Waar Leie en Schelde samen vloeien, zit een rode mevrouw met een hoofdtelefoon naar muziek te luisteren.
Ze zat eerst op een staketsel voor de slachthuisbrug.
Onbereikbaar.
Toen dat staketsel verwijderd werd verhuisde ze naar het dak van de zwemkom Van Eyck.
Nog meer onbereikbaar.
Ze kreeg de naam Loreleie en een aantal buren besloten haar te verbronzen.
De steun kwam los
Ze is nu niet meer onbereikbaar. Ze zit nu sinds zaterdag bij de bankjes tussen de Van Eyckbrug en de Slachthuisbrug in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten