Het zou vandaag voor mij een wandeling over de grens worden.
Maar welke? Zo een grens waar met prikkeldraad mensen uit het land gehouden worden? Neen wij zijn mensen die voor ons plezier wandelen, niet omdat we op de vlucht zijn.
Trek ik met wandelclub De Smokkelaars naar Hulst in Nederland?
Trek ik met WSV Wervik naar het noorden van Frankrijk?
Na afspraak met Michel werd het de tabakstocht vanuit Wervik.
De treinverbinding is in ieder geval gemakkelijk. Ik stap in Gent op de trein naar Poperinge en in Wervik stap ik af. Dan was het nog een kilometertje naar de startplaats.
Uit het gamma van aangeboden trajecten koos ik voor de 22km.
Vrijwel onmiddellijk trokken we de Leie over en waren we in Werviq Sud. Dat is in Frankrijk. De 6 km splitste zich vrijwel na de schreve (=de landsgrens) af van de andere afstanden.
Wij trokken verder naar Boesbeke voor een gedeelte langs het Circuit de la Montagne.
Het jachtseizoen is blijkbaar begonnen. Ik ontmoette althans verschillende jagers.
De afstand van 22 km was mooi in 4 stukken van telkens iets meer dan 5 km gehakt.
In de eerste rust trof ik Marc en Snoopy aan. De volgende 17 km hebben we samen gewandeld.
Het tweede traject was een plaatselijke lus in Boesbeke. Daar stapten we leuke voetgangerspaden die doorsteken vormden in het woongebied. De bewoning voorbij waren het charmante paden langs akkers, die vrijwel alle op de mais na, al geoogst waren.
De 2de rust was op dezelfde plek als de 1ste rust. Een gezellige zaal. De soep smaakte ons goed.
Het derde traject bracht ons naar de Leie. (Voor mij bijzonder omdat waar ik in Gent verblijf de Leie ophoudt en samenvloeit met de Schelde)
De 3de rust was in de Speije, waar we al dikwijls geweest zijn op weekdagtochten als start plaats.
De tocht vervolgde langs de mooie begraafplaats om dan de Leie over te steken naar de Balokken. Ginder was het feest. De Balokken zijn groter geworden en dat was een feest met volksspelen waard.
We ontmoetten ook een hele groep wandelaars die met hun hond op stap waren. Er is op de Balokken zelfs een eigen speelterrein voor de honden.
Langs de molen en en het tabaksmuseum keerden we terug naar de Graankorrel onze startplaats.
Voila! Zo hadden we een mooie wandeltocht in het buitenland.
Maar welke? Zo een grens waar met prikkeldraad mensen uit het land gehouden worden? Neen wij zijn mensen die voor ons plezier wandelen, niet omdat we op de vlucht zijn.
Trek ik met wandelclub De Smokkelaars naar Hulst in Nederland?
Trek ik met WSV Wervik naar het noorden van Frankrijk?
Na afspraak met Michel werd het de tabakstocht vanuit Wervik.
De treinverbinding is in ieder geval gemakkelijk. Ik stap in Gent op de trein naar Poperinge en in Wervik stap ik af. Dan was het nog een kilometertje naar de startplaats.
Uit het gamma van aangeboden trajecten koos ik voor de 22km.
Vrijwel onmiddellijk trokken we de Leie over en waren we in Werviq Sud. Dat is in Frankrijk. De 6 km splitste zich vrijwel na de schreve (=de landsgrens) af van de andere afstanden.
Wij trokken verder naar Boesbeke voor een gedeelte langs het Circuit de la Montagne.
Het jachtseizoen is blijkbaar begonnen. Ik ontmoette althans verschillende jagers.
De afstand van 22 km was mooi in 4 stukken van telkens iets meer dan 5 km gehakt.
In de eerste rust trof ik Marc en Snoopy aan. De volgende 17 km hebben we samen gewandeld.
Het tweede traject was een plaatselijke lus in Boesbeke. Daar stapten we leuke voetgangerspaden die doorsteken vormden in het woongebied. De bewoning voorbij waren het charmante paden langs akkers, die vrijwel alle op de mais na, al geoogst waren.
De 2de rust was op dezelfde plek als de 1ste rust. Een gezellige zaal. De soep smaakte ons goed.
Het derde traject bracht ons naar de Leie. (Voor mij bijzonder omdat waar ik in Gent verblijf de Leie ophoudt en samenvloeit met de Schelde)
De 3de rust was in de Speije, waar we al dikwijls geweest zijn op weekdagtochten als start plaats.
De tocht vervolgde langs de mooie begraafplaats om dan de Leie over te steken naar de Balokken. Ginder was het feest. De Balokken zijn groter geworden en dat was een feest met volksspelen waard.
We ontmoetten ook een hele groep wandelaars die met hun hond op stap waren. Er is op de Balokken zelfs een eigen speelterrein voor de honden.
Langs de molen en en het tabaksmuseum keerden we terug naar de Graankorrel onze startplaats.
Voila! Zo hadden we een mooie wandeltocht in het buitenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten