Bij mijn verblijf in het ziekenhuis viel het me op hoe gemakkelijk mensen met elkaar in contact komen.
Mijn eigen kamergenoot op de afdeling neurologie was een Turk. Hij woonde in
Schiedam.
En sprak een goed woordje Nederlands.
Mijn eigen kamergenoot op de afdeling neurologie was een Turk. Hij woonde in
Schiedam.
En sprak een goed woordje Nederlands.
Die man heeft me geweldig goed geholpen om de praktische problemen die ik met de Baxter had, op te lossen.
In zijn leven komt een mens in gezelschappen terecht, gezelschappen die je zelf niet uitgekozen hebt.
Reisgezelschappen bijvoorbeeld.
Of nu mijn mede patiënten op het PAAZ. Het valt me op hoe gemakkelijk mensen elkaar helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten