Miserie

Vandaag wandelde ik langs de miseriebocht. We waren op de kerstmistocht van de Wandelclub Beernem. In de tocht was de Miseriebocht opgenomen. Voor ons was er geen miserie. Meer afzien zou het zijn voor de mountainbikers op het parcours dat aan het kanaal Gent-Brugge gereed gemaakt werd voor een wedstrijd.
De Miseriebocht was eertijds een probleem voor de schippers. Nu is de vaart recht getrokken, en de miserie is nu een natuurpunt geworden, met grazende schapen. Schapen die tussen de gaspeldoorn, die hier weelderig bloeit, grazen. (Tussen haakjes: Ik las dat de gaspeldoorn op de rode lijst staat, de lijst van zeldzame planten.)
Bloeiende bloemen op een kerstdag, dat gebeurt niet ieder jaar. Wij waren langs de vaart op weg naar de rustpost in Sint-Joris. De kortere afstanden deden deze rustpost niet aan. Die bleven dichter bij Beernem zelf.
De volgende rustpost deelden we met alle afstanden. Voor mensen als ik die de 21 stapten, was dat de tweede rustpost. Ook voor de 17 trouwens.
Voor kortere afstanden was dat de enige rustpost, de plek waar alle deelnemende wandelaars elkaar konden ontmoeten.
Wie dacht dat een kerstdagtocht ons door een white christmas zou brengen, wist op voorhand dat dit niet zou lukken. Het was 8°C. Maar de vele kerstfiguren en kerstversieringen brachten ons wel in de sfeer.