Voor mijn seniorenticket twijfelde ik. De zaterdag en de zondag mag je gelijk wanneer de trein nemen. Maandag t/m vrijdag vanaf 9 uur. Is paasmaandag nu een zondag? Voor alle zekerheid wachtte ik toch en nam pas om 9u01 de trein.
Na 10 uur in de startzaal heb ik nog ruim de tijd om de 20 km te stappen.
Het werd een heel andere tocht dan we op de Dodentocht voorgeschoteld krijgen. De 20 km bestond uit 4 trajecten. Het 1ste traject bracht ons doorheen jacht- en visgebieden naar Branst. Ik had mijn boterhammen mee, en kocht hier een kom soep. Het 2de traject bracht ons langs de Schelde naar Mariekerke. Op dit traject wat macadam zodanig dat we behalve wandelaars en joggers ook fietsers tegen kwamen. Van Mariekerke ging het dan langs leuke doorsteekjes, en langs natuurgebieden weer naar Branst. Het 4de traject liep langs een stil Maria-oord om dan in de Breeven te belanden. Daar koppelden we samen met de 7 km, die op de kinderboerderij een rust had. Langs een natuurleerpad kwamen we op het recreatieoord, en vandaar waar we weer zo in het CC Ter Dilft, de startzaal.
Daar heb ik frieten met stoofvlees gegeten. Ik dacht, zo moet ik deze avond niet meer in mijn verblijf eten.
Het was een mooie gezellige wandeling, hoofdzakelijk over onverharde wegen.
Ik had het niet verwacht maar toch kwam ik veel bekenden tegen. Yvette zat aan de inschrijvingstafel. Op wandel kwam ik verschillende mensen tegen waarmee ik nog groepswandelreizen mee gemaakt heb. Na afloop deelde ik de tafel met Marc, waarmee ik nog hotelkamers gedeeld heb. Ook mensen uit Evergem. En ik zag ook Witsoonestappers, maar een Bornemse Kwikker boeide me sterk met verhalen over bakkers, dat ik die mensen vergat te groeten. Op de treinreis terug kwam ik die Witsoonestappers weer tegen, We zaten op dezelfde trein en konden zo heel wat wandelervaringen uitwisselen, en het hebben over gemeenschappelijke wandelkennissen.
Wat ik evenwel het meest onthou van deze tocht is de stilte, die me op verschillende fragmenten beroerde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten