Tijdens de Vlaamse Velden tocht was ik de Tervaete Stappers tegen gekomen. Aan een muzikale man die ons met zijn toetsenbord zelfs op de rustpost wist te bewegen, had ik beloofd om bij die wandelclub eens te gaan wandelen. Vandaag was mijn wandeldoel hun Brandweertocht te Diksmuide.
Op de trein hoorde ik van mede wandelaars. De tochten van de Tervaete Stappers zijn altijd uiterst gezellig. Zo was het inderdaad.
Aan het station van Diksmuide konden we op een pendelbusje stappen, en dan in de brandweerkazerne viel ons reisgezelschap uiteen. We stappen elk aan ons eigen tempo. We kiezen elk onze eigen afstand. In mijn geval was dat de 22 kilometer.
Al in de startzaal kwam ik wandelkennissen tegen. Trouwens ook later in de tocht. Veel West-Vlaamse wandelkennissen om nog een gelukkig 2017 te wensen. Een goed wandeljaar wens ik trouwens aan iedereen, en zeker aan die mensen die het wegens pijn moeilijk hebben.
Het was een mooie tocht door de polders over hard bevroren wegen. Voor mij was het summum de doorgang door de Bethoorse Broeken in Esen
Een wandeling naar mijn hart onder de winterzon.
En ... was de wandeling goed, de bevoorrading was meer dan we gewoon zijn. Ik richt zelf tochten in, geloof me dus als ik zeg, dat de organisatie een dikke proficiat verdiend.
Ondertussen zag ik op Facebook al wat fotoreeksen van deze tocht. Ongetwijfeld waren er meer wandelfotografen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten