Inleiding
Zondag 11 mei stapten we door Parijs in de voetsporen van de
pelgrims. Het Parijs waar de
middeleeuwse pelgrims doorheen trokken was niet het Parijs zoals wij het nu
vandaag kennen. De Eifeltoren waarmee we nu Parijs typeren stond er toen nog
lang niet. Maar er stonden wel al veel kerken. De pelgrims toen deden ze
vrijwel allemaal aan. Nu doen we de tocht naar Santiago om spirituële of
sportieve redenen. In de middeleeuwen waren er ook nog de straf- en
boetebedevaarten.
We waren met een aantal leden van het Vlaams Compostela
genootschap. Regio Gent van dit genootschap had de tocht georganiseerd. Als
begeleider deden zij beroep op mevrouw Sophie Martineaud. Die mevrouw heeft
verschillende boeken over pelgrimages gepubliceerd, onder meer ‘Marcher à Paris
sur les pas des pélerins de Compostelle’ .
Naar Parijs.
Het was vroeg opstaan. We hadden afgesproken om om kwart voor zes uit Gent te vertrekken.
We waren met zijn twaalven om naar Parijs te rijden. We reden met 2 autos. Een minibusje waar we met 8 in konden, en 1 personenwagen met 4. Op de rit naar Parijs namen we een tussenstop om koffie te drinken en naar het toilet te gaan. In Parijs parkeerden we vlak bij de afrit de la Chapelle, daar waar het nog gratis parkeren was. Dan namen we de metro naar de plaats van afspraak, aan een kerkgebouw in de Rue Saint-Denis. Behalve onze gids, Sopfie Martineaud, vervoegden zich ook nog deelnemers aan ons gezelschap.
We waren met zijn twaalven om naar Parijs te rijden. We reden met 2 autos. Een minibusje waar we met 8 in konden, en 1 personenwagen met 4. Op de rit naar Parijs namen we een tussenstop om koffie te drinken en naar het toilet te gaan. In Parijs parkeerden we vlak bij de afrit de la Chapelle, daar waar het nog gratis parkeren was. Dan namen we de metro naar de plaats van afspraak, aan een kerkgebouw in de Rue Saint-Denis. Behalve onze gids, Sopfie Martineaud, vervoegden zich ook nog deelnemers aan ons gezelschap.
Het begin van de tocht
Onze begeleidster nam ons eerst even terug naar de plek waar
vroeger de stadspoort was, waarlangs de pelgrims uit het noorden Parijs binnen
kwamen. Een muurplaat herinnert daaraan.
Het doet vreemd aan om te realiseren dat het toen ginder allemaal akkers en
velden waren. Nu is het een integraal
deel van de stad.
Dan hielden we even halt bij een dure kledingszaak. Niet om naar de kleren te kijken, maar wel omdat hier vroeger het Hôpital de St-Jacques-aux-Pélerins gevestigd was. Een paar beelden op de muur van de eerste verdieping, evenals een muurplaat laat dat zien.
Dan gingen we de kerk binnen. Onze gids vertelde ons hoe we als we afbeeldingen van de 12 apostelen zien er de ware Jacob kunnen uithalen.
We hebben die zondag trouwens heel wat kerken bezocht. In de morgen moesten we ons soms haasten omdat er dan kerkdiensten zijn en je kan moeilijk biddende mensen storen.
De pelgrims stapten in de tijd langs de voormalige Romeinse wegen. Dat is dan de Rue St.Denis en de Rue St.Martin. Gelijk wij doorheen de straten liepen wees onze gids telkens op de pelgrimsmotieven die soms in de gevel uit gewerkt waren.
Dan hielden we even halt bij een dure kledingszaak. Niet om naar de kleren te kijken, maar wel omdat hier vroeger het Hôpital de St-Jacques-aux-Pélerins gevestigd was. Een paar beelden op de muur van de eerste verdieping, evenals een muurplaat laat dat zien.
Dan gingen we de kerk binnen. Onze gids vertelde ons hoe we als we afbeeldingen van de 12 apostelen zien er de ware Jacob kunnen uithalen.
We hebben die zondag trouwens heel wat kerken bezocht. In de morgen moesten we ons soms haasten omdat er dan kerkdiensten zijn en je kan moeilijk biddende mensen storen.
De pelgrims stapten in de tijd langs de voormalige Romeinse wegen. Dat is dan de Rue St.Denis en de Rue St.Martin. Gelijk wij doorheen de straten liepen wees onze gids telkens op de pelgrimsmotieven die soms in de gevel uit gewerkt waren.
Zo bereikten we de Tour Saint-Jacques. Hier zijn heel wat
pelgrims hun tocht begonnen, of er gepasseerd.
De toren maakte vroeger deel uit van een kerk. Tijdens de Franse revolutie werd de kerk afgebroken, om de stenen te recuperen. Dat de toren blijven staan is, is puur toeval. Een fabrikant van loden kogels gebruikte de toren om zijn kogels te maken.
De toren maakte vroeger deel uit van een kerk. Tijdens de Franse revolutie werd de kerk afgebroken, om de stenen te recuperen. Dat de toren blijven staan is, is puur toeval. Een fabrikant van loden kogels gebruikte de toren om zijn kogels te maken.
Na de middag
We trokken de Seine over. Aan de oever van de Seine
verorberden we onze lunch, maar het was te koud en te winderig om er te blijven
zitten. Dan maar een etablissement
binnen om een warme koffie te drinken.
De Notre-Dame zat niet in onze trip. Gelukkig maar, want er
waren hier lange wachtrijen. Wel stopten we om het indrukwekkend timpaan te
bewonderen.
En dan verlieten we het eiland in de Seine in kwamen in de
Rue Saint-Jacques te recht. Die straat verlieten we even om de binnenplaats van
het museum over de middeleeuwen op te gaan en de vele Sint-Jacobsmotieven te
bewonderen.
We hadden nog wat kerken, waarvan het verleden nog terug
gaat tot de tijd van Clovis en Clothilde. En dan kwamen we weer aan waar
vroeger de stadspoort was, van waaruit de pelgrims verder naar het zuiden
trokken.
Dat was nog niet het einde van onze dagtocht. Westapten nog
even verder naar Saint-Jacques-du-Haut-
Pays. Er waren twee Jacobussen bij de apostelen. Deze kerk is voor Jacobus de mindere. De Sint Jacob van Compostela is Jacobus de meerdere. Maar die kerk lag evengoed op de pelgrimsroute en herbergde ook een pelgrimshospitaal. Binnen de kerk trouwens meerdere beelden die aan de pelgrimstocht herinneren.
Pays. Er waren twee Jacobussen bij de apostelen. Deze kerk is voor Jacobus de mindere. De Sint Jacob van Compostela is Jacobus de meerdere. Maar die kerk lag evengoed op de pelgrimsroute en herbergde ook een pelgrimshospitaal. Binnen de kerk trouwens meerdere beelden die aan de pelgrimstocht herinneren.
Hiermee eindigde onze tocht in de voetsporen van de
middeleeuwse pelgrims, en namen we de metro naar de plek waar we de auto’s
hadden achter gelaten.
Besluit
Het was een lange maar zeer leerrijke dag. We hebben nu eens
Parijs met andere ogen bekeken. We hebben Parijs gezien door de ogen van een middeleeuwse pelgrim.
Ook nog
Mijn foto’s heb ik op Picasa geplaatst. Klik hier.
Op de website van het Vlaams Compostela genootschap zal er
ongetwijfeld ook een verslag verschijnen. Maar misschien zal dat in de sector
zijn die enkel voor leden toegankelijk is.
Onze gids Sophie Martineaud heeft verschillende boeken
gepubliceerd. Het boek ‘Marcher à Paris sur les pas des pélerins de Compostlle’
is echter niet meer bij haar uitgever te verkrijgen. Op het internet wordt het boek evenwel nog door verschillende online boekenwinkels aangeboden. En Freddy heeft het gewoon in de
FNAC gekocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten