MINDER KANS TE GEVEN

• Rook niet! Gebruik ook geen alcohol, tenzij sporadisch en zeer met mate.
• Vermijd zoveel mogelijk toxische chemicaliën in voedings-, verzorgingsproducten of cosmetica. 
• Wees waakzaam voor voedselallergieën. Ze kunnen ontsteking veroorzaken.
• Voldoende slaap is een must voor geest en lichaam.
• Stress is de aartsvijand van het immuunsysteem. Belangrijk om stress te voorkomen of neutraliseren is een gezond evenwicht tussen werk en vrije tijd.
• Bewegen in de buitenlucht heeft een dubbel voordeel. Je onderhoudt je conditie en maakt vitamine D aan, wat ontstekingen bestrijdt.

Rondleidingen in Sint-Baafs

Tijdens de Gentse feesten 2018 zorgt de onthaalploeg van de Gentse Sint-Baafskathedraal voor drie rondleidingen.

Maandag 16 juli   In de voetsporen van 800.000 bezoekers.
= een algemene rondleiding

Dinsdag 17 juli   Petites Histoires.
= anekdotes in de kathedraal

Woensdag 18 juli   Met Bavo op tocht
= voor kinderen vanaf 9 jaar

De rondleidingen beginnen om 11 uur. Deelname is kostenloos. Afspraak aan de onthaaltafel bij de ingang.

Wandelstokken

Gebruik je wandelstokken?
Ik niet. Maar ik heb op onze camino naar Finistere gezien dat veel mensen net dank zij het gebruik van wandelstokken het bergwandelen goed aankunnen.
Elvira van Go-Camino plaatste dit onderwerp in haar nieuwsbrief.

Stoelturnen

Bewegen. Bewegen. Bewegen... Dat is het waar het op aankomt als je een gezonde oude dag wil hebben.
Het is niet aan iedereen mee gegeven om lange afstanden te wandelen als ik. Maar dat betekent niet dat men in zijn zetel moet blijven zitten.
En als je je toch met een rollator of met een rolstoel moet voortbewegen, of niet te lang kan recht staan, dan kan je toch nog altijd bewegen.
Turnen van op de stoel.
Op donderdag 5 juli start de zomerreeks.
Bijgaande foto komt uit het tijdschrift WIJS.
Inschrijven op deze reeks die in het LDC De Horizon doorgaat, kan vanaf 2 juli.
Ik haal aan: Rustige en eenvoudige oefeningen, uitgevoerd van op uw stoel, op maat van ouderen. Bewegen verlaagt het risico op vallen, is goed voor de bloedsomloop, heeft een positieve invloed op de zelfstandigheid.
Ann Vancoppenholle begeleidt de reeks.
Info: LDC De Horizon, Lousbergskaai 12 Gent - tel: 09 266 88 55

Linkerbeen

Pijn in mijn linkerbeen.
Ik heb gisteren en deze morgen al wat Voltaren aan mijn dijbeen en scheenbeen gewreven.
Allicht heb ik dit weekend wat overdreven met het wandelen.
Een tocht van 100 km en een tocht van 33 km in één weekend, is van het goede teveel.
Ik zal het volgend weekend voor kortere wandelingen kiezen.

Het is wel vreemd dat het alleen de achterkant van mijn linkerbeen is.
Als ik me recht stel, krijg ik dat been wat moeilijk mee. Ik mank dan een beetje.
Gelukkig, eens ik aan het stappen ben, gaat het over.

Livinustocht

Een wandeling die ik niet graag mis is de Livinus tocht. Ook dit jaar was ik erbij.
De mars begint in Gent en eindigt in Sint-Lievens-Houtem.
De tocht grijpt terug naar een bedevaart uit de Middeleeuwen.
Die bedevaart was door Keizer Karel in 1540 afgeschaft.
In de eenentwintigste eeuw wordt de historische wandeling weer opgenomen door de Livinusstappers.
Dit jaar al voor de 17-de keer.
We stappen vanaf de Sint-Baafsabdij iets meer dan 4 km in groep tot in Merelbeke. En van daaruit stapt iedereen verder op eigen tempo langs het uitgepijlde parcours.
De tocht is 33 kilometer. Twee autobussen hadden wandelaars naar Gent gebracht.
In  Gontrode sloot zich een groep wandelaars aan. Die hadden dan 22 kilometer voor de boeg.
Verder in het landschap via Moortsele naar Oosterzele.
Daar aan de Kluize begonnen nog meer wandelaars aan de tocht. 13 km was dan nog te stappen. Heerlijk langs de vallei van de Kotthembeek en door het lieflijke  Cotthem. Puur landelijk om dan langs de kapel van Sint Lieven het dorp te bereiken. Ginds was het volop kermis.

Klik hier voor wat beelden.

(Deze wandeling wordt niet langs Walking in Belgium aangekondigd. De volgende editie is 30 juni 2019.)

De Nacht is gestapt

Met de Nacht bedoel ik de wandeltocht van 100 kilometer: De Nacht van West-Vlaanderen.

Het was van de Dodentocht in augustus 2017 geleden dat ik een 100 km afstand gewandeld had.

Ondertussen ben ik 70 jaar oud geworden.
Ik vroeg me af of ik zo een lange afstand zou kunnen stappen.

Ja ... Dus.

Vrie welgekomen

In mijn brievenbus vond ik woensdag een enveloppe met daarin 6 bezoekerstickets.

Ik woon in de 'rode' zone in Gent. Parkeren is er duur.
Dat remt familie en kennissen af om op bezoek te komen.

Ik ben niet de enige in dat geval.
Onze stad heeft mij en al mijn buren dan ook parkeertickets toegezonden
Daarmee kan een bezoeker dan gratis parkeren tussen 19 uur en 9 uur..
Je weet het dus. Ik heb er zes.

Hoewel ... Tijdens de Gentse Feesten zullen die allicht niet te gebruiken zijn. Mijn straat zal dan wellicht onbereikbaar zijn.
Welkom ben je altijd. Telefoneer evenwel vooraf. Zoveel ben ik nu eenmaal niet in mijn flat.

Wandelen met poles

Vandaag was ik bij een initiatie sessie over Nordic Walking.
Een van de eerste zaken die ik vernam is dat in dit verband de twee wandelstokken poles genoemd worden.

OKRA Sport van Midden Vlaanderen richtte vandaag een omnisportdag in. De sportactiviteiten vonden plaats in het sportcomplex De Bourgoyen en het natuurgebied. Uit het ruime aanbod koos ik voor Nordic Walking.

Om het nog even over de 'pole' te hebben. Poles zijn specifieke stokken, speciaal voor Nordic Walking. Zij zijn niet inschuifbaar. Het handvat is iets dunner dan de stokken die bij het bergwandelen gebruikt worden.

We waren met zijn elven op deze sessie. De sessie duurde twee uur: een uur initiatie en een uur werkelijk wandelen. Hoe de stokken vasthouden? Hoe de stokken in cadans met de beenbewegingen houden. Ook rek- en stretchoefeningen voor en na de wandeling.

Het was tof om met deze vorm van wandelen kennis te maken.

Trage wandelgroep

Vorige week stapten ik en anderen van 'Wandelen in Europa' naar Finisterra, naar het einde van de wereld.
Onze wandelaars vorige week splitsten zich in twee groepen.
Gewoonlijk kies ik voor de langere afstanden. Voor deze wandeltocht koos ik gezien het gezelschap voor de kortere afstand. We stapten 60 kilometer op 5 wandeldagen.
De wandelaars in deze groep zijn wandelaars die vroeger grotere afstanden aflegden, maar die zich  nu door problemen met de voet, of met de knie, of met ademhaling tot een meer bescheiden afstand beperken.
Ook in deze groep zijn de niet-wandelaars. Als je in het jaar niet aan wandelingen deel neemt moet men natuurlijk niet meteen de meest uitdagende tocht kiezen.
Het viel me soms lastig. 3,9 kilometer per uur te wandelen. Meer dan een kwartuur stappen voor een kilometer af te leggen komt me over als slenteren. Dat getreuzel wordt goed gemaakt door het gezelschap en het vele gebabbel onderweg.

De foto hierbij is op het hoogste punt van onze tocht. Het was een flinke klim om die te bereiken.

Iedereen heeft het einde van het vasteland bereikt, al dan niet met wandelstokken. Op de pittige trajecten hielp de ene wandelaar de andere en zo kwamen we aan de vuurtoren allen samen.

Mee met Bavo

Na een lange afwezigheid wegens mijn reis, kon ik deze namiddag nog eens in de Sint-Baafs kathedraal te Gent zijn.

Het is daar altijd aangenaam om de toeristen en andere bezoekers te onthalen.
De meeste vragen gaan over het Lam Gods. Dit werk van de gebroeders Van Eyck is immers een hoogtepunt in de schilderkunst.
Een ander schilderwerk waarover de bezoekers vragen stellen is het werk van P. Rubens. Dat stelt de intrede voor van de Bavo in de Ganda-abdij.

Terwijl ik op reis was is er een leuk boekje uit gekomen. Een boekje gericht naar 10- tot 13-jarigen. Ik heb het ingekeken en durf zeggen dat ik het - hoewel ik geen kind meer ben - het best de moeite waard vind.

Voetbadje

Als wandelaar moet men de voeten verzorgen.

Een voetbad doet daarvoor veel deugd.
Zelf gebruik ik daarvoor een bruistablet. Het product noemt footspa, Zo een doosje heb ik in het Kruidvat gekocht.

Voor zo een voetbadje neem ik een kwartier de tijd. Nadien wrijf ik de overbodige eelt met een voetrasp af.
Om te besluiten dan de voeten inwrijven met een helende voetzalf.
Dat doe ik met een pelgrimszalf die ik enige tijd geleden op de Mont des Cats gekocht heb.

En zo zijn mijn voeten weer klaar voor een volgende wandeltocht.

Kaarsen ontstoken

Zo een twaalftal mensen hebben me gevraagd om een kaars te ontsteken tijdens mijn tocht naar Compostela.
Dat heb ik op drie plekken gedaan: in de kathedraal te Poitiers, in de San Marcos kerk te Corcubion, in de San Francisco kerk vlakbij de kathedraal van Santiago de Compostela.
De intenties waren verschillend: gezondheid, persoonlijke redenen en relationele omstandigheden.

De kracht van een kaars is misschien niet sterk.
Een brandende kaars brengt licht en verbondenheid.

Tien reisdagen

10 reisdagen op onze wandelreis met als doel Finisterra
vrijdag 8 juni 2018	In de bus met daguitstap in Poitiers
zaterdag 9 juni 2018	In de bus met daguitstap in Burgos
zondag 10 juni 2018	In de bus en eerste wandeldag van de kathedraal van Santiago de Compostela naar Augapesade
maandag 11 juni 2018	Tweede wandeldag van Negreira naar Vilaserio
dinsdag 12 juni 2018	Derde wandeldag van Santa Marina naar Olveiroa
woensdag 13 juni 2018	Vierde wandeldag van Dumbria naar Corcubion
donderdag 14 juni 2018	Vijfde wandeldag van Sardineiro naar Faro de Fistera
vrijdag 15 juni 2018	Dag in Santiago de Compostela met misviering in de kathedraal
zaterdag 16 juni 2018	In de bus tot Ychoux
zondag 17 juni 2018	In de bus van Ychoux terug naar Gent

Onze tocht naar Finisterra

Maandag nu.
Gisteren zat ik nog in de autobus op de terugreis naar Gent.

In 1556 is een man die in Gent geboren was naar Spanje gereisd. Hij is nooit meer terug gekeerd.
Het was keizer Karel.
Zelf ben ik wel terug gekeerd naar Gent

De foto's die ik nam, staan ondertussen op internet.
Klik hier voor mijn foto's
Nu is het een versie 'quick & dirty' . In de loop van deze week breng ik het album wat meer in orde.

Terug in de residentie Keizer Karel

Heerlijk is het om in een propere flat thuis te komen.

Terwijl ik in Spanje was heeft mijn huishoudhulp de flat schoon gemaakt.
Daarbij ook het beddengoed ververst.

Het was de laatste keer dat die dame mijn flat schoon maakte.
Ik heb geen afscheid kunnen nemen.
De mevrouw keert naar haar land terug.
Het moge haar goed gaan.

Einde

Vandaag stapten  we naar het einde.
We zijn op stap als groep 'Wandelen in Europa' .
Vandaag bereikten we het einde van het continent.
Het is de derde keer dat ik Finisterre bereik.
Het is de eerste keer bij goed weer.

Vierde wandeldag.

Vandaag verlaten we de bergen.
We stappen tot Corcubion.
Het is goed weer. Niet te warm. Het weercijfer is 10 voor de wandelsport. Beter kan het niet.

Etappe 3

We zijn nu al wandeldag 3 van onze Camino de Finisterre.
Deze ochtend starten we in Santa Marina.
Deze etappe zal wat vlakker zijn dan de etappe van gisteren .
Overigens , als ik weinig van me laat horen, betekent geen nieuws goed nieuws.

Eerste reisdag

Deze morgen om vijf uur stonden heel wat wandelaars te wachten aan de Park & Ride te Gentbrugge. De groep 'Wandelen in Europa ' sluit hier aan voor de busrit met als doel Santiago de Compostela.
Vandaag rijden we tot Engoulème, met een lange tussenstop in Poitiers.
Poitiers ligt op de pelgrimsroute.
Het is een oude stad, vrij stil. We bezoeken er de kathedraal.
En dan 120 km verder eindigt onze tocht. We logeren deze nacht in hotel Campanile, na een heerlijk avondmaal.

Kaarsje branden

In mei waren we op bedevaart naar Lourdes in de Pyreneeën. Voor meerdere :mensen hebben we daar een kaars ontstoken en tevens de intenties mee gegeven in de grote kaars die we met onze hele groep ontstaken.

Morgen in de vroege ochtend vertrekken we naar Santiago de Compostela.
Ook nu weer hebben verschillende mensen gevraagd om aan hen te denken, of gaven een intentie mee voor mensen die hun nabij zijn.
Ik kan er niet aan doen, maar ik denk dat met die meegenomen intenties onze eigen pelgrimstocht daardoor een meerwaarde krijgt.

Heb je zelf een intentie, aarzel niet me een mail te zenden. Wil je dat ? Klik hier.

Hoge Wal

Een heleboel mensen staan in om  wandelomlopen te controleren. Je hebt de mensen van de GR: van de roodwitte streepjes. En je hebt ook de mensen die de provinciale wandelroutes. Zo ben ik peter van een wandelroute in Ertvelde.

Maandag heb ik de Hoge Wal Wandelroute  nagelopen.
Hier en daar was de bepijling geschonden of weg.

Wij rapporteren dat, en normaliter volgen daar werkopdrachten op, om de euvels te herstellen.

Dienstenceques

Als je zo je leeftijd bent, ben je tevreden dat je hulp krijgt.
Jaren lang heeft een vriendelijke dame mijn flat proper gehouden.
Nu heeft ze besloten naar haar eigen land weer te keren.
Ik wens mijn dank en bewondering uit te spreken voor de hulp die ze geboden heeft.

Ze maakt nog een keer mijn flat schoon. Ik zal er dan niet zijn. Maar ik heb wel dit bericht voor haar achter gelaten.

Oost-Vlaanderen wandelt.

Op de surfput

Ik ben een Oost-Vlaming, dus ik wou er zeker bij zijn op de Oost-Vlaamse wandeldag. Het weer kon geen spelbreker zijn.
De inrichter was de wandelvereniging Natuurvrienden uit Deinze. Die mensen hebben vandaag hun naam eer aangedaan. Veel natuur in ieder traject.
Ik had voor de 25 gekozen.
Die afstand bestond uit 4 trajecten.
Het eerste bracht ons langs een surfvijver. Surfers waren er niet op het vroege uur dat ik er langs kwam. Maar hele families ganzen en eenden zwommen daar met hun kroost over de vijver. Iedereen voor mij haalde zijn mobieltje boven om een foto te trekken van die gelukkige families, als ik het zo mag zeggen.
De eerste rust hadden we in Huize Kattebeek. Die vieren ginder hun 45-jarig bestaan en ook wandelaars als wij waren welkom op hun tuinfeest.
Het tweede traject bracht mij via het stadsbos Goed te Parijs naar Astene.
In de rust te Astene mijn lunch verorberd met een goed soepje, en dan op weg voor het derde traject.
Aanvankelijk door wat woonwijken met stijl (peperduur denk ik) brachten de wandelpijlen ons naar het beschermd dorpsgezicht van de sas van Astene. En dan doken we de meersen aan de Leiedam in. Het pad langs de Leie arm wist me geweldig te bekoren. In mijn ogen is dit het meest sublieme deel van de wandeling.
En dan mochten we met een bootje over varen. Het overzetten vormde een aangename knip in de tocht. Behalve de wandelaars maakten ook veel fietsers gebruik van het bootje. Er mogen hoogstens 10 mensen op. Fiere mama's en papa's lieten hun kind het rad bedienen dat de boot in beweging brengt. Die gasten mogen trots zijn dat ze ons over gebracht hebben.

EURAUDAX in Oostkamp.

Wandelen volgens de EURAUDAX formule is iets dat ik graag doe. Dit jaar is het echter nog niet veel van gekomen, dus treinde ik vandaag naar Oostkamp.
EURAUDAX wandelen is stappen in groep, achter een baankapitein aan een tempo van 6 km per uur. Het zijn tochten van 25 kilometer of een veelvoud ervan.
Maaike richtte vandaag te Oostkamp 2 keer 25 in. De eerste van die twee tochten stapte ik mee. We waren met zo een 40 à 45 wandelaars.
Na een korte confrontatie met het oorlogsverleden te Moerbrugge, stapten we verder langs het kanaal, om dan via groene wegen naar Brugge te stappen. Daar bezochten we de middeleeuwse binnenstad. Onze snelle groep viel wel op tussen de slenterende toeristen.
Maar het is niet omdat we goed doorstappen dat we niets zien. Bekijk bijvoorbeeld eens het foto verslag dat Thierry maakte. Klik hier.

Vrijdag = marktdag

Op de  vrijdag is het markt op de Vrijdagsmarkt te Gent.
Dat hoort tot mijn stramien om daar wat inkopen te doen.

Ze komen uit het zuiden.

Van 1983 dateert dit filmpje., en toch is het nu nog altijd zo. Ik wordt er weemoedig van.