De wandelsportclub Langdorp richt vandaag, zondag 13/7/2014, haar zomertocht in. De weersvoorspellingen zijn wel niet zonnig, maar dat zijn we de laatste dagen gewoon. De tocht start in Aarschot. De wandeling is een klassieker in het Hageland met heuvels, prachtige vergezichten, holle wegen, natuurreservaten en beukenbossen.
Uit de verschillende afstanden kies ik voor de 30 km. Na een koffie met een boterham met hoofdvlak vertrek ik. De wandelpijlen sturen de wandelaars met een mooi zicht op bezienswaardigheden naar de Demer. Ginder kunnen we de mooi gerestaureerde Hertogenmolens bewonderen. We gaan verder en steken de spoorweg over, om dan in de groene heuvels te belanden. Smalle wegels, niet te erg glibberig, vormen de hoofdmoot van deze wandeltocht. We stappen langs wegjes die soms moeilijk begaanbaar zijn, zonder evenweel extreem te worden. Na 5,4 km hebben we (die de 30 stappen) onze eerste rust. En daarna stappen we verder. De Wijngaardberg is ons doel nu. Veel boomgaarden onderweg, en ook vroegere groeven, waar ijzerzandsteen gewonnen werd. Nog even klimmen naar een imposant Christusbeeld, en dan via wegjes terug naar beneden. De paadjes zijn gelukkig van trappen voorzien, want het is hier nogal steil. In de wijnkelder hebben we dan de rust. Hier kunnen we de plaatselijke wijn proeven, maar ik hou het bij een soepje. Na die 2de rust trekken we verder. In dit traject hebben de 42 en de 50 zich van ons afgesplitst. Om die afstanden te bewandelen, moest de wandelaar zeker voor 9 uur vertrekken.
Langs de flanken van de wijngaardberg wandelen we bij een stenen muur wandelen. Die muur schermde in de 13de eeuw de wijngaard af, en is nu als cultureel erfgoed.
Weer in Gelrode vond ik het tijd om koffie te drinken met een groot stuk rijsttaart. We stappen dan weer richting Aarschot. Als ik kan kiezen tussen natuur en verhard, kiezen ik en vele anderen voor de leuke natuurwegels. Die brengen ons naar de Orleanstoren. Daar komen verschillende afstanden samen. De wandelsportclub heeft hier een ijskar laten komen. Ambachtelijk ijs van Averbode aan de Orleanstoren. Maar ik neem er geen. Ik eet sowieso bijna nooit ijskreem, en het begint nu net wat te regenen.
Uit de verschillende afstanden kies ik voor de 30 km. Na een koffie met een boterham met hoofdvlak vertrek ik. De wandelpijlen sturen de wandelaars met een mooi zicht op bezienswaardigheden naar de Demer. Ginder kunnen we de mooi gerestaureerde Hertogenmolens bewonderen. We gaan verder en steken de spoorweg over, om dan in de groene heuvels te belanden. Smalle wegels, niet te erg glibberig, vormen de hoofdmoot van deze wandeltocht. We stappen langs wegjes die soms moeilijk begaanbaar zijn, zonder evenweel extreem te worden. Na 5,4 km hebben we (die de 30 stappen) onze eerste rust. En daarna stappen we verder. De Wijngaardberg is ons doel nu. Veel boomgaarden onderweg, en ook vroegere groeven, waar ijzerzandsteen gewonnen werd. Nog even klimmen naar een imposant Christusbeeld, en dan via wegjes terug naar beneden. De paadjes zijn gelukkig van trappen voorzien, want het is hier nogal steil. In de wijnkelder hebben we dan de rust. Hier kunnen we de plaatselijke wijn proeven, maar ik hou het bij een soepje. Na die 2de rust trekken we verder. In dit traject hebben de 42 en de 50 zich van ons afgesplitst. Om die afstanden te bewandelen, moest de wandelaar zeker voor 9 uur vertrekken.
Langs de flanken van de wijngaardberg wandelen we bij een stenen muur wandelen. Die muur schermde in de 13de eeuw de wijngaard af, en is nu als cultureel erfgoed.
Weer in Gelrode vond ik het tijd om koffie te drinken met een groot stuk rijsttaart. We stappen dan weer richting Aarschot. Als ik kan kiezen tussen natuur en verhard, kiezen ik en vele anderen voor de leuke natuurwegels. Die brengen ons naar de Orleanstoren. Daar komen verschillende afstanden samen. De wandelsportclub heeft hier een ijskar laten komen. Ambachtelijk ijs van Averbode aan de Orleanstoren. Maar ik neem er geen. Ik eet sowieso bijna nooit ijskreem, en het begint nu net wat te regenen.
Gelukkig niet voor lang. Ik doe zelfs mijn paraplu niet open. En het houdt op, nog voor ik de laatste rustplaats - die is in Bergvijver - bereik. Dat was een traject van 7,4 km. Nu hebben we nog 6 km te stappen. Het blijft een mooi parcours, waarbij de wandelingen de wandelaar weer naar de Demer brengen. Om te eindigen krijgen we nog wat van de stad te zien. Beelden en het gasthuis.
Bij de aankomst trakteert de inrichter ons nog met een yoghurt, en die neem ik mee om op de trein op te eten.
Het is geweldig geweest vandaag. Degenen die me de tocht aanbevolen hebben, hebben groot gelijk. Het is een fantastische wandeling die de wandelsportclub van Langdorp ons in Aarschot aangeboden heeft.
Bij de aankomst trakteert de inrichter ons nog met een yoghurt, en die neem ik mee om op de trein op te eten.
Het is geweldig geweest vandaag. Degenen die me de tocht aanbevolen hebben, hebben groot gelijk. Het is een fantastische wandeling die de wandelsportclub van Langdorp ons in Aarschot aangeboden heeft.
Voor mijn fotoverhaal, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten