Dat met een soete beese een aardbei bedoeld wordt, dat weet allicht iedereen. Vandaag richtten de Buitenbeentjes hun Soete Beese tocht in.
De startplaats was de sportzaal van Landegem. Ik was er vrij vroeg en koos voor de 32 km. Dat was de langste afstand die hun parcoursmeester uitgepijld had. Er waren natuurlijk ook kortere. De minst lange was 6 km.
Na het inschrijven en wat gebabbel in de zaal begon ik eraan. Nu ik in de stad verblijf kan ik dubbel en dik genieten van een landelijke tocht.
Eerst trok ik naar Vosselare, met onderweg onverwachte aspecten, zoals het geboortehuis van de gezusters Loveling - Gentenaars als ik weten nog altijd hoe zij 100 geleden succesvolle schrijfsters waren. Ook verschoot ik ervan dat ik ineens een boeddhistische gebedsvlag tegenkwam. De wandelpijlen lieten ons langs een boeddhistisch centrum passeren. Dat verwacht je zomaar niet op de Vlaamse boerenbuiten. Serres met aarbeienteelt, aardappelvelden, mais en hooiland des te meer.
In Vosselare hadden we een extra lus, zodanig dat we 2 keer in de rustpost aldaar kwamen.
Pas toen drong het bij mij door dat ik mij ergens moest vergist hebben. Vlak na de start was er een splitsing, die had ik over het hoofd gezien en was meteen aan de 2de lus begonnen. "Ja jong" zei Jacques "De oude dag komt niet alleen!" Ik zal hem maar gelijk geven.
Door de vergissing kwam het toevallig goed uit voor het middageten. De club verkocht frieten met stoverij in de startzaal.
Na de maaltijd kon ik dan alsnog de eerste lus stappen. Een lus met van die smalle overgroeide paadjes. Dat is na verharde wegen altijd leuk om te doen.
Om de wandeling af te sluiten kocht ik nog een bakje aardbeien, om onderweg naar mijn verblijf op te eten. Dat was wel goed om zo een heerlijke wandeldag af te sluiten.
Voor mijn foto's bij Picasa, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten