Weercijfer 7 stond er voor gisteren, zondag 15/12/2013, op 'http://www.meteovista.be/' . Dat is zeker geen weer om binnen te blijven. Dat is weer om buiten te zijn. Uit het aanbod van wandelingen koos ik voor de Bavotocht van de sloebers, afin ik bedoel de Scheldestappers. De startzaal "De Korenbloem" lag niet ver van het station af. De wandelaar kon uit verschillende afstanden kiezen: 6 km, 10 km, 15 km, 21 km en 30 km.
Ik koos voor de langste afstand. Tijd genoeg. Ik had geen reden om vroeg thuis te zijn. Het werd een mooie tocht door een landelijk gebied. Via hoofdzakelijke verharde wegen kwamen we in Ouwegem. In dit traject hadden we al de Bekemolen in Mullem kunnen bewonderen. Een windmolen die tevens watermolen is. Dan komen we niet veel tegen.
In Ouwegem hadden de mensen van de 30 een plaatselijke lus.
Ik koos voor de langste afstand. Tijd genoeg. Ik had geen reden om vroeg thuis te zijn. Het werd een mooie tocht door een landelijk gebied. Via hoofdzakelijke verharde wegen kwamen we in Ouwegem. In dit traject hadden we al de Bekemolen in Mullem kunnen bewonderen. Een windmolen die tevens watermolen is. Dan komen we niet veel tegen.
In Ouwegem hadden de mensen van de 30 een plaatselijke lus.
De 2de keer dat we in zaal "De Griffel" aan kwamen, stapten we dan met de andere afstanden verder in de richting van Asper. We passeerden nu een houten molen. Hier staan geen plakkaten dat de mensen geen molen willen. Integendeel! Hier staat een groot bord om de Huisekoutermolen te restaureren.
Na de rust in Asper kregen wij van de 30 toch wat slijk te verwerken, en hett was de moeite waard om onze schoenen vuil te maken want we werden verrast door bomen met zeer mooie zwammen.
Terug in de startzaal zag ik daar verschillende mensen met een doos wafeltjes zitten. Wat was dat?
De ambachtelijke wafeltjes waren een soort beloning voor de wandelaars die aan een viggaltocht bij de 4 verschillende clubs had deelgenomen.
Zo een wandeling als vandaag in de groene long aan de Schelde is altijd mooi meegenomen.
Na de rust in Asper kregen wij van de 30 toch wat slijk te verwerken, en hett was de moeite waard om onze schoenen vuil te maken want we werden verrast door bomen met zeer mooie zwammen.
Terug in de startzaal zag ik daar verschillende mensen met een doos wafeltjes zitten. Wat was dat?
De ambachtelijke wafeltjes waren een soort beloning voor de wandelaars die aan een viggaltocht bij de 4 verschillende clubs had deelgenomen.
Zo een wandeling als vandaag in de groene long aan de Schelde is altijd mooi meegenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten