Op onze wandeling deze morgen passeerden we ookboomgaarden. Bij enkelen ervan hingen de takken met kersen en krieken over de omheining. Onwillekeurig dacht ik aan het lied van Le temps des cerises. Gedurende meer dan een uur bleef het airtje in mijn hoofd hangen. Yves Montand zingt het.
Later in de middag was het dan weer een lied van Gilbert Bécaud dat door mijn hoofd bleef neuriën: ''L' important c'est la Rose'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten