Dit is zowat wat ik in het lied hoor:
Alleen wandelen wanneer de maan zwak schijnt,
en zich met glans door de duisternis toont,
wanneer uilen zich verbergen en nachtvogels klagen,
hoor je het geluid van de verschrikking die verdonkert..
Het is geen plaats voor de gelukkige. Kom Dochter van Verdriet,
hier verstillen de tranen in het bezwaarde hart.
Gisteren is voorbij. Er is geen morgen.
Niets is om te hopen. Niets meer te vrezen.
Als je een voorstel hebt om mijn vertaling te verbeteren, aarzel niet en zend me een mail.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten