De kraan loopt weer

Deze dinsdag nam ik nog eens de trein naar Ieper. Mijn wandeldoel was de tocht 'Ieper Binnenste Buiten', een tocht van de Spiegelstappers. Ik nam de eerste trein na 9 uur, om mijn seniorenbiljet te kunnen gebruiken. Een beetje tot mijn verwondering zag ik geen andere wandelaars op de trein. Zouden die na de 100 km van Ieper uit gewandeld zijn?
Aangekomen in het treinstation van Ieper, kon ik met een medewerker van de wandelclub meerijden naar de start zaal. Mijn dank hiervoor.
Na een broodje met soep vertrok ik voor de 18 km. Ook 6 en 12 km waren uitgepijld. Het begin was evenwel voor iedereen hetzelfde.
Langs het spaarbekken dat Ieper van drinkwater voorziet trokken we verder. We stapten eerst buiten Ieper. De eerste rustpost sloeg ik over. Op de 2de rustpost bleef ik wel wat zitten, kwestie van mijn meegebrachte lunch met een daar gekocht soepje te nuttigen. Die rust was in De Lovie en werd hoofdzakelijk door mensen met een beperking bediend. Het was een rust waar alleen de langste afstand kwam. Veel volk was er niet.
Het parcours bleef mooi en de wandelpijlen brachten ons langs Dikkebusvijver. Het was een beetje beginnen regenen, en het anders zo drukke terras bood een verlaten aanblik. Dat het niet altijd zo verlaten is, bleek uit de vele affiches van aangekondigde evenementen. We verlieten de vijver en trokken weer het platteland in om aan het station de vestingen van Ieper te bereiken. Nu brachten de wandelpijlen ons over de vestingen Ieper binnen. In "De Spiegel" hadden we onze laatste rust. Dat is trouwens het clublokaal van de Spiegelstappers, en ik liet me een appelgebak met een koffie goed smaken.
De Spiegelstappers zijn wel een bijzonder wandelclubje. Ze houden het bescheiden. Wat een verschil met de grote massa wandelaars van de 100 km van Ieper, een paar dagen geleden.

Voor mijn foto's op Picasa klik hier.
Voor mijn foto-verhaal, klik hier.

Ooh! Ik had nog het verhaal van de waterkraan beloofd. Er stroomde geen water door. De truc waardoor het lijkt waardoor de kraan in het ijle zweeft was daardoor duidelijk zichtbaar. Onverlaten hadden een of ander schuimend product toegevoegd, waardoor de hele rotonde onder schuim kwam te staan. De watertoevoer is dan afgesloten, en het schuim is door de brandweer opgekuist. Toen ik er passeerde was de boel net hersteld en kon ik zien hoe het water weer uit de kraan begon te lopen zoals we gewoon zijn.