Gwy wandelt

woensdag 30 september 2015

Kustroute door Cantabrië en Asturië


Dit is ongeveer de kustroute die we in gezelschap begin oktober zullen stappen.
Google maps laat het wel niet zien zoals we in gedachten hebben.

Uiterst links zie je Santiago de Compostela.
In het jaar 2016, zullen we onze camino vervolgen.

Op 30 sept 1986 ging ik weg

Dit is de tekst van een speech van een van mijn beste collega's 
toen ik afscheid nam om een nieuwe job te aanvaarden.
Afscheid van Philips Terneuzen.
Beste Mensen en vooral Guy,
Zoals we van Leo al gehoord hebben, is Guy dertien jaar geleden begonnen bij Philips Terneuzen. Hij is in de loop der jaren veel veranderd, nu zijn we eindelijk zover dat we hem durven laten gaan, maar we hebben hem bereid gevonden om nog eens te laten zien hoe hij is begonnen. Hij komt nu naar binnen ……
Neen, dit is niet overdreven. Vroeger liep hij zelfs op blote voeten, maar dit wilden we jullie niet aandoen.
Het is hem later trouwens ook verboden …… omdat er teveel glas op de productievloer lag, werd hem verteld.
Het duurde niet lang of Guy kreeg in de gaten waar de centjes bij Philips Terneuzen beheerd worden en hij ging bij de Administratie werken. Welke regeling er ook was, Guy profiteerde van “gans de bazaar!”
Zo ontving hij vroeger o.a. de grensarbeiderstoeslag, en van de kinderbijslag voor buitenlanders maakte hij het meest van allemaal gebruik. Nu ontvangt hij zelfs nog ploegentoeslag omdat hij dertien jaar geleden eventjes in de Neon gewerkt heeft.
Gevarengeld heeft hij echter nooit gekregen, hoewel het werken op de Administratie gevaarlijker is dan de meesten van jullie wel denken. Kijk maar eens, dit is één van Guy z’n stropdassen. Hij was papier aan het vernietigen. ’t Is zelfs meermalen voorgekomen op onze afdeling! Misschien valt het jullie wel op dat er bij ons tegenwoordig weinig stropdassen gedragen worden.
Ook verder weet hij aardig wat bij te verdienen?
Hij heeft zelfs hier op het bedrijf een bijbaantje. Iedere morgen geeft hij het weer van Terneuzen door aan het K.N.M.I. (zelf zegt hij aan de Centrale in Eindhoven).
Eén keer, ’t was al bijna half vijf, was hij het helemaal vergeten. Toen het K.N.M.I. hem zelfde belde zei hij: “Ik heb vandaag nog geen tijd gehad om naar buiten te kijken”, terwijl hij juist voor het raam stond!
Om hem een beetje te helpen, hebben we hem toen een Belgisch weerstation gegeven.
Het touwtje hangt nu op “mooi weer”.
(Een klein secondje).
Verder was Guy zeer fanatiek in z’n werk: zijn hoogtepunten lagen tussen vijf voor twaalf en twaalf uur en tussen tien voor half vijf en half vijf.
Soms was hij iets té fanatiek en ging wat te lang door. De bus wachtte echter niet. Om dit tegen te gaan, willen we hem dit cadeau namens de afdeling aanbieden.
Guy, ook ’s morgens kan het wel van pas komen want nu was er altijd wel iemand die je wakker maakte. ’t Is te zeggen ……
Tot zover het serieuze gedeelte, nu nog wat eigenaardigheden.
Guy kon ook wel eens de deugniet uithangen. Als hij ’s avonds de hond uit ging laten of een brief ging posten, wisten wij wel wat er aan de hand was. De volgende dag merkten we dat tenminste. De cafébazen in Zelzate zullen dat straks wel gewaarworden.
Verder was Guy bekend om z’n zwoele telefoonstem. Je kon daar naar luisteren zolang je maar wilde. Guy legde nooit op voor dit aan de andere kant gedaan werd.
Laten we over z’n geschrift maar zwijgen. Zo best was dit niet. Om dit te compenseren gebruikte hij dikwijls dure woorden zoals “Break out”,  distantiëren, Managerial Performance, ………
Er zijn ook veel goede dingen over Guy te vertellen.
We hebben nooit problemen gehad als er teveel koeken of teveel gebak besteld was. De restjes waren steeds voor Guy.
Ook in de kantine wisten ze dat waarschijnlijk. Zo hebben we daar iedere donderdag genoten van zijn spaghetti met oude kaas.
Hij werd echter nooit dikker van dit vele eten. Alleen z’n broeken krompen wel eens, zo zegde hij.
Ook als er tijdens de koffie-ronde per ongeluk iets verkeerd meegenomen was, géén probleem: Guy dronk alles! Eén keer zat z’n bekertje halfvol met suiker. Guy dronk hem helemaal op. Tout court! Toen hem gevraagd werd of hij dit niet geproefd had, zei hij: “Ik vond al dat hij zo zoet was”.
Guy was ook steeds druk bezig en je kon hem bijna nooit kwaad krijgen. Hij stond steeds klaar om ieder zijn problemen op te lossen. En je moest eens weten hoeveel problemen die vrouwtjes bij ons kunnen hebben. Zij zullen hem dan ook zeker missen!
De mannen ook. Die zijn nu hun bijverdienste met kaarten kwijt!
Waar Guy echter het meest mee bezig was, dat was met “Olleke” en “Bolleke”. Het spelen op de computer is z’n hobby.
Nu kan hij deze hobby in Eindhoven onder werktijd gaan uitoefenen.
Guy, bedankt voor alles en we wensen je veel succes met je nieuwe baan. Namens de andere mensen die hier aanwezig zijn, bieden we je nog enkele cadeautjes aan.

