Gwy wandelt

vrijdag 28 februari 2014

3 maanden alleen

Verbannen zijn, verstoten zijn, alleen moeten gaan wonen,  heeft vervolgen.
De 1ste maand ervaarde ik als een maand van bevrijding. Geen verantwoording meer afleggen. Gewoon eigen baas zijn.
De 2de maand was dat veranderd. Het gevoel van eenzaamheid overheerste.
De 3de maand werd het nog erger. Door ziekte en sufheid was al mijn energie verdwenen. 
Een paar onplezierige gebeurtenissen maakten dat nog erger. Ik heb het hoofd boven water kunnen houden. In één geval was dat zelfs letterlijk zo. 
Gelukkig gebeuren er ook goede dingen. Mijn dank aan veel familie, vrienden en kennissen  en ook aan mensen die ik niet ken, voor  hun steun en sympathie.
Ik hoop dat de 4de maand  een maand van werklust wordt, een maand dat ik me herpak.
Mijn hart blijft gebroken, maar dat wordt onafwendbaar, en dat zal ik uiteindelijk toch moeten aanvaarden.

donderdag 27 februari 2014

Donderdag

Zomaar op een donderdag, eind februari.
Een rustige dag vandaag, die zonder het te weten toch voor mij goed gevuld was.
Na mijn ontbijt en mijn dosissen medicijnen ging ik naar de coiffeur. Het werd wel eens tijd. Want sinds de tijd dat ik in Gent verblijf was mijn haar nog niet geknipt. Een skinhead ben ik wel niet, maar ik heb ook geen zin om met mijn haar in een staartje rond te lopen.
Dan richting Sint Pieters station, waar ik in de Brazza een koffie met een koek kocht.  Ik moest nog naar mijn neuro psychiater gaan, en het zou wel een lang therapeutisch gesprek kunnen worden.
Dat werd het ook.
Nadien naar de IKEA. Voor weinig geld had ik daar goed eten, en ik moest nog wat gerief voor mijn badkamer kopen. Zo een ding om de rol WC-papier op te hangen.
Stilletjes aan geraakt mijn verblijf in Gent goed ingericht. Nu moet ik wel nog aan mijn lusters denken. Ik heb al goede tips gekregen van verschillende vrienden. Wat ik in mijn eethoek wil, zal ik in een kringwinkel of in een tweede handszaak moeten zoeken. Maar dat zal voor later zijn.

Nu ben ik terug in mijn verblijf en laat me in de ban komen van de engel. Ik zit immers te lezen in een labyrintisch boek van een Spaanse schrijver, Carlos Ruiz Zafon, dat is iemand uit Barcelona. "Het spel van de engel" is de titel. In het Nederlands al een 4de druk. De Catalanen zullen het dus zeker nog meer gelezen hebben.
Ik kocht het boek al een tijd geleden. Nog voor ik naar Barcelona reisde, maar nu ik het lees herken ik de situaties, de straten en pleinen en de personages. En met sommige facetten er van, kan ik me vereenzelvigen.

woensdag 26 februari 2014

Krakelingen

Krakelingen zijn een soort koek uit Geraardsbergen. Het is een soort mastel. We kregen er zo een bij de start van de wandeltocht van de Padstappers. De tocht vertrok vanuit Goeverdinge. Ik mocht de tocht in aangenaam gezelschap afleggen. We hadden trouwens alles mee. Een goed en niet te moeilijk parcours, goed weer, en verzorgde startplaats en rustplaats.
Het was de moeite om weer eens buiten te zijn.
Voor de fotoreeks van Clement klik hier.

dinsdag 25 februari 2014

Allergieën

Allergieën, epidemie van de 21ste eeuw, was de titel van de lezing deze middag.
Weer eens naar OKRA Academie in Eeklo. Ik maak daar wel geen deel meer uit van het bestuur, maar ga nog graag naar de lezingen die ze organiseren
Veel volk in de N9 om te luisteren naar Didier Ebo, een immunoloog verbonden aan het ziekenhuis Jan Palfijn  en het UZA.
Die man is een professor die studenten geneeskunde opleidt. Een cursus van 40 uur. Wat zou hij ons in nauwelijks 2 uur vertellen?

Nu ... Deze man wist ons onderhoudend door de problematiek te brengen.
Velen van ons hebben in hun familie kinderen of kleinkinderen met een allergie en dan is het goed er meer van te weten. 


Veel van wat hij ons vertelde staat op: http://www.uza.be/allergologie

maandag 24 februari 2014

Pompeii

Bij mijn verjaardagcadeautjes zat een  ticket van de Kinepolis. Ik moest het wel gisteren, op mijn verjaardag zelf of vandaag gebruiken.
En vandaag ben ik dan ook naar Ter Platen gegaan. Ik koos voor de film "Pompeii" Ik wist eigenlijk niet wat ik er moest van verwachten.
De film begon met een strijd tussen Romeinen en Kelten. Dat vormde het uitgangspunt voor een verhaal dat in Pompeii zou eindigen. En dat tijdens de vulkaanuitbarsting. 

Populaire geschiedenis

Gisteren heb ik het rustig gehouden. Thuis gebleven. Er een rustdag van gemaakt. Het werd een leesdag. Ik ben in de ban geraakt van een boek dat de wereld van de eerste eeuw beschrijft. De wereldgeschiedenis volgens onze jaartelling , de geschiedenis van de wereldrijken, hun staatsvorm, hun godsdiensten, beschrijft Selina O'Grady uitgebreid, diepgaand in meer dan 300 bladzijden.
Het boek is al een derde druk. Veel mensen hebben het dus al voor mij gelezen. De titel is "En de mens schiep God" met als ondertitel "De wereld in de dagen van Jezus"
Als lezer dwalen we in de verschillende wereldrijken rond het Rome van Augustus. We komen in Alexandrië met zijn vuurtoren en zijn goden.
Nog verder ...  Brahmanen tegenover monniken in India. Hoe het confuciasme de staatsgodsdienst werd in China.
Ook over de messias-bende in Galilea waar Jezus toe behoorde. En wiens leer nadien door Paulus over de hele wereld verspreid werd.
Die schrijfster heeft wel een eigen kijk op de wereldgeschiedenis.

zondag 23 februari 2014

66 geworden

Het was vandaag mijn verjaardag. Gezien mijn val tijdens de wandeltocht in de nacht van vrijdag op zaterdag, had ik besloten om rustig in mijn verblijf in Gent te blijven en niet weg te gaan.

En het is een fijne verjaardag geworden. Veel berichtjes, veel mails. Aangename telefoontjes en SMS-jes,
en bovendien heerlijke bezoeken. Dat doet deugd. Vooral een bijzonder bezoek was aangenaam voor mijn hart.

Dank voor de cadeautjes.

Geen email

Hoewel veel nu via facebook en andere internet toepassingen verloopt, is het nog altijd plezant om een echt kaartje in de brievenbus te krijgen.

Dank je wel.

Mooie kaart

Ook van Lien mocht ik een mooie verjaardagskaart ontvangen.
En dan wel via de gewone post.

Hartelijk dank Lien dat je mijn verjaardag niet vergeten ben.

De modder van de Schelde

Pas nu ik goed geslapen heb realiseer ik me hoeveel mensen ik na mijn verblijf in het koude Scheldewater moet danken.
Dat zijn de mensen van de veerdienst die me gevonden hebben en de ziekenwagen gebeld.
Dat zijn de mensen die voor de eerste hulp gezorgd hebben; Al mijn kleren moest ik uitdoen en ik werd in zo een nooddeken gestopt.
Dan brachten ze me naar het hospitaal. Ook daar kreeg ik goede zorgen, waarvoor dan ook aan hen mijn dank.
Eens dat het bibberen en het beven voorbij was, mocht ik weer naar Gent, weliswaar in ziekenhuis kleding;
Dank aan de mensen die me uit het Antwerpse ziekenhuis weg brachten, en dank aan Patrick, want mijn huissleutels zaten in mijn bagage. Patrick kwam mijn bagage naar de ambulance brengen.

Nu thuis zitten mijn kleren in de was. Wat een modder kwam er vanuit!

zaterdag 22 februari 2014

Ambulance

Terwijl ik dit schrijf zou ik eigenlijk nog aan het wandelen zijn. Maar het is anders verlopen dan ik gedacht had.
Door een stomme val was ik in een arm van de Schelde terecht gekomen. Doornat en onderkoeld hebben ze mij dan naar het ziekenhuis gebracht.
Behalve de onderkoeling was er gelukkig niets aan de hand, en ben ik nu weer in Gent en schrijf ik dit nu terwijl ik mijn hospital garment nog aan heb.

vrijdag 21 februari 2014

In de Vooruit

In de Vooruit ga ik graag eten. Met het oog op de Wase 100 heb ik deze keer voor de spaghetti gekozen. In de late namiddag neem ik de trein. En waarom? Om 100 kilometer te stappen. Om 21 uur vertrekt de tocht. De bedoeling is om morgen = zaterdag voor 17 uur al die kilometers gestapt te hebben.
Ik heb al op facebook gezien dat er veel van mijn wandelkennissen zullen bij zijn.
En los van die 100 kilometer deed het me veel plezier al een verjaardagskaart in mijn brievenbus aan te treffen.

donderdag 20 februari 2014

Soldaten en psychiaters

Vandaag was het een cursusdag van Davidsfonds Academie. Ik was wel nieuwsgierig wat die dag zou inhouden. In 1914 waren er wel soldaten. Maar waren er dan ook psychiaters?
Oorlog brengt trauma's voort.
En nu ik zelf met een zwaar trauma zit, was dat een reden te meer om die dag in het Guislain-instituut te volgen .
Het was een interessante dag. Niet alleen gefocust op de eerste wereldoorlog, maar ook op de oorlogen die nadien plaats vonden.

woensdag 19 februari 2014

Verhelst was in Elst

Vandaag in Zottegem gewandeld. Bij de Egmontstappers is het altijd goed wandelen. De startplaats was Sint-Goriks-Oudenhove, meer dan 3 kilometer van het treinstation van Zottegem. Ik was dan ook al goed ingestapt toen ik in het ontmoetingscentrum aankwam. Na een koffie en een broodje, en de inschrijfformaliteiten vertrok ik op de tocht van 21 kilometer. De parcoursuitzetters hebben nogal hun best gedaan. We konden zelfs soms kiezen tussen natuur en verharde weg. In Michelbeke hadden we de eerste rust.  Heerlijke braadworst met een kom soep Alleen daarvoor zou je al bij Egmont mee stappen.
Dan hadden we een plaatselijke lus die ons via het Zwalmpad en de Geutelingen route tot in Elst bracht.
Terug in de Vierschaar verwonderde het me dat ik de kilometers zo snel gestapt had.
Nu restte me nog een kleine 7 kilometers naar de startplaats, en de zon kwam er door.
Heerlijk zo wandelen in de natuur, zeker nu ik om zo te zeggen een stadsmens geworden ben.

dinsdag 18 februari 2014

Treinbiljetten

Ik heb via internet treinbiljetten gekocht:
  • voor morgen voor de tocht met de Egmontstappers. Wat dat zal geven weet ik niet, want in tegenstelling tot hun gewoonte hebben ze nu niet vooraf het parcours op internet gesteld.
  • voor vrijdag. Dan rij ik naar Temse. Ginder vanuit Bazel (Kruibeke) start de Wase 100. Het is de 3de keer dat die ingericht wordt. Het heeft de naam een moeilijke tocht te zijn. We moeten binnen 20 uur de 100 kilometer stappen over vaak moeilijk begaanbaar terrein. De 2 vorige keren was ik bij de laatste aankomers. Dat zal wel weer zo zijn. 
  • voor zaterdag, want ik moet natuurlijk vanuit Temse weer naar mijn verblijf geraken. 
Voor de rest, hou ik het vandaag rustig. Ik ben weer aan het lezen geslagen. Ik lees nu "En de mens schiep God". Dat is een boek dat de wereld beschrijft in de tijd van het jaar nul. Ik ben nu aan bladzijde 156, en er zijn al heel wat goden de revue gepasseerd. Tot nu toe vind ik de Egyptische godin Isis de meest sympathieke. 

maandag 17 februari 2014

Meentocht

Op zaterdag 8 maart gaat voor de 3de keer de Meentocht door. Die vertrekt vanuit Zaffelare. In het parcours zit de passage langs de Zuidlede, een van de mooiste wandelstukjes tussen de Moervaart en de Durme.
De wandelclub "De Kwartels" richt deze tocht in volgens de AKTIVIA-formule. Vrije start. Tempo en afstand kies je zelf. De wandeling is uitgepijld en er zijn rustposten voorzien. 

Een aanrader!

Zelf verwacht ik er rond 8u30 te zijn en voor de 20 km te kiezen.

zondag 16 februari 2014

In TKlooster

Vanmiddag was ik voor een verjaardagsfeestje in het voormalig klooster van Zelzate. Etienne vierde zijn 70ste verjaardag.
Het was niet tot me door gedrongen waarom deze drukker, uitgever, dichter uit Ertvelde het feestje in het klooster in Zelzate gaf.
Pas door te babbelen met de andere genodigden drong het tot mij door dat de comedian Joost Van Hyfte de zoon van Etienne is.
Joost is mede-uitbater van deze zaak, en dan is het natuurlijk vrij evident dat het feest van zijn vader ginder doorgaat.
We kregen een uitgelezen en poëzierijk programma.
De website van TKlooster is: http://www.het-klooster.be/TKLOOSTER
De website van de poëziegroep waar Etienne toen de hoofdprijs wegkaapte is: http://www.poemtata.be/

zaterdag 15 februari 2014

In de vallei van de Leie

Dag, goede middag, terwijl ik dit schrijf zijn er nog kennissen en vrienden van me aan het wandelen.
Vandaag richtte de Euraudax groep van Kuurne-Ieper haar groepswandeling in Lauwe in.
Wij van Euraudax Zelzate trokken er naar toe. Je kon kiezen tussen 25 km, 2 keer 25 km of 50 km. Ik behoorde tot het groepje dat voor de 1ste 25 koos.
Degenen die voor de 50 kozen, zijn nog op stap.
De 1ste 25 was een mooie wandeltocht. Wel snel, maar daar is het een Euraudax voor.
We vertrokken vanuit Lauwe. De Leie was verschillende keren onze gebuur. We hebben zelfs de Leie overgestoken om in het buitenland (lees Frankrijk) te wandelen. Het parcours loodste ons door landelijke gebieden, langs natuurgebieden. Soms ook eens langs industriële archeologie.
Op de wagenrust kregen we warme soep. Niet dat het zo koud is op deze 15de februari, maar het was een aangename en smakelijke verrassing. De zogenaamde caférust was in een groot ontmoetingscentrum in Menen, waar het gezellig zitten was.
Maar we komen niet om te zitten, we komen om te wandelen, en daar hebben we vandaag heerlijk kunnen van genieten.

vrijdag 14 februari 2014

Ongevraagd

Vandaag heb ik een boek gelezen van een mevrouw  Magda Borms.
Het gaat over een ongevraagde, ongewenste, verwenste bezoeker. Alzheimer met name.

Het is geen boek dat een mens met plezier leest.
Zo mee maken hoe een hoogbejaarde aftakelt.
Maar leerzaam is het zeker.
En verschillende situaties zijn voor mij duidelijk herkenbaar.
Het was in ieder geval het lezen waard.

2 hartjes voor Valentijn

Van morgen toen ik aan het Zuid op de lijnbus wachtte, kreeg ik van een dame een klein zakje met 2 hartjes in.
Valentijn is de dag van de verliefden. Veel mensen hebben geen geliefde meer. Daarom vond ik die actie van de dame, en van haar collega's zo sympathiek.
Zo aan mensen wat geven, aan mensen die je niet kent. Dat toont dat er nog heel wat goedheid in onze wereld is.
Ik denk dat ze zo honderden hartjes weg gegeven hebben.

Waar goedheid heerst is ons bestaan, ....

donderdag 13 februari 2014

Vereenzamen ouderen?

Een grote, steeds groter wordende problematiek bij senioren is de vereenzaming.
Velen die ouder worden komen het te tegen.
Hun eigen kinderen komen niet eens op bezoek.
Daar hebben ze totaal geen zin in.
Ik ken gepensioneerden die hun eigen dochter nog niet eens sinds het jaarbegin gezien hebben.

woensdag 12 februari 2014

Cijfertjes

Goede dag allemaal,
Soms gaat mijn mobieltje af.
Ik hoor het vrijwel nooit en moet dan ook steeds terug bellen.
Er kan dan iemand opstaan die ik ken, en die bel ik dan natuurlijk terug.
Maar soms staan er een reeks cijfers op.
Daar reageer  ik vrijwel nooit op.
Alleen had ik nu op een flyer mijn telefoonnummer vermeld. Iemand die info wou over de Gentse Euraudax kon mij telefoneren.
Het doet me plezier dat ik zo verschillende mensen heb kunnen helpen.
De wandeling is ondertussen gepasseerd.
Dat is ondertussen verleden tijd.
Ik zal  nu ook op telefoon nummers die ik niet ken, niet meer reageren.
Sorry!

dinsdag 11 februari 2014

Oei! Is er hier een betoging?

Wat een mens al niet hoort tijdens een groepswandeling!
We waren vandaag op een snelle groepswandeling doorheen het Gentse. Ik had er een beetje schrik van want door gezondheids- en andere problemen had ik de wandeling minder goed kunnen voorbereiden dan ik zou willen. Gelukkig kan een mens dan op zijn kennissen en vrienden rekenen.
Ik had op zo een 25 deelnemers gerekend. We werken in dat soort wandelingen niet met voorinschrijvingen. Toen het elf uur was vertrokken we met 39. En dan kwamen er nog een paar mensen bij, die door omstandigheden wat later waren.
Onze tocht bracht ons vanuit station Gent-Dampoort naar het MIAT. Dan naar de Vrijdagsmarkt, Dan naar het Gravenkasteeel om via de Lieve naar het Rabot te trekken.
Maar laat me niet alles vertellen.
Gelijk ik dit schrijf hebben Alain en Jeroen al fotoreeksen op het internet geplaatst.
Bekijk die, dan weet je waar en hoe we gewandeld hebben.
Ik moet veel mensen danken, maar zeker de vrijwilligers van het LDC  Vlaschaard, die zich een ongeluk verschoten toen we daar ineens met bijna  50 wandelaars binnen stuikten.

Paraplu

Het is vandaag de Euraudax tocht in Gent.
Heb je de weersvoorspellingen gezien?
Vergeet je paraplu niet!

maandag 10 februari 2014

Weet je waarom ik huil?

Weet je waarom ik huil?
Als onschuldige lezer weet het je niet.
Maar wie me kennen zullen het allicht weten waarom.

zondag 9 februari 2014

Het waaide in Zomergem

Vandaag gewandeld op de Valentijntjestocht van de Reigerstappers. De viggaaltocht startte vanuit Zomergem. Zoveel lijnbussen rijden daar niet naar toe. Ik was dan ook laat aan de start. Verschillendje dames gingen al met hun Valentijnsgeschenkje naar huis.
Zou ik wel de grootste afstand nemen? Dat was 25 km. Een beetje rekenwerk duidde meteen dat ik dan nog ruim tijd over zou hebben om de autobus van 17u11 terug te halen.
De eerste lus van zo een goede 7 km bracht ons naar het Schipdonkkanaal. Hevig beuken door de tegenwind en dan gezwind doorstappen met de wind in de rug. De parcoursmeester had voor een afwisselend traject gekozen van nu eens verhard, dan weer een aarden weg, nu eens vlak bij het kanaal, dan er net weer van weg.
Wandelen is puur genieten zo.
Het genieten werd nog groter toen ik goede bekenden tegen kwam. De verdere 18 km die ons door Oostwinkel en Ronsele bracht stapten we samen. 

Het mag dan goed waaien. Waar het nooit waait is het ook niet goed. 

zaterdag 8 februari 2014

2 miljoen stappen naar mezelf

Op de pelgrimsdag vond deze middag na het forum en de lunch ook nog een dubbelgesprek plaats.
De twee spreeksters zijn twee schrijfsters.
Een ervan, Freya Van den Bossche, publiceert over borstkanker. En het boek "Twee miljoen stappen naar mezelf. Mijn tocht naar Compostella na mijn borstkanker" publiceerde ze in 2013.
De andere schrijfster Monica Van Leke publiceerde in 2011 haar 'Pelgrimstocht op hoge hakken' En voor zover ik me herinner had ze er op de boekenbeurs toen onmiddellijk succes mee.
Beide schrijfsters hebben een verhaal geschreven. Het is geen dagboek. Maar hun werk is wel gebaseerd naar de tocht die ze zelf daadwerkelijk afgelegd hebben.
Ze wisten ons boeiend over  hun achtergrond, hun motivatie en gebeurtenissen te vertellen. En ook hoe ze hun ervaringen tot een boek verwerkten.

Een tocht naar Santiago is inderdaad uniek. Dat zullen veel mensen ook dit jaar weer ervaren. 

Dag van de pelgrim

Op weg ... 
naar Compostela ...
jouw unieke tocht ...

Vandaag richtte het Vlaams Compostelagenootschap haar jaarlijkse pelgrimszegen in. Die is vooral bedoeld voor de mensen die in de loop van het jaar naar Santiago zullen gaan.
De activiteiten gingen door in Mechelen. Ik verschoot ervan met hoevelen we waren. Honderden kwamen bijeen in de salons Van Dijck, waar de ontvangst was.
En in de Sint Romboutskathedraal waren we met nog meer.
De dienst was ingetogen. Vele mensen werden aan gegrepen door de viering en de erop volgende zegening.

Pelgrim, op je reis
zal je misschien erg ver moeten gaan
want, pelgrim, het is een lange weg
om te ontdekken wie je bent. 

vrijdag 7 februari 2014

Postscriptum

Als een mens zo de weg naar Compostela aflegt, kom je af en toe in de wegberm een kruis tegen of een ander aandenken van een pelgrim die onderweg overleden is.
Meestal denkt men dan aan een natuurlijke doodsoorzaak, of een verkeersongeval.
De tijd van de struikrovers en de roofridders ligt al lang achter ons. Daarom doet het vreemd aan dat een pelgrim onderweg met een kruisboog doodgeschoten is.
Dit is het onderwerp van het boek Postscriptum van de schrijver Pieter Aspe.
Een boek dat boeit door zijn steeds wisselende situaties en vermoedens. Een boek dat blijft boeien, en op sommige momenten de wreedheid van sommige bandieten, maar ook van mensen waarvan we denken, dat we ze volledig kunnen vertrouwen, bloot legt.
Maar uiteindelijk lost de commissaris, die in veel boeken van Pieter Aspe de hoofdrol speelt, de zaak op.

donderdag 6 februari 2014

Tandartsdag

Hevige pijn deed me naar een tandarts uitkijken. Dat was niet zo moeilijk, in de Keizer Karelstraat is een gekend tandheelkundig centrum. En na een telefoontje kon ik deze middag al terecht.
Ik moest eerst een formulier invullen. Daarbij moest ik ook invullen welke medicatie ik neem. Iedere dag 5 verschillende pillen. Het leek wel dat ze vooral in de bloedverdunner geïnteresseerd waren.
Daarna kon de behandeling echt beginnen. De tandarts heeft er nogal haar werk van gemaakt.
En nu voor avondeten hou ik het maar op een simpel soepje met veel noedels in.

woensdag 5 februari 2014

Eindelijk borden en bestek

Het is er vandaag van gekomen. In de IKEA heb ik een set borden, messen en vorken weest gaan kopen.
Ik moest toch bij mijn neuro-psychiater zijn. Ik dacht dan ook laat me daarna dan tram 1 nemen. Die tram rijdt naar Sint-Denijs-Westrem.
Ginder in de IKEA eerst wel nog de fameuze gehaktballetjes gegeten.
En dan zo een basisset gekocht. Dank zij de waardebon van een milde schenker - waarvoor mijn dank - heb ik niet eens veel moeten bij betalen. De set bestaat uit zes, maar op mijn tafel - zie foto - kan ik er maar vier op kwijt.

Stilletjes aan dringt het tot me door dat ik nu mijn woning in Zelzate niet meer als mijn thuis kan beschouwen.

dinsdag 4 februari 2014

De Gildentocht

Het heeft wat geduurd. Ik was nogal futloos. Maar door bepaalde positieve ontwikkelingen heb ik weer zin gekregen om lange afstanden te wandelen.
Ik heb me zo net ingeschreven voor de Gildentocht.
Meer info over deze tocht op: http://gildentocht100km.skynetblogs.be/

Er is een indrukwekkende deelnemerslijst, en zelfs de reserve lijsten zijn al goed van namen voorzien.

Druipneus

Mijn problemen van gisteren zijn gelukkig van de baan. Ik heb nog wel een druipneus, waar bij ik dan angstvallig naar mijn zakdoek kijk of er bloed is.
Ik heb wel al ettelijke pakjes zakdoekjes om gezet. Maar vandaag na een goed ontbijt op mijn gemakje naar het rabot, naar het nieuw justitiepaleis gewandeld. Dan nog wat door Gent gezworven.
Deze middag dan een broodje eiersalade gegeten,
En nu achter de computer, want ik heb nog heel war achterstallig werk af te handelen.

maandag 3 februari 2014

Wakker geworden in het bloed

Het is maar een gewone maandag. Toen ik wakker werd zag ik dat ik in het bloed lag. Mijn hoofdkussen, mijn lakens waren een grote rode plek geworden. Ik kon de moed niet opbrengen om op te staan. Maar ja met die bloedingen, moest ik me toch wassen. Ik had ook schrik dat als ik mijn neus waste het bloeden weer zo herbeginnen. Bij mijn dagelijkse dosis medicaties heb ik dan ook de bloedverdunners maar over geslagen
Afin, dan mijn bed afgetrokken. De bebloede lakens in een tas gestoken, en dat dan naar de wasserij gebracht.
Ik heb het de mevrouw wel verteld dat het mijn eigen bloed was. En ze nam op het briefje een extra notitie op. Misschien hebben ze voor bloed andere wasmiddelen nodig.
Dan naar het belfort gestapt om in de stadswinkel vuilniszakken te kopen. Vriendelijke mensen daar. Ze leggen het  verschil uit van wat in de PMD mag, en wat in de restafval moet. Ik verblijf wel al een tijdje in Gent, maar wat bepaalde gewoonten zijn moet ik  nog leren.
Ondertussen was het wel al middag en had ik wel nog niet gegeten. En ik stapte dan ook naar de Vooruit, om soep met brood te bestellen.
Spotgoedkoop ginder, En het is er altijd goed zitten.
Spijtig genoeg begon ik weer koorts te krijgen. Het was dan ook snel mijn soep uit lepelen en weer naar mijn residentie te keren.
Ja en ginder moest ik dan verse lakens op mijn bed leggen, vooraleer ik me plat kon leggen.

zaterdag 1 februari 2014

Toch weer op wandel

Het wordt zondag in Eine, vlak bij Oudenaarde. Na een week dat ik meer in bed heb gelegen, dan wakker geweest, wordt het tijd dat ik wat weer in beweging kom. Alle afspraken die ik deze week had, had ik afgezegd of afgebeld. Sorry, er waren bijeenkomsten bij waar ik graag aan had deel genomen
Ik wil de mensen die me een berichtje, een mailtje gestuurd hebben hartelijk danken. Bijzondere dank voor degenen die me opgebeld hebben. En een meer dan uitzonderlijke dank aan de mensen die me opgezocht hebben. Het heeft heel wat voor me betekend.
Ik hoop dat ik wat terug kan doen.

Als ik een houthakker was.