Door mijn eigen Gent

Vandaag mocht ik met een dozijn Oostendenaren wandelen in mijn eigen Gent. Het zou een stadswandeling worden, met hier en daar een stilstand om wat over een bezienswaardigheid, een gebeurtenis of een merkwaardigheid te vertellen.
Aan Gent Sint-Pieters namen we tram 1 naar de Korenmarkt. Aan de halte aldaar vormde het metselaarshuis, met de beeldhouwwerken die erboven dansen,  het begin van de tocht. De Sint-Niklaaskerk is de maandag gesloten, maar het gerestaureerde gedeelte was open voor een brocante- en antiekmarkt. Zo konden we het gerestaureerde gotisch gedeelte bekijken. We stapten verder om de muurschildering van de Monuments Men te bewonderen.  En terwijl we er toch waren vertelde ik tevens het verhaal van het Pand, met zijn Calvinistische universiteit, en wat over de Sint-Michielskerk. De trappen op, en dan het fameuze stadsgezicht van de 3 torens bewonderen. Dan even langs Klein Turkije, om zo naar de schaapstal te gaan. De stadshal uit 2012 is altijd een dankbaar onderwerp, dat veel gehoor vindt. Iets verder de Mammelokker trouwens ook.
Ruim de tijd genomen in de Sint-Baafskathedraal om aan de hand van de bouwgeschiedenis van die kerk, de historische ontwikkeling van Gent te schetsen. In de XVI-de eeuw eindigde ik, met Keizer Karel en de Stropdragers.
Even een pauze in het Vosken en dan via de Achtersikkel en de Zandberg naar de Reep. Gent wordt terug aan het water gegeven, en daar is de Reep met de Scaldissluis een mooi teken van. Dan over de Oude Beestenmarkt, naar Portus Ganda. Ginder zouden we onze knapzak aanspreken. Dat deden we dan ook in

het gezelschap van een dame met rode wandelschoenen aan. Ze had ook een koptelefoon op en zat zo op het staketsel. (Lees over die naakte dame in Het Nieuwsblad. Klik hier)
Na onze picknick bezochten we de resten van de Sint-Baafsabdij en het Spaans kasteel om dan richting MIAT te gaan. Industriële Archeologie, maar ook het standbeeld van de componist van de Internationale. 'Ontwaak verworpenen der aarde'.
Onderweg hadden al verschillende keren de zuilen van het STAM gezien en bekeken, die steeds een thema uit Blijven Plakken in Gent behandelen.
De Vrijdagsmarkt was ons volgend stoppunt. We waren er via het Sluizeken en het Oudburg naar toe gegaan. En ginder richtte onze aandacht zich naar Jacob van Artevelde en naar Ons Huis, het gebouw van de socialistische arbeidersbeweging.
Aan het Groot Kanon konden we het huis van Alijn zien. Moest het geen maandag zijn. Ik had daar zeker een stop ingelast. Maar de maandag is het niet open. Onze West-Vlamingen namen zich voor eens terug te keren als het geen maandag is, om dan het museum voor Volkskunde te bezoeken. Ook bij het MIAT, hadden ze dat trouwens al gezegd.

Door al dat gebabbel was ik wat uit mijn tijdschema geraakt. De mensen waren veel meer geïnteresseerd dan ik vooraf verondersteld had, en bleven geboeid door de Gentse geschiedenis, en de merktekens die dat nagelaten heeft. De tocht langs het begijnhof en langs de Coupure, die ik voorzien had, knipte ik dan ook uit de wandeling. We gingen langs het Groot Vleeshuis naar het Veerleplein om dan langs de Korenlei  in de richting van het Justitiepaleis te trekken. In het Justitiepaleis is nu nog het Hof van Beroep gevestigd.
Geruchtmakende processen zijn hier gevoerd. Denk bijv. aan de assissenzaak tegen Edje Anseele die een persmisdrijf had gepleegd. Hij had namelijk de soldaten opgeroepen om niet op de stakers te schieten.
Langs de Ketelvaart stapten we dan naar de Krook, en in de stadsbrouwerij, de Gruut sloten we onze wandeling af.
De mensen waren content. Ze hadden het toeristische Gent gezien, en ook stukken Gent waar weinig over geweten is, maar ook tot de Gentse geschiedenis behoren.