Gisteren was ik met een wandelkameraad. Vandaag was ik alleen.
Alleen bij manier van spreken dan. Tussen duizenden wandelaars ben je nooit alleen. Je blijft vrienden en kennissen tegen komen.
Vandaag wou ik toch wat tempo stappen. Ik nam dan ook geen rustpauzes, tenzij in het omkeerpunt Lissewege.
Dit jaar deden we niet de Tiendenschuur van Ter Doest aan. De parcoursmeester had een ander traject in de ontsluiting van de zeehaven voor ons uitgewerkt.
Een vaste gewoonte van mij is om in Lissewege een ovenbrood met Breydel-spek te eten. Gewoonlijk doe ik dat met een biertje, met een Brugse Zot met name. Dit jaar echter niet. Ik had al drie keer een flesje spa gekregen: 'Spa touch of' en 'Spa fruit'. Maar goed dat ter zijde.
De wandeling is er een zoals je aan de kust verwacht: de promenade, over het strand, door de duinen, langs vogelkijk natuurgebieden. en doorheen de polders.
Net zoals gisteren had ik voor de wandeling die met 24 aangeduid wordt gekozen. En net zoals gisteren was die 26 kilometer. Afin ... Dat staat toch op mijn getuigschrift.
Je gelooft me allicht wel, dat ik hier volgend jaar weer ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten