Gwy wandelt

dinsdag 28 februari 2017

Trekvogels in Zelzate

De zon schijnt heerlijk terwijl ik dit schrijf. En zeggen dat ik een paar uur geleden moest op botsen tegen regen en wind.

De 4 wijzen hadden afgesproken om aan de weekwandeling van wandelclub De Trekvogels deel te nemen.
Rond negen uur zouden we in Zelzate zijn.
Met een kop koffie bespraken we  de wandelingen die we zelf inrichten. Trouwens ook al wandelend overlegden we verder.
We hadden voor de 21 kilometer gekozen.
De wandelpijlen brachten ons vanuit de wijk De Katte naar Assenede. Daar hadden we een eerste rust.
Het tweede traject bracht ons langs de Doornendijk. Een mooi parcours langs de polders en de uitgespoelde geulen. Het begon evenwel wat te regenen.
Na de tweede rust stuurden de wandelpijlen ons in de richting van de glasfabriek in Sas van Gent.
Het parcours bleef mooi afwisselend: wat verhard, en heel wat aarden wegen. In dit derde traject werden we gegeseld door een sterke wind en kille regen. Het was inbeuken om vooruit te geraken.
Een wandelaar kankert dan niet. Integendeel. regen en wind deren een echte wandelaar niet. Dat kan ik nu gemakkelijk zeggen, nu het achter de rug is. Ik heb toch liever mooi weer.

maandag 27 februari 2017

Postula kruiden.

In de abdijwinkel van Postel, kocht ik zoals vele anderen een stuk kaas. De abdij heeft immers een befaamde kaasmakerij.
Verschillenden van onze groep kochten ook Postels brood.
En zelf kon ik niet nalaten een thee te kopen.
Behalve een kaasmakerij heeft de abdij een grote kruidentuin.
Een kruidentuin en een herborist die zich dat aantrekt, horen van oudsher bij een abdij.
Eind vorige eeuw hebben de Norbertijnen van Postel deze traditie weer opgenomen.
Het resultaat mag er zijn. De tuin en de werkplaats zijn het zien waard. Er steekt nogal wat werk en kennis in. Broeder Guy heeft er zijn best voor gedaan.
Ik kocht een thee, een rustgevende thee voor in de avond. Slaapmengeling, staat op het zakje.
Er is trouwens ook een webwinkel waar men die kruiden kan bestellen:  Kruidentuin abdij Postel

Verjaar


In het gastenverblijf van de abdij is ook een recreatieruimte.
Daar kwamen we samen na de sessies, vooraleer we naar onze kamer gingen.
Zondag 26 februari was het de verjaardag van een van onze deelnemers.
Zij is 74 jaar geworden.
Dat hebben we zaterdagavond gezellig met ons 15-en gevierd.
Cava, appelsiensap en heel wat hapjes.
Gezellig babbelen over wat het leven gegeven heeft en nog zal brengen.

Gelukkige verjaardag, bij deze aan al de jarigen die dit lezen.
Bijgaand filmpje kreeg ik donderdag van de Gentse opera, voor mijn eigen verjaardag

zondag 26 februari 2017

Geen signaal

Dit weekend was ik precies uit de wereld verdwenen, uit de technologische wereld dan.
Mijn mobieltje gaf maar een uiterst zwak signaal. Dataverkeer was niet mogelijk.
Waar ik verbleef was ook geen WIFI.
Het werd een weekend zonder internet.

Dat was eigenlijk best gemakkelijk.  Zo kon ik niet afgeleid worden van de thema's  die we in onze groep behandelden. Zo was de diepgang ervan des te groter.

(Ik heb wel een en ander op mijn tablet genoteerd. Die notities zullen wel gepubliceerd geraken)

zaterdag 25 februari 2017

Les innocentes


De zaterdagavond tijdens ons verblijf in de abdij van Postel keken we naar een DVD.

Het is een film over vreselijke dingen die tijdens de oorlog in een Pools nonnenklooster gebeurd zijn.
De film greep ons sterk aan. We waren er niet goed van. Langs de andere kant hebben we de inzet van de Franse legerarts kunnen bewonderen.

Klik hier om het artikel in WIKIPEDIA te lezen.

Boswandeling

Zaterdag 25 februari gingen we met onze GBL-groep door de bossen bij Postel wandelen.
Uit de bepijlde wandelroutes van klavertje vijf  kozen we voor de groene pijl op gele achtergrond.
Met een zestal maakten we zo een zuurstofrijke tocht van 6,5 kilometer.
Vrijwel geen modder, en waar die wel was konden we er naast lopen.
We hadden geen vuile schoenen.
We konden al babbelend van de natuur genieten. in de bossen.

vrijdag 24 februari 2017

Amandina


Nog nooit van gehoord : de heilige Amaldina.

Vrijdag 24 februari. Rond halfacht kwamen we in de abdij van Postel aan.  In het gastenverblijf kreeg ik een kamer toegewezen.
De kamers van het gastenverblijf van de abdij van Postel vermelden een bijzondere figuur.
Voor mijn cel is dat de heilige Amandina.
Amandina is iemand uit Limburg die missioneerde in China. Zich inzetten vanuit haar katholiek geloof voor anderen was haar levensdoel. De ontmoeting met anderen stond centraal in haar leven.
Niet iedereen was het eens met haar eenvoudig en rechtlijnig leven.  Niet iedereen is katholiek. Het lezen en beleven van het evangelie kan gevaarlijk zijn. Op 9 juli 1900 is ze onthoofd samen met 31 anderen.
100 jaar nadien is ze heilig verklaard.
Dat las ik op een kaart met uitleg die op mijn schrijftafel lag.

Het wordt een weekend van bezinning en stilte.

Petra krijg ik niet te zien.

Het lukt niet.
Ik was ingeschreven voor een groepsreis naar Jordaniƫ en vandaag verwittigde het reisbureau me, dat de reis niet doorgaat. Er is te weinig belangstelling.
Ik had mij vorig jaar ook voor dezelfde wandelvakantie ingeschreven. Ook toen werd de reis geannuleerd.
Afin, ik krijg mijn voorschot terug.
Ik zal misschien een ander reisbureau contacteren, als ik ooit in Petra wil rond wandelen.

Nawoord op 1 maart: Anders Reizen kan me toch naar Jordaniƫ brengen. Het is dan wel een individuele reis. Wat duurder dan. Maar ik zal er toch zijn.

donderdag 23 februari 2017

Verjaardag

Mag ik degenen die me kaartjes, mails, berichten op mijn tijdlijn gestuurd hebben hartelijk danken.
Het is vandaag een mooie dag geworden:
-:) Deze morgen Tai Chi met de goede bende.
-:) Deze middag lekkere frietjes met mijn tafelgezellen.
-:) Deze namiddag een mooie film in de Decascoop. Het was wel een andere film dan we verwacht hadden, want we waren een week mis. Genoten hebben we evenwel.
-:) Nadien terug in de Horizon, kwam ik aan de tafel van de creatieve schrijvers terecht. Dat was weer heerlijk bij babbelen over de gemeenschappelijke kennissen.
Afin nu het laatste jaar met tram zes, en deze avond nog inpakken voor het abdijweekend in Postel.

Ik denk met plezier aan de verjaardagswensen uit onverwachte hoek, en aan sommige teksten en afbeeldingen op facebook. Nogmaals dank je wel.

Gelukkige verjaardag

Ik mocht al enkele kaarten ontvangen.
Ja jongens en meisjes. Ik ben weer een jaartje ouder geworden.
Gelukkig maar.
Een paar jaar eerder leek het er naar uit dat ik nooit meer zou verjaren.
Gelukkig hebben me toen vrienden en kennissen uit de put geholpen.

Het wordt een drukke dag vandaag. Sporten, eten, cinema en wat nog daarna ?
Doe je mee ?
Ik heb al door tal van landen gezworven. Ik heb geen thuis; Sorry. De hele wereld is mijn thuis.
Heeft er iemand het lied van de bannelingen toevallig op CD. Zo ja, wil je me een mail zenden ?

woensdag 22 februari 2017

Waarom,ach waarom


Soms komt het verleden weer in me op.

Supercalifragilisticexpialidocious


Supercalifragilisticexpialidocious   ???
Ken je het woord nog ???
Hoe lang is het al geleden dat je dat iedereen op straat hoorde zingen?
Hoeveel moeite hebben we niet gedaan om het woord voluit te kunnen uitspreken?
De dame met de paraplu zien we niet meer door onze straten zweven.
Het airtje blijft wel in onze oren na zinderen.

dinsdag 21 februari 2017

It's hard to be humble

Werkstudent.
Ploegarbeider.
Boekhouder.
Controller.
Projectleider.
Datamanager.

Mens ik heb nogal wat jobs gehad in mijn  leven.
Daar ben ik nu allemaal vanaf.
Ik ben op non actief.
Maar het is moeilijk bescheiden te blijven. :-)
Zing maar mee. Je herkent het wellicht.

Moeder Teresa

Deze dag zwierf ik nog wat door de Gentse binnenstad.

Dan stapte ik ook de Sint-Niklaaskerk binnen.
Ik werd getroffen door een tentoonstelling aldaar.

Moeder Teresa, een dame uit de Balkan die na een episode in Ierland in India terecht kwam.
Ze verklaarde ooit dat ze de heilige van de duisternis zou worden.
Hoe kan men in het het hemels licht verblijven, als er op aarde nog mensen van honger om komen?
Bij mijn weten is ze ook heilig verklaard, Haar werk is echter nog niet ten einde. Ook in Gent heeft ze nog zusters die zich inzetten.
Het is wel een moeilijke opdracht. Ze betrachtte niet alleen het leed te lenigen, maar ook het geloof, het katholieke geloof, te missioneren.

Je kan ervoor zijn of niet, een bezoek aan de Sint-Niklaaskerk in Gent is alleszins de moeite waard.

Wijs

Er wordt nogal gebiljart in ons LDC.
Niet alleen gebiljart trouwens.
Er zijn heel wat activiteiten.
Mijn vaste Horizon-dag is de donderdag.
Daarnaast heb ik nu mijn agenda ook op andere dagen al gereserveerd.

Ik krijg het tijdschrift in mijn brievenbus om de twee maanden.
Het staat ook on line. Klik hier

Mijn mede Euraudaxers kunnen de openheid van de LDC's beamen. De vrijwilligers van de LDC's zijn gastvrij. Dit jaar waren onze wandelaars te gast in De Speltincx. Vorige jaren in De Boei en in de Vlaschaard.
Voor 2018 werken we de tocht nog uit. We zullen trachten of De Thuishaven of De Wibier bereid te vinden ons te ontvangen.

maandag 20 februari 2017

Postel

Dit weekend gaan we met een aantal mensen op retraite.

We trekken ons terug uit onze dagelijkse zorgen, en willen ons bezinnen over wat het leven meer biedt.

We zullen mogen genieten van de gastvrijheid van de Norbertijnen van Postel, in de Kempen aan de grens met Nederland.

Bibliotheekkaart

Deze middag is er het eindelijk van gekomen.
Ik ben om mijn nieuwe lenerskaart van de Gentse stadsbibliotheek geweest.
Mijn oude kaart met streepjescode heb ik ingeleverd.
Nu heb ik een kaart met een chip.

Een blitse kaart is dat wel.
De boeken stralen in de afbeelding mij al toe.
Ik zal wel nog wat moeten, wachten.
De Krook opent pas op 10 maart.

zaterdag 18 februari 2017

Beweegdag

Niet gewandeld vandaag. Toch durf ik het vandaag een beweegdag noemen.

Van morgen kreeg ik iemand van de Gentse universiteit op bezoek die een onderzoek doet naar de activiteiten van senioren. De hele week heb ik een gordel gedragen met een klein toestelletje dat alle bewegingen registreert. Dat toestelletje heb ik nu weer terug gegeven. Binnen een week of vijf krijg ik er weer een. Ik ga er niet dieper op in. Ben je tussen de 65 en de 80 - want daar gaat het onderzoek over kijk dan op deze link die een actieplan voorstelt. Het is een beschermde webpagina, misschien lukt het doorklikken je niet. Vergeet het dan, en leef gezond zoals je gewoon bent.

Daarna nam ik tram 1 naar Flanders Expo. Doel was de fiets en wandelbeurs.
Een mens komt het niet dikwijls tegen. Op de tram praten tussen mensen die elkaar niet kennen.  En toch vandaag: nog op de tram waren we aan het babbelen over wat in de beursgebouwen plaats vindt. De dame naast mij ging niet naar het wandelgedoe. Zij opteerde voor de boat-show. Haar man zaliger heeft altijd houten zeilboten gebouwd en nog altijd houdt ze er voeling mee, ook al wordt er nu meer plastiek gebruikt.

Bij het afstappen van de tram was het wat uitkijken. Door wegenwerken was het niet de gebruikelijke halte. Dat niet gelaten. Via de borden werden we in de juiste richting geleid.

Ik had mijn lijstje gemaakt van stands waar ik zeker wou bij zijn.
Bij 'Anders Reizen' is me dat niet gelukt. Er was te veel volk dat interesse betoonde op het moment dat ik er was.
Bij Wandelsport Vlaanderen zeg ik sowieso goede dag. En bij de stand van het Compostela genootschap ook.

En ...
Twee dingen heb ik onthouden.
- De wandeltocht van Assisi naar Rome (voorgesteld door pelgrims van Nederland)
- Een tocht door de Palestijnse gebieden van noord naar zuid.

Terug met de tram, begon mijn buik te rommelen. Ik had nog niet gegeten vandaag.
Ik ging naar de Vooruit. Maar daar was geen doorkomen aan. Het volk stond aan te schuiven tot aan de ingang.
Ik stapte verder naar de Zuid. En daar stonden veel mensen met fluo-hesjes.
Nieuwsgierig sloot ik me mij de groep aan. Wat een mooie muziek. En dat van kleine meisjes en jongens. Als je zo iets hoort en ziet weet je dat mensen een hart voor elkaar hebben.

Roos


Salut les copains.

Dat waren de hits. In de tijd dat ik jonger was.

Wanneer danste ik nog samen op het lied Nathalie'  ? We wisten toen de jeugdclub in beroering te brengen.

Tijden nemen geen keer.
Maar het waren mooie tijden.

vrijdag 17 februari 2017

De weg roept weer


Ik was deze avond bij de buren van de abdij in herberg Macharius.

Negen wegen naar Santiago de Compostela, was het thema.
We waren er met tal van mensen. De gelagzaal was weer eens te klein. We waren met mensen die ooit naar Santiago willen gaan, en met mensen die er al naar toe geweest zijn.
Eerst op het podium een act van een buikspreker: Wat neem ik mee op de voettocht naar Santiago?
Dan konden we naar een film kijken van mensen uit verschillende landen die om verschillende redenen de pelgrimsweg afgelegd hebben.
Ik kon me zo weer mijn tocht van 2008 voor de geest halen, en kreeg waarlijk weer zin om de tocht nog eens te stappen. De weg roept me. De gele pijlen roepen me. Ook nu weer heb ik heel wat van me af te schudden.
Na de DVD, wisselden we van gedachten. We konden onze ervaringen, ook de spirituele vraagstellingen, delen met mensen die de weg nog willen afleggen.
Voorwaar weer eens een goed initiatief van de buren voor buren van de abdij. Verschillende mensen voelden zich emotioneel geraakt.

De engel bij het LDC

De lokale dienstencentra betekenen heel wat in het leven van vele mensen.

Deze morgen trok ik naar Gentbrugge naar het LDC De Speltincx. Ik moest die mensen nog altijd bedanken voor hun gastvrijheid bij onze wandeltocht van 7 februari. We mochten er toen onze boterham komen eten, en de bediening was vlot en gezellig.

Deze middag dan de Schelde over om naar het LDC De Horizon te gaan.
'Want d'antenne, d'antenne, d'antenne ĆØ geluk'
Onze ergotherapeute nam afscheid. Ze heeft een nieuwe opdracht aanvaard. Nu zullen we haar missen. Maar we weten, dat anderen nu content zullen zijn dat zij zich nu voor hen zal inzetten.

Jonge dame, je hebt geen standbeeld, maar je bent evengoed een engel.

donderdag 16 februari 2017

Senior event in de Kinepolis


Met onze surplussers gaan we volgende week donderdag, naar de Kinepolis.
Het is een film waar we ons zeker in zullen herkennen.
De televisies zijn geen platte schermen maar buizen. Op kantoor wordt nog met schrijfmachines gewerkt, En het verhaal speelt zich volledig af in het begin van de ruimtevaart.
De reclame van de Decascoop vertelt het aldus:
Het verhaal van Katherine Johnson, Dorothy Vaughn en Mary Jackson. Drie briljante Afro-Amerikaanse vrouwen die werken bij NASA. Ze weten belangrijke wiskundige data te leveren om de eerste succesvolle ruimtemissie te realiseren. Deze prestatie zou het vertrouwen van de natie herstellen en zou mensen, ongeacht ras of geslacht, inspireren om groots te dromen.

Herpakt

Geveld door de griep, genas ik maar langzaam. Ik had nog wat dingen te regelen, en die kon ik niet uitstellen. Maar de 15de kreeg ik echt mijn klap. Ik kon geen hap door mijn keel krijgen, en hield me rustig: slapen en rusten.
Die dag heeft dan wel deugd gedaan. Want deze morgen stond ik gezwind op. Maakte een goede kop koffie, Bracht mijn vuile was naar de wasserij, en ik was nog op de tijd voor de Tai Chi. Mr. Jiabin Wang had het deze keer geweldig over de kracht van de geest, die zich in onze bewegingen uit. Met zo een verhaal genees je natuurlijk volkomen.
Nadien bij het middagmaal was het druk. De frietjes worden algeheel gewaardeerd.
In de namiddag was het dan nog turnen met onze surplussers.
Zo ben ik er weer volledig door en kan ik nu eindelijk mijn correspondentie afwerken. De laatste dagen was die blijven liggen.
Als ik een mail nog niet beantwoord heb, dan zal dat morgen of overmorgen zeker gebeuren. En anders stuur me maar een herinnering.

dinsdag 14 februari 2017

zaterdag 11 februari 2017

Geveld door de griep

Had ik van die mooie plannen voor vandaag.
Neen ...
De ziekte heeft toe geslagen.
Het is vandaag niet meer dan van mijn tafel, naar mijn bureau en naar mijn bed.
En ook de badkamer nog.

vrijdag 10 februari 2017

St.Jacob in Gent

Deze morgen waren we met meer broers dan zusters bij de gebedsviering in de kerk waar ooit Walter De Buck vlak bij woonde.
Ik heb het zondag aan iemand beloofd dat zij voor al eer uit Gent de voettocht naar GaliciĆ« te vertrekken, dat we in de kerk  wel wat ceremonie mogen laten zien..
En dat zal ook zo zijn. Vanmorgen hebben we de datum vast gelegd. Het zal 14 april worden.

donderdag 9 februari 2017

Onze Ghelamco tocht

Met een beetje vertraging, hierbij mijn indrukken van onze Euraudax-tocht van eergisteren.
Het was plezierig zoveel mensen te zien opdagen. Gent staat blijkbaar hoog in het vaandel bij vele wandelaars.
We vertrokken om elf uur aan de Dampoort. We stapten onder de bogen rechts door naar een winkelcentrum waar we een park in gingen. Wat trapjes en dan weer naar een woonwijk naar de Schelde toe. Stroomafwaarts is het niet adem benemend. Gewoon modder dat bij vloed toch wat onder meer water komt. Dat was links van ons. Rechts waren de meersen. Het gebied is niet bebouwd. Bij springtij moeten de velden hier onder water kunnen komen.
Aan het hoekje van Luk De Vos voorbij sloegen we rechtsaf. Ik liep nog even naar voren. Gelukkig was het niet nodig. Onze 'eerste' mannen wisten waar ze de stroom moesten verlaten om naar de geboortebossen te stappen. De Florastappers waar ik toen net mee aan het babbelen was, herkenden het traject van hun eigen tochten. Zij kiezen dan misschien voor het blote voeten pad, maar ik hield het bij de meer brede wegjes.
Waar de groene halte wandeling start, daar hielden we halt. Bij de mensen van het LDC De Speltincx konden we onze boterham opeten.
Na die rust stapten we door de Merelbeekse Flora wijk naar waar de Schelde Gent binnen stroomt.
Het van het !!! 
Op onze volgende stop. Iedere wandelaar was verrast dat we zo bij de Buffalo's binnen stapten. Hier hadden we niet alleen seingevers. Ook stewards hielden een oogje in het zeil.
Velen hebben de exclusieve stempel in hun wandelboekje kunnen plaatsen. Zoiets lukt maar Ć©Ć©n keer.
Ik had wat schrik dat we door de rust wat uit de tijd zouden lopen. Twee keer zoveel wandelaars als verwacht, betekent ook twee zoveel tijd voor de bediening.
Dat viel gelukkig allemaal mee. (Mijn dank vooral aan de vrijwilligers van De Speltincx)
We stapten verder door het miljoenenkwartier. Het beeld met de vier heemskinderen op hun paard Beijaard werd door veel wandelaars gefotografeerd.
En na dat park gingen we door het Citadelpark. Ook zo een plek opgezet voor de wereldtentoonstelling van 1913.
De tocht door de binnenstad moesten we dan wel kort houden.
---
Mag ik alle deelnemers bedanken. Het doet meer dan deugd samen te wandelen.

woensdag 8 februari 2017

Ere wie ere toekomt

Jeroen nam de kop van onze
wandelgroep op de foto
De wandelaars waren content gisteren. Ik heb veel lof geoogst. De lof komt toe aan de mensen die zich voor de inrichting van de wandeling ingezet hebben.
De voorbereiding van onze tocht ligt in een groepje van 4 wijzen.
Daarom wil ik uitdrukkelijk vermelden dat
  1. Het parcours opgezet is door Etienne
  2. Achiel, onze laatste man, er voor zorgde dat we in Huize De Speltincx welkom waren. 
  3. Roger bewerkstelligd heeft dat we door het Buffalo stadion mochten stappen. 
Op de foto de voorstappers van de wandelgroep: Roger en Etienne . 

Gevonden voorwerp

Goed nieuws voor mij.
Ik kreeg een brief van De Lijn.
Mijn portefeuille, die ik zaterdag verloor, is gevonden en ik mag die afhalen.

dinsdag 7 februari 2017

Dank aan de Gentse Euraudaxers

Vertrek aan de Dampoort (foto van Thierry)
Mens !!!
Wat was ik zenuwachtig deze morgen.
Wat zou het worden?
Mijn vrienden en ik hadden de mars van vandaag goed voorbereid.
Tegen tien uur kwamen de eerste wandelaars al opdagen. Ik had nog niet eens mijn croissant opgegeten, en ik had nog de inschrijfformulieren niet.
... Lap !!! Moet dat nu weer mij overkomen? Verkeerd afgesproken. Er waren geen standaard-inschrijfformulieren. Nu improviseren kunnen we wel, en iedereen geraakte ingeschreven. Wandelaars zijn gelukkig geen veeleisend volkje.
Tweede verrassing vandaag.
Overdonderend.
Twee keer zoveel mensen als ik verwachte kwamen opdagen.
Gelukkig kon de patron van het stationsbuffet iedereen bedienen, en kreeg ik hulp bij de inschrijving.
Dan waren we weg. Onze 'laatste' man vertelde me dat ik zeker het LDC waar we onze boterham konden eten moest melden dat we met twee keer zoveel wandelaars zijn als verwacht.
(Over de tocht vertel ik in ander bericht.)
Aangekomen in het LDC De Speltincx hadden de mensen daar extra stoelen geplaatst en hun dienstverlening extra bemand, sorry, bevrouwd. Zo konden we aangenaam pauzeren.
Als ik hier boven in de titel het woord dank gebruik, is dat zeker voor die mensen,

Ik heb veel lof gekregen voor onze tocht vandaag. De tocht werd mogelijk dank zij de medewerking van velen: de hierboven genoemden, het bestuur, de seingevers, de stewards van het stadion, en onderweg de onbekenden die verrast door ons snel tempo, hun goedwillende bewondering uitspraken.

Over de tocht bericht ik in een afzonderlijk bericht. Maar dat zal niet meer voor vandaag zijn. Kijk ondertussen naar de foto's die deelnemers op Facebook geplaatst hebben. Later komen die reportages ruimer op het internet.

maandag 6 februari 2017

Op deze maandag

Vandaag had ik twee zaken die mijn zorg behoefden.
EĆ©n is het verlies van mijn portefeuille zaterdag.
Twee is de Euraudax mars van dinsdag.

Ik kan het ook anders zeggen.
Met mijn mobieltje heb ik inkomende en uitgaande gesprekken.
De inkomende gesprekken betreffen de Euraudax van morgen.
Uitgaande gesprekken deed ik dan voor mijn verloren goed.

Na kantoortijd heb ik wat gewandeld. Om rustig te blijven moest ik wat afwandelen Ik stapte naar Dok Noord. Onder weg passeeerde ik de electriciteitscentrale, waar ik in de buurt deze foto nam. Ik kon het niet laten. Paarden in een industrieel gebied. ??? Een herinnering aan de plattelandsbewoners die door honger gedreven in de stad werk zochten ??? 

Zaterdag ben ik mijn portefeuille verloren.  Ik kwam in mijn flat, voelde in mijn achter zak. En niets meer. Mijn portefeuille naast mijn zak gestoken, --- denk ik.
Terug naar de dispatching van De Lijn en dat daar aan een controleur gemeld. Hij telefoneerde naar zijn dienst, maar er was geen melding dat mijn portefeuille gevonden was. 
Twee gevolgen: onmiddellijk naar de politie om aangifte te doen, en tweedens maandag (=vandaag) informeren voor gevonden voorwerpen bij De Lijn.
Zaterdag heb ik uren bij de politie doorgebracht. In de wachtzaal dan wel. Amaai! Wat ik daar gehoord heb! Miserie, haat, nijd, geweldplegingen, diefstallen. En ik zat daar maar om een verloren portefeuille aan te geven. 
Maar ja, ook mijn identiteitskaart zat in mijn portefeuille, Zonder aangifte zou ik geen nieuwe krijgen.

Met de papieren van de politie ben ik dan vandaag om een nieuwe lijnkaart geweest. De mevrouw aan de balie gaf me er een voor drie maanden. Ik zal bericht krijgen voor een langer durende kaart.

Voor morgen kreeg ik wat telefoontjes. Die gingen meestal over wanneer we zullen starten. Ik deelde dan ook de startplaats mee, en  --- dat we hoe dan ook morgen om elf starten. We zullen al krap in de tijd zitten om op tijd op de afgesproken rustplaatsen te zijn. 

zondag 5 februari 2017

Naar Lissewege

Schuur van de abdij van Ter Doest
Vandaag kwamen we met een aantal leden van het Vlaams Compostelagenootschap samen in Blankenberge.  De leden van het genootschap zijn allemaal mensen die al naar Santiago geweest zijn, of van plan zijn er naar toe te pelgrimeren. We waren af gekomen om bij een  wandeling onze ervaringen en plannen te delen.
De wandeling bracht ons door de polders naar Lissewege. We bezochten aldaar de tiendenschuur van Ter Doest. In Lissewege aten we ook onze picknick. Dat was op voorhand afgesproken. (In het cafƩ waar we zaten mag dat trouwens altijd.)
Van Lissewege trokken we naar Zeebrugge. Het havengebied en de nieuwe electriciteitsleidingen vormden wel een schril contrast met de tijd van de abdij en Willem van Saeftinge, de Vlaamse vrijheidstrijder die in Lissewege een standbeeld heeft.
Langs de duinen en de promenade keerden we terug naar zaal Forum. Daar konden we bij een maaltijd met beenhesp onze gesprekken voortzetten. 
We beloofden elkaar op korte termijn weer te ontmoeten. 
Voor sommigen is dat 11 februari in Mechelen, voor anderen 22 april in Jabbeke

zaterdag 4 februari 2017

De man met de toeter

De man met de toeter maakt het bekend: Wandelen in het Meetjesland is gezellig.
Die man met de toeter staat in het dorp Kaprijke van waaruit Roal Benti vandaag haar wintertocht inrichtte. Winters was het vandaag niet. Er was wel regen voorspeld.
Uit het gamma van aangeboden trajecten koos ik voor de 18, een wandeling van 19,5 kilometer. De wandelpijlen brachten ons over de expresweg naar Lembeke. Afgezien van de expresweg was dit een landelijk traject door natte groene akkers en weiden. De nattigheid lag op de akkers en de weiden, gelukkig niet onder onze voeten. De paden waren droog.
Na mijn lunch gegeten te hebben in de rust in Lembeke stapte ik het tweede traject. Dat bracht ons langs een smal pad naar de Lembeekse bossen. Het was al een hele tijd dat ik die bewandeld had. Het was dus voor mij puur genieten op dit tweede stuk.
De tweede rust was weer in dezelfde basisschool te Lembeke, en dan bracht het derde traject van de 18 ons weer naar de start zaal in Kaprijke. Het 3de traject was als het ware een spiegelbeeld van het 1ste. Ik was binnen net voor het begon te regenen.
De wandeling sloot ik af, zoals anderen aan mijn tafel, met koffie en pannenkoeken

vrijdag 3 februari 2017

Beluiken in Gent

Deze middag in het LDC De Horizon kwam wandelaar Eric Jansen vertellen over de beluiken in Gent. Als wandelaar heeft hij dikwijls zijn fototoestel mee. Een aantal wandelingen focust hij op het thema 'beluiken', de citeetjes in Gent ontstaan om de fabrieksarbeiders die van het platteland kwamen te huisvesten.
In zijn inleiding vertelde hij dat de fabrieksbazen in het begin nogal willekeurig te werk gingen. Honderden beluiken waren er. Duizenden woningen. Er werd weinig op comfort of hygiƫne gelet. Tot wanneer de cholera toesloeg. Dat was de reden van de overheid om wat meer te reglementeren.
Typerend voor een aantal beluiken is een muurkapel. Er werd een Mariakapelletje opgehangen om haar de bedanken dat de groep huizen van deze vreselijke ziekte bespaard was gebleven.
Eric liet dan zijn ruime verzameling foto's zien. genomen in beluiken, of wat er van overschiet, of wat het nu geworden is. Foto's vanuit heel Gent, van de Muide, van Ledeberg, Ekkergem, de binnenstad.
Pleinbeluiken, koertjes, steegjes liet hij ons zien.
Sommige kent vrijwel iedereen zoals de Rode Lijvekesstraat. Andere blijven verborgen omdat ze achter een poort of smal straat zitten.

Ik heb me alvast voorgenomen, om eens een wandeling met hem mee te stappen. Hij zal me de info mailen.

donderdag 2 februari 2017

Negen wegen naar Santiago

Deze maand zal Santiago de Compostela voor mij drie keer in de belangstelling staan.

Zondag 5 feb, wandelen we met leden van het Vlaamse Compostela genootschap van Blankenberge naar de abdij van Ter Doest. (Klik hier)

Zaterdag 11 feb komen we in Mechelen bijeen. Bijzonder is de pelgrimszegen voor de mensen die in 2017 zullen vertrekken  Klik hier

En vrijdag de 17de komen te Gent de Buren van de Abdij samen in Herberg Macharius met als onderwerp:  Negen wegen naar Santiago.  Klik hier

woensdag 1 februari 2017

Ik doe mee

Ja, we zijn met velen.

We doen mee aan de TournƩe MinƩrale.
Een maand zonder een biertje, zonder een wijntje.
Het viel me deze middag al op.
Mijn vrienden en kennissen, die anders graag een glas wijn drinken, nu met fruitsap, of ijsthee.
We gaan het in de maand februari sober houden.

Ghelamco tocht

Zouden we Ros Beiaard en de
4 Heemskinderen tegenkomen?
Vandaag toch nog op stap geweest om een en ander te regelen voor onze Euraudax van 7 februari.
Ik heb zo het nadeel dat ik iets gemakkelijk uitstel, en met ouder worden verbetert het niet.
Ik kan jullie wel allemaal meedelen dat de patron en de patrones van het buffet aan de Dampoort ons graag zien komen.
Wil je er bij zijn?
Van een uur of 10 openen we de inschrijvingen.
Om 11 stipt vertrekken we. We moeten immers goed op de tijd letten in verband met de afspraken met huize Speltincx en KAA Gent. Het zal so wie so een flink stuk doorstappen zijn.

190

190.
Zo een laag startnummer heb ik nog nooit gehad.
Op 11 augustus 2017 ben ik er weer bij.
Dan stap ik samen met waarschijnlijk een tienduizend anderen de Dodentocht.
Vorig jaar had ik nummer 10450, dan heb ik me op een afhaaldag ingeschreven.