Gwy wandelt

zaterdag 30 november 2013

Yogi's en fakirs

Of zou ik eerder "Mittals en asceten" als titel gebruiken?

Vandaag nam Prakash Goossens ons in het Guislain-instuut  voor de 4de keer weer mee naar India.
Het was de laatste dag van een boeiende cursus over de verschillende religies die in India beleden worden.

In zijn cursus citeert onze docent een indische wijze met de naam Vivekananda:
"De christen moet geen hindoe worden of boeddhist, noch moet een hindoe of een boeddhist christen worden; Maar allen moeten de geest van de ander in zich opnemen en toch hun eigenheid bewaren, en groeien volgens hun eigen wetmatigheid."

Het was voor mij de laatste cursus in DAVIDSFONDS ACADEMIE dit jaar.
De wereld is groot en wijd. Allicht staan er in het programma van 2014 ook cursussen die mij kunnen boeien.

vrijdag 29 november 2013

Niets blijft

Niets blijft. Alles wordt anders in het leven. Ook voor mij.
Vrijdag was ik voor de laatste keer bij het regio bestuur in Eeklo. Met mijn verhuis naar Gent, zal ik daar geen deel meer van uitmaken.
Ik ben er telkens graag bij geweest. Onze trefpunten kunnen in die vergadering op een aktieve manier de regionale werking besturen.
Maar ja,  niemand is onmisbaar. De werking gaat verder. Ze zullen wel goed op hun winkel passen.

woensdag 27 november 2013

The Mystic Lamb

Vandaag sloten we als onthalers van de Sint-Baafskathedraal ons seizoen af. We overzagen wat we dit jaar gedaan hebben, en hebben alvast plannen gemaakt voor 2014. En omdat we het niet altijd over het Lam Gods zouden hebben, keken we tijdens onze vergadering ondermeer naar dit filmpje. De volledige titel is : "#VisitGent : The Mystic Lamb, St.Bavo Cathedral, only in Gent (visit Ghent, Belgium)" Het maakt deel uit van een reeks candid camera filmpjes die Toerisme Gent laten maken heeft en op het internet geplaatst.

Route

In een boekje, een handig boekje lees ik heel wat.. Op de titelpagina staat dat het voor een paspoort is, een paspoort voor de slimme reiziger,
Het zijn allemaal korte zinnetjes. Zo van die zaken die je op een geel post-it -je zou schrijven.
Laat me een zekere Trisha aanhalen:
"Ik gebruik graag gelamineerde stadsplattegronden, omdat ik dan alles wat ik op een dag wil zien met een donkere afwasbare viltstift kan aangeven. Als ik dat heb gedaan, plan ik mijn route en begin te lopen. De volgende dag maak ik de plattegrond schoon en begin weer opnieuw."

dinsdag 26 november 2013

0% overeenkomst

Ik heb mijn blog door een analyse programma gestuurd. https://www.webcijfers.nl/
Leuk om dat eens te doen. Ik leer er wat uit. Maar ik ga het toch laten zoals het is.

maandag 25 november 2013

Zuu es Gent

De Gensche Gazette publiceert vrijwel iedere dag nieuws uit Gent.
Klik op de link: http://www.degenschegazette.be/

Plezant is het om het tabje met "Gensch Dialect" aan te klikken. Dan kom je terecht op stukjes die iemand met de naam  Freddy Supli in het Gensch schrijft.

zondag 24 november 2013

Stormtocht

Zondag 24/11/2013: Stormtocht van de Tweedaagse in Blankenberge.
De stormtocht in Blankenberge biedt de gelegenheid aan de IML-wandelaars om elkaar nog eens tegen te komen. We hebben in verschillende landen en werelddelen gewandeld, en kunnen in zaal Forum elkaar nog eens treffen. Praten hoe we het op onze reizen gehad hebben. Uitwisselen wat onze plannen zijn .
Een wandeling aan de kust is altijd mooi mee genomen. Langs de promenade stappen, de zeewind voelen, de haven rond stappen, de mooie villa's uit de belle époque bekijken. Dat zijn genoeg redenen om de trein naar Blankenberge te nemen.
Vandaag was de treinreis op zichzelf al een avontuur. Als je vanuit Gent via Deinze en Torhout moet sporen om in Brugge te geraken heb je overigens ruim de tijd om met reisgenoten wandelervaringen uit te wisselen. Na die goede babbel kwamen we iets later dan gepland in het station van Blankenberge aan. Het stationsgebouw ginder wordt nu afgebroken trouwens.
In zaal Forum zou de wandeling vertrekken. De inrichters hadden nu een nieuw systeem voor de inschrijving. Ze konden gewoon onze lidkaart inscannen, en zo hadden we wat schrijfwerk minder.
Ik had  niet echt afgesproken om met iemand samen te wandelen, maar het deed me veel plezier dat ik wandelvrienden konden treffen, en dat we de wandeltocht samen konden stappen.
Samen stappen, samen op weg zijn, dat is gezellig en dat vormt een van de grootste geneugten van de wandelsport. Zelf ben ik niet geweldig extravert, maar behalve wandelervaringen ook levenservaringen kunnen uitwisselen doet enorm veel deugd.
En terwijl je zo stapt kom je steeds kennissen en vrienden tegen. We hadden voor de 21 km gekozen, en hadden dan ook ruim de tijd om te verpozen en te blijven babbelen.
Maar ja. Het wordt stilletjes aan winter. Het is vroeg donker. Het mag dan ook niet te laat worden.
Na de mooie wandeltocht nam ik dan ook om 17u11 de trein terug naar huis.
En in mijn rugzak zit ondertussen het plan om in 2014 Korea, Japan en Taiwan te bewandelen met de IML.

14 december

Wat heb ik nu toch met 14 december? 
  • De historic walk in Bastogne is die dag. 
  • Het is de 110 km mars van het lijden en het afzien tussen Houffalize en Plombières. 
  • Er is de EURAUDAX van de Dender
  • Het Compostelagenootschap komt in Brugge samen om sacrale ruimten te beleven.
  • De peters en meters van de Oost-Vlaamse wandelroutes komen samen in de Gentse opera om kennis te maken met de recreatieve infrastructuur en de aanmoedigingen er rond.
Ik kan nog van gedacht veranderen, maar nu kies ik voor Brugge. Volgend jaar wil ik immers nog eens naar Santiago stappen.

zaterdag 23 november 2013

Godsdiensten in India.


Het was nu al de 3de les in de cursus die ik bij het Davidsfonds volg.
Vorige week behandelde Prakash Goossens het hindoeïsme, de islam, en het sikhisme.
Vandaag was het de beurt aan het jaïnisme, het christendom en het boeddhisme.
Een paar punten er uit:

  • De met lucht gekleden, vormen een aparte strekking binnen het jaïnisme. De monniken lopen ongekleed.
  • Het was de apostel Thomas die na de dood en verrijzenis van Jezus naar India trok om ginder de mensen te kerstenen.
  • Is Jezus zelf in India geweest? Zou hij hier met zijn levensgezellin Maria Magdalena. Een verhaal waar wel over gespeculeerd wordt.
  • Het boeddhisme kennen we hier vooral in zijn Tibetaanse variante, en als Zen.
Volgende week gaan we verder met het boeddhisme.

vrijdag 22 november 2013

Levenseinde

Het maatschappelijk debat rond palliatieve zorg en euthanasie woedt volop, maar patiënten en hun omgeving blijven nog al te vaak in de kou staan.
Velen van hen raken verstrikt in de medische en juridische mallemolen en zijn op  zoek naar duidelijke informatie. Heel veel vragen duiken dan ook op. Hoe kun je je bijvoorbeeld voorbereiden op het afscheid ? Wat zijn de mogelijkheden op het vlak van de palliatieve zorg en euthanasie ? Hoe kun je zelf beslissen hoe je de laatste fase van je leven wilt vormgeven ? En wat als een zieke niet meer in staat is zelf  beslissingen te nemen ? Op een heldere, maar ook inlevende manier gaat Manu Keirse geen taboe uit de weg.

OKRA Academie nodigt u uit op de lezing die doorgaat op dinsdag 26 november in de N9 te Eeklo, Molenstraat 31, om 14u30.

Eigen straat

Een Zelzatenaar die het maakte als keeper bij de Gantoise, krijgt nu een eigen straat in Zelzate, in zijn geboortedorp.
Dat lees ik in het tijdschrift van de heemkundige kring. Vrijwel het hele tijdschrift is deze keer gewijd aan deze keeper van formaat, een harde werker, een eerlijk man, een fantastisch mens.

Het is Armand Seghers.

De foto hierbij komt uit een reeks van prentjes van voetbalsterren die in de tijd bij cichorei de BEUKELAAR verkrijgbaar waren.  Je moest er toen 10 sluitetiketten van pakjes cichorei van 250 gr. voor opsturen.

donderdag 21 november 2013

Zalig

Een zalige familie
Zusters heb ik niet. Broers wel. We zijn met zijn drieën. 3 broers.
In de loop van de tijd waren we/ zijn we wat uit elkaar gegroeid. Een dochter van mijn broer en een dochter van mij dachten er dan aan om ons weer eens samen te brengen.
Het bleef niet bij een gedachte. Ze zijn erin geslaagd! Met ons gedrieën vonden we elkaar terug. En ... We stammen uit medio XXste eeuw, onze kinderen en kleinkinderen konden elkaar op dit zalig feest ook leren kennen.
We spraken af in Ellezelles. Dat ligt vlakbij Ronse. Ronse was de plek waar we als familie Baert dikwijls bijeen kwamen. Dit decor leek die 2 nichtjes dan ook uitermate geschikt om de familie Verhelst samen te brengen.
Die dag in oktober zullen we zeker eens moeten herhalen. Ik zal het alvast voorbereiden door een familierelaas samen te stellen. Een relaas van de 20e eeuw. Misschien terugblikken naar 19de eeuw trouwens.
Nu ik in Gent ga wonen, zal het rond mij wat rustiger zijn, en zal ik er allicht tijd kunnen voor vrij maken.

Eén vierkante meter

Zondag 24/11 gaat in 't Klooster een bijzondere tentoonstelling door. Een aantal kunstenaars zullen er hun werken laten zien om één vierkante meter.
Op 1m² tonen makers, ontwerpers, artiesten, doeners, denkers en creatieve ondernemers eigen werk. 1m² vormt een bijzonder concept dat iedereen uitdaagt om op een minimale oppervlakte, er het maximale uit te halen.
Bij de kunstenaars is Fabienne. Fabienne exposeert er haar mozaïeken.
't Klooster is gelegen in de Kerkstraat 64A te Zelzate.

woensdag 20 november 2013

Oude foto's

Zelzate in oude postkaarten.
Vanmiddag kwam OKRA Debbautshoek bijeen in het cultureel ontmoetingscentrum op de Assenede Steenweg.
We begonnen de bijeenkomst door naar een verzameling oude postkaarten van Zelzate te kijken. Frans gaf er wat uitleg bij, en verschillende aanwezigen konden dat mooi aanvullen, aan de hand van hun kennis en geheugen.
In de loop van de 20ste eeuw is er heel wat veranderd in Zelzate.Op bijgaande foto zie je de Assenede Steenweg. Er waren toen nog geen voetpaden. Er staat hoop en al maar één auto geparkeerd. Straatverlichting was er niet. Toch zijn er bepaalde woningen nog duidelijk herkenbaar.
Na de presentatie volgde de koffie. Voor de gelegenheid met een éclair erbij. En nadien speelden we nog een paar rondjes bingo.
Het was weer gezellig om bij elkaar te zijn op deze OKRA-middag.

Verstoten

Verstoten, weggedreven zijn, dat is het lot dat veel mensen treft.

Moeten vluchten.
Verbannen zijn.

Maar toch opent dat mogelijkheden, want we zijn als rondtrekkenden thuis op de hele wereld.

Voor de tekst van het lied, klik hier.
Het lied is een stuk uit Mistero Buffo. Voor een clipje op YouTube, waar je de Internationale Nieuwe Scene ziet optreden, klik hier.

dinsdag 19 november 2013

Varen over de rivier Li

Op zondag 22 september 2013 reden we met de autobus naar de pier Samgeori waar we inscheepten voor een 4 uur durende boottocht op de Lijiang rivier van Zhu Jiang naar Yangshuo. We genoten van het buffet aan boord. Ik verschoot wel wat ze hier durven drinken. Een glazen pot met een slang erin, beschouwen ze hier als een lekkerij. Aan mij is het niet besteed.
We waren niet alleen om deze tocht te maken. Niet alleen op de boot. Niet de enige boot. De schepen vormden een vloot van een tiental vaartuigen. Het wondermooie landschap waren we doorvoeren staat op hun bankbiljetten van 20 yuan afgedrukt. Daar zijn ze hier fier op.

Na deze tocht op een grote boot, gingen we raften. Raften met bamboobootjes waar we met 2 personen op konden plaats nemen. We voeren meer dan een uur over de Yulong River met zicht op Moon mountain.

maandag 18 november 2013

Breudses

"De breudses ligge schuun in d'etaloazje" 
Dat lees ik bij een bakker op de Steendam in Gent. Ik heb in de zaak Chez Olivier net een broodje tonijn gegeten met een grote kom soep.

Op verschillende vensters op de Steendam zag ik al van die Gentse spreuken en gezegden. Trouwens ook op de Vrijdagsmarkt. Tot op het vensterraam van het ABVV toe.

Ik zal - als ik binnenkort in Gent woon - eens nagaan of er zo een wandelroute bestaat die al die Gentse gezegden passeert.

zondag 17 november 2013

Geen koude voeten

Toen we deze morgen Boekhoute binnen reden zagen we daar mensen warme kousen aan doen, vooraleer hun wandelschoenen aan te trekken. Het was immers de koude voeten tocht. Het had trouwens de laatste dagen flink wat geregend.
In de startzaal kwam ik onder meer Clément en Daniel tegen. Clément had al gewandeld. Daniel moest net als ik nog aan de wandeltocht beginnen. We besloten samen te stappen.
We opteerden voor de 24 km. Een tocht door de polders, een tocht naar waar vroeger de haven was, en ietwat onverwacht, ook een tocht langs oorlogsherinneringen.
Boekhoute lag niet aan het front in de eerste wereldoorlog. Het lag in wat men een etappegebied noemt. Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van die oorlog, staan heel wat activiteiten geprogrammeerd. Op onze tocht passeerden we een kunstwerk dat de "draad" oproept. De dodendraad was een elektrische draadversperring die moest verhinderen dat mensen het oorlogsgebied verlieten.
Voor mijn foto's klik hier.
Terug in de startzaal kon ik bij de clubleiding om mijn lidkaart voor 2014 gaan. En ook de "Marching" met informatie over meer dan 2.000 wandelingen in 2014.
Ik zal vanavond alvast aan mijn planning voor 2014 beginnen.

Sint Jacob op Steendam

Dat er in Gent een Sint-Jacobskerk staat, dat weten jij en ik al lang.
Woensdag waren we op de Oude Bareel  aan het babbelen. Een neef van mij en ik. Reizen en wat in het verleden, in de lokale geschiedenis duiken, vormen onze gemeenschappelijke belangstelling. 
Nadat we onze reiservaringen over Barcelona uitgewisseld hadden, kwamen we op Santiago en Compostela. En zo kwamen we ook op de Sint-Jacobskerk in Gent.
Dat is de plek van waar veel bedevaarders richting Santiago vertrokken.
De pastorij is vlakbij op de Steendam. In de gevel ervan is een beeld van Sint Jacob als pelgrim verwerkt. 
Een mens kan soms ziende blind zijn. Ik heb jaren school gelopen daar vlak bij. En het beeld had ik nog nooit opgemerkt. 
Nu niet meer dus. Nu ik het gezien heb, zal ik - iedere keer dat ik er voorbij kom - naar kijken.

zaterdag 16 november 2013

Hindoes, moslims en sikhs

Deze morgen in het Guislain instituut nam Goossens Prakash ons mee in verschillende godsdiensten die in India beleden worden.
Eerst belichtte hij uitgebreid het Hindoeisme met zijn vele goden. Brahma, Krishna en Vishnu zijn nu geen onbekenden meer voor ons. De god Ganesh met zijn olifantenkop wist ons ook te bekoren.
In de filosofie die achter het hindoeïsme schuilt, kon ik me moeilijk vinden, maar kom, ik moet me dat niet aan trekken. Alles is illusie " maya "
Na de pauze werd het overlijdensritueel behandeld. Hindoes worden niet begraven maar gecremeerd.
Daarna stapten we over naar de islam. In de Moghul tijd was dat een zeer belangrijke godsdienst in India. Nu is het wat terug gevallen. Ik heb begrepen dat de soefistische strekking hier overheerst, niet de salafistische versie die de gastarbeiders in ons land gebracht hebben. Het is een ietwat mystieke versie van de islam, die met de dansende derwisjen.
Na de islam kwamen de sikhs aan de beurt. Die mensen met de tulband en de dolk komen militaristisch over. Mijnheer Singh en mevrouw Kaur herinneren zich echter nog altijd de verdrukking die zij mee gemaakt hebben, en waar tegen ze in opstand gekomen zijn.

180 euro

Leven en trachten rond te komen met 180 euro in de maand? Sommige mensen hebben geen keuze. Ze moeten wel.
Wat houdt dat in? Een politica zal het proberen. Lees het op haar blog. Klik hier.

vrijdag 15 november 2013

Tralalie

Donderdagavond kwam de cultuurraad van Zelzate bijeen op een grote vergadering. Daar ben ik al veel bij geweest en nu donderdag voor het laatst, want ik ga Zelzate verlaten.
Gisteren was ik er nog om OKRA-Debbautshoek te vertegenwoordigen.
In een eerste gedeelte behandelden we bestuurlijke kwesties.
We keken ook vooruit naar 2014.
In september op de Open Monumentendag zal de klemtoon liggen op Sint-Jan-Baptist dat dan 150 jaar zal bestaan. We denken eraan om dan een grote banner, een lang spandoek te maken om te tonen hoe psychiatrische gevallen toch weer in de normale wereld kunnen ingeschakeld worden.
In oktober 2014, de maand erna, zal de eerste wereldoorlog centraal komen te staan. We hopen te reconstrueren hoe de 2de gidsen in de tijd, 100 jaar geleden, met huifkarren en zo door Zelzate trokken.
Na de pauze mochten we nog genieten van een cabaretier. Zijn naam ben ik vergeten, maar zijn coördinaten kan je vinden op www.tralalie.be

donderdag 14 november 2013

Antartica

Uit de fotoreeks van Marc Bracke.
Op uitnodiging van het Davidsfonds Zelzate kwam dinsdagavond de heer Maarten Raes spreken over het koude continent aan de zuidpool.
Maarten is een bioloog die in opdracht van een onderzoeksgroep van de Gentse universiteit aan verschillende zuidpool-expedities deel nam.
Hij bracht ons geen wetenschappelijk relaas. Dat is aan ons niet besteed. Weet jij wat nematoden zijn?
Hij vertelde wel over hoe hij in zijn onderzoek geconfronteerd met de opwarming van de aarde. Hoe hij de biodiversiteit analyseerde.
Naar het koude geraken  met een ijsbreker is een avontuur op zichzelf. Door de woeste zeeën van de convergentiezone varen hoort erbij. Door het zee ijs varen eveneens. De boot geraakt dan amper vooruit.
Veel foto's van pinguins, zeehonden en zeeolifanten op het ijs, Van albatrossen in de lucht. En natuurlijk van de vele ijsbergen en de ijsrand. We werden allen geboeid door het relaas hoe ze door het ijs een route moesten zoeken om de post te bereiken.
Marc Bracke koppelt naar deze spreekbeurt terug met een fotoreeks. Klik hier.

Koude voeten

Zondag is het weer wandelen in Boekhoute.
Boekhoute was het dorp van de garnaalvissers, en de wandelclub laat dan ook haar wandelingen starten vanuit de zaal 'De Girnaert' .
Die feestzaal ligt om zo te zeggen in het dorp van Boekhoute zelf.

Het is een vrije wandeling volgens de AKTIVIA-formule. Je start wanneer je wil. Je wandelt met wie je wil. Je wandelt zo snel of zo traag als je wil.
En je weet zeker dat je goed verzorgd wordt.
De startzaal is een café dat al drie generaties door eenzelfde familie wordt uitgebaat.
Afhankelijk van de afstand die je kiest heb je een of meerdere rustposten.

Ik zal er zijn. Kom je ook?

woensdag 13 november 2013

Afscheid

Afscheid nemen, afscheid nemen is niet plezierig. Toch hoort afscheid nemen bij het leven. Vandaag hebben we afscheid genomen van mijn tante, van de oudste zuster van mijn moeder zaliger.
Toen mijn moeder geboren werd,  was mijn tante al 4 jaar.
Ze woonden toen in de Kraanlei te Gent. Het was een groot oud huis met vele kamers. In de voorste kamer werd niet geleefd. Alles stond er zo maar te staan. Een venster gaf uitzicht op straat. Dat verschafte veel kijkgenot op de feestdagen. Mijn tante voelde zich in die tijd een prinsesje.
Toen ze een tiener werd kwam de crisis, en na de crisis werd het oorlog. Maar ze verbitterde niet. Na de bevrijding huwde ze. Iets later huwden ook mijn ouders. Daardoor waren mijn kozijns, mijn broers en ik als leeftijdsgenoten veel te samen in Sint-Amandsberg en in Gent, in de drukkerij en in het café. We kunnen nu nog haar inzet en behulpzaamheid herinneren en opnieuw beleven.
We hebben haar vandaag naar Campo Santo gebracht. Ook buiten Campo Santo zal ze blijven leven. We blijven dankbaar voor wat ze voor ons betekend heeft.

dinsdag 12 november 2013

Samenleven in respect

OKRA had op dinsdag 12 november in het klooster van de Karmelieten in de Brugstraat te Gent een panelgesprek ingericht. Het gesprek werd geleid door Dirk De Backer, iemand van de werkgroep interreligieuze dialoog in Gent. 3 sprekers boeiden zo een 50 aanwezigen.
Zij vertegenwoordigden 3 van de vele religies die in Gent aanwezig zijn: de islam, de protestanten en de katholieken.
Eerst legden ze hun visie uit. Waarin verschillen we? Waarin zijn we gelijk?
De moslimspreker die de islam voorstelde kreeg zowaar een applaus. Hij had zijn verhaal goed voorbereid en bracht duidelijk de overtuiging van de islam over. De protestant en de katholiek brachten ook hun eigen verhaal, of beter gezegd hun eigen visie.
Leerrijk was de uitleg van die drie mensen.
Na de pauze beantwoordden zij de verschillende vragen vanuit het publiek. Dat waren informatieve vragen en vragen die dieper gingen. Iedereen luisterde geboeid en met openheid naar hun antwoorden.
Kortom het was een ware verrijking de verschillende visies zo grondig uitgelegd te krijgen.

maandag 11 november 2013

Met 27

Vandaag was het wandelen, ook in Zelzate. Het was een wandeling volgens de Euraudax-formule: wandelen aan 6 km per uur en dat over een afstand van 25 km.
Voor onze startplaats konden we rekenen op het dienstencentrum van het OCMW-Zelzate. Vanuit de Kastanje vertrokken we met 27 wandelaars. En ik mocht de baankapitein zijn. Het parcours was uitgewerkt door Roger en liet ons Assenede en Sas van Gent bewandelen, langs polders, over trage wegen. Het was goed wandelweer, en ook de aarden wegels lagen er redelijk begaanbaar bij. We wandelden langs de grens tot het Staakje in Assenede. Na een goed verzorgde wagenrust stapten we dan verder richting Philippine. Op een bepaald moment wisten we het niet meer of we nu in België dan wel Nederland waren. De dijken verborgen de bewoonde wereld. Na zo een paar uur stappen hadden we weer een wagenrust. Onze bevoorrader had die vlak bij een maisveld geplaatst. Een welkome oplossing voor sommigen onder ons, die zich even moesten afzonderen.
We stappen verder langs de Driekwartweg in de richting van Cargill, een indrukwekkend bedrijf dat voor suiker en andere voedingsmiddelen zorgt.
In het Sas hadden we dan een caférust, en vandaar stapten we een beetje recht toe recht aan langs het kanaal terug naar De Kastanje, waar we gestart waren.
De foto hierbij komt uit de reeks die Jeroen op Facebook plaatste.
Klik hier voor de indrukken van Jeroen.
Adrien was er. Klik hier voor zijn berichtje.
Eddy was er. Klik hier voor zijn foto's
François was er. Klik hier voor zijn indrukken.

Laat ons herinneren

11 november is de dag van wapenstilstand.

Volgend jaar is het 2014. Dan is het honderd jaar geleden dat de grote oorlog voorbij was.

Het zal een herinneringjaar worden. Ook bij ons in het Meetjesland herdenken we deze strijd voor vrijheid. Er zijn heel wat activiteiten opgezet. Ook  heeft COMEET een website daarover, geopend.
Klik op: http://www.eerstewereldoorlogmeetjesland.be/

zondag 10 november 2013

Pannenkoekentocht

Op 10 november in Balegem geraken was al een beleving op zichzelf. 
In het station Gent-Sint-Pieters vroegen veiligheidsbeambten en controleurs de vervoersbewijzen van iedereen, en zeker van de vele mensen die van TECHNO terug kwamen. Dat jonge volkje had een toffe muziek- en dansnacht achter de rug.
Een tweede facet was dat er geen trein richting Geraardsbergen vertrok. Dit weekeinde waren er werkzaamheden gepland. Ik mocht dan ook eerst naar Merelbeke sporen om ginds de trein naar Balegem te nemen. Wel meer dan een half uur wachten, maar binnen was het warm. De trein vertrok om 9u20, maar we konden gelukkig al vast in het treinstel plaatsnemen. 

Daarmee was ik voor mijn manier van doen laat in Balegem. Toen ik me inschreef waren er zelfs al mensen die hun wandelboekje lieten afstempelen.
Ik koos voor de wandeling 21, een tocht van 22,5 kilometer. Na een koffie en een broodje vertrok ik voor een eerste lus van zo een 4 km, die ons langs de Molenbeek, de Krekelberg en een watermolen bracht. De bijzondere erfgoedplekken worden trouwens goed aangeduid met informatie borden "Een toer door Balegem".
Terug in de startzaal stapte ik gelijk door voor het volgend traject. Oombergen was de richting waar we heen trokken.
Het parcours dat we bewandelden was wat heuvelachtig, af en toe slijkerig en modderig. Maar ja ... Als je daar niet tegen kunt, moet je niet Balegem als wandeldoel kiezen.
Trouwens, anderen houden net van zo een parcours dat wat vettig is.
We stapten langs een molen met de naam Guillotinemolen. Ooit zou iemand bij het verlaten van de molen door de wieken onthoofd zijn. Vandaag moesten we daar geen schrik van hebben, want de wieken lagen naast de molen op het land.
We wandelen in Balegem, en zo kwamen we ook aan de steengroeven waar ze de Balegemse steen uithalen.
Het weer werd wat slechter, en omdat ik moest uitkijken waar ik mijn voeten plaatste keek ik wat minder rond, en genoot meer van de weg dan van het uitzicht.


In Oombergen aangekomen was het tijd voor soep met een boterham, en dan een plaatselijke lus. Daarbij kregen we zelfs een hagelbui over ons. Ik had mijn paraplu niet voor niets mee genomen. Na een tocht door Kottem belandden we weer in Oombergen, om dan weer richting Balegem te trekken.
Het werd een tocht door de regen. En hoe bestaat het? Pas als ik aankwam, kwam de zon er door. 
Het was dan ook in het zonnetje dat ik met andere wandelaars weer richting station stapte. Iedereen was content en tevreden. De ene over het parcours, de andere over de pannenkoeken.
Het is altijd weer de moeite om het Land van Rhode te bewandelen.
Klik hier voor wat foto's van mij. En natuurlijk vindt je ook bij andere wandelfotografen wel een album.

zaterdag 9 november 2013

Schoolbanken

In Gent in het vormingsinstituut Guislain volg ik nu een cursus met de titel: Krishna, Boeddha, Jezus en Akhbar. De heer Goossens Prakash leidt deze cursus. Deze morgen nam hij ons mee naar het Indische subcontinent. Hij vertelde over de culturen en religies die aldaar 5.000 jaar geleden ontstaan zijn, en ons nog altijd boeien. De cursus handelt over de verschillende godsdiensten die aldaar naast elkaar bestaan
Een groot deel van de ochtend liet hij ons kennismaken met het Hindoeisme.
Als ik in ga op mijn karma en de dharwa volg om tot moksha te komen en zo het nirvana te bereiken, dan heb ik vooraf in ieder geval nog heel wat te lezen en ascetisch te leven.

vrijdag 8 november 2013

Schoenen in de lucht

Wat hangen al die schoenen daar te doen?
Zouden de mensen hier op blote voeten lopen?

De foto nam ik vorige week in Gent aan de Pensmarkt.

donderdag 7 november 2013

The poppies blow

In Flanders fields the poppies blow.

Wapenstilstandsdag . 11 november, nadert weer.

De eerste wereldoorlog is ondertussen 100 jaar geleden.

Maar toch blijven we de mensen die al die miserie tegen gekomen zijn, herdenken.

Iedere keer dat we door de Westhoek passeren, zien we de vele witte kruisjes op de legerbegraafplaatsen. Dikwijls liggen er kransen bij van klaprozen.

Het gedicht dat een legerdokter in 1915 schreef, blijft ons aangrijpen.

woensdag 6 november 2013

Kastanje

Vanmiddag waren Roger en ik bij de mensen van het dienstencentrum "De Kastanje". We moesten nog een en ander bespreken.
En dank zij de vrijwillige medewerking van ook de mensen van het LDC, zullen we op 11 november een mooie groepswandeling volgens de Euraudax-formule hebben.
Ik hoop dat we er met zo een dertig zullen zijn. Het lokaal gaat om 10 uur open. Let wel op! 11 november is een feestdag en dan is de hoofdingang gesloten. Je moet links omlopen en ginder de ingang nemen.
In tegenstelling tot wat ik vroeger vertelde zullen we niet Zelzate west en Zelzate oost bewandelen. We kiezen er voor om richting Philippine te gaan. Dat traject biedt ons meer natuur.
Zien we je ook op deze tocht?

dinsdag 5 november 2013

Koud

Wordt het nu toch koud?
Vanavond op de lijnbus trok de dame naast mij handschoenen aan voor ze afstapte. Ik keek en zag dat de vrouw recht over mij, al een sjaal rond zich sloeg.
Ik moet eerlijk zijn. Zelf had ik ook al een dikkere fleece aan.
Maar nu terug thuis, zal mijn zomerjasje in de kleerkast verdwijnen, en haal ik een warmere jas eruit.

Euraudax op 11/11

Maandag 11 november is het weer zover. Na een jaar afwezigheid zullen we nog eens een 25 km stappen vanuit Zelzate.
We zullen vertrekken vanuit het OCMW-dienstencentrum De Kastanje. (Voor je GPS = Kastanjeplein, 1, Zelzate)
Om 11 uur vertrekken we. Het wordt een tocht die ten westen van Zelzate zal blijven.
Waar vroeger een velodroom was, bevinden zich nu een spoorweg en een woonwijk. De piste waar Omer De Bruycker fietste,  is er niet meer, maar de wijk draagt nog zijn naam.
Dan stappen we over een voormalige spoorwegbedding om dan noord-west  af te buigen in de richting van Philippine. We stappen door polders die in de 16de eeuw ingedijkt zijn en langs grote plassen, gaten en killen die ontstaan zijn waar de dijken door het stormig watergeweld doorbraken.
Dan buigen we af naar Sas van Gent. Hier ontmoeten we de grote voedselindustrie van heden ten dage, om dan langs het kanaal weer naar Zelzate te stappen.
Je bent welkom om mee te stappen aan deze tocht die volgens de Euraudax-formule ingericht wordt.
Goed doorstappen, met andere woorden.

maandag 4 november 2013

Westlede

Het is herfstig novemberweer. Het jaar loopt zachtjes naar zijn einde toe. Ook ik wordt er me van bewust dat ik misschien niet lang meer te leven heb.

Ik was op bezoek in het crematorium van Lochristi. Velen van mijn dierbaren zijn hier verast en uitgestrooid. Ik was al in een triestige stemming en het miezerig weer maakte me nog meer weemoedig.

Maar het is mooi om hier op bezoek te komen. Onze vrienden en familie die ons verlaten hebben, krijgen nog altijd een bloem. Ieder jaar staan er meer en meer chrysanten.
We blijven hen herinneren. In onze gedachten leven ze verder. En wat ze gedaan hebben betekent veel voor ons.

zondag 3 november 2013

Luxhuis

Wandelen in Bornem. Is dat voor 100 kilometer? Neen vandaag niet. Het was voor een korte pannenkoeken wandeling.
In Bornem zijn er verschillende cafés en restaurants. Een daarvan is 't Luxhuis. Daarin is een spaarkas gevestigd. Die spaarclub richtte vandaag een herfstwandeling in. Het werd een wandeling van 8,5 km, met de nodige pitstops en achteraf pannenkoeken à volonté.
Met een aantal kaailopers gingen we er vanuit Temse naar toe. Te voet de Schelde over en langs het Buitenland naar de markt in Bornem.
Iets na 14 uur startte de wandeling. Het was een groepswandeling. In het begin was het wat zoeken naar het tempo. Een spaarclub is geen wandelclub. Er mochten geen gaten in onze groep vallen. Langs groene wandelpaden wandelden we Bornem uit. Bij een wagenrust hergroepeerde de groep zich. Ik denk dat we met zo een veertig waren. De tocht zette zich dan verder. Aan het fort Bornem, in café  "De Wandelaar" namen we een uitgebreide caférust. En dan zette de tocht zich op het gemakje verder. Aan het sportcomplex Breeven kwamen we het jeugdhuis De Kadee tegen. Hier is tientallen jaren geleden de Dodentocht ontstaan, maar wij hielden hier in alle rust een tweede wagenbevoorrading.
Nog een laatste traject en nog voor het donker kwamen we weer in 't Luxhuis aan, om van de pannenkoeken te genieten.

De kaailopers wandelen weer

OXFAM 2014. De trailwalk weer mee stappen is het doel van het wandelteam "De kaailopers"
Op 12 oktober zat de wandelgroep en hun supporters samen in de bibliotheek van Temse aan de ontbijttafel. Een ontbijt met eerlijke producten.
OXFAM steunen, de projecten van OXFAM helpen verwezenlijken dat is ons doel.
Weer hebben we daarbij ook fondsenwerving op ons genomen.
En nu vandaag zijn we weer samen:
We zullen aanwezig zijn met 13 waarvan:
- het voltallige stappersteam 2013
- 75 % van het huidige team 2014
- het voltallige reeds toegezegde supportteam 2014
- 2/3 van het supportteam 2013
- 6 personen vertrekken vanuit Temse
- 7 personen vervoegen ons in Bornem
en natuurlijk zullen we de polo dan wel de T-shirt van de Kaailopers dragen.
We gaan er een gezellige pannenkoekenwandeling van maken.

zaterdag 2 november 2013

Zilvervloot

Tof om nog eens in Brugge te wandelen. Zeker met een startplaats vlakbij het station. Ik was er eerder dan gepland. Na een warme chocomelk en een broodje begon ik aan de afstand, waarvoor ik me ingeschreven had.
Het was S-sport die de wandeltochten inrichtte. Zij richten zich vooral naar de senioren, en hun publiek wil vooral wandelingen waar wat te zien is. Bij hun tochten is er zelfs een foto-wandeling.
Het begin was voor alle afstanden dezelfde. Straatje in, straatje uit. Portiekje door, binnenplaatsje over. Leuke hoekjes van Brugge passeerden onder mijn voeten. Ik heb al veel in Brugge gewandeld en dan apprecieer ik het zeker als ik op plekken kom die ik niet kende.  Na 3 kilometer hadden we een charmante rustpost in een plaatselijk schooltje, voor de gelegenheid met nog wat Halloween-versieringen.
We bleven nog wat gezellig in de stad wandelen, en dan splitsen we. Wij, die een langere afstand gekozen hadden werden naar de vaart gestuurd. Heerlijk rustig met andere buitensporters als kanoërs, runners en fietsers. We bogen door de meersen af naar Sint-Andries. Tussen al dan volk ginder was het dan de rustpost. Zo vlak bij het stadion ook veel liefhebbers van voetbal.
Dan door wat meer chique wijken naar de bossen van de Beisbroek. Na 16 km wandelen, ben ik hier wel even blijven zitten, vooraleer het laatste traject naar de startzaal af te leggen.
In de startzaal nog een warme maaltijd gegeten, en dan met de trein weer naar huis.
Met zo een deugddoende wandeling is mijn dag weer goed.
De foto hierbij heb ik in de Magdalenakerk genomen. Voor meer foto's klik hier. In het begin had ik vooral oog voor beelden en gebouwen in de stad. Later ging mijn aandacht meer naar de vele paddenstoelen.

vrijdag 1 november 2013

Vrijtekening

Vrijtekening : informatie op deze bladzijden is informeel. Het is geen officiële informatie en kan geen aanleiding geven tot enige aanspraak jegens de auteur, verstrekker of de erin vernoemde personen.
Disclaimer: Information provided here is 'tel quel'. The pages may contain errors and mistakes. The content is not official  and does not gives rise to any claim against the author,  provider, or persons who are mentioned in the pages. If you see an error please send me a mail. I will investigate your remark.
Nog een vrijtekening: Op verschillende bladzijden laat ik tekstfragmenten en koppelingen zien. Mensen zijn verschillend. Sommige mensen vragen om een koppeling, maar langs de andere kant heb ik begrepen dat sommigen zich in hun rechten aangetast voelen, als er een koppeling naar hun webstek, of naar een deel daarvan, wordt gelegd. Mocht dit zo zijn, mijn excuses en stuur me een berichtje om het betrokkene te verwijderen.
Zelf eis ik hier nergens auteursrechten, copyrights, of andere elementen van intellectuele eigendom op.
En het is waar, ik beken het. Dit werk met de bladzijden die het omvat, kan niet op tegen de genegenheid en de welwillendheid, van U, die bereid bent om het te lezen. Maar ik wou toch ook niet verzuimen U die informatie te onthouden.

2 uilen op de fiets

Vandaag was ik nog eens onze tocht van 11 november aan het instappen.
De tocht start in de Kastanje, het OCMW-dienstencentrum in Zelzate West. Dan zullen we verder stappen door Assenede in de richting van Philippine.

Ginder aan het Hollandse Gat kwam ik bij de dijk een fietser tegen. Niet zomaar een fietser.
Neen! ... Een man die met twee uilen aan het fietsen was. Boven zijn stuur heeft hij een stok gemonteerd, en daar zitten dan die uilen op.
Geef toe, zo iemand kom je niet iedere dag tegen.

Hoeveel lezers?

Hoeveel mensen kijken naar mijn blog?
Lange tijd liet ik berichtjes na op mijn blog in skynet. Door wat omstandigheden en inlogmoeilijkheden doe ik dat niet meer. Er zijn wel nog een aantal berichten onderweg, maar ik heb er geen nieuwe gepland. Het verwondert me dan ook dat die blog nog dagelijks meer dan 200 bezoeken krijgt.Mijn dank ervoor.
Met deze blog hier op blogspot,  loopt het niet zo snel. Hier komen per dag zo tussen de 50 en 100 mensen kijken.
Maar ja ... Dat zal wellicht ook groeien.