Het was de Canisvliettocht.
Ik ken Zelzate en al de wegeltjes en paadjes door en door. Onze parcoursmeester wist me te verrassen door de wandelaars op een enigszins andere manier het natuurgebied binnen te leiden. Tof zeg !!! Ronald, je hebt dat goed gedaan.
Voor een stuk ligt mijn hart in Zelzate. Er woont er wel iemand die ik beslist niet meer wil ontmoeten omdat ze me te diep gekwetst heeft, maar toch trek ik graag naar die grensgemeente toe.
De tocht overschreed de Belgisch-Nederlandse grens. In de Baeckermat trakteerde ik mezelf op soep met balletjes. Erna leiden ons de wandelpijlen weer het natuurgebied in. En dan weer verder naar het kanaal om in Sint Jan Baptist weer even te kunnen verpozen.
Wandelen in een gemeente waar ik zo lang gewoond heb, is voor mij toch wel extra charmant.
Toen ik tegen een uur in de namiddag aankwam, werd net de 1.000 ste wandelaar genoteerd. Ik ben niet de enige die daar graag wandel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten