Stille zaterdag

De zaterdag tussen Goede Vrijdag en Paaszondag noemen we de stille zaterdag.
Voor mij blijft het in ieder geval stil.
Ik was van plan om bij de Padstappers te wandelen, maar hevige pijn in mijn  rechterheup heeft me dat weer houden.
Maar goed ingevreven met algipan en een sterke pijnstiller geslikt.
Misschien is het morgen voorbij.

Augustinus

Deze namiddag vertolkte Guido Vanderauwera in het Tinnenpot theater de mens Augustinus.

Niet zo evident. Heiligen als Damiaan of Franciscus zouden misschien meer voor de hand liggen.

Het was ook enigszins onverwacht.
De aankondiging vermelde een monoloog van Jo Decaluwé. Maar die acteur is het ziekenhuis terecht gekomen. Hopelijk herstelt hij vlug.

Augustinus is een man uit de vierde eeuw. Hij leefde in wat nu Italië is en aan de andere kant van Middellandse zee, en heeft heel wat mee gemaakt en erover geschreven. Wat hij beleefd heeft is zo diep menselijk dat het een verhaal is dat de tijdsgrenzen overschrijdt

Het is de eerste keer dat ik het Tinnenpot theater binnenkwam. Ik vermoed dat ik na deze uitvoering er nog meer zal zijn. 

Op ronde

Een keer in de maand breng ik het OKRA-magazine en het bulletin van ons trefpunt rond.
Mijn bedeling omvat zowat mijn eigen straat, Sint-Anna en de straten rondom het zuidpark.
Zo een ronde neemt 1 à 2 uur in beslag.
Het is niet alleen de boekjes in de brievenbus steken.
Dikwijls ontmoet ik de mensen zelf, en dat is dan een moment voor een goede babbel.
Waaraan neemt ons trefpunt deel?
Wel:
10 april : Paasfeest
17 april: OKRA Academie met 'Hier komt een nieuwe Belg'
26 april: stadswandeling met als gids Leon De Ridder
en nog veel meer.
Geïnteresseerd ? Kijk dan zeker op de website van OKRA.

Rabot

In de Sphinx draait nu al maanden een zeer bijzondere film.
Deze morgen trokken we er naar toe.
Deze keer konden we binnen. Het was niet volzet.
De film vertelt over de mensen die in de woonblokken bij de 3 torekes woonden en hun woning dienden te verlaten.

Inspiratie

Waarom wandelen we ?
Waarom zijn we steeds op stap ?

In ons genootschap willen we gaan in een betere tocht.

We hebben de wijsheid niet in pacht.
En dan is zo een namiddag in het stille begijnhof van Kortrijk geweldig inspirerend.
Gedachten kunnen uitwisselen.
Horen vertellen hoe de tocht beleefd wordt.
Aai !!! ik gebruik nu het woord 'wordt''; Een pelgrimstocht stappen is geen passief gebeuren. 
Je vind je zelf, of - zoals Elena het zei --- Je laat je zelf los. 

Dank aan de vinder

Donderdagmorgen kon k nergens mijn portefeuille vinden.
Waar zou ik die gelegd hebben?
Waar was ik de avond te voren heen geweest?
In een restaurant-brasserie op de Ganda straat had ik mijn bankkaart nog gebruikt.
Daar ging ik dan ook informeren of mijn portefeuille daar lag.
Ze was er niet.
Een mens kan , denk ik toch, moeilijk in een horeca-zaak komen zonder wat te gebruiken. Terwijl ik daar zat  kreeg k een telefoon.
Een telefoon van de politie. 

Mijn portefeuille met inhoud is terecht gekomen.
Dank aan de anonieme vinder.

Bord straatnaam

De straten in Gent dragen een naam.
Dit  straatnaambord - is mij verteld - is het oudste bord van Gent,
de COMMYNSTRAET.

Damiaan in Tinnenpot

di 27.03.18 Georganiseerd door Academie Gent

Theatervoorstelling ‘Damiaan’ in Theater Tinnenpot

In zijn theater Tinnenpot geeft acteur Jo Decaluwe voor OKRA-Academie een exclusieve voorstelling van zijn indringende monoloog over pater Damiaan. Scherend langs de historische feiten en interessante anekdotes, vertelt de gestorven Damiaan de gebeurtenissen vanuit zijn gevoelsleven en zijn kijk op de mens. Zijn lijden is voorbij en hij is in de hemel. Hij kijkt terug op zijn leven, en zijn werk voor ‘zijn mensen’ op Molokaï, een ziek stuk van de wereld, een natuurlijke gevangenis voor haar bewoners. Hij kan veel verwezenlijken, maar krijgt ook tegenkanting en onbegrip te verwerken…

Jo Decaluwe springt in het stuk van heden naar verleden, speelt, vertelt. Hij is betrokken in het verhaal, dan weer beschrijvend, van grote emoties tot afstandelijk realisme.

Waar: Theater Tinnenpot, Tinnenpotstraat 21, Gent
Wanneer: dinsdag 27 maart om 14.30 uur, deuren open om 13.30 uur
Prijs: 8 euro OKRA-leden, 10 euro niet-leden
Reserveren kan op academie.mvl@okra.be of 09 296 32 17. De kaarten liggen klaar aan de kassa.

---

Nawoord: Ik verneem dat de acteur, Jo Decaluwé in het ziekenhuis opgenomen is. 
De theatermiddag gaat wel door. 
Guido Vanderauwera zal ons Augustinus voorstellen. 

Rive gauche

Met zo een dertigtal mensen waren we op wandel in Gent.
We = de onthalers van de kerken in het Gentse stadsmidden: Sint-Michiels, Sint-Niklaas, Sint-Baafs.
Doel van onze stadswandeling is het religieuze verleden op de linkeroever van de Leie.
Onze gids is een erudiete pater dominicaan.
Onze tocht begon op de binnenkoer van de voormalige school Sint-Amandus, trok langs de Poel waarop nu verschillende katholieke bewegingen in een voormalig stadspaleis gevestigd zijn.
Verder in de Drabstraat nog meerdere stadspaleizen. De katholieke rijke mensen hadden in die tijd een eigen kapel in hun herenhuis.

Op de Grasbrug bekeken we de site van het Veerleplein. Eertijds een plein met een kerk voor de heilige Veerle, met kleine huisjes en het Wenemaershospitaal. Nu de vismijn, afin het is ook al geen vismijn meer, en horeca zaken. 

Door de Jan Breydelstraat dan naar de Burgstraat, met de evangelische kerk en de kerk van de ongeschoeide Karmelieten. 

Een zeer ruime uitleg over wat eens een grafelijk terrein was, het Prinsenhof. Ik dacht dat ik veel van Gent wist, Nu ben ik nog veel te weten gekomen 

De wandeling sloten we af in het Rustpunt met koffie en gebak. 

We hopen dat pater Raymond Van Wassenhove ook volgend jaar onze lentewandeling wil gidsen. Dat zou dan het Gent zijn van de Tempeliers en de Kartuizers, zeg maar de omgeving van het Fratersplein en de Tichelrei. 

Ochtendritueel

Een mens heeft zo van die vaste gewoontes.
Iedere morgen, als ik wakker word, zet ik me een kop oploskoffie.
En nadien kleed ik me aan om nog even buiten een korte wandeling te maken.

Dan zeg ik altijd mijn rode dame goede dag.
Ze heeft me nog nooit geantwoord.
Zo met haar wandelschoentjes aan luistert ze met haar hoofdtelefoon naar ongetwijfeld mooie muziek.

Dan in mijn flat is het dan tijd om te ontbijten en mijn dag te beginnen.

Bij de Florastappers

De Gentbrugse meersen boeien me. Heerlijk is het om daar de wandelen.
Zeker op deze koele winterdag onder de zon.
Het was al laat in de voormiddag toen we in de Vierde Zaal aankwamen.
We dronken dan ook eerst een warme lekkere soep vooraleer aan de wandeling te beginnen.
We kozen voor het korte traject. Het was een mooie tocht. Veel volk zo op wandel op zondag. En ik mag het eens zeggen: vriendelijke helpers in de start en in de rustpost. 
Als je in Gent je flat hebt, en dan  bij een Gentse club wandelt, kom je natuurlijk veel bekenden tegen.
Wandelen is in beweging zijn op een gezellige manier.

In 2001

Deze zaterdag is voor mij  rustig.
Gewoon een beetje mij zelf zijn.
En toch kon ik ik het niet nalaten om wat in mijn foto albums en op internet te bladeren

Ik kwam dan een foto tegen van zo een vijftien, twintig jaar geleden.
Toen wist ik nog niet dat ik er nog vlak bij zou verblijven.

Altijd ergens

Onder de titel 'Altijd ergens' gaf de fotograaf Michiel Hendryckx een lezing voor de mensen van OKRA Academie Gent. Dat was dinsdag.
Zelf kende ik de man als de fotograaf die in de tijd met journalist Laurens De Keyzer voor het dagblad 'De Gentenaar' optrok.
Het is een ware professional. We hebben al veel foto's met de beamer laten zien. De foto's van hem blijven hoeveel uitvergroot ook zeer scherp.
De man zat dinsdagnamiddag voor een brede waaier van zo een honderdveertig toehoorders.
Zijn surrealistische foto's houden telkens een verhaal in zich, een levensles, of een terug grijpen in de geschiedenis.
Boeiend hoe die man weet te vertellen.
De man heeft nu trouwens nog wekelijks een column in het blad 'De Standaard' Zal ik die krant dit weekend eens moeten kopen om te lezen wat hij schrijft en laat zien.

Voice mail

Bij deze wil ik jullie op de hoogte brengen dat, hoewel ik het niet gevraagd heb mijn voice mail sinds begin maart, geblokkeerd is.

---

Nawoord op 20 maart.
Ik kan weer  mijn voice mail beluisteren. Er waren nogal wat berichten.

Onthaal Sint-Baafs

Op 2 april start ons onthaal seizoen in de Sint-Baafskathedraal te Gent.
Vanaf Paasmaandag zijn de vrijwilligers weer paraat om de bezoekers en de toeristen wat te begeleiden in de kerk, de kerk beroemd omdat daar het kunstwerk 'Het Lam Gods ' hangt.
Vandaag hadden we in dat verband onze start vergadering.
Zelf zal ik net zoals vorig jaar er de woensdag- en de vrijdagnamiddag present zijn.

Een hectische dag

Vandaag was het nu toch wel een dag waarop van alles misliep.
We hadden een voordracht voorzien waarop we toch een honderdtal toehoorders verwachtten.
Het begon goed. De verwarming in de zaal stond al aan. Bij de geluidsinstallatie lag een briefje met de melding dat enkel de rode knop nog moest ingedrukt worden.
Toen ik de beamer op de laptop wou aansluiten bleek er geen verbindingskabel mee gegeven te zijn. Ook was er geen afstandsbediening om de afbeeldingen van de presentatie te laten doorschuiven. Hoe dat nu te regelen? De mensen die de zaal verhuren konden me wel een verbindingsstuk lenen, dankzij hen was dat probleem dus van de baan. Voor het gebrek aan afstandsbediening zou ik wat anders moeten verzinnen. Ik stelde de installatie zo op dat de spreker met de muis zou kunnen werken.
Oei! Wat nu? Nog iets onvoorzien. Ze komen nu nog een nieuw koffieapparaat installeren. Moet dat net vandaag zijn ?
Afin, ondertussen was het al twaalf uur. Tijd om te middageten.
Gewoontegetrouw lunchen we in Al Castello, met zijn vieren nu.
Na de heerlijke maaltijd weer naar de zaal.
Onze spreker was er vroeg. Hij was enigszins ontgoocheld. Hij had gedacht dat we een meer professionele groep waren.
Goed dan maar wat improviseren.
En wat een pech nu ! De microfoon liet het afweten.
Verschillende techniekers kwamen erbij.
Ze kregen wel bonken en gesis uit maar geen deftig geluid.
Eensklaps lukte het wel .
Gelukkig want wel honderd vijftig mensen waren komen opdagen.
Eind goed, alles goed ?
Vergeet het maar. Tijdens de pauze, de koffiepauze bleken er verschillende melkjes over datum te zijn. Ook niet plezant. Dat was dus gauw de mensen een andere koffie geven en de melkjes buiten datum eruit lichten. Gelukkig zijn de mensen begripsvol.

Voor een volgende keer maak ik in ieder geval een checklist. Zo iets wil ik geen twee keer. En ook de anderen niet.

Je één dag pelgrim voelen

Met een wandelgroep van Go-Camino stapte ik vandaag een stuk van de Via Scaldea. Via Scaldea staat voor de Schelderoute naar Santiago de Compostela.
Elvira, de inrichtster plaatst deze tocht in een bijzondere sfeer, nl. de wandeling aan de Schelde als pelgrim stappen.
Met twintig vertrokken we met de regenjas en poncho aan, bij de Sint-Jakobskerk te Gent. Langs de Steendam en Portus Ganda bereikten we de Schelde. De oevers van de Schelde bewandelden we vandaag in de richting van Gavere. De regenjas mocht al vlug uit. Het werd een zonnige tocht.
Een eerste etappe bracht ons gezelschap tot in Merelbeke. Ginder vlakbij het Liedermeerspark gebruikten we de lunch. Het was een rijke Spaanse lunch. Dat droeg bij tot de vele gesprekken en het camino-gevoel.
Na middag vervolgden we onze tocht. Het grootste deel van die etappen stapten we langs het jaagpad, weg van de snelweg.
Het was een feelgoodwalk, een wandeling met goed gevoel.
Ik zal zeker nog eens met deze groep mee stappen.

Vrijwilligersfeest

Het is deze week de week van de vrijwilliger.
Vrijwilligers ouderenzorg waren deze middag te gast in het ICC te Gent op uitnodiging van het OCMW.
De verschillende LDC's en woonzorgcentra waren in regio's ingedeeld. Ik behoorde tot regio ROOD.
Het werd een aangename namiddag. De quiz gaf er spanning aan.
En ... de quizmaster wist ook het hele publiek erbij te betrekken en te laten meezingen.
Ondermeer: Als sterren aan de hemel staan.

Melodieën in Wieze

Mooie melodieën uit de Lage Landen

Deze middag waren de okrasten in Wieze, in de oktober hallen aldaar.
Met onze medeleden van OKRA Waas en Dender waren wij er van de verschillende trefpunten van OKRA Midden-Vlaanderen er ook bij.
Samen waren we met zo een 1.700 om te luisteren en te bewegen op mooie melodieën, liederen die we nog uit de vorige eeuw kennen.
We zijn nu eenmaal senioren en luisteren graag naar liederen uit de tijd van toen.
Zelf wou ik Dana Winner horen.
Toen we in de bus zaten, babbelden we ook over Bart Kaëll, en inderdaad in de show hebben we mee geroeid en mee gezongen op de Marie-Louise.
Dana Winner en Bart Kaëll openden de middag. Verder traden ook op: David Vandyck, Jan Keizer & Anny Schilder, Frizzanté. De Golden Bis Band begeleidde de artiesten.

Naderhand hebben we nog gebabbeld om zo een middag - ook al is het niet goedkoop, met de gerenommeerde artiesten - nog eens in te richten

Sneeuwklokjes in de lente

Vandaag wandelde ik in Wetteren. De wandelsportvereniging van ginder richtte haar sneeuwklokjestocht in.
Sneeuw heb ik niet gezien. Wel de zon, een heerlijk lentezonnetje.
Al een paar dagen had ik weinig beweging gehad. Vandaag zou ik dat dan ook inhalen.

De club had 3 trajecten uitgezet. Die drie trajecten omvatten 5 lussen. Ik nam telkens de langste natuurlus.
In mijn eerste lus bewandelde ik Westrem, mijn tweede was Massemen. En in mijn derde lus brachten de wandelpijlen me door Kwatrecht.
Modder ontbrak niet op het parcours. Zelf heb ik het ergste kunnen vermijden, maar ik vernam van een wandelaar dat hij tot over de enkels in het slijk was gezakt. Een andere wandelkennis was zelfs uitgegleden, als West-Vlaamse heeft ze met de Oost-Vlaamse modder kennis gemaakt.

Volgens mijn mobieltje heb ik 26 kilometer gestapt in 4 uur. Met de pauzes erbij heb ik er veel langer over gedaan. Ik heb er een volledige dag van gemaakt en op de rustpost telkens lang blijven babbelen.
Mensen uit het Gentse, mensen van mijn wandelclub, mensen waarmee ik verschillende wandelreizen heb mee gemaakt. De gezelligheid van het wandelen.

Heerlijk voor een stadsmens om zo op het platteland te wandelen, zeker in zo een goede organisatie en onder een stralend lentezonnetje.
Ik ontmoette verschillende wandelkennissen. Ook wandelfotografen. Verschillenden brengen hun foto-album uit op de facebook-groep WANDELAGENDA. Klik hier.

IDA

Een Poolse over een vrouw die op zoek is naar haar zelf.

Deze zeer bijzondere film bekeek ik zaterdagavond.
Een jonge vrouw, een zuster, wil haar geloften afleggen.
Van moeder overste krijgt ze de opdracht eerst haar eigen verleden te leren kennen.
En zo krijgen we het relaas van een non die kennis maakt met de wereld buiten het klooster.

Dagorde zondag

De bezinningszondag in de Oude Munt te Tegelen verliep als volgt:
6 u Metten
7u15 Ontbijt
7u45 Lauden
8u30 Eucharistie viering
10u30 Brief van de paus
12 u Middaggebed
12u30 Middagmaal
13u30 Winkel
13u45 Kamer opruimen
14u30 Afsluitmoment
Koffie
15 u Vertrek

Maascorridor

Zaterdag in de namiddag verlieten we de abdij om eens langs de Maas te wandelen.
Eerst namen we wel een kijkje in Tegelen naar de Sint-Martinuskerk.
We slenterden nog wat door het charmante dorpje en daalden een trap af naar de oever van de Maas. De uiterwaarden van deze stroom vormen een mooi wandelgebied.
Ik zag dat hier zelfs een route naar Santiago de Compostela loopt. Ook veel aanduidingen van knooppuntwandelingen. Een onzer gaf al wandelend veel uitleg over de natuur. Ik weet nu hoe ik zelfs op een bladloze boom een wintereik en een zomereik kan herkennen.
Veel abdijen kwamen in het zicht. Ook een gedichten route loopt hier. De schrijver van een gedicht dat ik daar op een paneel las, is niet gediend van processies en zo.
Die heeft duidelijk een andere overtuiging dan deze van onze groep.
Het was aangenaam eens de beslotenheid te doorbreken. 

Maaltijd bij de benedictessen

De regel van Benedictus zegt ons dat de maat van het voedsel een gezonde maat dient te zijn. Punt 7 van het betrokken hoofdstuk leest als volgt: de broeders moeten zich hierdoor niet laten verleiden om meer te eten dan nodig is.
Het is ook de veertigdagentijd, de tijd om te vasten.
Ook ligt mijn BMI te hoog.
Drie redenen dus om het wat sober te houden. Een vierde reden is het gebrek aan beweging.
Per dag hadden we drie maaltijden: een broodmaaltijd 's morgens en 's avonds, en een warm middagmaal.
Bij het ontbijt en het avondmaal heb ik me telkens tot 3 sneetjes beperkt.
Bij het middageten heb ik niet bij geschept als ik mijn bord leeg gegeten heb.
En tussendoor niet gesnoept.
Ik heb dus zeker geen overdaad gepleegd.

Veel beweging heb ik dit weekend niet gehad: van mijn kamer, naar de kapel, naar de conferentie zaal en naar de eetzaal. Allemaal zonder buiten te komen.

Hoe verloopt nu zo een gezamenlijke maaltijd?
Wel we komen de refter binnen en gaan zwijgend achter onze stoel staan. Als iedereen er is, spreekt de priester een gebed uit. Daarna gaat iedereen zitten. 
De maaltijden verlopen in stilte.

Dagorde zaterdag

Dit weekend is  onze GBL-groep op bezinning in een klooster.
Onze dagindeling deze zaterdag in de priorij te Tegelen. 

• 6u10 Metten
• 7u30 Lauden
• 8u Eucharistie viering
• 9 u Ontbijt
• 10u15 Conferentie
• 11u30 Middaggebed
• 12 u Middageten
• 13u30 Wandeling
• 15u30 Koffie
• 16 u Vespers
• 16u30 Contemplatieve lezing
• 18 u Avondmaal
• 19 u Completen
• 20u15 film IDA
• 21u30 Samenzijn
• 23 u Bedtijd

Retraite

Dit weekend ben ik op retraite samen met de GBL-groep waarvan ik deel uitmaak.
We verblijven in een klooster van de zusters benedictinessen.
Het wordt een stil weekend zonder smartphone en zonder internet.

Pelgrims getuigen.

Op wandel zijn.
Op stap zijn.
Dat krijgt soms een diepere, een spirituele beleving.
Niet alleen bij mij.
Ook bij anderen.
Klik hier voor een samenspraak eind april.
28 april om precies te zijn.