We hadden Christiaan Thoen uitgenodigd om een lezing te geven met als titel: 'De verschrikkingen van het klimaatdebat.'
Onze gastspreker is een marien bioloog. Hij studeerde in Gent, en kwam hier dan ook graag.
- Het heeft niets met zijn uiteenzetting te maken. Hij is een goede vriend van de zoon van de schilder Prils, die destijds recht tegenover mijn ouders een apotheek had. En laat ik nu een schilderij van Prils aan mijn muur hangen hebben. De wereld is klein. -
Het was deze morgen wel wat hectisch. De Prinsenzaal bleek bezet te zijn door een opvoedingsgroep. Wij werden naar de conferentiezaal van het klooster van de Karmelieten verwezen. Dat was vlug geregeld. Vanuit onze stuurgroep gaven twee mensen bij de ingang in het Prinsenhof aan waar de lezing plaats vond.
Eens te meer kwamen veel mensen opdagen. We zijn echt tevreden dat we telkens weer zo veel volk trekken. En onze spreker wist het publiek goed te boeien. Ook al zijn we oud, we leren graag bij. Zeker omdat hij zijn uiteenzetting wetenschappelijk sterk ondersteunde, zonder te technisch te worden.
Velen van ons kunnen nu met hun kinderen, kleinkinderen of zelfs achterkleinkinderen over de opwarming van de aarde praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten