Altijd zeiden we goede dag dag tegen elkaar.
Nu ik uit Zelzate weg ben, zag ik je niet meer. En ineens kreeg ik via gemeenschappelijke kennissen bericht dat je plots overleden was.
Het doet me pijn aan mijn hart. Ik voel met je familie mee.
Je was een mens die er in slaagde het schoonste in ons wakker te roepen, en nu zullen we tot in de hemel moeten wachten vooraleer we elkaar nog eens zullen tegen komen.
Vandaag heb ik van je afscheid genomen. Maar weet ... Iedere keer dat ik nog eens op de brughelling stap zal ik je vrolijk gezicht herinneren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten