Wandel mee dag in Oudenaarde

Vele wandelclubs richten op 11 november hun wandelmeedag in. Het is een goede gelegenheid om nieuwe leden aan te trekken en voor de bestaande leden hun lidkaart te vernieuwen.

En natuurlijk is het ook wandelen.

Zo trek ik ieder jaar naar Oudenaarde.
Op de trein zat ook een goede wandelvriend van me. We besloten samen wandeling 18 te wandelen. Goed voor zo een 20 kilometer.
Het was een wandeling in 4 trajecten.

Langs de Vredesboom

Het eerste traject bracht ons richting Eine. Hierbij wat herinneringen aan WOI. 11 november 101 jaar geleden was het immers Wapenstilstand. Waar de OHIO-brug met de befaamde buffels staan is verwoed strijd geleverd. Die brug over, passeerden we de vredesboom die daar vorig geplant is. Langs het jaagpad een eindje en dan trokken we langs de ruines van de abdij van Ename. Onze rust hadden we in de school A. Hans. 

Dat traject was in ieder geval al interessant voor al die historische plekken.

Langs holle wegen. 

De wandelpijlen brachten ons voor het 2de traject
naar Volkegem. We verlieten de Scheldevallei en stapten door holle wegen,  over groene wegen langs groene weiden hoger op. Ondanks dat het ondertussen beginnen regenen was is dat puur genieten van
de omliggende natuur. 

Glibberig naar beneden. 

Na een korte rust konden we dan naar de Scheldevallei afdalen. Leuke wegjes door het bos van Ename, maar wel glad. Het was voorzichtig stappen om niet uit te glijden. En toch heb ik eens met de Oudenaardse bodem kennis gemaakt. Mijn broek zag er nogal uit met al die modder. 

Wildernis tussen een Schelde arm en de spoorweg

Het vierde en laatste traject voerde ons weer de Schelde over. Aan de parking aldaar werd we een ruig gebied ingestuurd. Het was nu wel vlak in dit traject. De onverharde wandelwegen waren tamelijk breed. Het is een boomrijk gebied dat blijkbaar veel bewandeld wordt. Zo bereikten we het station van Oudenaarde. Na een ommetje kwamen we dan in de evenementenhal De QUBUS, Start en einde van de tocht. 

Slot

Het was daar druk. We troffen er een groepje Reynaertstappers, en daar konden we dan bij gaan zitten. 

De leden van de inrichtende club (Hanske De Krijger) vielen wel op. Ze hadden allemaal een fles met het clubbier op tafel staan. Vele mensen genoten ook van lekkere pannenkoeken. 

Gezellig tegen deze en gene babbelen. En na zo een uurtje richting station om de trein huiswaarts te nemen. 

Ik zei het in het begin van dit blogbericht, dat ik graag naar Oudenaarde kom. Op 26 december ben ik er weer voor hun kersttocht.