Terneuzen, 30 september 1986.

Mentale veerkracht.

Net nu ik op reis ben, gaat in Gent de week van de geestelijke gezondheid door.
Het programma staat op:
www.gentgezondestad.be/gezonde-gentenaar/blijf-er-niet-mee-zitten/veerkracht
Het initiatief berust blijkbaar op een noodzaak.
Ik zie althans dat verschillende activiteiten al volzet zijn.
Ware ik niet weg geweest, dan had ik toch getracht verschillende sessies bij te wonen.

dinsdag 29 september 2015

Zingende engelen

Deze middag het Caemersklooster bezocht.
Daar vindt een tentoonstelling plaats onder de naam 'Mystieke muziek'.
Twee panelen van het schilderij uit het Lam Gods worden extra in de belangstelling geplaatst.
Een mooie gevarieerde tentoonstelling waarbij ingegaan  wordt op de vraag: Wat en hoe zouden de engelen zingen?
Dat is nu eens het Lam Gods beluisteren in plaats van bekijken. De zingende engelen en de musicerende engelen. Twee zijpanelen die te zien zijn als het altaarstuk open staat.
De Poolse instrumentenbouwer Andrzej Perz, die verbonden is aan het conservatorium van Gent gaat uitgebreid in op het orgel dat Van Eyck geschilderd heeft. (Ik weet uit een andere bron dat hij dat orgel zelf wil nabouwen, om te weten te komen hoe de muziek in de XVde eeuw klonk.)
Hij werd geïnterviewd in de Sint-Baafsabdij. Ook een sprekende locatie.
In de tentoonstelling wordt ook getracht om er achter te komen wat hemelse muziek is.
Ik zal trouwens nog eens het museum gezoeken. Op een infopaneel van de permanente tentoonstelling 'Het Lam Gods ont(k)leed!) zag ik bij de medewerkers. precies de naam van een achternichtje van me.

maandag 28 september 2015

Zwartrok en tabak

Uit het tijdschrift Geschiedenis  haal ik onderstaande.

In 1868 bezoekt hij bij Yellowstone de Hunkpapa en hun medicijnman Sitting Bull. Andere opperhoofden raden het af: te gevaarlijk. De Smet stuurt vooraf tabak als vredesgebaar. Korte tijd later rijden ruiters hem tegemoet. 'De Tabak is aanvaard. Blackrobe mag alleen het kamp binnen. Elke andere blanke riskeert zijn scalp ...'
(...)
Begin volgend jaar is in het Gentse Caemersklooster een tentoonstelling gewijd aan Pieter- Jan De Smet. 

In Dendermonde staat een standbeeld van hem voor de kerk.

zondag 27 september 2015

Straffer dan tabak

Het zou vandaag voor mij een wandeling over de grens worden.
Maar welke? Zo een grens waar met prikkeldraad mensen uit het land gehouden worden? Neen wij zijn mensen die voor ons plezier wandelen, niet omdat we op de vlucht zijn.
Trek ik met wandelclub De Smokkelaars naar Hulst in Nederland?
Trek ik met WSV Wervik naar het noorden van Frankrijk?
Na afspraak met Michel werd het de tabakstocht vanuit Wervik.
De treinverbinding is in ieder geval gemakkelijk. Ik stap in Gent op de trein naar Poperinge en in Wervik stap ik af. Dan was het nog een kilometertje  naar de startplaats.
Uit het gamma van aangeboden trajecten koos ik voor de 22km.
Vrijwel onmiddellijk trokken we de Leie over en waren we in Werviq Sud. Dat is in Frankrijk. De 6 km splitste zich vrijwel na de schreve (=de landsgrens) af van de andere afstanden.
Wij trokken verder naar Boesbeke voor een gedeelte langs het Circuit de la Montagne.
Het jachtseizoen is blijkbaar begonnen. Ik ontmoette althans verschillende jagers.
De afstand van 22 km was mooi in 4 stukken van telkens iets meer dan 5 km gehakt.
In de eerste rust trof ik Marc en Snoopy aan. De volgende 17 km hebben we samen gewandeld.
Het tweede traject was een plaatselijke lus in Boesbeke. Daar stapten we leuke voetgangerspaden die doorsteken vormden in het woongebied. De bewoning voorbij waren het charmante paden langs akkers, die vrijwel alle op de mais na, al geoogst waren.
De 2de rust was op dezelfde plek als de 1ste rust. Een gezellige zaal. De soep smaakte ons goed.
Het derde traject bracht ons naar de Leie. (Voor mij bijzonder omdat waar ik in Gent verblijf de Leie ophoudt en samenvloeit met de Schelde)
De 3de rust was in de Speije, waar we al dikwijls geweest zijn op weekdagtochten als start plaats.
De tocht vervolgde langs de mooie begraafplaats om dan de Leie over te steken naar de Balokken. Ginder was het feest. De Balokken zijn groter geworden en dat was een feest met volksspelen waard.
We ontmoetten ook een hele groep wandelaars die met hun hond op stap waren. Er is op de Balokken zelfs een eigen speelterrein voor de honden.
Langs de molen en en het tabaksmuseum keerden we terug naar de Graankorrel onze startplaats.

Voila! Zo hadden we een mooie wandeltocht in het buitenland.

Pelgrims in de Sint Jacobskerk

In de Sint-Jacobskerk te Gent komen heel wat mensen eucharistie vieren op zondagavond.
Niet alleen parochianen.
Heel wat pelgrims soms.

Deze avond onder meer bedevaarders uit Nederland en uit de Verenigde Staten.

Kom de kerk en haar bezienswaardigheden eens bezoeken.
De kerk is open voor toeristische bezoeken op vrijdag- en zaterdagochtend.
Dit nog tot 31 oktober.

zaterdag 26 september 2015

Kiwi

Deze avond nadat ik terug was van een wandeling deed ik nog boodschappen.
Niet te veel, want volgende week vertrek ik naar Spanje.
Kwestie van niet alles te moeten weg gooien als ik terug in Gent ben, omdat de vervaldatum verstreken is.

Ik kreeg bij het afrekenen aan de kassa, een kiwi.
Dit omdat het de dag van de klant was.
Dank u wel, winkelier.

Delirium tocht

Een befaamde tocht in het Gentse is de Deliriumtocht van wandelclub Land van Rhode. De 50 km is er altijd een om "U" tegen te zeggen. Naast die 50 km zijn er ook de meer gangbare afstanden. De kortste is de 6 km.
Alle afstanden omvatten een bezoek aan de brouwerij Huyghe. Het lijkt me dan ook de reden van de naamgeving aan deze wandeltocht.
Zelf wandel ik nu afstanden van zo een twintig kilometer. Ook zo een zat in het gamma dat de wandelvereniging ons aan bood.
Zoals we van de betrokken wandelclub gewend zijn stapten we over heel wat veld- en boswegels. Als ik het aalmoezenierbos of het Gentbos vernoem, dan weet je wat ik bedoel. 
De wegjes en paadjes waren allemaal goed begaanbaar. Ik heb het al anders meegemaakt. Nu moesten we niet door de modder ploeteren.
De weergoden hadden het nu droog gehouden. 
Op de 25 hadden we eerst 2 trajecten van zo een 9 km. Als we op de 25 in twee trajecten al 18 km gestapt hebben, kan je je voorstellen dat de twee volgende trajecten heel wat korter waren. 
Het werd ook een paddenstoelrijke tocht. Dat hoort bij de tijd van het jaar, en als de wandeling goed uitgepijld is, zoals hier, heeft de wandelaar de tijd om de paddenstoelen te bewonderen. Trouwens ook nog veel bloemen in de bermen, waar we niet door het bos liepen.
Kortom een topper van een wandeltocht.

Klik hier voor mijn foto's. De meeste zijn laag bij de grond: paddenstoelen.

vrijdag 25 september 2015

Sint Jacobszegen

Vandaag bij het vrijdagochtendgebed in de Gentse Sint-Jacobskerk, bij een gebed en het lied van de parochie verkreeg ik de eerste stempel in mijn credential.

Ik ga immers weer eens een gedeelte van de camino, van de weg naar Santiago de Compostela stappen.
Begin oktober stappen ik.en anderen in groep vanuit Santander over de Camino del Norte.
De bedoeling is om dit jaar in Ribadeo op de grens tussen Asturië en Galicië te eindigen.
Santiago zelf is het doel voor volgend jaar.

De wandeltochten zijn zo een 20 km per dag, en vooral langs de kust.

donderdag 24 september 2015

Werken in een ander land


Vreemd: werken in een ander land.
Jaren heb ik in het buitenland gewerkt.
Dat betekent verlangen naar zijn eigen omgeving.

Jammer genoeg is het niet zo dat wat men als een eigen omgeving beschouwt, men daar welkom is.

Opnieuw ben ik een banneling.

Op een  website met songteksten zijn de woorden van het lied van de bannelingen te vinden. klik hier. Zij weten nog niet wat hun in het land van melk en honing te wachten staat.

woensdag 23 september 2015

Pelgrim naar Santiago

Dit komt uit een lied dat we zondag zongen;

Voortaan pelgrims voor het leven,
tochtgenoot in weer en wind
naaste om mijn last te dragen
waar de weg ook leiden mag.

Volgende week ga ik in gezelschap een gedeelte van de Camino del Norte bewandelen.

Anemoon

In de najaarseditite van het clubblad van de Reigerstappers lees ik over de bloementaal. Wat vertellen de bloemen ons? 

Als wandelaar komen we veel bloemen tegen.
Bloemen laten ook een stuk van ons innerlijk zien.
Van verschillende tuin- en perk planten vertelt het tijdschrift de welke.

Ik vereenzelvig  me het meest met de anemoon.

Een droom


Abba, op YouTube.

Heb je die droom ook?

Luister en zing of neurie mee. De tekst vindt u via de site van de songteksten. Klik hier.

dinsdag 22 september 2015

Wandkastje

Aan de muur in mijn verblijf hangt een wandkastje.
Daarin staan veel dingen van mensen die in het leven gekomen zijn. Doosjes van doopsuiker, verkoperde schoentjes en nog meer aandenkens aan de geboorte van mijn kleinkinderen.
Ik zie ze weinig de laatste tijd. Ze zijn ondertussen heel wat gegroeid. Enkelen zijn al puber.
Iedere keer dat ik dat ik naar die herinneringen kijk zijn ze evenwel weer nabij.

maandag 21 september 2015

Luxe pelgrims


Op YouTube staan er veel filmpjes over pelgrims.
Soms als reisverhaal, soms diepgaand als bedevaart, soms ironisch.

Dit filmpje vond ik via de site van een zekere Koala:
Gezien de vorm die ze voor internet gekozen heeft, wordt het een website om te volgen:

Klik hier voor de website.

zondag 20 september 2015

Autovrije stad

Wat zou ik doen op deze autovrije dag? Zeker een stadsbezoek. Zou ik gaan kroenkelen in Brugge? Neen! Ik besloot in Gent te blijven en alles te voet te doen. Zelfs geen autobus te nemen.
's Morgens focuste ik me op het Gravensteen.

Het Gravensteen is de moeite van een bezoek waard. Het is nog een fabriek geweest, daarvoor een gerechtshof en daar nog voor het grafelijk kasteel. De restauratie heeft die tijd beklemtoond. Magnieke zalen. Wel veel trappen. De mensen moeten in die tijd wel flink ter been geweest zijn. Boven op de donjon bovendien een wondermooi uitzicht over Gent.
Luguber is wel de zaal met de tentoonstelling van folterwerktuigen.
In het kasteel was ook een tentoonstelling-"DEPARTURES"  een confontatie met dood, rouw en afscheid. Dat is een tijdelijke tentoonstelling die nog tot 4 oktober te zien is.

Vlakbij het Gravensteen zijn zijn er veel eetgelegenheden. Het vegetarisch restaurant was dicht, dan heb ik lekker zeevruchten gegeten in een Italiaans restaurant.

Vandaar stapte in doorheen het autovrije Gent richting Ghelamco arena. Veel volk dat er daar was.
AA Gent speelde immers tegen Standard. De wedstrijd zou beginnen. Ik hoorde achteraf dat de Buffalo's schitterend tegen de Luikenaars gewonnen hebben.
Maar mijn doel was een ander. Voetbal interesseert me niet, maar ik wou op voorhand eens zien waar de autobus me zou op pikken voor mijn reis i.v.m.  Compostela II. Op 1 oktober vertrek ik immers weer voor de camino om een gedeelte van de kustroute af te leggen.

Terug in het centrum van het autoloze Gent was het heerlijk om daar in de straten en over de pleinen dweilen rond te dwalen. Zonder specifiek doel weliswaar.

zaterdag 19 september 2015

Volpenswege

In de herfst is het nog heerlijk wandelen. Daarom trokken we naar Sleidinge voor de herfstwandeling van de WAK.
In Volpenswege is het kermis in de 3de week van september. Een grote feesttent stond opgesteld. Er werd gekoerst, gefietst, gejogd en ook gewandeld.
Bij de groep wandelaars waren wij.
We kozen voor de afstand van 20 km. Daarvan waren er 16 super.
De bermen van de paden waren overvloedig voorzien met een rijkdom aan paddenstoelen. De akkers vooral mais en prei.
Na een goede 7 km hadden we een rust in de cafetaria van de Kwadebos. Na onze verse opep trokken we de bossen in in. Waarschoot, Lembeke hebben heel veel natuur te tonen.
Onze tweede rust was in een leegstaande garage en vandaar hadden we nog zo een 8 km te gaan naar de start. Waar we vooraleer de tent te verlaten eerst nog van een goede wafel genoten.
Van Volpenswege had ik nog nooit gehoord. Het is er evenwel goed wandelen.

Voor de foto's van Clément op Picasa, klik hier
Annemie heeft met haar mobieltje wat op facebook geplaatst. klik hier.
Mijn foto's staan op Google+, klik hier.

vrijdag 18 september 2015

Lege stoelen

Vandaag, 18 september, was het deze middag een ietwat ongewone toestand in de Gentse St. Baafskathedraal.

Al de stoelen waren onbezet. Meer zelfs. Met linten was ervoor gezorgd dat het duidelijk was dat de stoelen onbezet bleven. 
Medewerkers van het Gent Festival maakten alles klaar voor een optreden in het kader van het Festival van Vlaanderen. 

Deze avond om 20u30 treedt Esther Yoo op. Deze violiste heeft nog de Elisabeth wedstrijd gewonnen 
Ze brengt werk van Vaughan, Williams, Massenet, Kreisler en Bach. Wat wil je meer? 

En ik zou ervan verschieten als er na het concert geen filmpjes op YouTube komen. 

donderdag 17 september 2015

Opnieuw een normale donderdag

Terug na het lange ziekenhuisverblijf herneemt mijn courante leven zich.

's Morgens op donderdag is dat de cursus Tai Chi 37 in het LDC De Horizon. Jiabin Wang is onze begeleider. We waren deze morgen met wel een twintigtal deelnemers . De DoeMeeWeek is bezig en verschillende mensen kwamen even mee doen, om te weten te komen of dat ook iets voor hen is.

Het middagmaal gebruikte ik ook in De Horizon. Het was gezellig dat ik nog aan dezelfde tafel kon zitten als in juli. Altijd een goede babbel en de maaltijden zijn gevarieerd. Vandaag waren het frietjes met stoofvlees, als je ten minste niet voor de veggie koos.

In de namiddag was ik dan weer terug in het onthaal van de Gentse St.Baafskathedraal. Het deed deugd die taak weer op te nemen en de toeristen wat wegwijs te maken.

Ik ben nog nog herstellend. 's Avonds heb ik dan ook niets meer buitenshuis gedaan.

woensdag 16 september 2015

Brandmelder

Terwijl ik in het hospitaal lag is in mijn flat een brandmelder geïnstalleerd.
Had er geen groot blad op mijn tafel gelegen, ik had het niet eens gezien. Zo klein is dat toestelletje aan de plafond. 
Mijn huisbaas (of zou het de syndicus zijn) zorgt goed voor zijn huurder.

1ste dag op mijn flat.

Na zo een afwezigheid van een maand heeft een mens nogal wat werk in te halen.
Vandaag heb ik dan ook een en ander bij gewerkt:
  • Mijn achterstallige rekeningen betaald
  • Naar de haarkapper geweest. Een mens mag dan ziek zijn, Zijn haar blijft groeien.
  • Mijn ingeleende boeken naar de bibliotheek terug gebracht.
  • Naar de Horizon geweest om me in te schrijven voor de middagmalen
  • Ook in de Horizon me ingeschreven voor de de Tai Chi. Ik heb gelijk voor een jaar betaald.
  • Ik moest vandaag ook naar de neuro-psychiater, die me verder zal opvolgen.
  • Heel wat correspondentie door genomen, maar daar ben ik nog niet mee klaar.
  • De laptop die ik gisteren kocht, gedeeltelijk geïnstalleerd.
Ik ben er zo moe van, dat ik maar vroeg naar bed ga. 

dinsdag 15 september 2015

Overweging


Van de kliniek naar huis

Deze dinsdag middag kon ik het hospitaal verlaten
Met de lijnbus naar huis. Dat was wel zo gemakkelijk. De autobus stopt vlakbij het ziekenhuis en vlak bij de flat waar ik verblijf.

Het was heerlijk mijn flat zo proper aan te treffen. Daar moet ik een drietal mensen hartelijk voor bedanken. Alles was gepoetst. Wat over datum was, was uit mijn koelkast verwijderd. En er was zelfs een rookmelder geplaatst.
Een dank voor allen die op bezoek geweest zijn of me op een andere manier hun sympathie betuigd hebben.
Ik moet ook de mensen van de kliniek bedanken voor de geneeskundige en heelkundige zorgen. En ook voor praktische zaken.

Nu moet ik nog wat inkopen doen, anders heb ik geen avondeten  en morgen vroeg geen ontbijt.

Onopgemaakt bed.

De dinsdag is het op mijn afdeling in het ziekenhuis de dag waarop er van ons verwacht wordt dat we de lakens verversen.

Vandaag moest ik dat niet doen. Ik moest wel de lakens verwijderen maar geen verse leggen.

Deze middag vertrek ik toch en dan wordt mijn kamer grondig schoon gemaakt.

maandag 14 september 2015

Dag ziekenhuis

Na een maand minus een dag mag ik de kliniek verlaten.

In de namiddag van 15 september keer ik weer naar mijn flat in de Keizer Karelstraat.

Nu is het kwestie van gezond te blijven.

zaterdag 12 september 2015

Reymond Stein

Startplaats in Mullem
Als je over de N60 van Gent naar Oudenaarde rijdt passeer je op je rechterkant een molen zonder wieken. Die ligt in deelgemeente Mullem.
Daar organiseerde de wandelclub Hanske De Krijger een wandeltocht. Dank zij de begeleiding van Clément kon ik het hospitaal verlaten om aan de tocht deel te nemen
De tocht vertrok vanuit het dorp van Mullem uit een lokaal waarop een gedenkplaat voor Reimond Stein aangebracht is. Vandaar waarschijnlijk de naam van de landelijke tocht. Die man is bekend om zijn werk Hard Labeur. Niemand uit onze wandelvrienden kende dat werk. We liepen wel eens door de Labeurstraat. De wandeltocht was trouwens geen labeur. Integendeel het was een plezierige, plezante  tocht langs smalle wandelpaadjes.
Het was droog. Geen moddergeploeter. Verschillende wegjes waren trouwens betegeld, waardoor we ook niet die enge smalle mountainbike uithollingen moesten vermijden.
Uit de verschillende afstanden hadden we voor de 20 km gekozen en hadden twee rustposten. In het groene landschap ten oosten van deN60 mochten we verpozen in Huise. Onze tweede rust lag op de grens van twee dorpjes. Hannegem en Lede. Onze tocht volgde voor een groot deel de provinciale wandeling van de Rooigemse beek.
 Wij genoten na de afstempeling van een koffie met een heer!ijk plaatselijk gebak.

Tussen de verschillende fotoalbums vindt je op Picasa twee reportages van Kwartels. De reeks van Clément, mijn wandelgenoot van vandaag. En de reeks van René.
Hou dus www.beneluxwandelen.eu in de gaten.

donderdag 10 september 2015

Mentaal aktief

Vandaag was ik in de ziekenhuisafdeling betrokken bij mentaal zware sessies.
Vanmorgen psycho-educatie.
Vanmiddag mentale activatie in groepsgesprek.
Dan toch even wat psychische rust. Oefeningen op fitness toestellen. De fysiek mag ook aan de beurt komen.
Na het avondeten en het opruimen van de tafels nog naar Gent centrum voor een vergadering met mensen die hun ervaring, kracht en hoop delen om gemeenschappelijke problemen op te lossen en elkaar te helpen met het herstel.

woensdag 9 september 2015

Mindfulness

Deze morgen hadden we relaxatie oefeningen.
Die brengen rust. Het volledige hele lichaam wordt daarbij betrokken en er gaat veel aandacht naar de ademhaling.
Na de sessie hadden we nog een gedachtenwisseling over mindfulness.
Die oefening is afkomstig uit het boeddhisme.
Zo een oefeningenreeks staat als applicatie op internet.
Ik wil je het adres niet onthouden:
HTTPS:/www.vgz.nl/mindfullness-coach-app

Natuurlijk zijn er meer van dergelijke sites. Waarschijnlijk staan er ook op YouTube wat video's.

Mindfullness zou ideaal zijn om stress te verminderen.

dinsdag 8 september 2015

Groepsactiviteit

Op ons programma van dinsdag 8 september stond ook een creatieve groepsactiviteit. Veelzeggende spreuken en gezegden konden we overnemen en illustreren.
Werken met kleuren, krijt, pastel gaat mij niet goed af.
Als ik weer in mijn verblijf in de Keizer Karelstraat ben, zal ik het met een teken programma opnieuw maken.
Op de crea heb ik verder gewerkt aan een afbeelding van wandelschoenen gekleurd op een glasplaat.
En om de therapiesessies te beëindigen kon ik nog mee doen aan een start tot run.

maandag 7 september 2015

Weekstaat

Maandag 7 september in het hospitaal.
De maandag krijgen we het weekschema met de therapieën die we moeten c.q. kunnen volgen.
Mijn overzicht voor deze week ziet er vrijwel hetzelfde uit als dat van vorige week. Wel meer educatie en beweging, daarentegen minder ergo.

Het herstelproces gaat verder.

Jammer genoeg mis ik vandaag de wandeling aan de Lange Lede, een tocht van mijn eigen wandelclub die door gaat in Wachtebeke.

zondag 6 september 2015

Moderne kunst

Soms hebben we moeite met moderne kunst.
We kunnen het werk niet plaatsen.
We zijn figuratief gewoon.
Abstracties en concepten vallen dikwijls uit onze denkwereld.

Is dat terecht?

Kom op dinsdag 15 september luisteren naar wat de overtuiging is van spreker David Vergauwen.
Plaats van bijeenkomst is de Prinsenzaal op het Prinsenhof te Gent (de achterkant van het klooster van de Karmelieten)
Aanvang is om 14u30. Einde is 17 uur.
Inrichter is OKRA Academie Gent.
OKRA leden betalen 5 euro toegang. Niet OKRA leden 6 Euro

zaterdag 5 september 2015

Servio per amikeco

Foto uit de reeks van René.
De IPA '=  International Police Association' is door vele wandelaars gekend.Hun motto is 'Servio per amikeco'. Dat betekent zoveel als : ik help uit vriendschap.
Een motto dat ik zelf mocht mee maken.
Ik lig nog altijd in de kliniek en mag mijn afdeling niet verlaten.
Voor vandaag kreeg ik echter de toelating om onder begeleiding van een betrouwbaar iemand te wandelen.
En dank zij Daniel kon ik, afin konden we, een wandeling van 20 km maken.
Vertrekplaats was het terrein van Claeys Bouüaert (Mariakerke, Gent)
We bewandelden dat terrein en trokken over de Lage Velden en dan langs de Ringvaart naar Vinderhoute. Verder dan naar Drongen Luchteren waar we in een mooie parochie zaal de rust hadden.
Na soep en een broodje trokken we verder. Het bleef een groene natuurrijke wandeling. De volkstuintjes op het einde van de watersportbaan, benaderden we langs de achterkant. In hun kantine hadden we de 2de rust. Koffie met koek nu.
Twee derde van de tocht afgewandeld wachtte ons nog het hoogtepunt: de Bourgoyen Ossemeersen.
Een mooie tocht in het Gentse. Dat was het wat de IPA ons aangeboden heeft.

vrijdag 4 september 2015

Vrijdag = speldag

Vandaag 4 september was het op mijn afdeling in de kliniek de dag van de groepsactiviteiten.
Gisteren, donderdag, was het een zware dag met psychologie educatie en dergelijke.
Vandaag namen de groepsactiviteiten meer het karakter van een spel aan.
Samen voor problemen staan en samen oplossen.
Door de spel sfeer tamelijk ongedwongen, maar wel samen. Samen in groep.
Niet altijd gemakkelijk wegens de grote leeftijdsverschillen.
Ik denk dat het leeftijdsverschil tussen de jongste en de oudste patiënt wel 50 jaar is.
En toch werken we op zo een dag in groep samen.
De organisatoren verdienen wel een proficiat.

donderdag 3 september 2015

Geen foto's

Het was een zware dag vandaag.
Veel groepsgesprekken, mentale activatie.
We vertellen over elkaars problemen.
De gesprekken verlopen in vertrouwen.
Wat we van elkaar vernemen houden we voor ons.
We vertellen het niet verder.
We mankeren allemaal wat.
Anders waren we niet in het hospitaal.
Foto's maken van elkaar doen we dan ook niet.
We houden het geheim.

woensdag 2 september 2015

Rustdag

De woensdag is het in de afdeling van het ziekenhuis waar ik verblijf altijd rustig.
Zeker vandaag.
Ik had maar één onderwerp als therapie blok.
Het thema was : relaxatie oefening.

Het werd dus zeker voor mij een rustige dag, maar ja.
Dat doet deugd zoveel te kunnen rusten.

Toch begin ik meer en meer zin te krijgen om eens weer een goede club wandeling te maken.

dinsdag 1 september 2015

Schooljaar

Een nieuw schooljaar begint.
Ik wens mijn kleinkinderen en alle andere kinderen ook trouwens een goede start.