Gwy wandelt

woensdag 30 november 2016

OKRA 2017

Deze morgen vond ik het jaarprogramma van OKRA voor ons trefpunt in mijn brievenbus.

Dat betekent dan ook mijn agenda 2017 bijwerken
Er zijn een aantal actitiviteiten waar ik zeker bij wil zijn.

Zo is er al op 12 januari de OKRA-reisbeurs. In 2016 ben ik met OKRA mee geweest naar Roemenië. Wat zou er voor 2017 voorzien zijn?

Septentrion

Bewaar het geheim, is dikwijls het kenmerk van een vrijmetselaarsloge.
Zwijgen over wie er was, en waarover verteld is, komt in veel varianten voor.
Denk bijvoorbeeld aan het biechtgeheim van een priester of het beroepsgeheim van een arts.
Denk aan de anonimiteit van de AA.
Of denk aan het andere uiterste: de omerta van de motorbendes.
Soms wordt het geheim open gegooid.
Kijk wanneer de Prosper Claeys straat in Gent aangelegd is: Het is een charmant straat tussen de Patijntjesstraat en de Koning Albertlaan.
Een grote herdeninkingsteen voor het
eeuwfeest van de loge 'Le septentrion' hangt daar aan een huis.(Die loge bestaat trouwens ondertussen al meer dan 200 jaar.
De vrijmetselaars hadden en hebben ook oog voor de niet begoeden: Zonder naam maar niet zonder hart.
Ptrosper Claeys mocht dan een rentenier zijn, zijn hart was bij de bejaarden.

dinsdag 29 november 2016

Geplande berichten

Op deze blog kan ik al berichten op voorhand plaatsen.
Ik geef een datum mee.
Pas op die datum worden de berichten gepubliceerd.
Dat is wel gemakkelijk.
Zo heb ik al berichten klaar staan tot in 2019.
Ik hoop dat ik dan nog in leven ben, want anders zijn het berichten uit het hiernamaals.

In het land

We hadden een bijeenkomst van de onthaalploeg van de Sint-Baafskathedraal.
Ik was er ook bij, en enkelen vroegen we; 'Tiens, Je bent in het land!'
Ik heb inderdaad nogal veel gereisd dit jaar:
En volgende maand reis ik nog naar Zuid-Oost Azië.

maandag 28 november 2016

Robot op wandel

Als ik zo op wandel ben, of mijn flat om een andere reden verlaat, zend ik veelal mijn robot ook op de wandel. Mijn robot moet mijn appartement niet verlaten. Integendeel hij draait en toert over de vloer. Ondertussen stofzuigt dat ding.

Kom ik weer in mijn flat. dan staat de robot mooi weer op te laden in zijn docking station.
Het enige dat ik moet doen is het bakje met opgezogen stof, en kruimels en dgl. , eruit nemen en in mijn zak voor restafval leegschudden.

Wel gemakkelijk zo een ding.

zaterdag 26 november 2016

Terugkomdag

Vandaag kwamen we samen in Oud Heverlee. We === dat zijn Vlaamse pelgrims die dit jaar naar Compostela geweest zijn, en vandaar teruggekeerd.

Niet iedereen keerde terug, De dag begon dan ook met een herdenking aan de Gentenaar van de kanten van Meulestede, die onderweg het leven liet. Ingetogen luisterden we naar het bekoorlijke lied van Enya over de pilgrim.

Nadien verdeelden we ons in groepen. Ik had gekozen voor pelgrimgetuigenissen, filmpjes die door de RKK en de EO uitgezonden werden. We vergeleken de ervaringen van de geïnterviewden met onze eigen belevenissen en overpeinzingen.

Na de broodmaaltijd verdeelden we ons weer in groepen. Ik had voor de namiddag voor het caminospel gekozen. Dat is een soort ganzenbordspel met afbeeldingen op A4-formaat. Monika leidde deze sessie. Je zal dan ook niet verwonderd zijn dat vele foto's met hoge hakken erop in het spel verwerkt zijn.
Naar het einde toe kwamen we weer samen. En kregen de pelgrims die een kopie van hun compostela ingeleverd hadden, de pelgrimstegel.

Paula Sémer zei het

In de de winter editie van de çava is Paula Sémer aan het woord.
Ze is ondertussen 91 jaar, en vindt ouderdom een bevoorrechte kans die ze ten volle wil benutten.

Ik wil een fragment uit het artikel aanhalen:

Nu heb ik die lange wandelingen afgeschaft en doe ik kleinere trips met mijn nordic wandelstokken. Zo is het altijd een beetje inbinden en terrein prijsgeven, want er zijn heel veel van favoriete bezigheden die ik niet meer kan, zoals grote reizen maken, boeken verslinden. 

Arrivederci


Gisterenmiddag sloot Laura Lynn met dit liedje haar optreden af.

Ze trad op in Gent voor de seniorenweek. Voor velen uit het publiek zou ze een dochter kunnen zijn. Ze rijdt nog niet met tram 4, of misschien net wel.
Ze wist in ieder geval ons mee te nemen in haar extase. We zongen mee. We bewogen van links naar rechts, van achter naar voor. Soms dacht ik dat ze het repertoire van de Zangeres Zonder Naam overnam, maar dat is maar een gedacht. Ze speelde gewoon op het publiek in, op ons dus. De geluidsmensen hebben heel wat moeite moeten doen om de soundtracks met haar ambiance gelijk te doen lopen.
Genoten hebben we.
Velen met mij hopen dat de seniorenraad van Gent in 2017 weer zo een goede afsluiter voorzien.

vrijdag 25 november 2016

Afsluiter seniorenweek

In het ICC sloten we de seniorenweek af met een optreden van Matthias Lens en Laura Lynn. Voor de meeste toeschouwers zouden die artiesten kinderen kunnen zijn. En dan zouden het kinderen zijn om fier op te zijn. Die Matthias kan nogal accordeon spelen, en die Laura kan nogal zingen. 
De middag was in het auditorium. We zagen eerst een presentatie over de werking van de LDC's in het Gentse. Dat was omdat de inrichters de seniorenraad, de stad Gent en het OCMW waren. 
Nadien begon de show met Matthias. Eerst zijn nummers, en dan duo's met Laura Lynn.
Na de pauze was het Laura Lynn.
De teksten van de liederen werden geprojecteerd. De 500 à 600 aanwezigen zongen dan ook druk mee. 
Tussen het volk, mijn kennissen van OKRA trefpunt Gent, en van LDC De Horizon.
Op de foto, een enthousiaste deelneemster van De Horizon tussen Matthias en Laura, tijdens de pauze. Ik heb beloofd de foto af te drukken en haar te geven. 

Surplus in Parnassus

Deze middag zijn we met onze surplussers gaan eten in het restaurant Parnassus.
Dat sociaal restaurant is gevestigd in een voormalige Franciscaner-kerk op de Oude Houtlei in Gent.
Bij het binnen komen kregen we uitleg over hoe dit project is opgezet, en natuurlijk ook over het menu van vandaag.
Het is een sociaal restaurant. Verschillenden in ons gezelschap moesten maar 5€50 betalen voor hun middagmaal. 
De kerk is gerenoveerd. Het is er warm door de vloerverwarming. Er is een houten constructie aan het plafond gehangen.
Maar het blijft ogen als een katholieke kerk. De preekstoel is gebleven, en wij zaten naast een biechtstoel die er ook gebleven is.
Het eten is lekker en de sfeer is wel apart.
Het is er wel druk. Toen we het restaurant verlieten, stond er een bord dat het volzet was. Als je met een groep komt, reserveer dus best vooraf. 

Advent 2016

Zondag 27 november 2016 is de eerste zondag van de Advent.
Het kerkelijk jaar begint dan. Het katholieke kerkelijk jaar loopt over dezelfde tijdspanne als het burgerlijk jaar. Maar het jaarbegin is verschillend.
Beiden gebruiken het zonnejaar. Begin van het burgerlijk jaar is 1 januari. Dat is een vaste datum. Ook Kerstdag is een vaste datum: 25 december. Daardoor is de tijdsduur van de advent verschillend.
Er beweegt wel wat in de katholieke kerk. Vanaf de eerste zondag van de advent dit jaar wordt de tekst van het Onze Vader aangepast.
Er mag misschien nog wel wat meer bewegen in het instituut kerk.
De advent voorafgaand aan Kerstmis, is zoals de Vasten voorafgaand aan Pasen, een periode van bezinning. De Jezuïeten hebben daarvoor een digitale retraite gemaakt: Wandelen in het licht.

Black Friday

Black Friday is me ontgaan. Nu ik dit schrijf weet ik eigenlijk nog niet waarover het gaat. Zijn er nu gigantische kortIngen? Is het een vorm van solden? De meeste mails die ik er over ontving, heb ik vernietigd zonder ze te lezen. De andere heb ik na lezing ook weg gegooid wegens: niet geïnteresseerd. Waarom zou ik voor - ik zeg zo maar iets - voor 69€50 een hemd kopen als ik in de kringwinkel het zelfde en misschien nog niet eens gedragen hemd kan kopen voor 5€? Ik kan er niet aan doen, maar ik denk dat die hemden als overbodige aankoop uit zo een black friday afkomstig zijn. Ben ik verkeerd? Zend me een mail.

Kaaimuren

Ze schieten op.
Mensen die er meer vanaf weten dan ik, zijn bezig de Nederschelde weer open te leggen.
De kaaimuren aan de Bisdomkaai zijn ondertussen weer te zien.
Maar ... Er moet nog heel wat werk gebeuren.

donderdag 24 november 2016

กรุงเทพมหานคร

Wat arun bangkok.jpg

กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหาดิลก ภพนพรัตน์ราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์ มหาสถานอมรพิมาน อวตารสถิต สักกะทัตติยะ วิษณุกรรมประสิทธิ์
is de volledige naam van een stad in Zuid-Oost Azië.
In onze lettertekens is dat: Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit
Die stad is mijn reisdoel op 24 december. Dan vlieg ik er naartoe.
Heb ik je nieuwsgierig gemaakt?
Het zal een eerste stop zijn in mijn Zuid-Oost Azië-reis. 

Nachtelijke wandelaar.


Dit is zowat wat ik in het lied hoor:

Alleen wandelen wanneer de maan zwak schijnt,
en zich met glans door de duisternis toont,
wanneer uilen zich verbergen en nachtvogels klagen,
hoor je het geluid van de verschrikking die verdonkert..

Het is geen plaats voor de gelukkige. Kom Dochter van Verdriet,
hier verstillen de tranen in het bezwaarde hart.
Gisteren is voorbij. Er is geen morgen.
Niets is om te hopen. Niets meer te vrezen.

Als je een voorstel hebt om mijn vertaling te verbeteren, aarzel niet en zend me een mail.

woensdag 23 november 2016

Vliegen door het Guislain

Ach mijnheer een mooie vogel wil ik zijn ...
Of Gustav Mesmer een mooie vogel wou zijn, weet ik niet, maar vliegen wou hij wel.
In het museum Dr. Guislain zag ik allerhande constructies die die man bedacht heeft. Soms zag ik vleugels als wou hij Icarus nadoen.  Het meeste waren fietsconstructies , zo kon hij van dorp naar dorp vliegen, en vloog hij niet hij kwam er toch.
Dat alles in een wereld van waan en fantasie. 
De tentoonstelling gaat door onder de naam 'Een Andere Wereld' en toont behalve die mijnheer Mesmer ook mij meer bekende kunstenaars als Ensor, Magritte en Fabre. 
Hoe onderscheid je droom van delirium, waan van wens, hallucinatie van inzicht?
Dat staat in de flyer. Of ik inzicht gevonden heb, betwijfel ik, maar de werken hebben me uitermate geboeid. 

Bushokje zonder zakken.

Aan de bushalte aan de Sint-Niklaaskerk in Gent wachten mensen op de bus. Dat vond ik vreemd.
Tot voor kort verbleef hier iemand. Zijn vuilnis stapelde zich op.
De man dwaalde in de stadskern rond, met zakken. Iedereen sprak dan ook over hem als de zakman. Langzamerhand had hij dat bushokje ingepalmd.

De vuilnisdienst is blijkbaar de stapel textiel en zakken komen opruimen.
Zou de man zelf nu nog rondzwerven?
Heeft hij gekozen voor steun van het CAW of het OCWM?
Of zo hij opgenomen zijn zoals in een  artikel in het Nieuwsblad, gesuggereerd wordt?

Café Floralies

Ik liep over de Clementinalaan bij het station Gent Sint-Pieters.

Een mooie laan met veel mooie gebouwen, waarvan er zelfs geklasseerd zijn als erfgoed.

Er is wel wat veranderd. Naast waar ik woonde was Brasserie Metropole, uitgebaat door de biljarter Jos Vervest. Nu is het een kringloop winkel.

Waar ik woonde, is het nu een hotel geworden. Hotel THE LORD is waar eertijds café-hotel Floralies was.

dinsdag 22 november 2016

Ik blijf een wandelaar.



Ook in de folk music komt het wandelen aan bod. Zoals in dit lied, vorig jaar geschreven door Pharis Romero.
Ik ben geboren om te wandelen En een wandelaar blijf ik.
In het liedje duurt dat tot wanneer een huis gebouwd wordt.

Ik zou nog een vervolg aan het liedje toevoegen.
Eens dat het huis zijn functie vervuld heeft, begint het wandelen opnieuw.

Dank u wel, onbekende


Terug van een dag, waarbij ik deze ochtend een vergadering had met OKRA, en deze middag op stap was met een wandelmaat in verband onze stads-euraudax van 7 februari, mocht ik een uniek boek in mijn brievenbus aantreffen.

Aan degene die het gebust heeft, bij deze hartelijk dank.

Het boek behandeld de geschiedenis van Philips Terneuzen, waar ik ook jarenlang gewerkt heb.

Een middag met Laura Lynn


In het kader van de seniorenweek heb ik een kaartje van het concert van Laura Lynn en Matthias Lens.

Ons OKRA trefpunt heeft daarvoor gezorgd.

In Gent is er zoveel te beleven.

Het concert gaat vrijdagmiddag door in het ICC.

Parkeren op de Bisdomkaai

In Gent zijn er werken aan de Nederschelde bezig.
Nu zijn de parkeerplaatsen die op de voormalige bedding van de Nederschelde aangebracht waren al verwijderd.
Ons mobiliteitsbedrijf heeft echter op zeker gespeeld.
Voor alle zekerheid hebben ze wel een nieuwe parkeermeter geplaatst, ook al is er geen parkeerplaats, en is de kaai voor verkeer gesloten.

Op de afbeelding zie je twee foto's die ik zondag nam. Links de nieuwe parkeermeter. Rechts de werkzaamheden waar eens de parking was.

maandag 21 november 2016

Injecties

Aa syringe graduations.jpg
(Afbeelding uit WIKI)
Inspuitingen

Met het oog op mijn reis naar Azië moet ik om bepaalde ziektes te voorkomen inspuitingen hebben.
Dat zijn:
- de hernieuwing van DTP (tetanus, difterie, polio)
- hepatitis
Op mijn laatste twee reizen, is er telkens iemand in het ziekenhuis terecht gekomen. Met dat te weten, vermijd ik het liever voor mijzelf.

The Birth of Capitalism

In het Caermersklooster loopt nu een tentoonstelling onder de titel Voor God & Geld.
De Engelse titel The Birth of Capitalism geeft gelijk ook de periode uit de geschiedenis aan. Het is de gouden tijd van de Zuidelijke Nederlanden.
Ik ben er al eens naar toe geweest. Toen had ik een bon uitgeknipt uit de çava, een tijdschrift van de CM.
Nu stuurt het Belgisch Munthuis me twee vouchers toe.
Geld is natuurlijk niet vreemd aan een huis dat zich met munten bezig houdt. Het is dan ook tof dat zij mij zo gratis twee vouchers bezorgen.
Het Caemersklooster is de maandag dicht. Vandaag kon ik dan ook niet gaan.
De rest van de week heb ik vol gepland.
30 november heb ik dan in mijn agenda opgeschreven om hernieuwd te zien hoe een nieuwe mens ontstond. Die nieuwe mens was de ondernemer.

Marching 2017

De Marching 2017 is uit.
Afin, Al twee jaar noemt het boek 'Walking in Belgium', maar gisteren en eergisteren wist sprak iedereen over dit boek met meer dan 2.000 wandelingen over de Marching.
Ik zal het toch moeten gewoon worden om de nieuwe benaming te gebruiken.
Nu sinds gisteren avond, ben ik dan ook bezig met eigen kalender 2017 te maken.
Ik gebruik daarvoor volgende methode:
  1. De buitenlandse reizen gaan sowieso voor. 
  2. Ik kies de wandelingen van de club waar ik bij aangesloten ben
  3. Dan neem ik uit het hoofdstuk 'Wandelorganisaties per gemeente' de gemeenten Gent en Zelzate, en ook Antwerpen (want daar ben ik niet geraakt dit jaar)
  4. Dan kijk ik naar de buurwandelclubs van Gent of het noorden van Gent: de Postiljon, de Florastappers, de Reynaertstappers, de WAK, de Reigerstappers, de Trekvogels. 
  5. Die wandelingen moeten evenwel soms wijken voor wandelingen, waaraan ik nog nooit heb deelgenomen. Dat is dan de volgende stap.
  6. Volledigheid streef ik niet na, zeker niet voor later in 2017. Het boek heb ik toch, en ik hou ook de internetversie ervan in de gaten: walkinginbelgium.be
Vanzelfsprekend, zo vanzelfsprekend dat ik het zou vergeten te vermelden, hebben de wandeltochten die ik zelf mee inricht, de absolute prioriteit. 

zondag 20 november 2016

De Nederschelde opent zich

Terug na de clubwandeling aan de Leie, stapte ik nog even stadsinwaarts langs de Leie, om dan via de Kouter naar de Schelde te gaan.
De werkzaamheden om de Schelde weer open te leggen zijn gestart

Geen storm op de Leietocht

De zwarte els blijft overeind
Er was storm voorspeld vandaag. Zou ik wel wandelen?
Nu zover van mijn verblijf was de wandeltocht niet vandaag.
Ik verliet mijn verblijf aan de Schelde, stapte naar de Verloren Kost en vandaar volgde ik de Leie tot aan de Neermeersen.

Vanuit 'De Wingerd' vertrokken de Leiewandelingen van de Postiljon.
Ik schreef me in voor de 21 kilometer. Een eerste kort traject bracht ons via de Blaarmeersen naar Drongen, Na wat gebabbel en een warme chocolademelk brachten de wandelpijlen ons naar de Bassebeek en Elshout. Er waren niet zoveel wandelaars op dit traject. Het was er stil, op het geluid van de wind na.
Was het geen storm, het waaide wel flink. Soms moest ik tegen de wind in beuken, en op een andere moment als de wind van rechts achter kwam, moest ik opletten of de wind me niet als een vliegende Hollander in de lucht tilde. Nu, na zo een wandeling is een mens wel uitgewaaid!
De tweede rust was weer in Drongen aan de abdij. Na een soep en brood brachten de pijlen ons langs de drie Leien en de Assels. Als kind heb ik hier dikwijls gewandeld en gefietst. Ik voel er me dan ook goed thuis.
Terug in de startzaal was het gezellig nababbelen.
Ik vond het wel spijtig dat door de slechte weersvoorspellingen er zo weinig volk was komen opdagen. Het was te doen, zeker omdat het droog gebleven is. Het was wel wat avontuurlijker dan een doorsnee tocht.

zaterdag 19 november 2016

Compostela Genootschap regio Gent

Deze middag kwamen we met de Santiago-gangers van regio Gent bijeen in het Sint-Barbaracollege.
De formule was een pelgrimscafé.
Mensen konden hun ervaringen en plannen uitwisselen.
Uitwisselingen tussen wandelaars, fietsers, hospitaleros en andere mensen die er mee bezig zijn.
Dit werd afgewisseld met poëzie en Tuna liederen. Muzikanten met rode hemden en zwarte kostuums brachten muzikale intermezzos. Soms om te beluisteren, soms om mee te zingen. Die zanggroep noemt Las Aceitunas. Als ik het begrepen liegt de wieg van deze zanggroep die Spaanstalige liederen brengt in het Zelzaatse volwassenenonderwijs.

Niet iedereen die naar Compostela vertrok, is er ook aangekomen. In Westlede op Lochristi werd net vandaag afscheid genomen van pelgrim Jeroen.

Bibberen

Vandaag is het de Bibbertocht van mijn wandelclub, dat zijn De Kwartels van Assenede.
Het is een nieuwe tocht, die de Koude Voetentocht vervangt.
Voor de leden van de club zelf is het een speciale tocht omdat dan de lidkaarten vernieuwd worden, en we de kalender van 2017 krijgen.
We starten in Wachtebeke.

Uit de beschikbare afstanden kozen we voor de 14 kilometer.  Gebibberd hebben we niet, het was vrij warm, en het bleef gelukkig ook droog.
In onze afstand waren twee trajecten. Een langs de Moervaart en dan Heidebos. De rust in een bloemisterij, en dan het tweede traject met de Langelede tot aan het Kloosterbos, om dan weer naar het Persijnplein terug te keren.
Het was dan ook deze morgen een aangename tocht met onze clubgenoten.

Voor het foto-album van Thierry die de 25 stapte, klik hier. Je zal verrast zijn door paddenstoelen die zich op de tocht lieten zien.
Er staan al meer fotoreportages op het internet, en meer in het bijzonder op de facebookgroep 'Wandelagenda'

vrijdag 18 november 2016

Toch niet naar Petra

Ik heb geboekt om eind december naar Jordanië te gaan.
Mijn paspoort is vernieuwd.
De huisarts geeft me de inentingen tegen hepatitits en DTP. Maandag de volgende, en in december nog één.
Ondertussen heb ik heel wat gelezen over dat Arabische land.

Deze morgen krijg ik echter een mail dat de groepsreis waarschijnlijk niet doorgaat. Er zijn niet genoeg boekingen.

Ik vind het wel wat jammer, maar ja ...
Het wordt dan ook overwegen om, of de reis op een latere datum te doen, of een andere reis te boeken. De inrichter heeft alvast enkele voorstellen gedaan.

Het sneeuwt

De eerste sneeuw valt nu in Gent.
Het begon met regen.
De regen werd smeltende sneeuw.
En dan begon het echt te sneeuwen.

Dan is het goed om binnen te zitten.

Spookschip

Het operagebouw in Gent
Eeuwige trouw, af althans trouw tot in de dood. is een thema van een opera van Wagner. De Vliegende Hollander is een figuur die mij uitermate boeit omdat hij altijd onderweg is. Meer zelfs: hij is gedoemd om altijd onderweg te zijn, geen thuis te hebben.

Dinsdag woonde ik de voorstelling in de Gentse opera bij. Ik schrok ervan hoeveel volk er was. Het was aanschuiven bij de vestiaire. In de inkomhal zag ik ook de DVD van de opera liggen. Ik kon niet laten er bij te denken dat het toegangsticket duurder is dan de aanschaf van de DVD.
Voor de opvoering kregen we in de Redoutezaal eerst nog een uitleg over de legende, over het ontstaan van het muziekstuk, over het decor en de regie van de huidige uitvoering.
Even vertellen dat de regisseuse benadrukt dat het stuk geschreven is toen het kapitalisme opkwam. Het geld speelt dan ook een voorname rol in de uitvoering, eerder dan het maritieme.
Om 20 uur zat iedereen op zijn zetel en begon de muziek. En nadien ook de zang.
Ik ken het verhaal, Ik heb het stuk al verschillende keren gezien. Dat was dan op DVD of op internet.
Het verschil met een echte uitvoering is enorm.
Het spookschip was ook niet zoals ik het van andere uitvoeringen ken. Hier zijn de spoken demonen die uit onszelf komen, geen vreemde wezens uit een andere wereld.

Tweeënhalf uur werden we zo geboeid, de ovatie was dan ook lang en voor iedereen.

Ik kreeg een flyer mee voor de voorstelling van Die Zauberflöte van Mozart. De kans is groot dat ik ook daarvoor een ticket koop.

donderdag 17 november 2016

Pelgrimstekens

Pelgrimstekens en andere badges die de pelgrims op de kleren spelden zijn gevonden in de grond die afgegraven is voor de bouw van De Krook.
Dat lees ik in het verhaal achter de schat die Gent door haar vingers liet glippen.
Dat artikel staat in Weekend-Knack, klik hier.

30 dagen

Vrijwel iedere week bezoek ik de stadsbibliotheek.
Nu had ik eens uit de themazaal een boek mee over waanzinnige moorden in Gent.
Het thriller stond niet in de kasten 'spannend' maar bij 'Gent'
De titel is '30 dagen' en de schrijver is een zekere Bert Bergs. De auteur was een hoogleraar fysica, en na zijn carrière begon de professor met het schrijven van misdaadromans.
Het werk dat ik las, is al zijn derde boek (wetenschappelijke publicaties niet meegeteld) . Hij publiceerde de misdaadroman in oktober 2015.
Het verhaal speelt zich af in oktober 2014. Twee jaar geleden dus. Het intrigeerde  me, en ik ging in gedachten wat mee in het onderzoek van de Gentse politie. Maar ik zou geen verdachte kunnen zijn. In die periode was ik immers ver weg uit Gent. Ik zwierf dan door Korea, Japan en Taiwan. Ik had dus wel een alibi.
Net omdat het volledige verhaal zich in Gent afspeelt, in straten, gelegenheden, en situaties die ik ken, geraak ik er geweldig door betrokken. De personen en hun wandaden zijn natuurlijk puur fictie. Maar de inbedding ervan is uiterst geloofwaardig.
Ik ging zelfs bij het lezen op het internet kijken of het medicament trisarin echt bestaat. Niet dus. Maar ventriculoperitoneale drainage blijkt dan wel echt te bestaan.
Ik zal nog meer werken van deze auteur op mijn verlanglijstje zetten. Het is wat anders dan Ampe, en er worden niet zoveel Duvels in gedronken.

woensdag 16 november 2016

Programma 2017

Voor het jaar 2017 heeft OKRA-Academie Gent haar programma klaar:

  • 10 januari: Kunst en geloof door Jo Rombouts
  • 7 februari: Amerika na de verkiezingen, wat maakt de Amerikanen zo boos? door Steven De Foer
  • 7 maart: De taalgrens - of wat de Belgen zowel verbindt als verdeelt door Brigitte Raskin
  • 18 april: De waarheden en onwaarheden over biologische voeding door André Teirlinck
  • 25 april: Uitstap: De Zwarte Doos, het stadsarchief van Gent.
  • 9 mei: Uitstap: Twee topmusea in Noord-Frankrijk.
  • 16 mei: Klimaatveranderingen: een wereldprobleem!? door Morgan De Dapper
  • 13 juni: Mijn leven op stelten door Krista Bracke
  • 5 september: Een verkenning van het Prinsenhof en omgeving
  • 19 september: IS in het avondland; Marginaal of radicaal? Door Khalid Benhaddou
  • 10 oktober: Orgaantransplantatie: opnieuw van het leven genieten door Luc Colenbie 
  • 24 oktober: Uitstap '200 jaar Universiteit Gent' in het STAM
  • 14 november: Moed in plaats van angst door Marc Van de Voorde
  • 12 december: Adolphe Sax, herinneringen aan een vernuftig intstrumentenbouwer door Ronald Vanquathem
De programma brochure zullen we allicht in de bijeenkomst op 13 december 2016 verspreiden. Het thema van die middag is dan trouwens: Parfum. Het wordt een welriekende voordracht door Lieven Debrauwer. Meer info over de passie voor parfum, klik hier.

dinsdag 15 november 2016

Meer water in Gent

Het openleggen van de gedempte Nederschelde is weer eens aangevangen.
Deze middag en nacht passeerde ik er, en naam enkele foto's met mijn mobieltje/
Van links naar rechts:
  • de omleiding aan de Bisdomkaai
  • het verwijderen van struikgewas
  • de reiger: terug in het stadsbeeld. 

Nog eens naar de opera.

Vanavond ga ik eens naar Gentse opera.
Het is een stuk van Wagner dat gespeeld wordt.
Vandaag is het de Gentse première. In Antwerpen werd het al uitgevoerd. 

maandag 14 november 2016

Een glimp

Een glimp uit ons verleden en a glimpse of where we're going. 
Dat ervoer ik deze middag in het STAM.
Voor de permanente tentoonstelling die ons meevoert van voorhistorische tijden naar het Gent van nu, had ik deze keer een audiogids gehuurd. Ik heb die tentoonstelling immers al dikwijls bezocht, en wou er vandaag wat meer uitleg bij hebben. Bij sommige voorwerpen blijf ik altijd stilstaan. De schat van Zelzate is er zo één. 
Nu had ik ook oog voor de groeiende industrialisatie in Gent, en over de urbanisatieplannen.  Dat is zo met het toeleggen van de Reep, die nu immers weer open gelegd zal worden.  Of met het lussen plan van 1986 dat zich nu in een mobiliteitsplan vernieuwd.
De oude zalen treffen me altijd toch het meest.
Ik was wel verrast dat het Belfort uit de middeleeuwse skyline, de hoogste toren van Gent gebleven is tot wanneer de Arteveldetoren er kwam, een paar jaar geleden.
Ik zag ook dat een nieuwe tentoonstelling over draken nu opgezet wordt. Als ze opent is dat een reden om er terug te keren.
Volgend jaar is er trouwens een tentoonstelling over het 200-jarig bestaan van de Gentse universiteit. Ik heb in een stuurvergadering al toegezegd om er een bezoek aan te begeleiden. 

zondag 13 november 2016

Ziek in het weekend

Loop ik nu al een drietal dagen niet goed.
Vrijdag, zaterdag en vandaag, zondag, diende ik al mijn voornemens te laten varen.
Veel naar het toilet moeten gaan, hoofdpijn en keelpijn waardoor ik geen stem meer had. Gelukkig heb ik nog Dafalgan en Lizipaina.
Toen ik eens in Spanje ontwaakte zonder stem, is een Spaanse wandelkennis bij de apotheek om deze zuigtabletten geweest. Nu was ik maar al te content dat de tube nog niet leeg was.
Het meest lastige met ziek te zien als je alleen woont, is dat je geen contacten heb.
Ik zet dan wel de televisie open, zodanig dat de illusie geschapen wordt, dat de meestal vrouwelijke nieuwslezer, het nieuws alleen voor mij vertelt.
En zo erg om iemand te telefoneren, vond ik het nu ook weer niet.
Gisteren toch wat buiten geweest. Zo dan toch wat onder de mensen.
Maar genoeg zelfbeklag nu.
Vanavond voel ik me veel beter, en waarschijnlijk is alles na een goede nachtrust weer over.
Als de ziekte weggaat, hoeft ze voor mij niet terug te keren.

zaterdag 12 november 2016

Gwenola na 40 jaar

Het is ondertussen al meer dan 40 jaar, misschien zelfs al meer dan 50 jaar. Voor mij is het pannenkoekenhuis Gwenola, net zoals de Mokabon een vaste waarde in Gent.
Ook vandaag.
Deze middag at ik in de Vooruit. De feta schotel met zoete aardappel heeft me gesmaakt. Ik weet het eigenlijk niet, maar ik denk dat het de eerste keer is dat ik een zoete aardappel gegeten heb.
Na de maaltijd zag ik dat het te laat was om nog naar Terneuzen te gaan en heb ik rond gezworven in de Gentse winkelstraten. Ik zal je niet  vertellen welke winkels ik binnen ben gegaan.
Om mijn middag af te sluiten ging ik nog naar Gwenola. 40 jaar staat er vermeld, maar zo te zien zijn de meeste gebruikers wel wat jonger dan 40 jaar. De pannenkoek heeft me gesmaakt.
En terug op mijn flat, was ondertussen de scan van Windows Defender afgelopen. Een wandelkennis van me had me een berichtje gestuurd. En even later meldde hij om het niet te openen. Hij was namelijk de verzender niet. Het was een virus.
De inrichter van AUDAX Frankrijk had ook al last van een virus. Ik heb dan ook zijn kalender moeten verbeteren.
Onthou het voor 2017:
7 februari: onze Gentse Euraudax,  Dat is al stilletjes aan een klassieker
en
7 november: een Euraudax van weer terug. We stappen dan van Zelzate naar Ertvelde. 

Gezocht

Voor onze facebook groep 'Wandelagenda' zoeken we nog iemand om de groep mee te beheren.
Clément heeft de groep in het leven geroepen. Ik ben mede beheerder.
De groep kent ondertussen meer dan 2.000 leden, waarvan er verschillenden hun wandelplannen of ervaringen wereld kond doen
Voel je je geroepen om samen met ons deze wandelgroep te beheren, aarzel dan niet om me een mail te zenden.
Het beheer houdt in: accepteren van nieuwe leden, volgen van de groep, af en toe een discussie verwijderen.
We zijn een wandelgroep. Voetbal, fietstochten, zeker naaktstranden of geldleningen  horen niet in onze groep thuis. Soms als een van onze leden een virusaanval gehad heeft is dat veel werk.

donderdag 10 november 2016

Kinderkoor

Deze vooravond mochten we in het lokaal dienstencentrum De Horizon, een 75-tal jongens en meisjes verwelkomen.
Kinderen van de lagere school in de Kasteellaan kwamen Sint-Maartenliederen zingen.
Leuk en tof zo die enthousiaste stemmetjes te horen.
Met de koude regendagen bezorgen zij ons heel wat warmte.

En na hun optreden gebruikten ze met ons nog een broodmaaltijd met soep.
Een mooie vooravond van jong en oud te samen.

Het was me een waar plezier, niet alleen om erbij te zijn, maar ook om te kunnen mee helpen met de soep- en broodbedeling.

En s'foutant pas mal


Soms blijft er een melodietje in mijn hoofd hangen.
Het begon toen ik de bankjes tussen de Van Eyckbrug en de Slachthuisbrug passeerde.
En nu krijg ik het airke niet meer uit mijn hoofd.

woensdag 9 november 2016

Schrijfassistent

Op de website van de krant De Standaard staat een schrijfassistent.
Ik gebruik die assistent af en toe om mijn teksten te checken.
Als ik mijn blogberichten achteraf lees, zou ik dat wel wat meer mogen doen.
Het gebruik is gemakkelijk: Tekst kopiëren, op de online assistent inplakken, en dan een check kiezen.

94,55

Een rustige woensdag vandaag.
Ik hoorde gisteren een mevrouw vertellen dat er bij haar ingebroken was. Het was nacht. Het licht ontstak ze. Maar de dieven waren er ondertussen wel met haar sacoche en nog meer van door.
Vandaag voor mij geen lezingen, geen museumbezoeken.
Neen zeg ...
Ik ben deze middag samen met een jarig iemand gaan eten in een gezellig restaurant op de Kasteellaan in Gent.
Gezellig met ons getweeën. Misschien wordt het nog eens tussen ons.
En dan daarna naar het LDC De Thuishaven.
De Thuishaven is niet alleen voor Gentenaars. Ook vele mensen die ooit vaarden voelen zich er thuis. Ik ben nooit schipper geweest, geen binnenvaart, geen lange vaart, en toch wist mijn gezellin me er thuis te brengen.

dinsdag 8 november 2016

Poëziesalon

Deze avond trok ik nog eens naar de Vooruit. Deze zomer was ik op het Poemtata gedichtenfestival in het poëziecentrum verrast door een Palestijnse dichteres . Haar naam is Fatena Al-Ghorra. Zij is afkomstig uit Gaza en woont nu in Antwerpen. Ik wou haar nog eens horen voordragen en dat kon vanavond.
Voor deze avond had ze verschillende dichters uitgenodigd in haar salon. Haar salon was de balzaal van de Vooruit. Ik was verrast toen ik binnenkwam. Geen stoelen, maar kussens op de grond, als waren we in een bedoeïenentent.
Het schijnt een traditie te zijn in de Arabische cultuur dat dichters samen komen en uit hun werk voorlezen. Dat was zo deze avond, en wij mochten erbij zijn.
Mevrouw Fatena had dichters uitgenodigd uit Palestina, uit Irak, uit Antwerpen, enzovoort. 
De Nederlandstalige dichters declameerden in het Nederlands en werden in het Arabisch vertaald. De Arabische dichters droegen voor in het Arabisch en werden in het Nederlands vertaald.
Dit alles kreeg nog meer kracht door de muzikale inbreng. Een nachtegaal uit het oosten met de naam Jahida Wehbi zong onder begeleiding van haar groep.
Zo had ik om zo te zeggen een avond in een tent in de Arabische woestijn.

Vieux amants

maandag 7 november 2016

NTGent op de Minnemeers

"Parfum van de dood" is de titel van een artikel in De Morgen. Ik las het vanmorgen.
Toneel is niet enkel acteren, decors opbouwen, maar blijkbaar ook verrijkend als er een geur aan toegevoegd wordt.
Ooit heb ik eens een boek met de titel "Het Parfum" van mijn oudste dochter cadeau gekregen. Voor welke gelegenheid weet ik niet meer. Het was een mooi cadeau, want de inhoud van het boek herinner ik me nog altijd.
Dat boek wordt in het betrokken artikel van De Morgen aangehaald.
En laat het nu net gaan over een toneelstuk waarvoor ik al een ticket gekocht heb. In het toneelspel wordt ook een geur verspreid. Het noemt 'Kroniek'. Begin december ga ik er naar toe.
Neen. Het is niet de kroniek van een aangekondigde dood.
Toeval bestaat niet. Alles grijpt in elkaar.

Marc Sleen is niet meer.

Een striptekenaar die me in mijn kindertijd boeide, en ook nog lang daarna is Marc Sleen.
Gisteren is hij overleden. Dat vermeldt Het Nieuwsblad. Klik hier voor het artikel.

In mijn boekenkast heb ik nog twee stripverhalen van deze man.
De verhalen spelen zich voor een stuk af, vlak bij waar ik nu in Gent verblijf.
- ) De hoed van Geeraard De Duivel, aan de Reep.
- ) De straal van Oemtata aan de Lousbergskaai.


zondag 6 november 2016

Clo Clo in Ten hove

In de verschillende Gentse dienstencentra bestaan amateurtoneelgezelschappen.  Zo is dat ook in het LDC Ten Hove.
Met een aantal mensen van OKRA trefpunt Gent centrum hadden we afgesproken om naar de voorstelling te gaan van het Theater Ten Hove. De groep speelde een komedie onder de naam 'Clo Clo ... het laatste depot...'.
Buiten was het een kille regen, maar binnen was het droog en warm. Zo was het al een gezellige ontmoeting nog voor het toneel begon.

Het gezelschap bracht ons scènes in een RVT, met de naam CLO CLO. De eerste gasten kwamen eraan, en zo werden de excentrieke typen neer gezet. De gasten hebben allemaal last van ouderdomsverschijnselen, en dat werd dan het uitgangspunt voor heel wat komische situaties.

We hebben wat afgelachen vanmiddag.

Gewond in WOI

'De verzorgers van gewonden en zieken in WOI' daarover vertelde dokter Dominique De Landsheere ons in herberg Macharius.
Dat was om 11 uur deze morgen. Ze gebruikte nieuw materiaal van zolders van betrokkenen afkomstig. Ze belichte het front niet als geschiedkundige maar als geneesheer. 
De oorlog zei ze, dat is de mensheid die waanzinnig geworden is.
Eerst schetste ze de achtergrond. De Duitse zware industrie om geschut als Dikke Berta te maken. Engelse industrie leverde enorme obussen.
Ook toonde ze ons de ontwikkeling van kepie, of lederen helm naar een metalen helm, zodanig dat er minder hoofdwonden waren. 
Ze wees op de onhygiënische omstandigheden in de loopgraven, nadat de bewegingsoorlog een stellingsoorlog geworden was: buikziekten, luizen schurft, ratten. Vochtigheid en lawaai van het geschut.
Ze ging diep in op de organisatie van de verzorging en de evacuatie.
We kunnen het nog zien. Bij Poperinge had het veldhospitaal Lijssenthoek 4.000 bedden. Ter vergelijking: het universitair ziekenhuis van Gent, heeft op zijn grootst 1.000 bedden gehad.
Ze vertelde dat het ook de moeite waard is om het nu te bezoeken, en dat er in het nieuw gebouwd bezoekerscentrum veel informatie te verkrijgen is. Ter zijde merkte ze op, dat deze begraafplaats Engelstalig als Remi Farm bekend is.
Onverwacht, voor mij althans, was de rol van reddingshonden, die verband en water bij zich hadden. De heldhaftigheid van deze herders, werd later in de filmserie Rintintin op het witte doek gebracht.
De medische wereld was niet klaar voor de oorlog, pas vanaf 1917, werden de inentingen tegen tetanus courant.
Dat zijn maar enkele elementen uit wat de dokter ons vertelde.
Pas nu ik dit schrijf, realiseer ik me, dat ik had moeten vragen of de spreekster over die thema gepubliceerd heeft. 

zaterdag 5 november 2016

Griezelig was de wandeling

Wie kwam ik nu tegen? 
Vandaag heb ik in de late namiddag deelgenomen op de wandeling van de Florastappers in Gentbrugge. De start was in de Vierde Zaal aan het Braemkasteel. Luguber dat het was. Zeker toen het wat donker werd en zombies, spoken, en levende lijken kwamen mee wandelen.
We werden naar de hel gestuurd en gelukkig ook naar de hemel. De hemel was een wandeling in een open bos. De hel was in een donker bos.
De wandeling had de naam spokentocht gekregen. En dat kwam  duidelijk tot uiting. Nog voor ik op de start was, gruwelde een Dracula-ventje naar mij. 'Zie je,' zei zijn vader, 'die mijnheer is bang van jou'. De startzaal was helemaal in Halloween sfeer. En op de wandeling zelf ontmoetten we verschillende spokengroepen. Dat is niet gewoon wandelen meer, dat is veel meer. Het is opgenomen worden in een spel, dat in de graven gespeeld wordt. Op zijn best na de donkere kilometers door de Gentbrugse meersen.
Ongetwijfeld waren er ook wandelfotografen. Van Peter De Looze zag ik foto's op Google. Klik hier.
Het was de eerste keer dat ik aan de Spokentocht deelnam. Het is zeker niet mijn laatste keer. Ten minste bij leven en welzijn, zoals een wandelmaat er aan toevoegde.
De volgende spokentocht van de Florastappers is volgend jaar. We hebben in ons wandelgroepje afgesproken om bij die club mee te stappen in de tocht: Gent bij nacht.

Restauratie Revelatie

Onder de titel Restauratie Revelatie is er nu een tentoonstelling over de restauratie van de buitenluiken van het Lam Gods.
In het Caemersklooster is er een permanente tentoonstelling over het wereldberoemde veelluik van de gebroeders van Eyck. Daarbij aansluitend is er een tijdelijke tentoonstelling.
Ik was een paar weken geleden overdonderd toen ik de gerestaureerde panelen in de Sint-Baafskathedraal zag. Nu wou ik even terugkijken naar hoe de restauratie verlopen is.
De tentoonstelling in het Caemersklooster toont de verschillende stadia in de restauratie. Niemand had durven dromen dat dit een ware revelatie zou worden van het Eyckiaans meesterwerk.
Stap voor stap legt de expositie uit hoe de restaurateurs te werk gaan. Details zijn sterk uitvergroot en tonen zo wat voor onze ongeoefende ogen anders onzichtbaar zou blijven.
Het pronkstuk bevindt zich op het einde van de gang: Op ware grootte worden buitenpanelen in de verschillende stadia van het restaureren getoond.
In de marge werd ik ook getroffen door een paneel buiten: een levensgrote foto van de restaurateurs aan het werk in het MSK.

Waar wandelen?

Waar wandelen?
In de meeste gevallen geeft WalkingInBelgium een gamma clubwandelingen, waaruit ik mijn keuze maak.
Soms heb ik zo een top drie, en kies ik daaruit.
Soms heeft iemand me uitdrukkelijk uitgenodigd, en dan is dat mijn wandeldoel.
Hoewel ... Soms heb ik meer uitnodigingen voor dezelfde dag.
Vorige week zaterdag was het zo. Vorige week zondag ook al.
Dan heb ik in beide gevallen gekozen voor degene het me de eerste keer gevraagd heeft.
Als ik het nu voorzie, heb ik binnenkort zo weer enkele keuzeproblemen.
Het is gelukkig wel zo dat een slechte wandelkeuze niet bestaat. Iedere wandeling heeft zijn charmes.

vrijdag 4 november 2016

Bill Viola & Lee Lee Nam

Martyrs / Bill Viola
Vandaag was het de vernissage van de expo met werk van Bill Viola en Lee Lee Nam.
Na de inleiding opende gouverneur Jan Briers de tentoonstelling officieel. .
Onze gouverneur had het in zijn toespraak ondermeer over de vernieuwde funkties van de sacrale ruimtes die onze kerken zijn. Het is in de Gentse Sint-Jacobskerk dat de tentoonstelling plaats vindt.
Wij bewonderden het werk van de Amerikaan en de Koreaan. Verschillende Koreanen waren trouwens op de opening aanwezig. Ik kon het niet nalaten te glimlachen omdat wij de moderne kunst van Lee Lee Nam bewonderden, terwijl de Koreanen dan verrukt waren over de gotiek en de barok van de kerk.
De tentoonstelling is vanaf morgen te bezoeken, en dat tot 4 december. Twee stukken in het werk van Lee Lee Nam raakten me het meest. Dat waren het Melkmeisje en de Pieta. Maar ik kon die niet met mijn mobieltje fotograferen.
Videokunst van Lee Lee Nam
Parallel loopt ook een tentoonstelling in de Zebrastraat. Verschillende van mijn kennissen zijn daar vanavond nog naartoe. Ik zal het later eens doen.
De betrokken websites:

Nawoord: Als je meer wil lezen, klik dan hier voor een toelichting van de tentoonstelling van Lisbeth Imbo. Die is op facebook gepubliceerd. 

Herdenken

Blijven herinneren.
Om de herinnering levend te houden op een begraafplaats zijn er concessies. Die verlopen na een vooraf betaalde tijd.
Ook met naamplaatjes is dat het geval. Op de strooiweide van Westlede, waar mijn moeder en vader uitgestrooid zijn, plakken naamplaatjes.
Die zullen verwijderd worden in 2018.
Maar, na afstemming met familie, heb ik besloten om te betalen voor de vernieuwing van de naamplaatjes. Zo zal de termijn tot 2028 lopen.
Of ze op de oorspronkelijke plaats zullen aangebracht worden, weet ik niet. Ik ga ervan uit dat het crematorium Westlede me dat wel laat weten.

Nederschelde

Maandag beginnen ze eraan.
Dan vangen eindelijk de werken aan om de Reep weer open te gooien. Er zal weer water door de Nederschelde vloeien.
Van morgen was de project leider al aan de Nieuwbrug. Hij vertelde me dat eerst de kant van de Bisdomkaai in orde gebracht wordt.
Doorgaand verkeer zal altijd mogelijk zijn.
Over deze werken waren we al op voorhand op de hoogte gebracht op een info-vergadering.
Klik hier voor de info op de website van de stad Gent. Daarop zie je ook een 3D-film waar je virtueel langs de Reep kunt wandelen na 2018.

donderdag 3 november 2016

Een donderdag

Een donderdag zoals een andere.
De donderdag is mijn Horizon-dag.
Deze morgen beoefenden we met een klein groepje Tai Chi. Wij beoefenen de Yang style 37. Dat is zo iedere donderdag van 10 tot 11 uur. Deze week was het door de schoolvakantie zonder onze instructeur, Wij oefenden onder elkaar. We hebben iemand in de groep die het beter kan dan de anderen, en zo ons kan leiden.
Naderhand kon ik nog wat regelingen treffen voor volgende week, en later in het jaar.
's Middags dan een veggie-maaltijd, en in de namiddag hadden we bingo. Voor onze surplussers was het dan geen stoelturnen, Ze gingen om 14 uur aan het bingo-spel. De spelleiders hadden voor kaarten met grote cijfers gezorgd. De begeleiding die ik moest geven, was dan ook minimaal. En onze surplussers en de andere bingo-spelers konden met mooie prijzen naar huis gaan, of gebracht worden.
Zoals iedere donderdag heb ik vanavond nog in een ander verband een vergadering, maar daarover bewaar ik het geheim, en blog ik niet.

Te triest om te vertellen

'Te triest om t'al te vertellen' is de titel van een boek over de beeldenstorm te Gent.
Het thema boeit me, en nu konden we dit boek aanschaffen in ruil voor 20 punten van de Uitpas. Dat deed ik.
Het boek is oorspronkelijk het ooggetuige verslag van een Gentenaar. Die man stond er op 21 en 22 augustus 1566 triest naar te kijken hoe groepjes gereformeerden beelden en schilderijen van god en heiligen vernielden.
Ik kende ‘Van die beroerlijcke tijden in de Nederlanden en voornamelijk in Ghendt’ al vanuit de Geschiedkundige Heruitgeverij. En nu is het ooggetuigenverslag herwerkt in modern Nederlands.
Info over dat boek dat verkrijgbaar is in de Gentse stadswinkel: klik hier.

woensdag 2 november 2016

Zilvervloot

2 november is de datum van De Zilveren Vloot, een wandeling in Brugge van S-sport. Ik nam een vroege trein er naar toe. Het was nog te vroeg voor een seniorenbiljet, ik heb dan ook een gewoon biljet gekocht.
Op weg naar de startplaats hoorde ik al: "Hé Guy! Hoe is't?".  Ik bevond mij al op het begin van de wandeling. 
Eens ingeschreven, kwam ook Marc aan, en we starten samen op deze tocht. Nauwelijks buiten kwamen we nog een Marc tegen. Vorige maand hebben we nog deel genomen aan de groepswandeling naar Santiago de Compostela, en ook vandaag hebben we samen gewandeld. 
Er waren verschillende formules: GPS-wandelen, foto zoektocht, en de klassieke gepijlde wandeling. Wij kozen deze laatste voor het traject van 25 kilometer. 
Het wandelweer was ongewoon goed voor de tijd van het jaar. Marc kon zich ook uitleven in het fotograferen van de paddenstoelen. 
Het centrale gedeelte van onze tocht, was ook het hoogtepunt van onze wandeling. De wandelpijlen leidden ons doorheen het fort van Beieren. Dat is nu een bebost gebied en de drievoudige omwalling was overduidelijk in ons traject.
We passeerden ook touwen in het bos en een vlotbrug over de Damse Vaart. Die waren bestemd voor een survivaltocht. Voor actieve senioren, zoals wij, bleef het bij gewoon wandelen. 
Heerlijk wandelen in een goed gezelschap en - het mag wel eens gezegd worden  - zoals zo dikwijls op de wandeltochten: vriendelijke vrijwilligers om ons te bevoorraden.