[Bij de sprinters, dat zijn boeken die je maar voor een beperkte tijd, dit is hoogstens één week, uit de stadsbibliotheek kan ontlenen, nam ik vorige week een parel van een boekje mee.
Het boekje is van Judith Vanistendael. Die mevrouw is een striptekenares. Voor iedere dag dat ze de Camino Francés stapte, maakte ze een schets of een aquarel. Ze stapte de tocht in 2010, en 5 jaar later gaf ze haar boekje uit.
Een hart verkwikkend boekje is het geworden. Haar gedachten (zelf noemt ze die hersenspinsels) zijn met de hand geschreven en bij de afbeeldingen gevoegd.
Iedereen die de camino al gestapt heeft zal zich in de beelden herkennen.
Laat me een fragment uit dag 41 aanhalen:
Als ik mijn "Compostela" wil halen, moet ik invullen of ik de tocht uit religieuze, spirituele of sportieve overwegingen heb ondernomen. Ik vul niets in, geen van de 3 is van toepassing. De meneer van Compostela wil me mijn "Compostela" niet geven... (Sportievelingen krijgen het sowieso niet) Hij bekijkt me aandachtig en beslist dat ik spiritueel ben, wat ik mij helemaal niet voel.
Achter me staat een lange rij 100-km-pelgrims uitmuntend spiritueel te wezen...
Met tranen in mijn ogen ga ik naar buiten.
2 opmerkingen:
Schande dat deze pipo de compostela niet wil geven aan deze bewonderenswaardige vrouw
Geen zorgen Herman, de dame heeft de compostela wel gekregen.
Maar het noodlot achtervolgde haar.
De compostela werd haar dan nog achteraf ontstolen.
Geloof me, ondanks haar tegenslagen, vormt het werkje een relaas dat het hart verkwikt.
Een reactie posten