Na zoveel ziektedagen in de voorbije 2 weken, wou ik er vandaag een extra gezondheidsdag van maken.
Deze morgen, lang geslapen, een ontbijt met geroosterde tarwebroodjes en vier vruchten confituur.
Dan naar de Tai Chi cursus. Het doet me deugd dat ik deze cursus na mijn Azië-reis hernomen heb. Onze leraar of instructeur of begeleider ... Ik weet ik niet hoe ik hem moet benoemen. staat erop dat we de oefeningen juist uitvoeren, maar aan ons eigen tempo. Het is niet wat ik vorige maand in Azië zag dat tientallen mensen de bewegingen op een plein conform uitvoeren. Het is anders, gelijk is wat ik van het wandelen gewoon ben: iedereen op zijn eigen tempo. En zo geraken we ook vooruit. Het is niet de bedoeling om aan competitie te doen.
Ik moest de sessie iets voor het einde verlaten. Ik had nog een afspraak met mijn neuro-psychiater. Ook hier viel het mee. De medicatie wordt verminderd.
Dan braafjes naar de Brazza. Moet ik nog vertellen dat dit een zaak is waar je heerlijke croque-monsieurs kan eten, en op een heel bijzondere manier opgediend?
Dan naar de Securex. Ik moest nog een heleboel doktersvoorschriften indienen.
Dat is dus ondertussen gebeurd.
Nadien gewoon naar mijn residentie Keizer Karel. Maar daar stond me ook wat papieren werk i.v.m gezondheid te wachten. Stickers plakken en nadien naar de apotheek om al die medicamenten te halen.
Misschien komt het ooit goed met me.
Ondertussen alle sympathie met iemand die dezelfde naam heeft als ik. En met wie ik 2 wandelreizen mocht meemaken. Hij is er niet meer. Vandaag is hij begraven. Ik zal hem blijven gedenken. Zo is hij er toch nog. Ik wens zijn familieleden en vrienden alle respect toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten