Je moet het maar weten. De Mote molen is de Kruiseke molen, in Wervik. En ze draagt nog andere namen. Ik wist het niet toen ik deze morgen vertrok naar Wervik, voor een mooie tocht van de Wervikse wandelsportvereniging
Het werd een mooie kermiswandeling ter gelegenheid van de boerenkermis op de Molenmeersen. Ik koos voor de 18. Dat bestond uit eerst een lus die ons langs de molen van Kruiseke bracht en dan doorheen het platteland ginder. Op sommige momenten was het compleet rustig. De stilte van de buiten maakt me altijd weer kalm. De rust maakt me om zo te zeggen berustend. Wandelen op het platteland is zo heerlijk.
Het traject van 12 kilometer werd ongeveer op de helft onderbroken voor een café rust aan De Nachtegaal.
Eens weer in de tent, tijd voor een babbel, en dan nog een nieuwe lus van zo een 6 kilometer. Nu stappen we een traject door een wat oudere woonwijk van Wervik. De wijk met open bebouwing en veel groen heeft vreemde namen: Laag Vlaanderen, en nadien: Vuile Beek.
Weer aan de tent op startplaats, nog even slenteren op de rommelmarkt, en dan weer naar het station. In 1853 stoomde hier voor het eerst een trein, en nu kunnen we er nog altijd de trein nemen.
Wervik is zo een van die Vlaamse stadjes waar ik graag vertoef.
De tabakstocht van de wandelvereniging gaat door op 25 september. Die staat alvast in mijn agenda genoteerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten