De nacht is gestapt

Na de start nam
Marc ons op de foto

Vrijdag koos ik in de Nacht voor de wandelmarathon, voor de mars van 42 kilometer.
Dat deed ik samen met Michel, die zich voorbereidt om dit jaar nog eens Bornem mee te stappen.
Dan dienen we ook als voorbereiding flinke afstanden af te leggen.
Iets na 20 uur vertrokken we.
We hadden pas de zaterdagmorgen  een trein om 7u07, We hadden dus zo een tiental uur de tijd om de 42 kilometers te stappen.
Het was een mooie tocht. In het begin samen met de wandelende jongens en meisjes die de mini-nacht stapten. Eens de 10 kilometer haar eigen weg ging, konden de mensen die langere afstanden stappen, hun tempo opdrijven. We stapten vaak over aarden wegen, door bospartijen.
De zaklamp had ik wel nodig om te voorkomen dat we over boomwortels en andere kleine hindernissen zouden struikelen.
De vermoeidheid sloeg bij mij toe nadat we het Merkenveld door waren.
Middernacht voorbij konden we in Zedelgem een goed halfuur blijven zitten. Dan was ik er weer door. De man met de hamer heeft zijn slag niet thuis gehaald.
We konden goed verder stappen, En als we tragere wandelaars passeerden, keken die even op, en lieten ons met de glimlach voorbij gaan. Ons wandelduo oogst veel succes. Andere wandelaars krikken zich aan ons op, zo van: 'Als die twee het kunnen, kunnen wij het ook.'
We namen gewoonlijk toch lange rustpauzes.
Nog voor half zes bereikten we de aankomst.
We kregen een uitbundig applaus toen de bel rinkelde.
Moe en trots zoals de andere wandelaars konden we onze medaille en oorkonde in ontvangst nemen.