 |
| Het meest bekende kasteel van Mariakerke. |
Zondag 4 augustus was ik erbij op de kastelentocht van de reigerstappers.
De reigerstappers vormen een wandelclub uit Vinderhoute.
De kastelentocht richten ze al meer dan 40 jaar in. Ik heb die tocht al enkele keren mee gestapt en ook dit jaar wou ik erbij zijn.
Wel had ik een praktisch probleem. Hoe naar de startplaats geraken ? Vanuit Gent vertrekt de eerste lijnbus 65 richting Vinderhoute op zondag pas om 9u35. Voor een vroege wandelaar als ik, is dat nogal laat.
Dan dacht ik. Laat mij maar bus 3 nemen richting Mariakerke. Vandaar ga ik dan wel verder. Ik herinnerde me dat 't Geestje bij wandelingen dikwijls een rustpost is. Ook vandaag was dit zo. Daar aangekomen besloot ik om van ginder uit de 22 te stappen.
De wandelpijlen brachten me langs de Bourgoyen-Ossemeersen. Iedere wandelaar weet dat het ginder heerlijk dwalen is. Nadien stapten we langs het Leeuwenhof, een vogelrijk gebied met een grote plas. Het bleef puur natuur met een passage door een vrijwilligersbos. Met een tocht door Luchteren kwamen we dan aan in de Campanje.
De kastelentocht doet zo zijn naam wel eer aan, met een rustpost in een kasteel.
Ik profiteerde ervan om de croissants die ik mee gekregen had op te eten, en kocht er een kop chocolademelk.
Het volgende traject bracht mij langs trage wegen door de vallei van de Oude Kale en door kasteeldomeinen naar Vinderhoute. Door de vele boompartijen was dit een schaduwrijk traject met veel kleurschakeringen.
Bijna aan de startplaats liep ik toch wel verkeerd. Gelukkig floot een medewandelaar mij terug.
In Vinderhoute aangekomen moest ik mij nog inschrijven. Na meer dan 15 km gestapt deed ik dat, en liet gelijk mijn boekje afstempelen. Zoals de meeste clubwandelaars laat ik graag een stempel plaatsen in mijn wandelboekje.
Het was geweldig druk in de voetbalkantine, daarom besloot ik om gelijk door te wandelen op het eerste traject. (Voor mij het laatste.)
Het traject van 5,3 km ken ik door en door. Aan de Speibrug vroegen enkele wandelaars zich af wat voor waters ze zagen. Ik heb het hun verteld. Aan de Trekweg sloegen we rechtsaf op een opgehoogd baggerterrein. Wat vroeger uit het kanaal gebaggerd is, hebben ze met grond overdekt en is nu een terrein dat velen bewandelen.
Dat deed me denken dat ik vandaag in tegenstelling tot gisteren weinig knooppunt wandelaars tegen kwam. Wel veel fietsers trouwens. Dan door de groene velden richting Mariakerke.
Na een doortocht door de begraafplaats aldaar kwam ik weer aan in 't Geestje. Einde van mijn tocht deze zondag.
Voor enkele foto's klik hier.
De kastelentocht doet zo zijn naam wel eer aan, met een rustpost in een kasteel.
Het volgende traject bracht mij langs trage wegen door de vallei van de Oude Kale en door kasteeldomeinen naar Vinderhoute. Door de vele boompartijen was dit een schaduwrijk traject met veel kleurschakeringen.
Bijna aan de startplaats liep ik toch wel verkeerd. Gelukkig floot een medewandelaar mij terug.
In Vinderhoute aangekomen moest ik mij nog inschrijven. Na meer dan 15 km gestapt deed ik dat, en liet gelijk mijn boekje afstempelen. Zoals de meeste clubwandelaars laat ik graag een stempel plaatsen in mijn wandelboekje.
Het was geweldig druk in de voetbalkantine, daarom besloot ik om gelijk door te wandelen op het eerste traject. (Voor mij het laatste.)
Het traject van 5,3 km ken ik door en door. Aan de Speibrug vroegen enkele wandelaars zich af wat voor waters ze zagen. Ik heb het hun verteld. Aan de Trekweg sloegen we rechtsaf op een opgehoogd baggerterrein. Wat vroeger uit het kanaal gebaggerd is, hebben ze met grond overdekt en is nu een terrein dat velen bewandelen.
Dat deed me denken dat ik vandaag in tegenstelling tot gisteren weinig knooppunt wandelaars tegen kwam. Wel veel fietsers trouwens. Dan door de groene velden richting Mariakerke.
Na een doortocht door de begraafplaats aldaar kwam ik weer aan in 't Geestje. Einde van mijn tocht deze zondag.
Voor enkele foto's klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten