Vandaag vond in Ertvelde een kunstenfestival plaats. Inrichter was de Oemtata. Het gebeuren vond plaats in de Pastorijstraat. Voor deze gelegenheid was de straat verkeersvrij gemaakt. Het gebeuren concentreerde zich in de lokalen van de Oemtata zelf, en in ruimtes die door andere bewoners van de Pastorijstraat ter beschikking waren gesteld.We zijn niet naar alle optredens geweest en hebben niet alle kunstwerken bekeken. Het aanbod was zeer verscheiden en ruim.
In de parochiekerk konden we genieten van klassiek a capella muziek. Bach weet nog altijd veel mensen te bekoren. Het koor kwam uit Eeklo: www.tweedecouplet.beIn het WZC vlak naast de kerk, werden we beroerd door een theatermonoloog van Jempie Vermeulen. Hij bracht ons zodanig in de ban van zijn verhaal, dat we als het ware zelf de gevangene waren, veroordeeld wegens moord. We waren zelf achter stenen muren het slachtoffer van onze liefde. Het verhaal dat hij bracht situeert zich in Spanje, in Alicante in 1933. Maar voor ons was het tegenwoordige tijd.
In het portaal van de kerk bewonderden het werk van de kunstenaar Pablo Sanaguano, Een kunstenaar uit Ecuador, als ik het goed onthouden heb, met een zeer sprekend werk, dat ik altijd een hongerdoek noem, omdat het me altijd doet denken aan de acties van Broederlijk Delen. Van een dame kregen we heel wat uitleg over de acties die nu in Evergem lopen.
In de tuin van de pastorij, in de stal ervan tenminste konden we dan tekeningen bewonderen.
Geloof me! Ik had er bijna één gekocht van een wandelaar die een berg beklimt. Had ik nu maar de naam van de illustrator opgeschreven!
Wandelaars zijn toch zelf ook wel kunstenaars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten