Onze donderdag in Taiwan was er wel een van tegenstellingen.
Onze dag begon met lang te slapen. De wake up call was om 8 uur.
In het Rosé restaurant genoten we van een uitgebreid ontbijtbuffet, waarbij ook westers eten klaar stond. We zouden er weer tegen kunnen vandaag.
Om half tien vertrokken we dan naar het memoriaal van Chiang Kai-Shek. We kwamen net bij de wisseling van de wacht er aan. De moeite waard om dat te bekijken. Nadien gingen we naar de zalen waar het leven en de verwezenlijkingen van Chiang Kai-Shek ten toon gesteld worden met documenten en uit vergrote foto's. Het is die man die Taiwan gesticht heeft. Het komt me een beetje over dat hij hier als een halfgod vereerd wordt. Autobussen met bezoekers rijden af en aan.
Dan bezochten we de Taiwan Tower. Dit gebouw was ooit het hoogste gebouw ter wereld. Een toren van 508 meter.
Een lift bracht ons met een snelheid van 600 meter per minuut naar de 89ste verdieping. Omdat er vrijwel geen wind was, konden we met de trap nog naar het 91ste. Op de 89ste verdieping konden we met zo een audiofoon de omgeving van Taipei toegelicht krijgen.
Beneden in het gebouw gingen we lunchen. Honderden mensen aten in dat restaurant, dat eervol een ster van Michelin draagt. We aten aan zo een tafel met een grote draaibare schijf, waarop de lekkere gerechten geplaatst worden. Allemaal verschillende vullingen en vormen.
In de namiddag keerden we terug naar het Taiwan, vooraleer de Chinezen er aan kwamen. Onze reisleidster bracht ons naar de bergen, naar waar aan de watervallen het dorp Wil al bestaat. Daar maakten we kennis hoe de oorspronkelijke bewoners van Taiwan leefden. Het dorpsleven brachten ze in een muzikale dansstijl weer tot leven.
Met een treintje daalden we dan af naar de warm water bronnen,
En dan was het weer met de autobus naar Taipei.
Na een lekkere Chinese maaltijd is iedereen nu weer in zijn hotelkamer.
Onze dag begon met lang te slapen. De wake up call was om 8 uur.
In het Rosé restaurant genoten we van een uitgebreid ontbijtbuffet, waarbij ook westers eten klaar stond. We zouden er weer tegen kunnen vandaag.
Om half tien vertrokken we dan naar het memoriaal van Chiang Kai-Shek. We kwamen net bij de wisseling van de wacht er aan. De moeite waard om dat te bekijken. Nadien gingen we naar de zalen waar het leven en de verwezenlijkingen van Chiang Kai-Shek ten toon gesteld worden met documenten en uit vergrote foto's. Het is die man die Taiwan gesticht heeft. Het komt me een beetje over dat hij hier als een halfgod vereerd wordt. Autobussen met bezoekers rijden af en aan.
Dan bezochten we de Taiwan Tower. Dit gebouw was ooit het hoogste gebouw ter wereld. Een toren van 508 meter.
Een lift bracht ons met een snelheid van 600 meter per minuut naar de 89ste verdieping. Omdat er vrijwel geen wind was, konden we met de trap nog naar het 91ste. Op de 89ste verdieping konden we met zo een audiofoon de omgeving van Taipei toegelicht krijgen.
Beneden in het gebouw gingen we lunchen. Honderden mensen aten in dat restaurant, dat eervol een ster van Michelin draagt. We aten aan zo een tafel met een grote draaibare schijf, waarop de lekkere gerechten geplaatst worden. Allemaal verschillende vullingen en vormen. In de namiddag keerden we terug naar het Taiwan, vooraleer de Chinezen er aan kwamen. Onze reisleidster bracht ons naar de bergen, naar waar aan de watervallen het dorp Wil al bestaat. Daar maakten we kennis hoe de oorspronkelijke bewoners van Taiwan leefden. Het dorpsleven brachten ze in een muzikale dansstijl weer tot leven.
Met een treintje daalden we dan af naar de warm water bronnen,
En dan was het weer met de autobus naar Taipei.
Na een lekkere Chinese maaltijd is iedereen nu weer in zijn hotelkamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten