In de nacht van 7 op 8 oktober stapte ik in de autobus.
Doel van de reis is de wandel vierdaagse te Marbella in het zuiden van Spanje.
Het is plezierig zo weer al de wandel kennissen van onze groep 'Wandelen in Europa' tegen te komen.
We zijn een goed en hecht gezelschap.
In de nacht was het nog stil op de bus. Iedereen sliep.
Na 4 uur rijden namen we een korte stop. Goed om naar het toilet te gaan .
In Frankrijk zijn die gratis. De benen wat bewegen en een beker koffie drinken.
Weer in de autobus, viel ik terug in slaap.
Toen ik om kwart na acht wakker werd, waren we al lang Parijs voorbij.
De rit vervolgde zuidwaarts door een nevelig landschap.
Tegen de middag hadden we en tussenstop in Doyet. Om in het wegrestaurant uitgebreid te eten, had ik geen honger genoeg. Ik en mijn medereizigers trouwens ook, hielden het bij een kleine hap.
In de namiddag reden we door de bergen. Mooie zichten op de bergtoppen. Het ging soms op een col steil naar boven, terwijl bij de afdaling op de motor moest geremd worden.
Door de rotsen en de wouden van de Cévennes reden we op de A75. Over ontzagwekkende viaducten door het land van de Tempeliers.
Een laatste tussenstop in Le Caylar bij Montpellier. En dan op weg voor de laatste 300 kilometer van vandaag.
De A9 brengt ons verder zuidwaarts naar de Spaanse grens, die we iets voor zes uur bereikten.
Terwijl ik dit schrijf zijn we aan de Costa Brava in hotel Flamingo te Lloret de Mar.
Doel van de reis is de wandel vierdaagse te Marbella in het zuiden van Spanje.
Het is plezierig zo weer al de wandel kennissen van onze groep 'Wandelen in Europa' tegen te komen.
We zijn een goed en hecht gezelschap.
In de nacht was het nog stil op de bus. Iedereen sliep.
Na 4 uur rijden namen we een korte stop. Goed om naar het toilet te gaan .
In Frankrijk zijn die gratis. De benen wat bewegen en een beker koffie drinken.
Weer in de autobus, viel ik terug in slaap.
Toen ik om kwart na acht wakker werd, waren we al lang Parijs voorbij.
De rit vervolgde zuidwaarts door een nevelig landschap.
Tegen de middag hadden we en tussenstop in Doyet. Om in het wegrestaurant uitgebreid te eten, had ik geen honger genoeg. Ik en mijn medereizigers trouwens ook, hielden het bij een kleine hap.
In de namiddag reden we door de bergen. Mooie zichten op de bergtoppen. Het ging soms op een col steil naar boven, terwijl bij de afdaling op de motor moest geremd worden.
Door de rotsen en de wouden van de Cévennes reden we op de A75. Over ontzagwekkende viaducten door het land van de Tempeliers.
Een laatste tussenstop in Le Caylar bij Montpellier. En dan op weg voor de laatste 300 kilometer van vandaag.
De A9 brengt ons verder zuidwaarts naar de Spaanse grens, die we iets voor zes uur bereikten.
Terwijl ik dit schrijf zijn we aan de Costa Brava in hotel Flamingo te Lloret de Mar.
1300 kilometer hebben we vandaag met de autobus afgelegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten