Een goed moment om zich een beeld te vormen van die man, van de omgeving en de tijd waarin hij leefde en werkte.
Als wandelaar kennen we deze man toch door het praalgraf van hem dat we tegenkomen aan de Schelde als het einde van de Dodentocht nadert. De schrijver is in 1881 te St.Amands geboren.
In het MSK loopt nog tot 15 januari de tentoonstelling 'Verhaeren Verbeeld', en die ging ik deze morgen bezoeken.
Zijn belang ligt niet alleen in zijn schrijver zijn, maar ook omdat hij de kunst van zijn tijd recenseerde.
Hij stak zijn bewondering voor de oude Vlaamse meesters niet onder stoelen of banken. Dat komt in zaal 2 duidelijk tot uiting.
De meeste zalen behandelen de kunststromingen van eind 1800 - begin 1900. Die stromingen heeft Verhaeren mee tot ontwikkeling gebracht. Het impressionisme, het neo-impressionisme, de proletarische kunst, het symbolisme.
Alleen voor de impressionist Ensor zijn twee zalen voorzien. Manshoge potloodtekeningen maakten veel indruk op mij.
En, ik ben nu eenmaal een wandelaar, bleef ik toch even stilstaan bij het schilder 'De Wandelaar van Henri-Edmond Cross.
De schilders, beeldhouwers, boekillustratoren waren toen allemaal levende en werkende mensen.
Nu, een eeuw na hun dood, leven hun werken nog altijd, en ze weten ons nog altijd te bekoren.
Zelf ben ik een nogal oppervlakkige bezoeker, maar ik zag iemand met een vergrootglas waar mee hij de etsen bekeek. Zo halfweg meekijkend in de loupe, zag ik zo dat er vele details onthuld worden.
Nu ik toch in het MSK was, bezocht ik natuurlijk ook de restauratie van het Lam Gods. Het is zondag. De restaurateurs zijn dan niet aan het werk, en de onderste binnenpanelen van het befaamde veelluik staan te prijken achter het glas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten