De weersvoorspellingen waren alles behalve gunstig. Er waren niet veel stappers in de startzaal van de wandeltocht toen ik aan kwam.
Bij de inschrijving kregen we al meteen een eierkoek en een bonnenboekje.
Ik had nog nooit bij de inrichtende club gewandeld. En zo maakten ze meteen een goede indruk.
Ik kocht een warme chocolademelk en zo opgewarmd van binnen, zette ik aan voor een korte wandeling.
De wandeling werd een waar gevecht tegen de wind die de regen tegen ons in joeg. Mijn arm kon bijna mijn paraplu niet vast houden. Ik had beter een poncho aan gedaan.
Het weer kan de wandelclub niet beïnvloeden. Het parcours wel. We kregen een mooi parcours te gaan. En - wat ik geweldig kon appreciëren - af en toe een spitsing tussen verhard en de drassige modderwegen. Dat ik eens wandelpijltje miste, kwam omdat ik dat pijltje van onder mijn paraplu niet gezien had. De bepijling was uitmuntend.
Het parcours leidde ons langs de Leie armen en het Leiebos. Ook het korte parcours dat ik stapte was het genieten waard. Alleen jammer van het slechte weer.
Mijn wandelcollega's op de trein vonden het ook spijtig dat de wandeling zo uitgeregend was, maar ze hadden voor alle zekerheid eierkoeken gekocht om er thuis van te genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten