Het werd tijd om nog eens een wandeltocht te maken. Het was al meer dan een week geleden. Voor mij is dat lang. Iedere week doe ik toch minstens één wandeltocht. Voor vandaag viel mijn keuze op Ieper. Daar gaat een driedaagse door, 100 km wandelen op 3 dagen.
Vandaag is het de 1ste dag er van. Met mijn seniorenbiljet moest ik wel tot 9 uur wachten. Om 9u08 had ik een trein naar Kortrijk.
Zo was ik in Ieper om 10u20. Tijd genoeg dus om voor de wandeltocht van 20 km te kiezen.
Die bracht ons langs eerst langs de Menenpoort en een stukje over de markt, volledig herbouwd na de Groote Oorlog, zoals het voordien was. Na het stadsgedeelte volgde de natuur. Eerst richting Zillebeke. Onderweg kwam ik 2 Trekvogels tegen, en de rest van de tocht hebben we samen af gelegd. Het was een mooie tocht. Na Zillebeekvijver een grote rust in een schooltje in het dorp van Zillebeke. Dan verder naar Hollebeke door het Vierlingenbos met zijn vele kraters van explosies. Kraters die nu een geliefkoosd oord zijn van waterlelies en kikkers. In Hollebeke waren we halfweg en keerden we langs het domein van de Palingbeek terug. Wat in de XIX-de eeuw een druk kanaal moest worden, is nu een hier en daar een smalle watergang geworden. De natuur heeft de plaats ingenomen van de pogingen tot industrialisatie. Terug in Zillebeke, bleven we weer wat zitten, om dan langs de andere kant van de vijver naar Ieper weer te keren.
Vandaag is het de 1ste dag er van. Met mijn seniorenbiljet moest ik wel tot 9 uur wachten. Om 9u08 had ik een trein naar Kortrijk.
Zo was ik in Ieper om 10u20. Tijd genoeg dus om voor de wandeltocht van 20 km te kiezen.
Die bracht ons langs eerst langs de Menenpoort en een stukje over de markt, volledig herbouwd na de Groote Oorlog, zoals het voordien was. Na het stadsgedeelte volgde de natuur. Eerst richting Zillebeke. Onderweg kwam ik 2 Trekvogels tegen, en de rest van de tocht hebben we samen af gelegd. Het was een mooie tocht. Na Zillebeekvijver een grote rust in een schooltje in het dorp van Zillebeke. Dan verder naar Hollebeke door het Vierlingenbos met zijn vele kraters van explosies. Kraters die nu een geliefkoosd oord zijn van waterlelies en kikkers. In Hollebeke waren we halfweg en keerden we langs het domein van de Palingbeek terug. Wat in de XIX-de eeuw een druk kanaal moest worden, is nu een hier en daar een smalle watergang geworden. De natuur heeft de plaats ingenomen van de pogingen tot industrialisatie. Terug in Zillebeke, bleven we weer wat zitten, om dan langs de andere kant van de vijver naar Ieper weer te keren.
Ik wandel dit jaar maar één dag van de driedaagse mee, maar noteer alvast 15, 16 en 17 mei 2015 in mijn agenda van volgend jaar.
Voor mijn foto's klik hier of klik hier voor een montage van dezelfde foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten