Het was mooi ontwaken in het landhotel Weingarten. Vanuit mijn bed ik keek al uit over het Bayerischer Wald. Puur natuur en verfrissend natuurlijk.
Het ontbijt was overvloedig en lekker. Net als gisterenavond zat ik weer bij de bende van de Reynaertstappers.
Ondertussen had onze gastvrouw het wachtwoord voor WIFI gegeven. Aan onze tafel, werd dan ook, snel naar Facebook en de mail gekeken. Ook al zijn we op reis, via Facebook zijn we met de thuisblijvers verbonden.
En dan de valiezen in de autobus en op weg voor een rit van 580 kilometer.
We reden door Beieren en over verschillende valleien van rivieren die in de Donau uitmonden.
Om half elf reden we Oostenrijk binnen.
Op de snelweg was het vrij rustig. Geen vrachtverkeer.
Rond de middag stopten we bij een wegrestaurant. Daar dronk ik een dubbele espresso. Honger had ik unieke niet. Ik kon wel eens een maaltijd overslaan. De manier om te betalen was wat ongewoon. De mevrouw die ons bestelde hield een soort chipkaart voor een lezer. Bij het buiten gaan, moesten we met die kaart afrekenen. 12 euro voor twee koffies en een stuk taart, trouwens.
Rond 2 uur passeerden we Wenen, de hoofstad van Oostenrijk. Al van ver zagen we
dat dit weleens bijzonder grote stad is.
Een uur later reden we Hongarije binnen.
Nu zijn we aan het Balaton meer. We verblijven in hotel Marina.
Zo meteen gaat onze groep dineren.
Er heerst in onze wandelgroep een uitgelaten en vrolijke sfeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten