Gwy wandelt

dinsdag 31 december 2013

Uiteinde

? Hoe kan een wandelaar zich een jaareinde beter voorstellen, dan door het jaar uit te wandelen? En dan nog liefst met mensen rond zich die hij/zij kent.
Ik koos voor de Euraudax-tocht in Torhout. Extra plezant was ook dat ik gisteravond vernam dat ook de zwakke schakel wou mee stappen.
Met de trein naar Torhout. Een startplaats vlak bij het station. Met iets meer dan 50 kwamen we daar te samen. Om 9u30 gaf Ronny het startsein, en we waren weg. Gelijk aan het goede tempo. Je weet voor Euraudax-stappers is dat 6 km per uur.
Een eerste episode bracht ons in de richting van Wijnendaele. Men vertelde me dat Maria hier van haar paard gevallen was. Maar geen zorg, Maria van Bourgondië is ergens in de 15de eeuw, tijdens een jacht van haar paard gevallen. Wij waren niet op jacht. Wij zaten niet ter paard. We waren gewoon te voet op stap.
Na zo een 16 km hadden we een grote rust in de startzaal, om dan nog een tweede episode te stappen; In de 2de lus deden we Groenhove aan.
Zo hebben we het wandeljaar 2013 mooi afgesloten.
Morgen begint een nieuw wandeljaar.
Aan iedereen de beste wensen voor een gezond en eerbaar 2014

zondag 29 december 2013

Eindejaarstocht

In Puurs op de laatste zondag van december, richtte de W.V.K. Puurs een wandeltocht in. De wandelclub kende ik niet, en dat was de reden om ginder eens naar toe te trekken. Het wandelgebied ken ik een beetje o.m. van de wandelclub KWIK uit Bornem, en ook van de Dodentocht.
Ik was afgesproken in de startzaal. Gelukkig had mijn wandelmaat al een inschrijvingskaart gekocht. Het was ginder aanschuiven door het vele volk. We vertrokken meteen voor de 24 km.
We trokken door Puurs en hadden een rustpost in Oppuurs. Ginder hadden we een extra lus. Ik dacht eerst dat de parcoursmeester het zich wat gemakkelijk gemaakt had en ons gewoon recht toe recht aan langs de spoorlijn liet stappen. Maar dat was te vroeg gedacht, hij had de tocht zo geregisseerd dat we dan ineens in de modderige veldwegen terecht kwamen. Zo werden onze wandelschoenen toch vuil.

Wat voor mij de tocht bijzonder maakte was de rust in de redoute van Puurs. Wat dat verdedigingswerk ooit moest beschermen, weet ik niet, maar nu is het een uniek natuuroord waar niet alleen de clubwandelaars maar zeker ook de natuurliefhebbers aan hun trekken komen.

zaterdag 28 december 2013

Zon en zee aan onze kust

In Sint-Idesbald richt de toeristische dienst al jaren een winterwandeldag in. Ik had er al dikwijls horen over praten. Iedereen was er enthousiast over. Ze hadden gelijk. Ik ben het nu ook.
Samen met veel anderen , waaronder opvallend veel Waalse wandelaars, stapten we in Koksijde van de trein. Daar werden we met de autobus gratis naar de startplaats in Sint-Idesbald gebracht. Daar in zaal Kerkepanne schreven we ons in. En ook de inschrijving was gratis.  We konden kiezen uit 8, 16, 24 of 30 km. Ik opteerde voor de 16.
Als ik u vertel dat we door de Noordduinen stapten, de Hoge Blekker passeerden, een controlepost hadden in de Doornpanne. Dan weet u wel dat die een verrukkelijke wandeltocht was. In de Doornpanne kocht ik me een soepje. En warm dat die was! Het was trouwens een warme droge dag, met af en toe een heerlijk zonnetje. 10°C op 28 december! Stel je voor. Je moest echt niet winters gekleed zijn. We trokken nog langs duinpaadjes, zakten wat weg in het zand, hadden soms wat moeite om de linten te zien, maar dan bood de mee gegeven parcoursbeschrijving uitkomst. Om te sluiten gingen we dan langs de promenade van Koksijde en Sint-Idesbald want de zee moesten we toch ook gezien hebben. Ginder veel rolschaters en skaters, en bij de kontrole op de toeristische dienst, kreeg ik nog gelijk veel informatie over andere wandelingen die in 2014 zullen plaats vinden.
Dan door de vakantievilla's en nog eens door de Noorduinen, en zo bereikten we weer de Kerkepanne.
Bij het binnenkomen kregen we niet alleen een stempel in ons wandelboekje, maar ook een leuk attentie: een klein lampje aan een sleutelhanger.
27 december 2014 heb ik alvast in mijn agenda genoteerd.
Klik hier voor de foto's die ik vandaag maakte.

In mijn hoofd

Lang geleden op een 28ste december was ik flauw gevallen. Ik kwam bij, maar was mezelf niet meer. Ik kon niet tegen het licht. Het daglicht deed mij pijn. Mijn hoofd stond op barsten. Ik kon mij nauwelijks bewegen. De bijgeroepen huisarts liet me naar de spoedopname brengen.
Daar viel het verdict: een aneurysma onder de schedel. Hersenbloeding.

Het is al lang geleden. Nog altijd ben ik dankbaar voor degenen die me toen het leven gered hebben.

vrijdag 27 december 2013

Avondthee

Cassia senna Ypey80
Na mijn China-reis ben ik thee beginnen drinken. Voor mij geen Amerikaans gedoe meer met cola's of fanta's, maar verschillende soorten thee. Die Chinezen leerden me om water te koken en daar dan verschillende soorten bladeren, bloemen, peulen aan toe te voegen. Ze maken die thee niet met theezakjes, maar doen de blaadjes of bloempjes gewoon in het water. Wel wat voorzichtig drinken dan om de droesem niet mee te hebben. Of door een zeefje gieten.
Een van onze gidsen dronk steeds water met een soort kamille in, maar dat was het niet. De bloemen waren veel groter.
Een andere gids dronk steeds een kruidenthee met een zoete vrucht in, waarvan ik de naam vergeten ben,  maar de mensen ginder kweekten die in hun moestuin. Ze droogden de vruchten en hadden zo een zoetstof. 30 keer zoeter dan suiker.
Nog een andere gids vertelde aan een tempelboom over ginkgo. Thee gemaakt met de bladeren ervan helpt het geheugen. Je kan er beter door onthouden.
Dat heb ik goed onthouden. In België terug zocht ik die thee op. Ik vergeet nogal vlug, en misschien dat ik met die thee mijn geheugen verbetert. In de Kruidvat-winkel vond ik wel capsules maar geen thee. Die vond ik uiteindelijk in de winkel van Vits aan de Gentse Sint-Jacobskerk.
Dan een tijdje kamillethee gedronken.
Nu ben ik aan een mengeling van senna, kamille, venkel, rozenbottel en zoethout. Deze mengeling zou het darm-evenwicht herstellen. Ik had daar de laatste tijd wat last van.
Ik heb wel moeten opzoeken wat senna is. Daar had ik nog nooit van gehoord. Het blijkt een plant te zijn waarvan de peulen laxerend werken. De foto hierbij komt uit Wiki.
Dat is nu mijn avonddrankje. 

Bidprentjes

Terwijl ik zo al mijn verzamelingen aan het bekijken ben, stelt zich de vraag: "Welke hou ik aan? Welke doe ik weg?"
Bij de wijkers hoort Magic the Gathering.
Bij de blijvers hoort mijn verzameling postkaarten en doodsprentjes van Zelzate. 
Meer zelfs, die ga ik weer eens in orde brengen, een klapper van maken en eventueel verder uitbreiden. 
Zo maakte ik vandaag een hele trip naar Diepenbeek. Twee uur treinreis, en twee uur terug, maar ik kom met heel wat mooie gedachtenis prentjes terug. 
Zo een unieke aanwinst dat maakt een mens zijn dag goed.
In de loop van de volgende weken verneem je er allicht meer over, want ik ga mijn Zelzaatse bladzijden op internet herzien.

donderdag 26 december 2013

Hanske zonder bril

Hanske had vandaag geen bril nodig
Donderdag 26 december is het 2de kerst. Een goede dag voor wandelclub Hanske de Krijger voor een wandeling in kerstsfeer. Hanske zag nogal wat volk afkomen. Veel volk om aan de 3de tocht van de Vier Kunststeden Trofee deel te nemen. In tegenstelling tot de 3 andere tochten van de Vier Kunststeden Trofee, kon je in Oudenaarde al voor de middag starten. De donderdag is het marktdag in Oudenaarde. Die markt is 's morgens, en zo kwamen velen al 's morgens af.
En dat deed ik ook. In de startzaal ontmoette ik mijn dochter en kleinzoon. We konden kiezen tussen 7, 11 of 14 kilometer. De keuze lieten we aan de jongste van ons trio. Hij koos voor de 11 km. Bij de inschrijving kregen we al gelijk een theelichtje mee. De sfeer was gezet.
We dwaalden wat langs de Schelde en trokken de binnenstad. We slenterden wat tussen de kraampjes en lieten ons naar de oude kern leiden. De wandelpijlen lieten ons langs het oudste café van Oudenaarde passeren. Maar we zijn niet binnen gegaan. We hadden een rust in een school in Leupegem. Vandaar hadden we wat meer natuur. Het bleef evenwel, zoals aangekondigd, een stadswandeling.
Voor mij bijzonder interessant, want mijn kleinzoon had eens voor school een werk over de verschillende monumenten van Oudenaarde moeten maken, en zo kon hij hij van verschillende beeldhouwwerken bijzonderheden vertellen. 

woensdag 25 december 2013

Kerstmistocht.

Op kerstdag wandelen! Waar trekken we dan naar toe? Na de stadswandelingen in kerstsfeer is het eens tijd om een ander soort wandeltocht te kiezen. Beernem was mijn wandeldoel vandaag. Wandelen doorheen de landerijen. De natuur voelen.
Het zou geen winterse sneeuwwandeling worden. Het was eerder een herfstige tocht onder een bewolkte hemel bij 8° C
De startplaats 'Reigerlo' ligt vlak bij het station. Heel wat wandelaars op de trein. Ook de Nederbelgen waren erbij.
In de startzaal trof ik Micky en Caro aan, en we hebben de tocht samen gewandeld. Micky kent - en ik overdrijf niet - iedere meter van het parcours, uit het hoofd. Zo dikwijls heeft hij hier al gewandeld.
Het werd een mooie West-Vlaamse tocht bij een van de eerste wandelclubs van Vlaanderen. De inrichters zijn evenwel nog niet oud en versleten. Ze weten de wandelaars te bekoren en te verzorgen. 
En is er eens een probleem, dan wordt alles in het werk gesteld om het opgelost te krijgen. Mijn bewondering daarvoor!

Voor een wandeling in een besneeuwd landschap zullen we echter of nog moeten wachten, of naar de hoge bergen stappen, of naar het hoge noorden gaan. Dat zal niet meer voor 2013 zijn. Maar volgende week komt 2014 er aan. Alvast de beste wensen. 

Geef een appel

Kerstdag, kerstdag dat vieren we in de gebieden die gekerstend zijn. De naaldboom die we versieren en in huis halen, noemen we een kerstboom. Het was niet altijd zo. Vooraleer onze gebieden gekerstend werden vierden de mensen toen ook de ommekeer van de langste nacht, naar weer langere dagen. Het Germaanse Joelfeest werd het kerstfeest zoals we dat nu kennen.
Niet heel de wereld is gekerstend. Niet over heel de wereld wordt kerstdag gevierd.
En toch verschuift het. Zelfs in China zijn er al mensen die een kerstboom in huis halen.
En wat heeft dat nu met een appel te maken?
Lees meer in de blog 'Tangyuan'. Klik hier. De blogster schrijft over speciale kerstbomen en de 苹果. 

Stille nacht, heilige nacht

Het is 24 december. Het is al na 23 uur. Het is stil op de Gentse Kerstmarkt. De kraampjes zijn dicht. De Gentse Winterfeesten zijn stil geworden. Er loopt geen volk meer rond. Het reuzenrad draait niet meer. De lichten ervan zijn gedoofd.
Maar achter het rad loopt de kerk steeds voller. Om middernacht is het immers kerstmis en dat wordt met een kerstdienst gevierd. Langzaam aan zijn alle stoelen bezet. De organist en het koor brengen preludia en het intrede lied. De bisschop verwelkomt de aanwezigen in verschillende talen. Behalve Gentenaars zijn ook veel toeristen aanwezig.
"Komt allen tezamen" zingen we bij het offerandelied. Na het 'Onze Vader' schudden we de hand van de vreemdeling die naast ons zit.
Als we buiten komen is het al lang 1 uur gepasseerd. Alles slaapt.
Slaap in hemelse rust.

dinsdag 24 december 2013

Kerstavond in de jaren 30

Kerstavond dat was de primeur. Dagen op voorhand waren we in de weer. Takken werden verzameld van de oude bruine beukeboom  - die afgewaaid waren – om onze kerststal ineen te timmeren. Stro kregen we van de boer. De witte beeldjes boetseerden we zelf. Vele uren werk waren het, maar de moeite werd beloond, want toen we met een oude kruiwagen onze stal naar de tentoonstelling brachten, kregen we meteen de eerste prijs.
Onze kerststal  beschermden wij als een reliquie. Heel veel jaren heeft hij ons vreugde verschaft; hij stond altijd in het midden van het kerstgebeuren, omringd door gezang en de jaarlijks wederkerende wafelbak. De wafelbak … wat een festijn!  De koperen ketel die dienst deed voor de wekelijkse wasbeurt, werd uit de stal gehaald, grondig gereinigd, de deeg erin gegoten, aan het vuur geschoven met een keukenhanddoek erop, dit om de deeg te doen omhoog rijzen. Er mocht geen windje komen storen of anders viel alles ineen.
Het zwartgesmede, zwaar wafelijzer, met de lange handvatten werd bovengehaald, opgepoetst, en ingewreven met een stuk varkensvet op een vork gestoken. Het bakken kon nu beginnen. Dat was een werk dat uren in beslag nam, want alles moest op een kolen  verwarmd keukenvuur gebeuren. Op minder dan geen tijd stond de keuken in de rook, maar de sfeer die dit alles mee bracht, kunnen we nooit vergeten.
Normaal waren het ook witte kerstdagen, en na de middernachtmis kropen we allen in bed. Geschenkjes aan de kerstboom waren er niet, dit was nog niet gebruikelijk, maar wel veel echte wassen, gekleurde kaarsjes en véél engelenhaar.
Kerstavonden, zoals ik meemaakte in die tijd, neen dit komt nooit meer.

Dit schreef een zuster van mijn moeder, 
als herinneringen aan de kerstavonden die zij als kinderen, 
nog voor de tweede wereldoorlog meemaakten. 

maandag 23 december 2013

Zalig kerstfeest

Aan alle lezers van deze blog, wens ik een zalig kerstfeest, een prettig jaareinde , en een goed nieuwjaar vol beweging.


(Tijden veranderen! Herkent iemand waar en wanneer ik deze foto nam?)

Vrede voor onze kinderen


Ontwapening Bescherm uw kind, stemt rood. SDAP
Wereldvrede! Dat is wat we met Kerstdag wensen. Dat zien we in de affiche hierbij. Het is een affiche van een Nederlandse socialistische partij. Nog uit de eerste helft van de 20ste eeuw.

Het affiche vond ik op wikipedia, bij een reeks verkiezingsaffiches.

In de 2de helft van die eeuw zong Donovan zijn 'Universal Soldier'.

Ook nu nog in de 21ste eeuw blijven  vrede en geweldloosheid een doel waar we naar streven.

zondag 22 december 2013

Marche de Noël

Op 21 december 2013, de dag dat de winter begint,  naar Namen. Het is wel een hele treinreis er naar toe. Maar daar is dan ook een goede reden voor. Er is ginder een wandeltocht, een tocht waarbij de binnenstad wordt aangedaan, met de uitgelaten feeststemming van de kerstmarkt.
Ik wou er niet te vroeg aan beginnen, kwestie van Namen ook in kerstverlichting te zien.
Aangekomen dwaalde ik eerst wat rond, vooraleer me naar de startzaal te begeven. Ik schreef me in, en besloot om toch eerst te eten. Boudin noir met aardappeltjes en appelcompote voor 6 €. Dat is toch geen geld.
Goed gespijsd kon ik dan aan de tocht beginnen. Eerst wat door de oude stad, en dan stapten we naar het dorp Bouges Grand Feu. Een goede klim. Voor zoiets komen we ten slotte graag bij onze Waalse vrienden wandelen. Een klim die beloond werd door prachtige panorama's over de Maas.
We zakten terug af naar de Maas. We bewandelden even de oevers en dan weer naar boven. Naar de citadel nu. Wandelen door die oude vesting en dan ineens in de voorbereiding van een cyclocross terecht komen. Van contrast gesproken. Ik overdrijf niet als ik zeg dat de citadel altijd de moeite van het bewandelen waard is. Nu zeker. Want bij de afdaling was het al donker geworden.
In een zeer drukke binnenstad eindigde dan de tocht.

De laatste tijd publiceer ik geen fotoreeksen meer. Dit keer heb ik het wel gedaan. De kerstverlichting was mooi om zien, maar kon ik niet goed vast leggen. De meeste foto's zijn dan ook van het gedeelte overdag, toen het nog klaar was. Klik hier.
De website van de inrichtende wandelclub is: http://wallonianamur.eu/.
Een andere Naamse wandelclub richt op 12 januari 2014 haar Marche de la Citadelle in. De tocht van 'Les Spitants de Namur' is altijd de moeite waard.

Rij 9 Zetel 13

Vandaag was ik eens naar de cinema, naar de Decascoop, dat is de Gentse Kinepolis. op Ter Platen.
Het was de film van de hobbits die me er naar toe lokte. The Desolation of Smaug.
Voor degenen die de verhalen van de Hobbits niet kennen wil ik wel vertellen dat Smaug een immense draak is. De draak slaap onderin een berg onder een dekbed van goud en juwelen.

zaterdag 21 december 2013

Schrijnende verdwijning

Af en toe lezen we in de krant dat iemand verdwenen is . Een onrustbarende verdwijning. Soms lezen we dan dat de vermiste terug gevonden is. Jammer genoeg lezen we ook soms dat de vermiste overleden is, in het water gesukkeld en het niet heeft overleefd.
Veelal blijft het bij een krantenartikel of een vermelding in het TV-nieuws. We vinden het triestig maar het raakt ons persoonlijk niet echt. 
Hard is het dan iemand tegen te komen die je kent. Samen aan tafel te zitten, gewoon om te babbelen over gemeenschappelijke kennissen, en dan in het gesprek te weten te komen dat de persoon, die toen en daar verdween, haar zoon is. Hard is de onzekerheid. Ook al is de kans na zoveel weken uiterst klein dat de betrokkene levend terug gevonden wordt, een moeder blijft hopen.

Ook de familie en vrienden blijven hopen, misschien tegen beter weten in. 
Maak op deze feestdagen, even tijd vrij om te bidden voor al die vermisten.

vrijdag 20 december 2013

Rugbandage

Dikwijls heb ik last van mijn rug. Ondraaglijke pijn geselt soms mijn onderrug. Ik heb er zelfs al wandelingen voor moeten stop zetten.
Om een en ander draaglijk te maken gebruik ik af en toe zalf. Een tube Perskindol zit altijd in mijn toiletzakje. Insmeren helpt een beetje. Het doet in ieder geval deugd.
Als de rugpijn te erg is, draag ik weer mijn ruggordel.
Nu met het inpakken, verplaatsen en uitpakken van meubelen en zware dozen vol met boeken, heb ik het weer zitten. Ik draag nu weer mijn rugbandage.
Hopelijk niet voor lang.

donderdag 19 december 2013

Een Lam Gods in Leuven

Ken je Michiel Coxcie?
Die man was hofschilder van Filips II. Wij, van de onthaalploeg van de Gentse Sint-Baafskathedraal,  kennen zijn werk voornamelijk door de kopie die hij van het Lam Gods van de gebroeders Van Eyck maakte. Dat was in de 16de eeuw.
Tevoren was deze Mechelse kunstenaar opgeleid in Brussel. Dan trok hij naar Rome, waar hij het werk van de Italiaanse kunstenaars leerde kennen. Vandaar dat hij de Vlaamse Rafaël genoemd wordt.
Terug in het Vlaamse land werd hij een kampioen van de contrareformatie. De beeldenstormers hadden heel wat kunstwerken vernietigd, en er was dus genoeg werk voor de beeldende kunstenaars die de Spaanse kant kozen.
In het museum M in Leuven zijn nu verschillende panelen van zijn werk samen gebracht.
Een bezoek waard. De tentoonstelling duurt nog tot 23 februari: http://www.mleuven.be/coxcie/home/tentoonstelling/michiel-coxcie-in-leuven/


Terzijde ook de andere collecties die in het museum ten toon staan, mmaken een bezoek aan dat museum in Leuven de moeite waard. 

We waren met 14 vandaag en we hebben er alle 14 van bij geleerd. Het was trouwens voor ons ook een mooie gelegenheid om de nieuwe onthalers te leren kennen. 

woensdag 18 december 2013

Flora stapt in Gent bij nacht

Een wandeling met meer dan 5.000 deelnemers! Hoe krijgen ze het georganiseerd? Wel! De Gentse wandelclub " De Florastappers" kregen het voor elkaar op zaterdag 14 december. En bij de duizenden wandelaars was ook ondergetekende.
Op zo een middag en avond moet je van zo een wandeling geen stapwandeling maken, maar wel een stopwandeling. Een tocht waar een mens overal eens kan stoppen, rond kijken, babbelen over wat er te zien is. En soms is er zoveel te zien, dat ondergetekende zelfs soms vergat om op de wandelpijlen te letten.
De parcoursmeester van de Florastappers liet ons door straatjes en steegjes wandelen, waarvan ik - die zelf een Gentenaar ben - geen vermoeden had.
Op zo een tocht moet een mens niet voor een lang parcours kiezen. Je moet niet het aantal kilometers benadrukken, maar wel de sfeer. De sfeer van massa's mensen die door de kraampjes van de kerstmarkt zwerven. Op een bepaald moment was er zoveel volk dat men maar centimeter per centimeter vooruit geraakte. Dat kwam ik tegen op Klein Turkije. Dat is de straat naast de Sint-Niklaaskerk.
Even te voren was ik op de rust in de school van Sint Bavo toevallig op de kliek van de Goede Doelstappers gestuit. Die gasten gaan dit jaar voor de xste keer aan de Bornemse Dodentocht mee doen. Mijn steun zullen ze alvast hebben.
Wat voor mij zo een tocht met zo een massaal aantal deelnemers zo bijzonder maakt, is niet alleen de enorme opkomst, maar ook de geweldige verscheidenheid van de wandelaars. De ene wandelaar is de andere niet..
Met meer dan 5.000 wandelaars tref je op internet meerdere verslagen en fotoreeksen aan. Kijk er naar. Lees de indrukken van verschillende wandelaars. Je zal getroffen worden door het verschillend aantal manieren, waarop zo een wandeltocht beleefd wordt.

Selfie

Het nieuwe woord in de Van Dale is voor 2013 het woord "selfie" geworden.
Bij zo een tendens kan ik niet achter blijven.
Maar wat betekent het woord "selfie"?
Wel kijk in de Van Dale. Online dan wel, in de gedrukte versie staat het allicht nog niet.
Of kijk op YouTube, klik hier.

dinsdag 17 december 2013

2013 min 1967 = 46 jaar

2013 minus 1967 = 46 jaar
Een mailtje van Alfred kwam met een reeks ledjes uit de jaren 60, en zelfs van nog vroeger.

Klik hier voor de wandelblog van Alfred en Lou.

YouTube waar je heel wat liedjes, clips en videofragmenten kan terug vinden, hoef ik je allicht niet leren kennen.

maandag 16 december 2013

Bavotocht

Weercijfer 7 stond er voor gisteren, zondag 15/12/2013, op 'http://www.meteovista.be/' . Dat is zeker geen weer om binnen te blijven. Dat is weer om buiten te zijn. Uit het aanbod van wandelingen koos ik voor de Bavotocht van de sloebers, afin ik bedoel de Scheldestappers. De startzaal "De Korenbloem" lag niet ver van het station af. De wandelaar kon uit verschillende afstanden kiezen: 6 km, 10 km, 15 km, 21 km en 30 km.
Ik koos voor de langste afstand. Tijd genoeg. Ik had geen reden om vroeg thuis te zijn. Het werd een mooie tocht door een landelijk gebied. Via hoofdzakelijke verharde wegen kwamen we in Ouwegem. In dit traject hadden we al de Bekemolen in Mullem kunnen bewonderen. Een windmolen die tevens watermolen is. Dan komen we niet veel tegen.
In Ouwegem hadden de mensen van de 30 een plaatselijke lus. 
De 2de keer dat we in zaal "De Griffel" aan kwamen, stapten we dan met de andere afstanden verder in de richting van Asper. We passeerden nu een houten molen. Hier staan geen plakkaten dat de mensen geen molen willen. Integendeel! Hier staat een groot bord om de Huisekoutermolen te restaureren.
Na de rust in Asper kregen wij van de 30 toch wat slijk te verwerken, en hett was de moeite waard om onze schoenen vuil te maken want we werden verrast door bomen met zeer mooie zwammen.
Terug in de startzaal zag ik daar verschillende mensen met een doos wafeltjes zitten. Wat was dat?
De ambachtelijke wafeltjes waren een soort beloning voor de wandelaars die aan een viggaltocht bij de 4 verschillende clubs had deelgenomen.
Zo een wandeling als vandaag in de groene long aan de Schelde is altijd mooi meegenomen.

Lonely Boots

Hierbij een scan van een flyer uit 2009. Een groepje fervente wandelaars stapte met de naam 'The Loonely Boots" als team 79 mee in de OXFAM Trailwalk.
Ondertussen zijn we 5 jaar verder. En de OXFAM Trailwalk kan nog altijd op wandelaars uit die ploeg rekenen. Marleen is teamleidster geworden van het team "De Kaailopers". Ook Ann stapt in dat team mee. Het team stapt onder nummer 27.
In 2009 stapte ik toen bij het team nr. 66 "De Doetjes". Vorig jaar heb ik het team van de Kaailopers . vervoegd. Hugo die ook vorig jaar met de Kaailopers stapte is er dit jaar weer bij.
Zo vormen we met zijn 4-en een van 79 teams die zich al ingeschreven hebben voor deze team-uitdaging.
We willen per team minstens 1.500 € bijeen brengen voor de projecten van OXFAM, en willen met zijn 4-en met de ondersteuning van een enthousiast support team 100 km stappen in de Hoge Venen. De 100 km willen we afleggen binnen een tijdspanne van hoogstens 30 uur.
Klik hier voor de teambladzijde van de Kaailopers .

Misschien wil je zelf als team deel nemen? Hoe meer zielen hoe meer vreugde. Klik hier op de bladzijde van de OXFAM trailwalk voor meer informatie.

zondag 15 december 2013

Weekend 14 & 15 december

Nadat mijn oudste zoon en ik, zaterdagmorgen,  in mijn nieuw verblijf schilderijen en andere dingen op gehangen hadden, begon mijn wandelweekend.

Jullie krijgen nog een artikel over:
  • zaterdagmiddag: een bijeenkomst in Brugge van het Compostela genootschap 
  • zaterdagavond: een wandeling door Gent bij nacht. Een topevenement van de Florastappers met meer dan 5.000 deelnemers.Lees mijn korte impressie van deze uitstekende tocht, klik hier
  • zondag: de Bavotocht van de Scheldestappers. Deze Viggaaltocht startte vanuit Zingem. Lees mijn indrukken hier.

Vrijtekening

Vrijtekening : informatie op deze bladzijden is informeel. Het is geen officiële informatie en kan geen aanleiding geven tot enige aanspraak jegens de auteur, verstrekker of de erin vernoemde personen.
Disclaimer: Information provided here is 'tel quel'. The pages may contain errors and mistakes. The content is not official  and does not gives rise to any claim against the author,  provider, or persons who are mentioned in the pages. If you see an error please send me a mail. I will investigate your remark.
Nog een vrijtekening: Op verschillende bladzijden laat ik tekstfragmenten en koppelingen zien. Mensen zijn verschillend. Sommige mensen vragen om een koppeling, maar langs de andere kant heb ik begrepen dat sommigen zich in hun rechten aangetast voelen, als er een koppeling naar hun webstek, of naar een deel daarvan, wordt gelegd. Mocht dit zo zijn, mijn excuses en stuur me een berichtje om het betrokkene te verwijderen.
Zelf eis ik hier nergens auteursrechten, copyrights, of andere elementen van intellectuele eigendom op.
En het is waar, ik beken het. Dit werk met de bladzijden die het omvat, kan niet op tegen de genegenheid en de welwillendheid, van U, die bereid bent om het te lezen. Maar ik wou toch ook niet verzuimen U die informatie te onthouden.

vrijdag 13 december 2013

Wandelpijlen in Gent

In Gent hangen nu al de wandelpijlen voor de tochten van de wandelclub "De Florastappers". Op zaterdag 14 december 2013 richten zij hun "Gent bij nacht" in. Ze zullen vertrekken vanaf het rabot, vanuit een school er vlak bij.
Een groot stuk van de wandeltochten passeert door het stadscentrum met zijn stemmige kerstmarkt. Een reuzenwiel draait voor de Sint-Baafskathedraal. Standhouders uit verschillende Europese landen staan op de kerstmarkt. 120 kramen heb ik me laten vertellen.
Naast de kerststemming komt ook het oude Gent aan bod.
Weet je waar ik van morgen die foto van de wandelpijl nam?
Wel, net aan de plek waar de Sint-Baafsabdij stond. Een reeks bomen geeft nu aan waar de abdijkerk stond. Je zit hier zonder dat je het weet terug in de vroege middeleeuwen.
En zie je de naam van de straat? Lousberg was een van de textiel industriëlen uit  het Gentse van de 19de eeuw.
Zo zal je niet alleen door de nacht, maar ook door een eeuwenoude geschiedenis wandelen.

Wid

Als je zo aan het opruimen bent kom je soms van die dingen tegen, waarvan je niet eens meer wist dat je ze had.
Zo vond ik een houten paneeltje. Ooit heb ik het van een schoonzuster gekregen toen ze van een vakantiereis terug kwam. Mijn schoonbroer en zij gingen toen geregeld in Frankrijk op vakantie.
Zij is al lang geleden overleden, maar vandaag leeft ze opnieuw in mijn gedachten.
Dit is de tekst die erop staat.
Guy
Vient du germanique "wid" 
Signifie: foret
Se fète le 12 juin.
Les Guy sont tres précis,
clairs et adroits, ne
se permettant aucun
compromis, ils sont loyaux
et ont la réussite avec eux.

donderdag 12 december 2013

Wafelen aan de Dender

Goede stapschoenen aan deze morgen. De wandelclub van de Padstappers neemt graag bijna onbetreden paden in haar tochten op. We weten dat we bij die club dikwijls door modderige wegjes en over slijkerige paadjes stappen. Vandaag was er weinig kans op, want het had deze nacht lichtjes gevroren.
Vandaag richtten de Geraardsbergse Padstappers  hun wafelentocht in. Zeker de moeite om naar Geraardsbergen te sporen.
Nauwelijks het treinstation uit kon ik al gelijk de wandelaars vervoegen. Een lus van de wandeltochten passeerde doorheen de tunnel onder het station. Het was volgens mijn clubgenoot Nico de 3de lus. Hij had de 1ste en de 2de al gestapt. Het parcours was grondig vernieuwd. Langs een traject van ongeziene plekjes kwamen we aan de Dender. Voorbij de sluizen bereikten we de startzaal.
Ik moest me nog inschrijven, en kreeg er gelijk iedereen een bonnetje bij voor een wafel. Het was ten slotte de wafelentocht. Het was zo een uur of elf, en een viertal dames waren al druk bezig wafels te bakken.
Aangezien ik toch met lus 3 begonnen was besloot ik nu lus 2 te stappen. Die bracht ons langs nauwe, soms onzichtbare paadjes naar de ingepakte kerktoren van Onkerzele, om dan weer naar de startzaal af te buigen.
Tijd om een soepje te kopen, wat te eten  en met andere Gentenaars wat te babbelen. Die gingen naar het station, en ik vervolgde de tocht door nu lus 1 te stappen. Dat was de langste lus, maar mijn inziens ook de mooiste. We passeerden de markt met het Manneken Pis, We gingen een verloren straatje in, een straatje voor de echte tooghangers. Maar die waren er blijkbaar niet, want iedereen stapte door.
De zon was beginnen schijnen. En dat maakte het wandelen nog heerlijker. Via Overboelare zakten we dan weer terug naar de Dender, nu aan de andere kant van de sluizen.
Terug binnen was het nu mijn beurt om een lekkere wafel te eten. 

Thuis

Thuis is waar het hart is.

woensdag 11 december 2013

Wandeltempo

Wandelaars moeten het tempo opvoeren  —
Wel.nl vermeldt de volgende link:
-- sent via Shareaholic-Publishers --
Je denkt er natuurlijke het jouwe van. 

Een proper huis

Ons OKRA trefpunt van Zelzate-West richt iedere 3de woensdag van de maand een bijeenkomst in voor al haar leden.
De vergadering gaat telkens gepaard met een koffietafel. Goed om bij te praten.
OKRA is een beweging van 55-plussers. De lettercombinatie staat voor Open, Kristelijk, Respectvol en Aktief. Het is een ledenvereniging, en nieuwe mensen zijn altijd welkom.
Bij de koffietafel voorzien we altijd een ontspannend of een informatief gedeelte. Nu woensdag zal het gaan over hygiene in huis, en voor de mensen zelf. We zullen een presentatie krijgen van onderhoudsproducten, zepen en zalfjes.

Woensdag 18 december is het te doen in zaal "De Brug" op de Assenede Steenweg te Zelzate.
Ben je geïnteresseerd, neem dan contact met een van onze bestuursleden.

dinsdag 10 december 2013

Weer vinden


Post-it-jes helpen.
Bij het verhuizen komen heel wat dozen voor. Die moeten dan uitgepakt worden. De inhoud komt in een lade of in een kast terecht.
Dan komt het volgende probleem. Waar heb ik wat opgeborgen?

Maandag kwam ik mijn petekind, haar moeder, en nog een schoonzuster tegen. Er was nog een plaats vrij aan de tafel en zo konden we samen zitten. Voor de nieuwsgierigen onder jullie. Het was op de bovenverdieping van de HEMA aan de Korenmarkt te Gent.
Het was lang geleden dat we nog eens zo lang met elkaar gepraat hebben. Familie ervaringen uitwisselen. Prettige en minder prettige.

Ik vertelde over mijn verhuis, en over mijn uitpakproblemen. Mijn jongste schoonzuster gaf me een gouden tip. Ze raadde me aan om overal post-it-jes op te plakken.
Dat advies heb ik gevolgd. Het ziet er nu wel komisch uit: die meubels met post-it-jes. Maar nu vind ik alles wat al uitgepakt is zonder zoeken weer.

Van romaans naar gotisch

Een gebouw zoals de Gentse Sint-Baafskathedraal duurde eeuwen om het steen voor steen aan een te voegen tot het imposante bouwwerk dat we nu kennen.  In een feodale wereld van krijgsheren en lijfeigenen maakte de stad vrij. De steden groeiden en handel en nijverheid brachten welvaart in de stad.
De stadsbesturen wilden daar mee pronken en toonden hun rijkdom aan de omliggende wereld door grootse gebouwen neer te zetten. In die tijd waren dat niet reusachtige wolkenkrabbers van de financiële wereld, maar kerkgebouwen, waar de goegemeente kon samenkomen.
Hier wordt een 3-dimensionale reconstructie gemaakt van de bouw en de uitbouw van de Sint-Baafskathedraal in Gent.
Het komt van een vakgroep van de Gentse Rijksuniversiteit. Je moet niet aanloggen om het te bekijken. Het is wel zonder geluid.

Roversbende

OKRA-Academie sluit haar jaar af met een opheffende moordzaak

Dinsdag 17 DECEMBER 2013 – OKRA ACADEMIE- MEETJESLAND- EEKLO
Jacques Lesage, verteller.
Op 2 november 1803 werd Ludovicus ‘Lodewijk’ Baekelandt samen met meerdere bendeleden te Brugge onthoofd wegens zware misdaden, gaande van diefstal over inbraak tot roofmoord. 210 jaar later is deze tot de verbeelding sprekende roversbendeleider samen met zijn kliek op één of andere manier nog altijd ‘springlevend’.
Zo mocht de bende rekenen op aandacht van o.m. volksschrijver Abraham Hans (Baekelandt en zijn grote roversbende uit het Vrijbos) en striptekenaar Hec Leemans (Baekelandt-reeks).
Jacques Lesage bewerkte de historie van Baekelandt en zijn bende tot een vertelling en wurmt zichzelf in de huid van de personages. Door de bevlogen en pittige manier van vertellen word je als publiek meegezogen in de avonturen van de schurken. Een ietwat ongewone afsluiter in ‘vredestijd’
Organisatie : OKRA-ACADEMIE – MEETJESLAND
Plaats :  De voordracht vindt plaats in het Cultuurcentrum N9,
    Molenstraat 31 te Eeklo.
Datum : Dinsdag 17 december 2013 om 14.30 u

     Prijs : leden : 5 Euro. Niet leden : 6 Euro. Korting : KomUit Pas

maandag 9 december 2013

De 1ste kerstkaart

Vanmorgen vond ik in mijn brievenbus een brief. Het verwonderde me een beetje. Velen weten dat ik Zelzate verlaat om in Gent te wonen.
Maar mijn nieuw adres heb ik aan nog niet veel mensen verteld. Enkelen weten het al.
En een van die mensen was er vlug blij. Een mooie kaart en gelijk ook de wens voor veel geluk in de nieuwe woonst.

zondag 8 december 2013

Reynaert viert kerst

Kerstwandeling bij de Reynaertstappers
Overal verschijnt de kerstversiering. Veelkleurige lampjes versieren voortuinen. Misschien heb je zelf al je huis voor kerstdag versierd.
Ook als het niet donker is is zo een kerstwandeling aangenaam. Dat was ook zo in Belsele van waaruit de Reynaertstappers vandaag hun kersttochten lieten beginnen.
In een stemmig versierde zaal schreef ik me in. Uit het aanbod van trajecten koos ik voor de wandeling van 17 km.
Het was droog bewolkt weer; Zo een 9°C. Niet echt winters. Het werd voor deze tijd van het jaar dan ook een groene wandeling.
De wandelpijlen brachten ons eerst naar Sinaai, om dan verder naar Puivelde te trekken. Puivelde met zijn stilte weet mij en vele andere wandelaars steeds te bekoren
Na de rust trokken we de charmante Weduwe Voswegel in. Altijd opnieuw verrukkelijk om daar doorheen te trekken. Het wegje zat in de trajecten van 11, van 17 en van 23 km. Met velen hebben we hier kunnen genieten.
Genieten van de omgeving, onthaasten, met elkaar levenservaringen uitwisselen. Wat is wandelen heerlijk!

zaterdag 7 december 2013

Euraudaxen in Torhout

Op zaterdag 7 december was mijn wandeldoel Torhout. De startzaal was het etablissement 't Centrum. De zaal zat al goed vol toen ik samen met enkele andere treinreizigers aan kwam. Een Euraudax tocht is een mars die in groep gestapt wordt. De baankapitein geeft het tempo aan. Het tempo is 6 km per uur. Wel wat snel voor sommigen.
Maar ik wil volgend jaar weer wat lange wandeltochten stappen, en dan is zo een tocht van 50 km een ideale voorbereiding.
Het is op zichzelf ook een tocht die ons door het West-Vlaamse platteland brengt. In de 1ste lus hadden we een mooie doortocht door het domein van Wijnendaele. En dan later hadden we in Kortemark de caférust. Toen hadden we al 16 km gestapt, en een Duitse collega-wandelaar van 77 jaar moest ons hier verlaten. Artrose eiste zijn tol. We hoorden achteraf dat dit tevens zijn laatste Euraudax-tocht was. Die man verdient wel een applaus.
Voor de 2de lus moesten we ons voorzien van fluo-vestjes. Om 17 uur wordt het donker, en de tocht zou tot 19 uur duren. Ik had er zelf geen bij, maar dank zij een bereidwillige medewandelaar kon ik ook zo de tweede lus mee stappen.
Lichtervelde had in deze lus het accent, en waar we de woonkernen passeerden konden we al van de vele kerstversiering genieten.
Op 31 december is er in Torhout weer een Euraudax. Daar ga ik zeker naar toe.

vrijdag 6 december 2013

EURAUDAX-tocht in Gent

Het ging eens tijd worden. Op 11 februari 2014 richt de Euraudax-groep van Zelzate weer eens een tocht in Gent in. De datum lag al vast. Het staat in de Marching. Roger en ik zagen het parcours al voor onze ogen en onder onze voeten.
Hoog tijd om met de concrete uitwerking te beginnen.
We zullen die elfde februari starten om 11 uur aan het buffet van het treinstation van Gent-Dampoort.
Ik was er zonet om af te spreken, en zag dat hier veel mensen met de fiets naar het station komen.
Nu nog naar een repro centrum om flyers te laten afdrukken.

donderdag 5 december 2013

Vrijwilliger

5 december is de Internationale Dag van de Vrijwilliger.
In mijn geval gaat mijn bijzondere dank uit aan al de mensen die zomaar, zonder dwang, gewoon vrijwillig wandeltochten inrichten en er aan mee helpen.
Ook mijn dank aan die mensen die anderen helpen, die niet meer zo goed ter been zijn, die voor hen allerlei activiteiten opzetten.
Ik hoop dat andere vrijwilligers, zo van die vrijwilligers met een lange witte baard, met een rode mantel aan, en zijn collega's die ze zwarte piet noemen, ook al zijn het soms dames, langs komen om de vrijwilligers een cadeautje te brengen.
En natuurlijk ook een dank aan al die andere mensen die zich voor hun medemensen inzetten. Hun inzet betekent een onthaal voor velen.

Niet zo maar een wandeling

Voor een uitdagende wandeling, kijk eens naar:
Je moet er wel ver voor reizen. 

woensdag 4 december 2013

Reacties op blogspot

Al een paar weken plaats ik mijn indrukken en berichten op blogspot.
Verschillende mensen vroegen me al hoe ze op een bericht in deze blogspot commentaar kunnen geven.
Ik heb het even opgezocht.
Hier gebruiken ze niet het woord 'reactie', ook niet het woord commentaar; Neen die blog gebruikt het woord 'opmerking'
Onderaan elk bericht staat er vermeld: "Geen opmerkingen". Als je daarop klikt kan je een reactie plaatsen.
Voel je vrij om het al dan niet te doen.

dinsdag 3 december 2013

Verder


Het leven gaat verder. 
Gewijzigde omstandigheden vragen een gewijzigde aanpak.
Ik heb het wat moeilijk om mijn draai te vinden. Daar kom ik wel over heen.
De zon blijft schijnen en ook al worden de dagen korter. Het is niet de lange nacht die ons leven kenmerkt. De aankomende winter zal gevolg worden door een nieuwe lente.
Vandaag was het een dag van orde brengen. Al veel is verhuisd. Maar wat heb ik waar gezer? In welke doos zit dit? Waar heb ik dat nu weer gestoken? Orde is mijn sterkste kant niet. Maar alles komt op zijn plooien terecht. Morgen komen ze de eetkamer en de slaapkamer brengen.

maandag 2 december 2013

Maandag

Het is maandag. Een nieuwe week begint.
Een dag waarop een en ander verandert.

"Oh Monday morning, 
Monday morning could not guarantee that monday evening you would still be here with me."

zondag 1 december 2013

Peter tussen de Kaailopers

Vandaag was het de Sinterklaastocht van de wandelclub "De Lachende Klomp". Sinds ze die in Moerbeke-Waas inrichten, ben ik er altijd bij.
Ook vandaag dus.
Bij aankomst trof ik al een Kaailoopster aan, en ze vertelde me dat er nog meer Kaailopers op komst waren. We besloten dan ook om samen te stappen. Dat draagt bij tot de vorming van ons team, ons team dat ook in 2014 de OXFAM-trailwalk wil stappen.
We kozen uit de verschillende afstanden voor de 20 km. De mooie tocht onder een heerlijk herfstzonnetje bracht ons eerst door het Heidebos. Een  fascinerend schouwspel van kleuren en schaduwen omgaf ons. Vele mensen die ook graag wandelen stapten op de zelfde paden. De rustplaatsen waren goed verzorgd. Iemand als ik kan het niet nalaten om bij mijn soep een broodje braadworst te nuttigen.
Tussen de vele bekenden die we tegen kwamen was ook Peter. Wie kent hem niet? Deze opmerkelijke wandelaar wou ook wel met een gedeelte van ons team op de foto. Zouden we nu met hem nog iemand gevonden hebben die aan de OXFAM Trailwalk wil deel nemen? Dat blijft voorlopig een vraag.
Zeker is het dat het bijna Sinterklaas is. Bij de start gaf de wandelclub ons een mandarijntje mee, en tot slot kregen we nog een pakje speculoos mee naar huis.