In de regen

Vrijdag waren er twee startplaatsen voor de Dodentocht. Die bevonden zich in Breeven, zo een 3 kilometer van het centrum
Ik was er weliswaar vroeg maar had geen zin om in het vele volk te gaan staan.
Om 20u30 begonnen de toespraken. Het begon ook te regenen.
Ik had zo een lichte poncho mee. Scheurt die toch wel bij het aantrekken.

Het regende bij de start. 

Om 21 uur vertrokken. Met 11752 stappers is mij verteld. Zo een massa komt traag in beweging. Met zo een massa leek het mij eerder een processie dan een voettocht. Een beetje door stappen is niet mogelijk. Gewoon mee schuiven met de groep is de enige oplossing. We slingerden ons langs leuke wegjes naar Bornem.
Pech bleef me achtervolgen. Die kleine poncho scheurde verder. Ik kon dan ook niet anders dan het in een vuilbak gooien. En het bleef maar regenen. Soms hevig. Doornat werd ik. Het was pikdonker. ik zag niet wie ervoor, naast of achter mij liep. De zaklamp of hoofdlamp gebruikten de wandelaars naar de grond gericht om te zien waar ze de voeten konden neerzetten.
Ik begon mij eraan ergeren.
En alsof het niet genoeg was, kom ik toch wel de man met de hamer tegen.
De moed zonk in mijn schoenen. Ik wou er de brui aan geven. Maar opgeven is niet mogelijk. Je kan niets anders dan doorstappen.
Gelukkig na een uur of vier regen, werd het droog.
Door het windje waaiden mijn klederen weer droog. Mijn stemming verbeterde.

Dat is hier een nogal klagend berichtje. Het vervolg van mijn impressie is heel wat vrolijker.

Bijgaande foto komt uit het fotoalbum van Thierry. Het is een album met meer dan 200 foto's. Klik hier om het te bekijken.