Ik nam de bus er naar toe, en deed het maar al te graag omdat ik de wandeling kon combineren met bezoek aan familie en vrienden, die in dat vissersdorp zonder haven wonen.
Uit het gamma van afstanden koos ik voor de 13 km. In dit traject stapten we net als de langere afstanden immers over de Doornendijk. De kortere afstanden niet.
Wandelen in de polders, soms nog ruw geploegd of geëgd akkerland, soms groene velden met gras om later in het jaar te oogsten. Weidse landschappen die zo een vierhonderd jaar geleden ingedijkt zijn. De Doornendijk is in mijn ogen het meest heerlijke stuk. Om redenen van natuurbehoud, is de dijk niet altijd toegankelijk. Ik genoot dan ook dubbel en dwars van de tocht over de dijk, met af en toe een doorkijk naar de geulen, die door dijkbreuken geslagen zijn.
Het was een heerlijke tocht. En als we langs een meer bewoond gebied Assenede naderden, konden we genieten van de bloemenpracht in de tuinen. De naam bloesemtocht was zeker toepasselijk.
En neem daar bij dat we af en toe van het zonnetje konden genieten, dan geloof je me allicht dat het een waar plezier was om in dat dorp te wandelen.
Anny was reporter voor de wandelgazette. Haar verslag met foto's zal deze week wel in de Wandelgazette verschijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten