Een van de eerste dingen wat onze gids An Hernalstein vertelde is: Deze begraafplaats is geen Campo Santo, is geen heilige plaats. Het is zelfs geen katholieke begraafplaats.
Ik heb onthouden dat een echt Campo Santo een begraafplaats is waar er aarde van het monumentale Campo Santo in Pisa (Italië) uitgestrooid is. In Sint-Amandsberg is dat niet het geval. De begraafplaats is geïnspireerd op Père Lachaise van Parijs.
 |
| Het graf van Fernand Lousbergs |
Nu daarmee weet je het ook.
Het thema van onze rondleiding was: "Industriëlen op de begraafplaats van Sint-Amandsberg". Er zijn er heel wat.
Denk aan Lousbergs, denk aan De Hemptinnes. Textielbaronnen. En zij zijn niet de enigen.
Ik woon naast het stadspaleis Lousbergs-De Hemptinne. Je kan je dus voorstellen dat ik hevig geïnteresseerd was.
Ik ga eten en ben vaak in een centrum op de Lousbergskaai. Fernand Lousbergs was niet alleen een industrieel. Hij deed ook geweldig veel voor de mensen. Denk aan de oprichting van het rusthuis Lousbergsinstituut.
Wat jammer dat er niemand meer is om zijn graf te onderhouden. Stenen zijn gebarsten. Het ijzerwerk is verroest. De ingebijtelde boodschappen zijn niet meer te lezen.Het enige dat te lezen is, is een koperen plaatje met het opschrift BESCHERMD. Het is niet omdat het beschermd is, dat er iemand zorg voor draagt, dacht ik. Misschien moet er een beschermcomité opgericht worden om die man te herdenken. Maar ja! Wie zou dat doen ?
Ik heb in mijn residentie een wandelkaart met bekende overledenen, een berg Gentse geschiedenis. Ik heb het enige tijd geleden op de cultuurmarkt mee gekregen. Dat is ongetwijfeld nog in de stadswinkel nog te verkrijgen of te koop. Ook mee ik me te herinneren dat de gidsenvereniging Gandante een thema wandeling aldaar heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten