Daar trok ik deze morgen naar toe met de trein.
De startplaats was zo een anderhalve kilometer van het station. Ik had de route uitgeprint, maar dat was niet nodig. Het was goed aangegeven.
Eens in de startzaal zeiden een aantal mensen me dat het lang geleden was dat ze me gezien hadden. Inderdaad de laatste tijd heb ik me tot kortere afstanden vlak bij het Gentse beperkt. Het doet deugd weer die kennissen tegen te komen.
De rode wandelpijlen brachten ons onder een stralende zon van Aalter naar Bellem. Het rood viel me op. Veel rode rugzakken van de leden van de club aldaar. De infoborden waren ook van een rood kader voorzien. Vaak neurie ik een liedje als ik stap. En met al dat rood moest ik aan Bandiera Rossa denken. Een Italiaans vrijheidslied. Ik kreeg het niet mee uit mijn hoofd. Avanti Popolo.
Ik stapte lekker snel door. Af en toe wat vertragen om met andere wandelaars wat te babbelen.
n wandeleir e tijt ---> dat vertelde men me, en dat is zo ook.
In de terugkeer van Bellem naar Aalter passeerden we de Craenenpoel. Voor mij was dat het mooiste stuk van de tocht.
Ik had voor de 15 gekozen, en mag zeggen het is een mooie wandeling. In het begin eens we de gevaarlijke oversteekplaatsen voorbij waren, bewandelden we een woongebied met geweldig veel groen. Aalter heeft aandacht voor de ecologie.
En nadien was het puur platteland. In het begin open landschappen. Later veel meer dreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten