Doorslaar op de kaart

Weet je waar Doorslaar ergens ligt?
Nu de Reynaertstappers hebben dat kleine dorpje op de kaart gebracht vandaag.
Het dorpje maakt deel uit van Lokeren. Lokeren is al groen, en in dat dorpje zeker. Er rijdt zelfs geen autobus naar toe op zaterdag. Gelukkig kwam een vriend me ophalen, waarvoor mijn dank.
De start was in de parochiezaal aldaar, en we werden meteen over een voormalige tramroute gestuurd. De tramstatie in Doorslaar is al lang verdwenen, maar het traject ligt er nog, en dat konden we bewandelen in de richting van Eksaarde. Het traject, of een gedeelte ervan althans ligt trouwens op de Urbanus wandel route, en kan dus vanaf de info toerisme vanuit Lokeren bewandeld worden.
We wandelden ook langs de Zuidlede, voor mij en verschillende van mijn vrienden een mooie herinneringen aan de Pinkstermaandag-wandelingen. Nu totaal anders van sfeer door de vallende bladeren, de veelkleurige bomen, de paddenstoelen in de wegberm. Ik denk dan aan de verfoeilijke

inktzwam (in mijn ogen althans) en aan de charmante rode paddenstoel met witte stippen. Vele mensen bukten zich om de zwammen te fotograferen. Kijk maar naar de verschillende foto-albums van deze wandeltocht op het internet.
Ons traject bracht ons naar Eksaarde, waar we konden verpozen in de zaal 'Ons vermaak'. Dat etablissement is lokaal gekend als de blauwe zaal. Ik ga je de historie niet vertellen. De liberalen en de katholieken kwamen in de tijd niet overeen.
Dan hadden we nog een mooie lus richting Daknam. Een rustige lus. De parcoursmeester heeft ons de meest romantische paadjes aangeboden. Soms speelse paadjes met de vos Reintje en de beer Bruintje.
Leuk langs het water wandelen. De samenkomst van Durme, Zuidlede en Moervaart is niet imposant, maar zo vertederend. Zeker met dat zacht herfstzonnetje.
Terug in 'Ons vermaak' was aan onze tafel het gespreksonderwerp: Santiago de Compostela. Hoe lukt het? We kennen elkaar niet. We komen toevallig aan dezelfde tafel terecht. Er is één iemand die een T-shirt van dat wandeldoel draagt, en die tocht wordt dan een gespreksonderwerp.
Maar goed. Dat is een ander verhaal.
Wij wandelden verder. Eens aangekomen kunnen we met veel genoegen over een mooie tocht napraten.