Vierde 100 km

Zaterdag 1 september, iets na 17 uur kwam ons wandelgroepje aan in Doornik. We hadden 100 kilometer gestapt. We maakten met ons gevieren deel uit van de 155 marcheurs om de 100 km des 5 clochers te stappen.
Voor mij was het de 4de 100 km tocht dit jaar. In augustus ben ik op 3 100 km tochten gestapt. Een mens moet daarvoor 70 jaar geworden zijn om in één maand drie keer een 100 km te stappen.
Hoe het komt weet ik niet, maar het leek erop dat we er nu minder dan 20 uur voor zouden nodig hebben. Dat was dit jaar nog niet gelukt. Ook nu niet.
Op 88 km kwam ik te val. En dan nog wel op het beton. En nog wel met mijn aangezicht op de grond.  Bloeden dat het deed. Dat bracht verzorging mee op de post van Esplechin. Bloed wegwassen, wonde zuiveren, pleisters aan brengen. Het nam 20 minuten in beslag.  Ik hou er een blauw oog aan over.
Maar ja, dat zal wel verdwijnen. De tocht is gestapt.

• Mijn felicitaties aan allen die de tocht afgelegd hebben. 
• Mijn bewondering voor degenen die wel gestart waren, maar niet de volle 100 km afgelegd hebben. Zij weten dat je naar je lichaam moet luisteren.
• Mijn dank aan de wandelclub die deze tocht ingericht heeft.