De Denderklokjes richtten er een tocht in.
In de startzaal kwam ik al meteen bekenden tegen. En ik kreeg gelijk al te horen dat ze me op de televisie gezien hadden.
De tocht bestond uit drie lussen. Leuk vond ik dat ze deze lussen elk een eigen naam gegegeven hadden: respectievelijk Heidekantroute, Vondelbeekroute en Wachtbekkensroute.
Die laatste route was met haar 12 kilometer de langste lus. Ik bewandelde ze eerst. Het was een landelijke tocht door het groen over veldpaadjes, met veel afgevallen bladeren op de wegjes, en mooie paddenstoelen in de berm. Dat heeft de parcoursbouwer ook in de andere lussen waar gemaakt. Het grillige parcours dwong een beetje om de pijlen in da gaten te houden. Zeker in het eerste traject dat ik alleen aflegde. Dat traject passeerde na de rust bij de atletiekclub van Lebbeke de wachtbekkens.
Het tweede traject wandelde ik met clubgenoten, Een mens babbelt dan wat af, maar met meerderen is er wel altijd iemand die de pijl op tijd opmerkt.
Ik vroeg me trouwens af of de Vondelbeek wat met de Vondelmolenkoek te maken heeft. We kregen er een bij de inschrijving. De koek wordt trouwens in Lebbeke vervaardigt.
Ik eindigde met de Heidekantroute. Ook hierin weer veel veld wegels. Ons traject zigzagde met het rolstoelparcours, dat de wat minder begaanbare smalle paadjes vermeed.
Het heeft niet geregend, ook al dreigde het soms, we hebben het droog gehouden op deze aangename tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten