Op en onder de koude berg.

Vandaag wou ik een stadswandeling in Brussel maken. Door de regen ben ik van gedacht veranderd. Ik wou het droog houden. Ik koos dan ook voor museumbezoek. 

Via de Kunstberg stapte ik naar de Koudenberg. Daar moest ik nog even links en rechts naar het Paleizenplein. In het  BELvue museum is de toegang tot de archeologische site. Onder de straat, de gebouwen en het plein bevinden zich de resten van een groots paleis. Dit paleis van de Brabantse hertogen is ontstaan in de 12de eeuw. Het complex van paleis, aula, kapel kreeg nog meer prestige als hoofdverblijfplaats van Keizer Karel. 

Begin 18de eeuw brandde het echter af. De basis en kelders zijn bewaard gebleven. Ik had de restanten al eens gezien langs een doorkijk op de hoek van het Koningsplein en de Koningsstraat bij een gegidste rondleiding in Brussel. Nu kon ik er dan echt doorheen stappen. Kelders, keukens, zelfs een straat, een grote aula zijn te doorlopen. Soms zijn de gewelven er nog. Soms is boven het hoofd een grote betonnen plaat om het oude onder en het nieuwe boven te scheiden. Dat alles is dan voorzien van panelen met uitleg en projecties. Ik kwam ten zeerste onder de indruk van het huwelijk van Alexander Farnese met Maria van Portugal. Pracht en praal, uitgebreide banketten, tornooien, vonden in dit paleis plaats.

Na het ondergronds gedeelte liep ik nog door zalen waar de aandacht ging naar een banket in de renaissance. Ik zou er nog honger van krijgen. Overigens onthou ik er nog van dat het wassen van de handen voor het eten niet alleen een ceremonieel was, maar ook nodig omdat er nog niet met een vork, maar met de handen gegeten werd.
Wat ook nieuw was voor mij is dat het wijnglas niet op tafel bleef staan maar steeds door een bediende naar het buffet terug gebracht werd. 

De moeite waard, en terug buiten koos ik ervoor om de Sint-Jacobskerk te bezoeken. Van buiten is de kerk al opvallend met zijn neoclassicistische gevel. de kerk domineert daarmee het Koningsplein. Binnen in de kerk vooraan is ook een koninklijke loge. De koning kon blijkbaar niet gewoon in de rijen voor het altaar zitten. De loge doet me nu eerder aan een wat grote biechtstoel denken. 

De kerk is ook de zetel van een speciaal bisdom: het bisdom van de krijgsmacht. Van daaruit is nu een bijzondere tentoonstelling opgezet: "Dienaars van God tijdens de groote oorlog'. 

Die tentoonstelling behandelt de aalmoezenier, en meer nog de brancardier. Ze zijn de sjouwers en voerlui, de barmhartige Samaritanen van het slagveld.

Voor mijn foto's, klik hier. De meeste nam ik in de Sint Jacobskerk.