Boeschepe en de Catsberg

Dinsdag 3 juli

In de ochtend maken we een tochtje in Boeschepe: Reningelststraat, Couckestraat en dan terug langs de Rue de Westoutre en de Rue Coustenoble. Een tocht van een uur. We waren met 5: Pauline, Silke, Arne, Jelle en ik.

Als middagmaal maakte Ginette erwtjes en worteljes met kippenworst.

Boeschepe en de Catsberg

In de namiddag dan een tocht uit de Dagstappergids van West-Vlaanderen.
Gezien de vooropgestelde afstand, gaan de kleinkinderen niet mee. Ik kies voor tocht 11, een panorama wandeling in het Heuvelland. Omdat een deel van de wandeling als het ware rondom de Vitsemolen hoeve trekt, is dat een keuze die voor de hand ligt. Ik begin de wandeling in de Boeschepe straat. De gids mag ik dan ook vanaf bladzijde 138 open slaan. In het begin volg ik vlot de wit rode merktekens van de GR. Dit pad brengt me langs een hoppeveld naar de Franse grens. Het is bewolkt en winderig. In de Lappestraat laat ik de GR-tekens voor wat ze zijn. Als ik echter aan de Grote Heer kom, ben ik te ver. Waar heb ik me vergist? Ik stap terug en let nu beter op de huisnummers. Ik zie een landbouwtuig een wegje indraaien, en dat is het wegje, dat ik volgens de routebeschrijving moet volgen. Nu er geen merktekens zijn, let ik beter op de aanduidingen die in de gids beschreven zijn. Het begint nu evenwel te regenen. Dat is nu het nadeel van een boekje. Ik laat het boekje in mijn tas onder mijn poncho zitten, en vertrouw me op mijn geheugen. Zo worden de bladzijden niet nat. Ik ben al een goed eind buiten Boeschepe, als ik gewaar wordt dat ik me van de Catsberg weg beweeg in plaats van er naar toe. Dan maar onder het bladerdak van een boom de gids weer geraadpleegd. Ja, aan het kerkhof ben ik verkeerd gelopen. Ik moest naar de Ondankmolen, en niet naar het dorp. Daarmee heb ik bij de wandeling een toemaatje van ruim een uur.
Ik volg nu de tekens van de GR128. Die brengen me langs holle wegen naar de Catsberg. Voor de eerste keer in de tocht kom ik medewandelaars tegen: Twee man die de GR- volgen. Ondertussen is het opgehouden met regenen, maar het water gutst nog over de weg naar beneden. Ik draag waterproof sandalen, zonder kousen. De natte voeten deren me niet, vandaag toch niet.
De dagwandelingen uit het boekje zijn op de Grote Routepaden gebaseerd. Fragmenten ervan, lopen niet over de GR-paden, en dan zijn we aangewezen op de beschrijving. In het boek is ook een gedetailleerde kaart van het NGI opgenomen. Daarop is de wandeling uitgetekend. Een onderbroken lijn geeft aan waar we de GR-tekens kunnen volgen. Een blauwe onderbroken lijn is het niet bewegwijzerde deel van de tocht. Ik moet er toch wel aan wennen. Het heeft zijn eigen charmes. Ik denk dat ik een manier moet uitdokteren om het boekje leesbaar in een waterdichte zak te steken.
Bovenop de Catsberg staat naast de abdij een klein parochiekerkje. Daar ga ik nog even binnen. Nadien neem ik een rustpauze in de herberg er rechtover. De wandeling brengt ons nu doorheen het bos. In het Heremietenbos passeert me een eenzame fietser. Op zich zelf niets speciaals. Maar de fiets heeft maar een wiel. Op die éénwieler beweegt de jonge fietser zich langs de boswegen heel wat sneller dan ik. Ik trek langs de voet van de antenne weer doorheen het bos naar beneden.
Ik maak een ruime boog om het dorp Berthen via mooie paadjes met magnifieke uitzichten.
Als de gids me laat afdraaien naar de Kokerelle berg, breek ik de wandeling af.
Voor wie de Westvlaamse dagstappersgids heeft, en mee wil kijken: ik ben op punt 8 van blz. 141 nu.
Einde voor de tocht van vandaag. Ik ga terug naar de vakantiehoeve waar ik verblijf. Het vervolg van deze tocht is voor morgen